ΚΑΙ ΠΑΛΙ, αγαπητοί μου, ή αγία μας Εκκλησία εορτάζει και πανηγυρίζει την εορτή των κορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για αυτούς. είναι άξιοι κάθε ευγνωμοσύνης.
Από τότε πού άφησαν την τελευταία τους πνοή έχουν περάσει αιώνες. Μέσα στο μακρό αυτό διάστημα πόσα δεν συνέβησαν, πόσα συστήματα και Ιδέες δεν άλλαξαν!
Από τότε πού άφησαν την τελευταία τους πνοή έχουν περάσει αιώνες. Μέσα στο μακρό αυτό διάστημα πόσα δεν συνέβησαν, πόσα συστήματα και Ιδέες δεν άλλαξαν!
Βασιλείς, αυτοκράτορες, στρατηγοί πέρασαν, και σήμερα τ' όνομα τους έχει λησμονηθεί. Σκόνη έγιναν τα σώματα τους. Όμως του Πέτρου του ψαρά και του Παύλου του σκηνοποιού τα ονόματα εξακολουθούν να συγκινούν τον χριστιανικό κόσμο. Γιατί; Διότι υπήρξαν ευεργέτες όλων.
Ευεργέτες; Ναι, ευεργέτες. Υποθέστε ότι ένας ξένος έρχεται στο μέρος σας, φωνάζει τον πρόεδρο της κοινότητος και του λέει• Επειδή αγάπησα τον τόπο, σας δωρίζω χίλιες λίρες. Όλοι τότε, μικροί και μεγάλοι, θα πουν Μπράβο, μεγάλη ευεργεσία!
Θα τον τιμήσουν, θ' ανοίξουν τα σπίτια να τον υποδεχθούν, θα βάλουν τη φωτογραφία του στο γραφείο της κοινότητος, θα τον ανακηρύξουν μεγάλο ευεργέτη τους. Όποιος κάνει το καλό ονομάζεται ευεργέτης. Άλλα οι απόστολοι, θα ρωτήσετε, τι καλό έκαναν στον κόσμο; Προσέφεραν λεπτά ό Πέτρος και ό Παύλος; Πού να τα βρουν! Φτωχός ψαράς ό ένας, φτωχός σκηνοποιός ό άλλος. Λεφτά δεν είχαν, πορτοφόλι δεν είχαν, κτήματα δεν είχαν, σπίτι δεν είχαν. Φτωχοί και οι δυο σαν το Χριστό. Αφού λοιπόν δεν έδωσαν χρήματα, θα πει κάποιος, δεν έκαναν τίποτα σπουδαίο. Λάθος κάνεις, κύριε. Μπορεί να 'χεις του κόσμου τα χρήματα, και καλό να μην κάνης. Δεν κάνει κανείς καλό με τα λεφτά μόνο - όχι! Τα λεφτά, ως επί το πλείστον, είναι κατάρα, χολέρα της ανθρωπότητας. Οι απόστολοι δεν είχαν λεφτά. Αν έψαχνες τον Πέτρο και τον Παύλο, μια δραχμή δεν θα εύρισκες πάνω τους. Είχαν όμως κάτι πού αξίζει παραπάνω από τα λεφτά είχαν την αλήθεια της πίστεως και προσέφεραν τα λόγια του Θεού.
Πολλές φορές ένας καλός λόγος σώζει ένα σπίτι, ενώ μια κακή συμβουλή διαλύει ένα αντρόγυνο. Πολλές φορές ένας καλός λόγος σφάζει τον κόσμο, ενώ ένας κακός λόγος βάζει φωτιά σ' ένα χωριό και διαλύει τον κόσμο. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα λεφτά. Παραπάνω από τα λεφτά είναι ή διδασκαλία της αληθείας, ό λόγος του Θεού, το κήρυγμα του ευαγγελίου. Αυτά τα λόγια του Χριστού σκόρπισαν στον κόσμο οι άγιοι αυτοί απόστολοι, και για αυτό είναι μεγάλοι ευεργέτες.
Για να συνειδητοποιήσουμε την ευεργεσία τους, πρέπει ν' αναλογισθούμε τι ήταν ό κόσμος όταν αυτοί βγήκαν στο κήρυγμα, πώς ήταν ό κόσμος προτού να 'ρθη ό Χριστός. Ανοίξτε τα βιβλία και διαβάστε. τι πίστευαν οι προγονοί μας;
Πολλές φορές ένας καλός λόγος σώζει ένα σπίτι, ενώ μια κακή συμβουλή διαλύει ένα αντρόγυνο. Πολλές φορές ένας καλός λόγος σφάζει τον κόσμο, ενώ ένας κακός λόγος βάζει φωτιά σ' ένα χωριό και διαλύει τον κόσμο. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα λεφτά. Παραπάνω από τα λεφτά είναι ή διδασκαλία της αληθείας, ό λόγος του Θεού, το κήρυγμα του ευαγγελίου. Αυτά τα λόγια του Χριστού σκόρπισαν στον κόσμο οι άγιοι αυτοί απόστολοι, και για αυτό είναι μεγάλοι ευεργέτες.
Για να συνειδητοποιήσουμε την ευεργεσία τους, πρέπει ν' αναλογισθούμε τι ήταν ό κόσμος όταν αυτοί βγήκαν στο κήρυγμα, πώς ήταν ό κόσμος προτού να 'ρθη ό Χριστός. Ανοίξτε τα βιβλία και διαβάστε. τι πίστευαν οι προγονοί μας;
Ό αρχαίος κόσμος ζούσε στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας. τι θα πει ειδωλολατρία; Δεν πίστευαν στον αληθινό Θεό• πίστευαν στα είδωλα, στους ψεύτικους θεούς, δηλαδή στα κτίσματα. Βλέπανε παραδείγματος χάριν το ποτάμι να φουσκώνει και να κάνη πλημμύρα, και έλεγαν Το ποτάμι είναι Θεός!
Βλέπανε τη θάλασσα ν' αφρίζει με άγρια κύματα;
—Ή θάλασσα είναι Θεός. Άκουγαν τη νύχτα το λιοντάρι να μουγκρίζει;—Το λιοντάρι είναι Θεός. Θεός το ποτάμι, ή θάλασσα, τα λιοντάρια, τα φίδια, τα ζώα. Θεός ακόμη - τι;
Απίστευτο• Θεός τα σκόρδα, τα κρεμμύδια! Θεός τα ποντίκια, οι γάτες! Μέχρι αυτού του σημείου είχε καταπέσει ό κόσμος. Αφάνταστα πράγματα... Και μόνο αυτά; Οί ειδωλολάτρες πολλές φορές υποχρέωναν ορισμένες οικογένειες το χρόνο να κάνουν - τι; Να θυσιάσουν τα αθώα παιδιά τους!
Τα 'παιρναν οι μανάδες στην αγκαλιά, τα πήγαιναν στους ναούς, κ' εκεί οι Ιερείς των ειδώλων τα έσφαζαν με μαχαίρι σαν αρνιά. Αυτά συνέβαιναν τότε. Ή γυναίκα ήταν ένα σκουπίδι, τα παιδιά περιφρονημένα, οι άντρες άγρια θηρία. Ή ανθρωπότης στο σκοτάδι. Οι δαίμονες κυριαρχούσαν στον κόσμο.
Ποιος έδιωξε τα δαιμόνια; Ποιος ημέρωσε τον άντρα; Ποιος πήρε τη γυναίκα και την ύψωσε ψηλά; Ποιος πήρε το παιδί, το αγκάλιασε με αληθινή στοργή και το έκανε παιδί του Θεού; Ποιος έκανε το καλό αυτό στον κόσμο; Οι απόστολοι!Πώς έκαναν την ευεργεσία αυτή οί απόστολοι; Ξεκίνησαν παίρνοντας τα λόγια του Χρίστου και τα σκόρπισαν σ' όλη τη γη. Και που δεν πήγαν.
Όπως ό γεωργός παίρνει στις φούχτες το σπόρο και τον σκορπάει δεξιά κι αριστερά, άνω και κάτω, και δεν αφήνει καμιά γωνιά του χωραφιού του χωρίς να τη σπείρει, έτσι και οί σποριάδες αυτοί, οί απόστολοι, πήραν στα χέρια το σπόρο του ουρανού και τον έσπειραν σ' όλη την οικουμένη.
Και οί πρώτοι πού πίστεψαν —το βεβαιώνει ή ιστορία— είναι οί Έλληνες. Το λέει ή αγία Γραφή εις μνημόσυνο αίώνιον της φυλής μας (6λ. Πράξ. 16,11 κ.έ.). Έξω από την Καβάλα ήταν τότε μια πόλις με 300.000 κόσμο πού λεγόταν Φίλιπποι. Σώζονται ακόμη ερείπια, σώζεται και ή φυλακή όπου είχαν φυλακίσει τον απόστολο Παύλο.
Εκεί λοιπόν, στο ποταμάκι πού τρέχει έξω από τους Φιλίππους, βαπτίσθηκαν οί πρώτοι Χριστιανοί της Ευρώπης. Κατόπιν ό Παύλος από την Καβάλα πήγε στη Θεσσαλονίκη, στη Βέροια, στη Νάουσα, στην Κατερίνη, στην Αθήνα, στην Κόρινθο, στην Πρέβεζα, στην Κύπρο, στην Κρήτη.
Μπορεί αυτό να ενοχλεί κάποιους, αλλά πρέπει να σβήσουμε και να κάψουμε την αγία Γραφή για να διαγραφούν ή τιμή και ή δόξα πού ανήκουν στην πατρίδα μας• οί Έλληνες πρώτοι πίστεψαν στο Χριστό δια του κηρύγματος του αποστόλου Παύλου.
Έπειτα ό Πέτρος. Όπως ό αετός πετάει με τα χρυσά του φτερά, έτσι και αυτός πέταξε και έφθασε μέχρι τη 'Ρώμη. Εκεί κήρυξε και εκεί σταυρώθηκε για το Χριστό.
Οί απόστολοι Πέτρος και Παύλος πέταξαν παντού και κήρυξαν το ευαγγέλιο του Χριστού. Για αυτό αυτοί οί δυο είναι μεγάλοι ευεργέτες του κόσμου. Μέρες και νύχτες, από χωριό σε χωριό, από λαγκαδιά σε λαγκαδιά, από θάλασσα σε θάλασσα, από φυλακή σε φυλακή, από μαρτύριο σε μαρτύριο, έως ότου άφησαν την τελευταία τους πνοή.
Αυτούς τους ευεργέτες τιμούμε σήμερα. Και πρέπει να τους δείχνουμε ευγνωμοσύνη και αγάπη με κάθε τρόπο. Πώς μπορούμε να τους δείξουμε την αγάπη μας; Όχι μόνο με λόγια. Όχι να τους Θυμούμεθα μια φορά το χρόνο, στην εορτή τους, έτσι τυπικά. Πρέπει οί απόστολοι να μπουν στο σπίτι μας. Πώς θα μπουν στο σπίτι μας;
Ό Παύλος έγραψε δεκατέσσερις επιστολές και ό Πέτρος δύο καθολικές. Τα λόγια τους είναι αθάνατα. Αν πάτε στη Μόσχα, παρ' όλο πού ήταν άθεο το κράτος, έξω άπ' το Κρεμλίνο είχαν γράψει σε ταμπέλα με ρωσικά γράμματα τα λόγια του Παύλου «Όποιος δεν θέλει να δουλεύει, να μην τρώει» (Β' Θεό. 3,10). τι είναι το Ευαγγέλιο! βόμβα ατομική είναι, ήλιος είναι, ψωμί είναι, νερό είναι, σίδερο και ξίφος είναι!
Λοιπόν, είσαι πατέρας; στο σπιτάκι σου άνοιξε την αγία Γραφή, μελέτησε τα λόγια των αποστόλων.
Πετάξτε από τα σπίτια σας την τηλεόραση! Αυτό στην Αμερική το κατάλαβαν και μεγάλοι επιστήμονες ρίχνουν το σύνθημα• «Έξω από τα σπίτια οί τηλεοράσεις!». Προφήτευσε γι' αυτό ό άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός πριν διακόσα χρόνια και είπε• Όταν θα πλησιάζη το τέλος, θα προηγηθούν δύο πράγματα• θα δείτε τις γυναίκες γυμνές στο δρόμο και θα βγει ένα κουτί πού θα τρελάνει τον κόσμο. Ήρθε το κουτί και τρέλανε μικρούς και μεγάλους• μπήκε ό διάβολος στο σπίτι.
Αδέρφια μου, σας μιλώ με πόνο. Πετάξτε τηλεοράσεις και ράδια! Ψευτιές και κακοήθειες μεταδίδουν. Θα καταστραφούν τα παιδιά σας, θα διαφθαρεί όλη ή κοινωνία. Σάς συνιστώ ανοίξετε ένα ράδιο και μια τηλεόραση. 'Ράδιο είναι το Ευαγγέλιο, τηλεόρασης είναι ό απόστολος Πέτρος και ό απόστολος Παύλος. Γονείς και παιδιά, μικροί μεγάλοι, ανοίξτε το Ευαγγέλιο! Διαβάστε το πρωί. Και το βράδυ, αντί να κάθεστε ώρες στην τηλεόραση, ανοίξτε τις επιστολές και διαβάστε τα λόγια του Παύλου και του Πέτρου. Και να είστε βέβαιοι, ότι τα λόγια αυτά σώζουν τον άνθρωπο, αυτά είναι ό λυτρωμός του κόσμου.
Έξω από το Ευαγγέλιο, έξω από την Εκκλησία, μακριά από το Θεό, δεν υπάρχει σωτηρία.
Κι αν εμείς το Χριστό τον αρνηθούμε, και οί πέτρες πού πατούμε θα φωνάξουν «Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός' αμήν» (Φιλ. 2,11 και θ. Λειτ.).
ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΗΡΥΓΜΑΣυντάκτης επίσκοπος Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης
