ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ (Δ' Ματθαίου)
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ματθ. η' 5-13
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
"Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε"
Ήταν εκατόνταρχος. Είχε σπουδαία θέση μέσα στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού. Δεν ήταν όμως αυτός ό λόγος για τον οποίο απέσπασε την ιδιαίτερη εύνοια και τον θαυμασμό του Κυρίου. Εκείνο πού τον κατέστησε άξιο επαίνου και θαυμασμού ήταν ό ενάρετος χαρακτήρας του και ιδιαιτέρως ή βαθιά και δυνατή πίστη του.
Αξίζει λοιπόν να γνωρίσουμε καλύτερα τις αρετές του εκατόνταρχου του σημερινού Ευαγγελίου και να διδαχθούμε από το αξιομίμητο παράδειγμα του.
1. ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΙΑ
Ό εκατόνταρχος της Καπερναούμ, παρά τη σκληρή και αυστηρή ζωή πού απαιτούσε το επάγγελμα του, ήταν άνθρωπος ευγενής και φιλάνθρωπος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια εποχή όπου οι δούλοι αντιμετωπίζονταν με χειρότερο τρόπο απ' ό,τι τα ζώα, ό ειδωλολάτρης αυτός αξιωματικός έδειξε ιδιαίτερη στοργή προς τον δούλο του, πού είχε αρρωστήσει βαριά. ΤΊ συγκινητικό!
Ό εκατόνταρχος έδειξε ενδιαφέρον όχι για τη σύζυγο, για το παιδί του ή για κάποιον άλλο συγγενή του, άλλα για έναν δούλο! Αυτό σημαίνει αληθινή αγάπη. Πέρα από ατομισμούς και ιδιοτέλειες... Αγάπη χωρίς όρια. Αγάπη πού απευθύνεται προς όλους αδιακρίτως και δεν λογαριάζει κόπους και θυσίες.
2. ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
Έκτος όμως από την πολλή του αγάπη ό εκατόνταρχος εκδήλωσε και άλλες αρετές. Μία από αυτές είναι και ή ταπείνωση. Και μόνο ό τρόπος με τον όποιο πλησίασε τον Κύριο φανερώνει ότι δεν είναι από τούς ανθρώπους πού τυφλώνονται από την εξουσία και φέρονται με υπεροψία και εγωισμό. «Προσήλθεν αύτώ παρακαλών», γράφει ό ιερός Ευαγγελιστής.
Δεν χρησιμοποίησε στρατιωτική συνοδεία, ούτε ζήτησε απαιτητικά τη λύση στο πρόβλημα του. Ή στάση του ήταν ταπεινή και ικετευτική. Έξαλλου και μόνο το ότι ζήτησε βοήθεια φανερώνει ταπείνωση, μια ασυνήθιστη αρετή για ανθρώπους πού ζουν περιβεβλημένοι κοσμικές τιμές και αξιώματα.
Ή ωραιότερη όμως έκφραση του ταπεινού φρονήματος του εκατόνταρχου ήταν ή αυθόρμητη αντίδραση του στην απόφαση του Κυρίου να επισκεφθεί το σπίτι του.
«Κύριε, ούκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην είσέλθης», του είπε. Δεν είμαι άξιος να έλθεις στο σπίτι μου! Δεν λέει ότι δεν αξίζει ό δούλος μου τόση τιμή, ώστε να τον επισκεφθείς Εσύ ό Κύριος, αλλά λέει ότι εγώ είμαι ανάξιος μιας τέτοιας τιμής.
Τί μεγαλείο ψυχής! Ό ανώτερος άρχοντας της περιοχής αναγνωρίζει τη μικρότητα του ενώπιον του Χριστού. Μια τέτοια ταπείνωση ήταν δυνατόν να μην ελκύσει τη χάρη του Θεού;
3. ΠΙΣΤΗ
Ας δούμε όμως και μια τρίτη αρετή αυτού του ευλογημένου άνθρωπου. Το αποκορύφωμα όλων: την πίστη του. Κι ήταν τόσο δυνατή ή πίστη του, ώστε ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι ό Κύριος μπορούσε να θεραπεύσει τον δούλο του και χωρίς να τον επισκεφθεί. Από μακριά. Μόνο με ένα λόγο του!
Έλεγε: Κύριε, «μόνον είπέ λόγω, και ίαθήσεται ό παις μου». Και τί ωραία πού το δικαιολόγησε! Είπε: Όπως εγώ διατάζω τούς στρατιώτες μου κι αυτοί εκτελούν τη διαταγή, πολύ περισσότερο πιστεύω ότι Εσύ, Κύριε, πού εξουσιάζεις όλες τις ορατές και αόρατες δυνάμεις, όταν πεις ένα λόγο, είναι απολύτως βέβαιο ότι αμέσως θα εκτελεστεί.
Αυτήν ακριβώς την πίστη θαύμασε ό Κύριος Ιησούς. Και όχι μόνο ανταποκρίθηκε στο αίτημα του εκατόνταρχου θεραπεύοντας τον δούλο του, αλλά τον επιβράβευσε και με τον μοναδικό έπαινο:
«Αμήν λέγω ύμίν, ουδέ έν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον»!
Αγάπη, ταπείνωση και πίστη. Τρεις αξιοθαύμαστες αρετές και μια μεγάλη έκπληξη:
Ποιος το περίμενε ότι ένας ειδωλολάτρης θα έκρυβε ένα τέτοιο μεγαλείο ψυχής! Και σήμερα βέβαια δεν λείπουν ανάλογες εκπλήξεις. Είναι πολλοί σαν τον εκατόνταρχο πού χωρίς κανείς να το περιμένει παρουσιάζουν πνευματική ωριμότητα και αρετές αξιοζήλευτες, ενώ την ίδια ώρα άλλοι, πού έχουν τις καλύτερες προϋποθέσεις για πνευματική καλλιέργεια, παραμένουν στάσιμοι και άκαρποι.
Άραγε εμείς πού απολαμβάνουμε πλούσιες τις ευλογίες του Θεού και ως άτομα και ως έθνος, έχουμε να επιδείξουμε ανάλογους καρπούς αρετής; Άς μας φιλοτιμήσει το παράδειγμα του έκατοντάρχου, για να καλλιεργήσουμε στην ψυχή μας άγιες αρετές και να ευαρεστήσουμε στον Θεό όπως κι εκείνος.
