Τα πανηγύρια στις
τοπικές εορτές των Αγίων στη Σαντορίνη, έχουν ένα ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα
ο οποίος πηγάζει από τα βάθη της ιστορικής μας παράδοσης.
Έτσι και κατ΄
αυτόν τον τρόπο στην τοπική μας κοινωνία, τους δινόταν η ευκαιρία να συναντηθούν αλλά
και να συνεορτάσουν κατά την ημέρα αυτή, που ουσιαστικά ήταν και ημέρα αργίας,
μετά από τις συνεχείς και ολοήμερες απασχολήσεις των κατοίκων της στις επίπονες αγροτικές
των δραστηριότητες.
Με αποτέλεσμα,
τα βιώματα αυτά να μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά και να γίνεται αυτό αποδεκτό
και στη σημερινή μας κοινωνία.
Επίσης, ένα άλλος
λόγος για την διοργάνωση αυτή, ήταν και η βαθειά πιστή που είχαν στο Θεό.
Η Σαντορίνη, ως το πλέον
απόμακρο νησί των Κυκλάδων, είχε αρκετά μειονεκτήματα εν
σχέση με τους συμπολίτες των πόλεων ή και των πλησιέστερων προς αυτές νησιά,
όπου οι
εγκαταλελειμμένοι κάτοικοι του νησιού εναπόθεταν τις μοναδικές τους ελπίδες στη Θεία Πρόνοια.
Για το λόγο αυτό
βλέπουμε και την πληθώρα των εκκλησιών στο νησί της Σαντορίνης, καθώς και τα διάφορα πανηγύρια - τάματα των
κατοίκων προς τους προστάτες Αγίους, προσφέροντας παράλληλα κατά την ημέρα του εορτασμού την καθορισμένη
πανήγυρη για την ηθική υποχρέωση που είχαν υποσχεθεί στον Άγιο προστάτη τους.
Ακολουθεί ανάλογο φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Αρμενιστή
