Ή δραστηριότητα του στάρετς ήταν ποτισμένη με την αγάπη πού είχε ό Χριστός «ό τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών».
Ό στάρετς έδινε ιδιαίτερη προσοχή, ώστε κάθε χριστιανός να μη λησμονεί ότι σε ενθύμηση των Παθών του Χριστού, του Σταυρού και της Αναστάσεως Του να φορά το ορατό σημείο όλων αυτών, τον σταυρό του.
«Πρέπει να πιστεύετε στην Πρόνοια του Θεού. Να ασπάζεσθε το σταυρό σας πρωί και βράδυ. Να μην τον φοράτε σαν να τον κρεμάτε στην κρεμάστρα! επαναλάμβανε ό π. Σάββας. Ό Χριστός άφησε στο σταυρό φως και αγάπη. Από το σταυρό πηγάζουν ακτίνες ευλογημένου φωτός και αγάπης. Ό σταυρός εκδιώκει τα κακά πνεύματα. Μη λησμονείτε να τον ασπάζεσθε και να δέχεσθε τις ακτίνες της χάριτος πού πηγάζουν απ' αυτόν. Αυτές αόρατος εισέρχονται στην ψυχή, την καρδιά, την συνείδηση, τον χαρακτήρα. Με την ενέργεια αυτών των άκτίνων της Χάριτος ό ασεβής άνθρωπος γίνεται ευσεβής. Ασπαζόμενοι το σταυρό σας, προσευχηθείτε για τούς γνωστούς σας αμαρτωλούς: τούς μέθυσους, τούς ακόλαστους και για όποιον άλλο γνωρίζετε. Με τις προσευχές σας αυτοί γίνονται καλύτεροι, γιατί ή καρδιά στην καρδιά δίνει πληροφορία. Ό Θεός όλους μάς αγαπά. Αυτός για όλους έπαθε από αγάπης και εμείς πρέπει όλους να τούς αγαπούμε χάριν Αυτού, ακόμη και τούς εχθρούς μας.
Υπάρχουν άνθρωποι κατεχόμενοι από ακάθαρτο πνεύμα. Σ' αυτούς εισέρχεται ό εχθρός και τούς βασανίζει. Ό άνθρωπος στην περίπτωση αύτη γίνεται εκτός εαυτού. Ό Κύριος επιτρέπει σ' αυτόν κάτι τέτοιο για να ταπεινωθεί και δεν τον κρίνει. Όμως εμείς όλοι απελπιζόμαστε. Αλλά αυτόν δεν είναι δικό μας έργο, είναι σατανικό. Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, μόνο πρέπει να προσευχόμαστε ό ένας για τον άλλο. Δεν πρέπει να ξεχνούμε να φιλούμε το σταυρό και όλοι θα σωθούμε. Όπως τα σκουλήκια καταστρέφονται από τις ακτίνες του ηλίου, έτσι αφανίζεται
κάθε ακαθαρσία, όταν μετανοούμε, ασπαζόμενοι το Σταυρό. Κι| εκείνες οι αμαρτίες για τις όποιες μετανοήσαμε συγχωρούνται, με την εξομολόγηση. Ή ψυχή γίνεται καθαρή, φωτεινή, ευωδιαστή όμορφη. Ό Κύριος απομακρύνει τον άνθρωπο από τα δίχτυα του| Σατανά και τον συγκαταριθμεί στους φίλους του.
Αν αρχίσετε έτσι την ήμερα σας, φωτίζοντας την με την χάρη τού Σταυρού, τότε όλη την ήμερα θα την περάσετε με αγιότητα και μην ξεχνάτε. Είναι καλύτερο να μη φάτε, παρά να ξεχάσετε να ασπαστείτε το Σταυρό σας. Κι αν κάποιος δεν έχει Σταυρό, να μού το πείτε. Κι όταν θα πλησιάσετε να πάρετε συγχωρητική ευχή, έχω για σάς σταυρουδάκια».
Ό π. Σάββας για το λόγο αυτόν έδινε ειδική προσευχή, την οποία έπρεπε να διαβάζουν πριν τον ασπασμό τού σταυρού «Ράνον, Δέσποτα, ρανίδα τού αγιοτάτου Αίματος Σου εις την καρδίαν μου, την ξηρανθείσαν εκτός των παθών, των αμαρτιών κι των ακαθαρσιών μου, ψυχικών τε και σωματικών. Αμήν. Και οίς έπίστασαι κρίμασι σώσον εμέ και τούς οικείους και γνωστούς (ονόματα)».
Τα έντυπα των προσευχών, τα σταυρουδάκια και άλλες ευλογίες τα τακτοποιούσε ό στάρετς νωρίτερα πάνω σ' ένα τραπέζι που βρισκόταν δίπλα στο αναλόγιο και μετά κήρυττε στους πιστού!
ΒΙΒΛΙΟΓ. ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2010/12/blog-post_2005.html
