 |
| Άγιος Νικόλαος, Καμάρι Σαντορίνη (κλικ για μεγένθυση) |
Ὅταν μπαίνουμε στήν Ἐκκλησία κάνουμε τόν Σταυρό μας. Δυστυχῶς, ἔχουμε τόση ἄγνοια, ὥστε οὔτε τό Σταυρό μας δέν ξέρουμε νά κάνουμε.
Παλαιότερα, στήν Α΄ Δημοτικοῦ μάθαιναν τά παιδάκια ἕνα ποίημα γιά νά κάνουν κανονικά τόν Σταυρό τους: «Στό κεφάλι, στήν κοιλιά, δεξιά κι᾿ ἀριστερά»! Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε τόν Σταυρό μας.
Ἐνωμένα τά τρία δάκτυλα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ μας (γιά νά ἐκφράσουμε τήν πίστη μας στήν Ἁγία Τριάδα) τά βάζουμε στό κεφάλι μας καί δηλώνουμε μ᾿ αὐτό ὅτι ἐκεῖ ψηλά στόν οὐρανό εἶναι ὁ Χριστός μας· καί ἀπό ἐκεῖ ψηλά κατέβηκε καί σαρκώθηκε στήν Κοιλιά τῆς Παναγίας μας· καί γιά νά τό δηλώσουμε αὐτό κατεβάζουμε τό χέρι μας ἀπό τό κεφάλι καί τό βάζουμε στήν κοιλιά. Καί θά ξανάρθει πάλι ὁ Χριστός μέ τήν Δεύτερη Παρουσία Του!
Θά ἔρθει καί θά βρεῖ μιά μπερδεμένη ἀνθρωπότητα. Καί θά κάνει αὐτό πού κάνει ὁ βοσκός: Ξεχωρίζει τά πρόβατα ἀπό τά ἐρίφια. Στήν μιά μεριά, δεξιά, τά πρόβατα· καί στήν ἄλλη μεριά τά ἐρίφια.
Βάζοντας κι᾿ ἐμεῖς ἔπειτα- ὅταν κάνουμε τόν Σταυρό μας –τό χέρι μας δεξιά καί ἀριστερά δηλώνουμε αὐτή τήν Δεύτερη Παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί τόν πόθο μας νά μᾶς πάρει μαζί Του, στά δεξιά Του, στήν Βασιλεία Του τήν ἐπουράνιο!
(Ἀπό τό φυλλάδιο: ΑΠΛΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ φ.11)
