Ο Άγιος όμως προχώρησε το δρόμο του με πολλή υπομονή και επιμονή και με τη χάρη του Θεού, οδήγησε πλήθος ειδωλολατρών στη Χριστιανική πίστη. Διακρινόταν για την ταπεινοφροσύνη του, την καλοσύνη του. την αγάπη προς τον πλησίον και ιδιαίτερα για τη φιλευσπλαχνία του. Είχε μεγάλη κλίση στα γράμματα και από τα μικρά του χρόνια η μεγάλη του επιθυμία ήταν να γίνει γιατρός.
Αποφάσισε
και φοίτησε στην περίφημη Ιατρική Σχολή της Περγάμου, όπου κατά
καιρούς δίδαξαν και διακρίθηκαν μεγάλοι Ιατροί, όπως ο μεγάλος ιατρός
της Ρωμαϊκής εποχής Γαληνός (131-201 μ. Χ.), ο οποίος και αυτός
καταγόταν από την Πέργαμο. Πίστευε απόλυτα δε στο αξίωμα ότι καμία
επίσκεψη δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εμπορίου, λόγοι της μεγάλης
του αγάπης για τον συνάνθρωπο του. πονούσε για αυτόν και δεν ήθελε την
επιστήμη του να την κάνει εμπόριο. Γιάτρευε και αντιμετώπιζε τα
προβλήματα των ασθενών του με καλοσύνη, ποτέ δεν έκανε λόγο για αμοιβή,
δεν απογοήτευε και δεν αποθάρρυνε κανέναν.
Δεν είναι ακριβής η ημερομηνία κατά την οποία ο Άγιος Αντίπας έγινε Χριστιανός. Από τότε ο ιατρός των σωμάτων έγινε και ιατρός των ψυχών. Μίλαγε στους ασθενείς του για τη Χριστιανική πίστη και άναβε τους πυρσούς στις καρδιές για την αλήθεια, την αγάπη και τη σωτηρία της ψυχής.
Δεν είναι ακριβής η ημερομηνία κατά την οποία ο Άγιος Αντίπας έγινε Χριστιανός. Από τότε ο ιατρός των σωμάτων έγινε και ιατρός των ψυχών. Μίλαγε στους ασθενείς του για τη Χριστιανική πίστη και άναβε τους πυρσούς στις καρδιές για την αλήθεια, την αγάπη και τη σωτηρία της ψυχής.
Στα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας του Δομετιανοΰ (81-96μ.Χ.) ο Άγιος
όντας 83 ετών αντιμετωπίζει κατηγορίες από τον έπαρχο της πόλης και
οδηγείται στο δικαστήριο όπου καταδικάζεται σε θάνατο.
Ο Άγιος καταδικάστηκε να καεί ζωντανός μέσε σε χάλκινο βόδι. το οποίο αποτελούσε δωρεά του βασιλιά της Περγάμου Αττάλου του Αage 241-197 π.χ.) στην Ακρόπολη της πόλης ως τρόπαιο της νίκης του κατά των Γαλατών και το οποίο είχε μεταφερθεί από τους Ρωμαίους στο αιγυπτιακό ιερό του Σέραπη, όπου τιμούσαν το βόδι ως ιερό ζώο. Η σορός του Αγίου τάφηκε έξω από το Σεράπιο, σ'ένα χώρο που αργότερα διαμορφώθηκε ως τόπος μαρτυρίου «Μωροννα». «Μαρτύριο», μικρό ναό προς τιμήν του. Το χάλκινο βόδι μεταφέρθηκε από το Θεοδόσιο στην Κωνσταντινούπολη. Μέσα στο βόδι αυτό το έτος 610 μ. Χ., οι Βυζαντινοί κάψανε τον τυραννικό Αυτοκράτορα Φωκά Α'.
Λείψανα του Αγίου διασώζονται σήμερα στην Πάτμο, στο Άγιον Όρος, το δεξί του χέρι στη μονή Διονυσίου, η σιαγόνα του, στη Μονή τη; Μεγάλης Λαύρας στο Άγιον Όρος, στο Φανάρι, στη Μυτιλήνη και στον Μητροπολιτικό ναό της Μυτιλήνης.
Ο Παντοκράτωρ θεός για την πίστη του τον βράβευσε στον ουρανό και στη γη. Το όνομα του αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου τον ονομάζει ο Κύριο; «Μάρτυρα του πιστό».
Ο Άγιος καταδικάστηκε να καεί ζωντανός μέσε σε χάλκινο βόδι. το οποίο αποτελούσε δωρεά του βασιλιά της Περγάμου Αττάλου του Αage 241-197 π.χ.) στην Ακρόπολη της πόλης ως τρόπαιο της νίκης του κατά των Γαλατών και το οποίο είχε μεταφερθεί από τους Ρωμαίους στο αιγυπτιακό ιερό του Σέραπη, όπου τιμούσαν το βόδι ως ιερό ζώο. Η σορός του Αγίου τάφηκε έξω από το Σεράπιο, σ'ένα χώρο που αργότερα διαμορφώθηκε ως τόπος μαρτυρίου «Μωροννα». «Μαρτύριο», μικρό ναό προς τιμήν του. Το χάλκινο βόδι μεταφέρθηκε από το Θεοδόσιο στην Κωνσταντινούπολη. Μέσα στο βόδι αυτό το έτος 610 μ. Χ., οι Βυζαντινοί κάψανε τον τυραννικό Αυτοκράτορα Φωκά Α'.
Λείψανα του Αγίου διασώζονται σήμερα στην Πάτμο, στο Άγιον Όρος, το δεξί του χέρι στη μονή Διονυσίου, η σιαγόνα του, στη Μονή τη; Μεγάλης Λαύρας στο Άγιον Όρος, στο Φανάρι, στη Μυτιλήνη και στον Μητροπολιτικό ναό της Μυτιλήνης.
Ο Παντοκράτωρ θεός για την πίστη του τον βράβευσε στον ουρανό και στη γη. Το όνομα του αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου τον ονομάζει ο Κύριο; «Μάρτυρα του πιστό».
http://www.ossa.gr/
Η μνήμη του Αγίου
Ιερομάρτυρος Αντίπα, τιμάται και από
την Ελληνική και από τη Ρωσική εκκλησία στις 11 Απριλίου, θεωρούμενου από τους πιστούς και στις δύο χώρες ως προστάτη από τους οδοντόπονους.
Απολυτίκιον
Μυροβλήτην τον θείον και Μαρτύρων τον σύναθλον, τον πανευκλεή Ιεράρχην
και Περγάμου τον πρόεδρον, τιμήσωμεν Αντίπαν οι πιστοί, ως τάχιστον και
μέγαν ιατρόν της δεινής οδόντων νόσου, και προς αυτόν από ψυχής
βοήσωμεν. δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω
ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.