Ο Άγιος Αντίπας, ιατρός στο επάγγελμα, με ειδικότητα στα οδοντικά νοσήματα, ήταν
ένας από τους πρώτους
Χριστιανούς της Περγάμου και χειροτονήθηκε δεύτερος
επίσκοπος της πόλης αυτής περί το 70 μ.Χ., πιθανότατα από τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, ο οποίος μνημονεύει και το όνομα
του Αγίου Αντίπα στην Αποκάλυψη (Κεφ. Β',
13).
Πότε καθιερώθηκε ο Άγιος Αντύπας ως προστάτης των Οδοντιάτρων
Στα
πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας του Δομετιανού (81-96 μ.Χ.)
ο Άγιος, όντας 83 ετών διαβλήθηκε από τους ιατρούς του
Ασκληπιού στον έπαρχο της πόλης, ο οποίος τον συνέλαβε για τη χριστιανική
του δράση, εξαιτίας της οποίας οι δαίμονες παραπονούνταν
στους εθνικούς κατοίκους ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν την πόλη.
Ο Άγιος καταδικάστηκε να
καεί μέσα σε ένα χάλκινο βόδι, το οποίο
αποτελούσε δωρεά του βασιλιά της
Περγάμου Αττάλου του Α' (241-197 π.Χ.) στην Ακρόπολη της πόλεως ως
τρόπαιο της νίκης του κατά των Γαλατών και
το οποίο είχε μεταφερθεί από τους
Ρωμαίους στο αιγυπτιακό ιερό του Σέραπη, όπου τιμούσαν το βόδι ως ιερό
ζώο. Η σορός του Αγίου τάφηκε έξω από το
Σεράπιο σε ένα χώρο όπου αργότερα
διαμορφώθηκε σε «Μαρτύριο», μικρό
δηλαδή ναό προς τιμήν του. Όσο για
το χάλκινο βόδι μεταφέρθηκε από τον Θεοδόσιο
τον Μέγα στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε
στην έκτοτε αποκαλούμενη πλατεία του
βοός. Μέσα σε αυτό το χάλκινο βόδι, το έτος 610 μ.Χ. οι βυζαντινοί
κάψανε τον τυραννικό αυτοκράτορα Φωκά Α'.
Η μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Αντίπα, τιμάται και
από την Ελληνική και από τη Ρωσική εκκλησία στις 11 Απριλίου,
θεωρούμενου από τους πιστούς και στις δύο χώρες ως προστάτη από τους οδοντόπονους.
ΜΑΝΟΥΗΛ ΤΑΣΌΥΛΑΣ