Κατά την παράδοση της Εκκλησίας, ο βαπτιζόμενος μόλις εξήρχετο των υδάτων, ενεδύετο λευκά ενδύματα, δείγμα αθωότητας, αγαλλιάσεως και νίκης κατά του εχθρού.
Το νέον ένδυμα (λευκού χρώματος) του βαπτιζομένου σημαίνει, ότι απεχωρίσθη οριστικώς από τον παλαιόν, τον κόσμον της αμαρτίας, δια να φορέση ιμάτια αγνότητος. Ο άγιος Αμβρόσιος επεξηγεί, γράφοντας:
Επ' αυτού ακριβώς ο προφήτης λέει: "Θα με ραντίσεις με υσσώπο και θα καθαρισθώ, θα με πλύνεις και θα γίνω λευκότερος από το χιόνι" (Ψαλμ. 50, 9).
Ο βαπτισθείς εκαθαρίσθη συμφώνως με τον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και το Ευαγγέλιο. Κατά τον Νόμο, διότι ένας κλάδος υσσώπου εχρησιμοποιείτο από τον Μωυσή για τον ραντισμό με αίμα προβάτου (Εξ. 12, 22). Κατά το Ευαγγέλιο, διότι τα Ιμάτια του Χριστού ήσαν λευκά ως χιών, όταν έδειχνε την δόξαν της αναστάσεως Του κατά την μεταμόρφωση Του επί του όρους Θαβώρ (Μάρκ. 16, 3). Όποιος αμαρτωλός εσυγχωρήθη, γίνεται λευκότερος και από το χιόνι. Και γι' αυτό ο Κύριος δια Ησαΐου λέγει: "Εάν οι αμαρτίες σας είναι ως το κόκκινον χρώμα θα το κάνω λευκό όπως το χιόνι" (Ησ. 1, 18). (De Mysteriis,34-35).
Τί σημαίνουν όμως τα λευκά ρούχα για την μετά το βάπτισμα ζωή του χριστιανού;
Ο Μέγας Αθανάσιος ο Αλεξανδρείας απευθύνει στους νεοφώτιστους συγχαρητήρια, συγχρόνως όμως και προειδοποιήσεις, ώστε να μη μολύνουν το νέο ένδυμα με ανάρμοστη διαγωγή. Η νέα στολή δ' αποτελεί εμπόδιο και θα χρησιμεύει ως συνεχής υπενθύμιση των δωρεών του βαπτίσματος.
Είναι λαμπρά μεν και διαυγής η ενδυμασία σου. Διότι υπενθυμίζει, εν είδη ζωγραφικού πίνακα, τα σύμβολα της αφθαρσίας. Την κεφαλή σου διασφίγγει λευκό μανδήλιον, ως να ήτο βασιλικό διάδημα. Και κηρύττει την ελευθερία σου. Διότι αυτή περιφέρει τα μηνύματα της νίκης κατά του διαβόλου. Σε έδειξε ο Χριστός να ανασταίνεσαι (με το βάπτισμα, από την αμαρτία). Τώρα μεν συμβολικά. Θα φανή όμως η ανάσταση μας, σιγά-σιγά και στα πράγματα. Εάν τον χιτώνα της πίστεως δεν βρωμίσωμε με τις αμαρτίες. Εάν την λαμπάδα της πίστεως δεν σβήσωμε με τις άτοπες πράξεις. Εάν διαφυλάξωμε τον στέφανο του Πνεύματος" (Ρ.0.28,1081).
του Μητροπολίτου Σηλυβρίας Αιμιλιανού
("Το Εισαγωγικό Μυστήριον", Έκδ. Καρδίας, Αθήνα 2000, σελ. 145,149).