Μελετώντας, αγαπητοί Χριστιανοί , ένα περίφημο βιβλίο της Εκκλησίας μας , το Γεροντικό , σταματούμε στην παρακάτω περίφημη διήγηση.« Κάποιος αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν ήθελε να παραδεχθεί πως ο Άγιος άρτος που μεταλαμβάνουμε είναι το σώμα του Κυρίου.
Οι γέροντες της; Σκήτης, όταν το έμαθαν , τον κάλεσαν και τον κατήχησαν με την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας, για τα άχραντα Μυστήρια. Εκείνος όμως επέμενε στην πλάνη του. Οι πατέρες τον άφησαν ,αλλά προσευχήθηκαν, να τον φωτίσει ο Θεός, ώστε να καταλάβει την αλήθεια.
Μια Κυριακή ο αναχωρητής συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία από το Άγιο Βήμα του Ναού της Σκήτης. Τη στιγμή που ο ιερέας πήρε στα χέρια του το πρόσφορο για να προσκομίσει, ο πλανεμένος μοναχός είδε κατάπληκτος ένα βρέφος ξαπλωμένο πάνω στην Αγία Τράπεζα .Κι όταν άρχισε να διαμελίζει τον Άρτο, φάνηκε άγιος άγγελος πάνω στο θυσιαστήριο, κρατώντας στο χέρι του ένα μαχαίρι. Συγχρόνως με τον ιερέα διαμέλισε κι αυτός το Θείο Βρέφος, κι έχυσε το αίμα Του στο Άγιο ποτήριο.
Ο αναχωρητής ταράχθηκε. Μα ύστερα από λίγο, όταν πήγε να κοινωνήσει ,συνέβη κάτι πιο φοβερό. Είδε μέσα στο Άγιο Ποτήριο ανθρώπινη σάρκα, βαμμένη στο αίμα. Κλαίγοντας τότε ομολόγησε, την πλάνη του και παρεκάλεσε τον Κύριο να σκεπάσει με τη χάρη Του τα Θεία Μυστήρια, για να τολμήσει να κοινωνήσει. Πραγματικά, μέσα στο Άγιο Ποτήριο είδε πάλι ψωμί και κρασί, από τα οποία μετάλαβε και ευχαρίστησε το Θεό. ».
Αναφερθήκαμε σ' αυτό το περιστατικό, αγαπητοί Χριστιανοί, επειδή το θέμα των ομιλιών μας , αυτή την περίοδο , είναι η Θεία Κοινωνία. Το ύψιστο αυτό Μυστήριο που αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να κατανοήσει και η ανθρώπινη γλώσσα να περιγράψει. Το ζωοποιό και φρικτό δώρημα για το οποίο σύγχρονος -μεγάλος- Άγιος μας, -ο Άγιος Νεκτάριος- γράφει.« Το παραδοθέν παρά του Κυρίου Μυστήριων, της Θ. Ευχαριστίας, είναι το ανώτερον όλων των Μυστηρίων. Είναι το θαυμασιότερον των θαυμάτων, όσα η δύναμις του Θεού εξετέλεσεν. Είναι το υψηλότερον εξ όσων η σοφία του Θεού επενόησεν. Είναι δε και το τιμιώτερον όλων των χαρισμάτων, όσα η αγάπη του Θεού εχαρίσατο τοις ανθρώποις. Διότι τούτο υπερέχει όλων των άλλων...διό και δικαίως το θαύμα των θαυμάτων και το
Δυστυχώς , όπως, πολλές φορές έχουμε τονίσει,« Ο άρτος ο ζων ο εκ τον ουρανοί) καταβάς », όπως ο ίδιος ο Κύριος τόνισε για τον εαυτό του, έχει καταντήσει μια αγνοημένη, μια ξεχασμένη , μια αποστερημένη τροφή. Ο διάβολος κοντά στις άλλες επιτυχίες του πέτυχε και το σπουδαιότερο. Κατάφερε να στερήσει από τους πιστούς την ουράνια τροφή . Έτσι λιμοκτονούντες, κυριολεκτικά ,πνευματικώς ,χάσαμε το νόημα της ζωής, χάσαμε την ελπίδα μας, κινδυνεύουμε να χάσουμε την αιωνιότητα.
Πέτυχε, ο αρχέκακος εχθρός ,να μας κάνει ν' αρκούμαστε στα ξυλοκέρατα και να μην ποθούμε ούτε προς στιγμήν τα ζωοποιά και μυστικά δωρήματα και την Δεσποτική Ξενία. Επιθυμούμε τόσα άλλα γήινα και φθαρτά ,επιθυμούμε όλα τα ανθρώπινα-για τα οποία βέβαια δεν υπάρχει αμφιβολία ότι «πάντα ματαιότης » , και χωρίς κανένα δισταγμό παρερχόμαστε το «Φυλακτήριον ψυχής και βλάβης παντοδαπούς αμυντήριον ».
Πέτυχε, να προκαλέσει σύγχυση γύρω από το μυστήριο και πολλοί να πάψουν να έχουν την την ορθή πίστη γύρω από αυτό και τη γνώση του σωστού τρόπου συμμετοχής σ' αυτό. Πέτυχε ακόμη να κλέψει απ' τα χέρια του θεού τη ψυχή μας και να τη δώσει ενέχυρο στα χέρια ενός «ΒIG BROTHER» και βασισμένος στη δική μας αμέλεια όλο και περισσότερα πετυχαίνει.
Είναι ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε το ύψος και το μέγεθος ,του μυστηρίου. Είναι ανάγκη να χωρέσει μέσα στο ανθρώπινο μυαλό μας, αυτό που ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων διακηρύττει. «Μη προσέχεις λοιπόν σαν να είναι σκέτο ψωμί και κρασί. Είναι σώμα και αίμα σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού. Κι αν οι αισθήσεις σου αμφιβάλλουν, η πίστις σου να σε καθησυχάζει ».( Κυρίλλου Ιεροσσολύμων. 166.Μυστ.Κατήχησις Δ'.).Το ίδιο βεβαιώνει και ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός « Είναι αληθινά σώμα ενωμένο με τη θεία φύση. Δηλαδή το σώμα που γεννήθηκε από τα σπλάχνα της αγίας Παρθένου. Όχι βέβαια διότι κατεβαίνει το σώμα που αναλήφθηκε στους ουρανούς, αλλά επειδή ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται σε σώμα και αίμα Θεού ». (Ιω. Δαμασκηνού.Ε.Π.Ε..1,468 ). Μόνο αν κατορθώσουμε να αναζωπυρώσουμε την πίστη μας απέναντι στο μυστήριο, αν και ο νους και η καρδιά μας, μείνουν ανοιχτά στην μεγάλη αλήθεια ότι η ©.Ευχαριστία είναι πραγματική Κοινωνία του Σωτήρος Χριστού, μόνον τότε θα σταθούμε σωστά απέναντι σ' αυτό, μόνον τότε η προσέλευση μας θα γίνεται με πόθο, μόνον τότε θα αποχωρούμε απ' το «Μεγάλο Τραπέζι», χορτασμένοι από Θεό, «σύσσωμοι» και «σύναιμοι» του Κυρίου, όντως «Χριστοφόροι» και «Θεοφόροι».
Αυτή είναι η πίστη της Ορθοδοξίας. Αυτή είναι η σκέψη των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας. Όλοι χρησιμοποιούν τα πλέον έντονα ρήματα και ονόματα, προκειμένου να εκφράσουν την ένωση του ανθρώπου με το Θεό, που είναι καρπός της Θ. Κοινωνίας.
Λέγει λοιπόν ο ιερός Χρυσόστομος ότι ο Κύριος «συμπλέκεται» με μας γίνεται η τροφή μας , για να μπορέσουμε εμείς να ενωθούμε μαζί Του. « Για σένα-παρουσιάζει τον Κύριο να μας λέει- ενεπτύσθηκα, για σένα ερραπίσθηκα, για σένα ταπεινώθηκα. Άφησα τον Πατέρα και ήλθα κοντά σε σένα αυτόν που με μισεί και με αποστρέφεται και ούτε το όνομα μου δεν καταδέχεται να ακούσει. Έτρεξα για να σε πιάσω .Σε ένωσα μαζί μου. Φάγε με είπα πιες με....Δεν ανακατώνουμε απλά μαζί σου, αλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι. Μικραίνει λίγο....για να γίνει τελικά ένα με μας».
Εδώ πρέπει να τονίσουμε και τούτο. Ενώ ο άρτος και ο οίνος όντως γίνονται Σώμα και Αίμα Χριστού, εν τούτοις δεν φαίνονται. Ενώ πράγματι μεταβάλλονται δεν γίνονται αισθητά. Γιατί όμως, να μην γίνεται αισθητή η Σάρκα και το Αίμα του Κυρίου. Ένας μοναχός -μας αναφέρει και πάλι το Γεροντικό—είχε την ίδια απορία και αμφιβολία.
Συνέβη λοιπόν κατά παραχώρηση Θεού, μια μέρα κατά την ώρα της Θείας Κοινωνίας, να δει στους Μοναχούς που πλησίασαν νια να κοινωνήσουν να προσφέρεται πραγματική σάρκα και αίμα, που γινόντουσαν και πάλι κανονικά άρτος και οίνος μόλις έλεγαν «Αμήν». Πλησίασε και ο Μοναχός αυτός, μα δεν μπορούσε να κοινωνήσει. Τότε άκουσε μια φωνή να ψιθυρίζει στ' αυτιά του. «Άνθρωπε γιατί δεν μεταλαμβάνεις, δεν σου δόθηκε αυτό «ακριβώς που ζήτησες», Η απάντηση.« Λυπήσου με Κύριε, δεν μπορώ να μεταλάβω Σάρκα». — «Μάθε λοιπόν πως αν μπορούσε ο άνθρωπος να μεταλάβει σάρκα, τότε μέσα στο Άγιο ποτήρια θα υπήρχε σάρκα και αίμα, όπως την είδες εσύ. Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν μπορεί να μεταλάβει κάτι τέτοιο, όρισε ο Θεός τους άρτους της Προθέσεως. Αν λοιπόν πίστεψες ότι ο Αγιασμένος αυτός Άρτος είναι το ίδιο το Σώμα του Χριστού ,μετάλαβε αυτό που έχεις στα χέρια σου». —«Πιστεύω Κύριε, απάντησε συντετριμμένος ».Αμέσως η Σάρκα έγινε πάλι Άρτος. Ευχαρίστησε το Θεό και κοινώνησε.
Για μας λοιπόν Για τη δικά μας αδυναμία. Από Θεία συγκατάβαση θέλησε ο Χριστός να παίρνει τη μορφή του Άρτου και του Οίνου μέσα στο Άγιο Ποτήριο.
Αγαπητοί Χριστιανοί.
Το θέμα της βαθιάς πίστεως στο Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας άλλοτε ,στα ένδοξα χρόνια των πρώτων αιώνων, της ζωντανής Εκκλησίας, δεν υπήρχε καν ανάγκη να συζητείται .Ήταν αυτονόητο .Ήταν αδιανόητο για κάποιον Χριστιανό να μην πιστεύει ακράδαντα και να μην μετάσχει σ' Αυτό, όχι μόνο τακτικά αλλά και -το σπουδαιότερο κατάλληλα προετοιμασμένος. Όποιος δεν τρεφόταν με το ουράνιο Μάννα, αυτός εθεωρείτο πνευματικά νεκρός. Γι' αυτό, τονίζει και πάλι ο ι. Χρυσόστομος. «Άνοιξε τις πύλες του ουρανού και κοίτα εκεί μέσα και θα ατενίσεις το σώμα του βασιλέως Χριστού. Αυτό το τιμιότερο από καθετί άλλο, το βλέπεις και στη γη. Και δεν το βλέπεις μόνον αλλά και το ψηλαφείς. Και δεν το ψηλαφείς απλώς, αλλά και το εσθίεις και το παίρνεις μαζί σου. Λοιπόν καθάριζε την ψυχή σου, ετοίμαζε την σκέψη σου προκειμένου να υποδεχθείς το Μυστήριο αυτό».-
http://ntprodromoy.blogspot.com/p/blog-page_27.html
