Μόνο τά πουλιά μποροῦν νά καταλάβουν σωστά, τί θέλει νά μᾶς εἰπεῖ ὁ Κύριος, ὅταν παίρνει σάν εἰκόνα ἕνα σπειρί σινάπι, γιά νά μᾶς περιγράψει, τήν βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
* * *
Λέγει: «Μέ τί εἶναι ὅμοια ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Μέ τί θά πρέπει νά τήν παρομοιάσω; Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μοιάζει μέ ἕνα σπειρί σινάπι! Πού ἕνας ἄνθρωπος τό πῆρε καί τό ἔρριξε στόν κῆπο του. Καί φύτρωσε καί ἔγινε δένδρο. Καί ἦρθαν τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ καί κάθισαν στά κλαδιά του (Λουκ. 13, 18-19).
Αὐτό τό σινάπι, πού ἔπεσε στόν κῆπο καί μικρό σπειρί θάφτηκε στό χῶμα του· καί ἀπό τό χῶμα βγῆκε ἕνα μικρό βλασταράκι καί ἔγινε δένδρο· μεγάλο δένδρο.
Τότε πού ἔπεσε στήν γῆ ἦταν ἕνα κουκουτσάκι μικρό. Ὅταν βγῆκε ἀπό τό χῶμα ἔγινε δένδρο.
Κουκουτσάκι μᾶς Τόν δείχνει τόν Χριστό, ἡ ταπεινότητα τῆς σάρκας μας. Δένδρο, ἡ δύναμη τῆς θεϊκῆς μεγαλωσύνης Του. Κουκουτσάκι ὁ Κύριος! Καί γιά κάποιες ὧρες «τόν εἴδαμε, καί δέν εἶχε οὔτε ὄψη, οὔτε ὀμορφιά ὄχι θεϊκή, ἀλλά οὔτε ἀνθρώπινη» (Ἡσ. 53,2).
* * *
Καί ὅμως ἔγινε δένδρο θεϊκό!
Κλαδιά σ᾿ αὐτό τό δένδρο εἶναι οἱ ἅγιοι, πού κηρύττουν τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί τούς βλέπομε, πόσο πλατειά ἁπλώνουν τά κλαδιά τους. Πόσο; Καί μᾶς λέγει ὁ Κύριος γι᾿ αὐτούς: «Σέ ὅλη τή γῆ ἐξαπλώθηκε ὁ λόγος τους· στά πέρατα τῆς οἰκουμένης ἔφθασε τό κήρυγμά τους (Ψαλμ. 18,5)!
Καί μέσα σ᾿ αὐτά τά κλαδιά πᾶνε καί κάθονται τά μικρά πουλιά, οἱ ἅγιες ψυχές, πού μέ τά φτερά τῆς ἀρετῆς τους, πετοῦν καί ὑψώνονται ἐπάνω ἀπό σκέψεις καί συναισθήματα γήινα.
* * *
Κλαδιά στό δένδρο αὐτό εἶναι οἱ ἅγιοι. Κοντά τους, στά ἅγια λόγια τους βρίσκομε καί μεῖς ἀνάπαυση καί δροσιά καί παίρνομε καί ἐμεῖς, ὅλοι μας, παρηγορία!
Καί μελετώντας τούς κόπους πού ἔκαμαν στή ζωή τους γιά τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, βρίσκομε καί ἐμεῖς ἀνάπαυση, δηλ. εἰρήνη ψυχῆς καί χαρά.
Μετάφραση: + ὁ Ν.Μ.
| «Λυχνία» Φεβρουάριος 2008 |
Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ.Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 295 «Λυχνία» Φεβρουάριος 2008 «ΚΟΚΚΟΣ ΣΙΝΑΠΕΩΣ» του Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Μεγάλου |
