Σελίδες

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Ο Άγιος Αντίπας Επίσκοπος Περγάμου. Προστάτης Οδοντιάτρων



Ο Άγιος Αντίπας, ια­τρός το επάγγελμα, με ει­δικότητα στα οδοντικά νοσήματα, ήταν ένας α­πό τους Πρώτους Χρι­στιανούς της Περγάμου. Σύγχρονος των Αγίων Αποστόλων «υφ' ων κεχειροτόνηται», όπως α­ναφέρουν οι γράφε;. Ήταν δεύτερος Επίσκο­πος της πόλης αυτής. Πε­ρί το 70 μ.x. χειροτονή­θηκε πιθανότατα από τον Άγιο Ιωάννη το Θεολό­γο, ο οποίος μνημονεύει και το όνομα του Αγίου Αντίπα, στην Αποκάλυ­ψη (κεφ. Β. παρ. 13). Η Πέργαμος ήταν πόλη ό­που ζούσαν πολλοί ειδω­λολάτρες, γι" αυτό, το έρ­γο του ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
Ο Άγιος όμως προχώρησε το δρόμο του με πολλή υπομονή και ε­πιμονή και με τη χάρη του Θεού, οδήγησε πλή­θος ειδωλολατρών στη Χριστιανική πίστη. Δια­κρινόταν για την ταπει­νοφροσύνη του, την κα­λοσύνη του. την αγάπη προς τον πλησίον και ιδι­αίτερα για τη φιλευσπλαχνία του. Είχε μεγάλη κλίση στα γράμματα και από τα μικρά του χρόνια η μεγάλη του επιθυ­μία ήταν να γίνει γιατρός.

Αποφάσισε και φοίτησε στην περίφη­μη Ιατρική Σχολή της Περγάμου, όπου κατά καιρούς δίδαξαν και διακρίθηκαν μεγάλοι Ιατροί, όπως ο μεγάλος ιατρός της Ρωμαϊκής εποχής Γαληνός (131-201 μ. Χ.), ο οποίος και αυτός καταγόταν από την Πέργαμο. Πίστευε απόλυτα δε στο α­ξίωμα ότι καμία επίσκεψη δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εμπορίου, λόγοι της μεγάλης του αγάπης για τον συνάνθρω­πο του. πονούσε για αυτόν και δεν ήθελε την επιστήμη του να την κάνει εμπόριο. Γιάτρευε και αντιμετώπιζε τα προβλή­ματα των ασθενών του με καλοσύνη, ποτέ δεν έκανε λόγο για αμοιβή, δεν απο­γοήτευε και δεν αποθάρρυνε κανέναν.

Δεν είναι ακριβής η ημερομηνία κα­τά την οποία ο Άγιος Αντίπας έγινε Χρι­στιανός. Από τότε ο ιατρός των σωμά­των έγινε και ιατρός των ψυχών. Μίλα­γε στους ασθενείς του για τη Χριστιανι­κή πίστη και άναβε τους πυρσούς στις καρδιές για την αλήθεια, την αγάπη και τη σωτηρία της ψυχής.

Στα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας του Δομετιανοΰ (81-96μ.Χ.) ο Άγιος όντας 83 ετών αντιμετωπί­ζει κατηγορίες από τον έ­παρχο της πόλης και ο­δηγείται στο δικαστήριο όπου καταδικάζεται σε θάνατο.

Ο Άγιος καταδικά­στηκε να καεί ζωντανός μέσε σε χάλκινο βόδι. το οποίο αποτελούσε δωρεά του βασιλιά της Περγά­μου Αττάλου του Αage 241-197 π.χ.) στην Ακρόπολη της πόλης ως τρόπαιο της νίκης του κα­τά των Γαλατών και το ο­ποίο είχε μεταφερθεί α­πό τους Ρωμαίους στο αι­γυπτιακό ιερό του Σέραπη, όπου τιμούσαν το βό­δι ως ιερό ζώο. Η σορός του Αγίου τάφηκε έξω α­πό το Σεράπιο, σ'ένα χώ­ρο που αργότερα δια­μορφώθηκε ως τόπος μαρτυρίου «Μωροννα». «Μαρτύριο», μικρό ναό προς τιμήν του. Το χάλ­κινο βόδι μεταφέρθηκε από το Θεοδόσιο στην Κωνσταντινούπολη. Μέ­σα στο βόδι αυτό το έτος 610 μ. Χ., οι Βυζαντινοί κάψανε τον τυραννικό Αυτοκράτορα Φωκά Α'.
Λείψανα του Αγίου διασώζονται σή­μερα στην Πάτμο, στο Άγιον Όρος, το δε­ξί του χέρι στη μονή Διονυσίου, η σιαγό­να του, στη Μονή τη; Μεγάλης Λαύρας στο Άγιον Όρος, στο Φανάρι, στη Μυτι­λήνη και στον Μητροπολιτικό ναό της Μυτιλήνης.
Ο Παντοκράτωρ θεός για την πίστη του τον βράβευσε στον ουρανό και στη γη. Το όνομα του αναφέρεται στην Και­νή Διαθήκη και στην Αποκάλυψη του Ιω­άννη, όπου τον ονομάζει ο Κύριο; «Μάρ­τυρα του πιστό».
http://www.ossa.gr/

Η μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Αντίπα, τιμάται και από την Ελληνική και από τη Ρωσική εκκλη­σία στις 11 Απριλίου, θεωρούμενου από τους πι­στούς και στις δύο χώρες ως προστάτη από τους οδοντόπονους.
Απολυτίκιον
Μυροβλήτην τον θείον και Μαρτύρων τον σύναθλον, τον πανευκλεή Ιεράρχην και Περγάμου τον πρόεδρον, τιμήσωμεν Αντίπαν οι πιστοί, ως τάχιστον και μέγαν ιατρόν της δεινής οδόντων νόσου, και προς αυτόν από ψυχής βοήσωμεν. δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.