Τι θα μου έλεγε ο Ιησούς σήμερα ; . . .

...«Ψυχή, που λαχταράς να ακούσεις το λόγο μου, δεν είναι ανάγκη να ξέρεις πολλά ούτε να κάνεις κάποιες ειδικές σπουδές ή να πάς σε κάποια σεμινάρια, για να ευαρεστήσεις ενώπιον μου. Αρκεί να με αγαπάς πολύ Και να είσαι έτοιμη να κάνεις το θέλημα μου, γιατί αυτό είναι για σένα σωτήριο. »

.-Ναι, Κύριε μου Ιησού. Έτσι είναι. Κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω, όσο κι αν πέφτω.
Όμως φροντίζω να σηκώνομαι με τη χάρη Σου. Λοιπόν Σε ακούω, Κύριε.

.
« Μίλα μου, ψυχή αγαπημένη, που λες πώς με αγαπάς, όπως θα μιλούσες στη γλυκειά σου μανούλα , όταν σε είχε στη θερμή της αγκαλιά , ή στα γόνατα του αγαπημένου σου πατέρα και ένιωθες τους χτύπους της καρδιάς τους της γεμάτης αγάπη για σένα ».

.Και σε ρωτώ:

Δεν έχεις κάποια παραγγελία να μου κάνεις ; . . .

Πες μου τα ονόματα των γονιών σου, των συγγενών σου, των φιλικών σου προσώπων, των προσώπων, πού έτσι ή αλλιώς βρίσκονται στο περιβάλλον σου ,στη δουλειά σου, στις κοινωνικές σου σχέσεις. Και μετά τα ονόματα ανάφερε μου τι θέλεις να κάνω για το καθένα. Δεν έκανε το ίδιο ο Ίάειρος ; . . .
Δεν έκανε το ίδιο ένας πονεμένος πατέρας για τον δαιμονισμένο γιο του ;
Δεν μου ανέφερε δακρυσμένη ή Χαναναία μάνα για την κόρη της ;
Δεν έκραξαν σε μένα οι δυο τυφλοί ζητώντας να τους χαρίσω το φως τους ;
Το ίδιο Και τόσοι άλλοι, τόσοι άλλοι ;
Πες μου λοιπόν τι θέλεις για αυτούς , και ζήτα το με θέρμη πολλή και πίστη ταπεινά και επίμονα.

Αγαπώ πολύ τις ευγενικές καρδιές, πού λησμονούν τον εαυτό τους χάριν των άλλων.

.Μίλα μου ,
για τους φτωχούς, πού θέλεις να ελαφρύνεις την κατάσταση τους
για τους αδικημένους, πού καταπιέζονται
για τους συκοφαντημένους, πού δεν μπορούν να αποδείξουν την αθωότητα τους
για τους αρρώστους, πού υποφέρουν
γιο τους κακούς, πού θα ήθελες να μεταστραφούν στο καλό
για τους μοναχικούς, πού μαραζώνουν στη μοναξιά τους
για τους απογοητευμένους από τη ζωή
για τους βυθισμένους στο βούρκο της αμαρτίας

και περικλεισμένους στη φυλακή των παθών τους.
για τους ποικίλως ψυχικά άρρωστους
για τα πρόσωπα, πού κάποτε σε αγαπούσαν, αλλά τώρα απομακρύνθηκαν από σένα,

αλλά τόσο πολύ θα ήθελες να ξανάρθουν πάλι κοντά σου .
Για όλους, για όλους και όλα, πού νιώθεις την ανάγκη να πεις θερμόν έναν λόγο, ένα αίτημα ιερό, μια ικεσία ολοκάρδια.

.Μην ξεχνάς πώς έχω υποσχεθεί να ακούω κάθε προσευχή, πού αναδύεται από τα βάθη της καρδίας , και που με τα φτερά της αγάπης με ταχύτητα αφάνταστα πιο μεγάλη από το φως διασχίζει τα άπειρα ύψη και φτάνει μπρος στον Ουράνιο θρόνο μου ως ευαρεστη και ιερή προσφορά.

.Δεν έχεις να μου ζήτησης κάποιες χαρές ; . . .

Γράψε, αν έτσι το θέλεις, έναν κατάλογο, όσο μακρύς κι αν είναι, όλων όσα λαχταράς, όλων των αναγκών σου και ανάφερε της στην αγάπη μου.

Όχι πώς δεν τα ξέρω όλα. Τα ξέρω όλα προτού καν να τα έχεις συνειδητοποιήσει.

Όμως θέλω να τα ακούσω με τη δική σου φωνή.

Θέλω να μου πεις ελεύθερα και άγαπητικά ότι και όπως το νιώθεις, ότι και όπως και όσο το λαχταράς.

Και πες μου, ψυχή αγαπημένη, με όλη την απλότητα,

ότι είσαι δούλη των αισθήσεων σου,
σκλάβα των παθών σου,
δέσμια της υπερηφάνειας σου,
πληγωμένη από την ευθιξία σου,
εγωιστική όσο δεν το φαντάζεσαι,
χαλαρή χωρίς προηγούμενο,
φιλύποπτη χωρίς λόγο,
φίλαυτη χωρίς όρια,
αδιάφορη και αμελής,
δυσκίνητη σαν παράλυτη,
δεμένη πολύ με τον κόσμο,
ολιγόπιστη στις δοκιμασίες σου,
πάμφτωχη σε αρετές,
με ασήμαντη πνευματική πρόοδο και ό,τι άλλο.

.Και ζήτα μου να έρθω να σε βοηθήσω στις προσπάθειες, που κατάβάλλεις,

στις πτώσεις σου, στις αγωνίες σου, στις απογοητεύσεις σου.
Φτωχό μου παιδί, ξέρω την κατάσταση σου πιο καλά από σένα,

αλλά πρέπει εσύ να έκθεσεις τον εαυτό σου ενώπιών μου .

Διστάζεις; Μα γιατί; Λησμονείς πώς πολλοί άγιοι μου, πού τώρα ζουν ένδοξοι στον ουρανό μαζί μου, είχαν τα ίδια ή και χειρότερα πάθη και ίδιες και σημαντικότερες πτώσεις και αμαρτίες;
Μη ξεχνάς κάποια Μαρία Αιγύπτια, κάποια Ταισία κάποια Πελαγία, κάποιους Ζακχαίους και ασώτους, κάποιους μεγάλους αμαρτωλούς όλοι αυτοί σιγά σιγά διορθώθηκαν, αγιάστηκαν , σώθηκαν, δοξάστηκαν.

.Μη διάτασεις ακόμη να μου ζήτησεις ό,τι καλό και για το σώμα σου, το μυαλό σου, ολόκληρο το είναι , δηλαδή υγεία, ευεξία, σωστή λειτουργία του λογικού σου, εσωτερική ισορροπία, αισιοδοξία, δυναμισμό, επιτυχία στις τίμιες προσπάθειες σου και ότι άλλο νιώθεις ως πιεστική ανάγκη.

Μπορώ όλα να σου τα δώσω, αρκεί όλα, ή κάποια από αυτά,

να είναι όντως απαραίτητα για τον αγιασμό και τη σωτηρία σου.

.Πρόσεξε όμως τα μέτρα μου δεν είναι γήινα, αλλά Ουράνια.

Μετρώ με μέτρο τη μακαριότητα του Ουρανού, με έκταση την αιωνιότητα...
Τι θέλεις όμως για σήμερα; Πες μου το. Και αν σε συμφέρει αληθινά, θα το έχεις.

Και ξέρεις πόσο θέλω το καλό σου!

Δεν έχεις κάποια σχέδια και προοπτικές ; ...

Ανάφερε μου τα όλα. ,
Αφορούν το τώρα
το μέλλον σου,
τη δουλειά σου,
την τακτοποίηση σου στη ζωή,
θέλεις να προσφέρεις κάποια χαρά στους γονείς σου,
στα μέλη της οικογένειας σου,
σε ψυχές, πού συνδέονται μαζί σου,
σε κάποιους, πού δοκιμάζονται πολύ;

Σε ότι τέλος πάντων; Κάνε το χωρίς δισταγμό.

.Ως προς εμένα δε, ψυχή μου αγαπημένη, δεν έχεις κάποιο ενδιαφέρον ιδιαίτερο για την μαζί μου σχέση τους; Δεν θέλεις να κάνεις κάτι πολύ καλό για τα φιλικά σου πρόσωπα, για όσους αγαπάς πολύ, αλλά με έχουν ξεχάσει;

Πες μου ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου και τα κίνητρα, πού σε ωθούν, και ποια μέσα θα ήθελες να χρησιμοποίησεις για το καλό τους...

.Κατάθεσε μου τις αποτυχίες σου και ζήτα μου να σου υποδείξω τις αιτίες τους.
Τι σε ενδιαφέρει για το έργο σου;

Είμαι, παιδί μου, Κύριος των καρδιών και μπορώ να τις οδηγήσω, όπου θέλεις, σύμφωνα βέβαια πάντα με τις αρχές, πού κατέγραψα με το αίμα μου πάνω στον σταυρό.

Και θα τους φέρω σιγά σιγά κοντά σου, συνοδοιπόρους σου, αρκεί να μην προβάλλουν πεισματικά εμπόδια, γιατί ποτέ δεν καταπατώ το δώρο της ελευθερίας, πού τους χάρισα.

Δεν έχεις στεναχώριες , Ω ! Παιδί μου αγαπημένο ...
.
Πες μου τις στενοχώριες σου με κάθε λεπτομέρεια.
Τι σε κάνει να κουράζεσαι,
να απογοητεύεσαι,
να δυσκολεύεσαι,
να στενοχωριέσαι;
τι ή ποιος τσαλακώνει την καρδιά σου;
Ποιος έχει συντρίψει τη φιλαυτία σου;
Ποιος σε υποτίμησε ή σε περιφρόνησε;
Πες μου τα όλα, όλα χωρίς δισταγμό.

.Θα σε ανακουφίσει αυτό. Και τελειώνοντας την αναφορά σου αυτήν πρόσθεσε μου, ότι συγχωρείς όλα και όλους, ότι τα λησμονείς όλα, ότι δεν θα επιτρέψεις να σου διώξουν αυτά την ειρήνη σου και δεν θα μειώσουν την αγάπη, πού όλα τα συγχωρεί. Και εγώ θα σε ευλογώ.

.Μήπως σε φοβίζουν κάποια κουραστικά ζητήματα; Υπάρχουν στην ψυχή, είναι αλήθεια, κάποιοι ακαθόριστοι φόβοι, πού ενώ είναι αδικαιολόγητοι, όμως σε κάνουν να τρομάζεις;

.

Εμπιστέψου τον εαυτό σου πλήρως σε μένα και την πρόνοια μου για σένα.
Βρίσκομαι παντού, ιδιαίτερα όμως πολύ κοντά σου, μέσα σου.

Τα βλέπω όλα, όσα σε αφορούν. Τα ξέρω όλα. Και μπορώ τα πάντα ως παντοδύναμος.

Μη φοβάσαι επομένως. Δεν θα σε αφήσω.

.

Μήπως υπάρχουν γύρω σου καρδιές, πού σου φαίνονται λιγότερες καλές από άλλοτε και πού ή αδιαφορία τους ή το ότι ίσως σε λησμόνησαν τις έκαναν να απομακρυνθούν από κοντά σου, αν και εσύ δεν έκανες τίποτε για αυτή τους την απομάκρυνση;

Παρακάλεσε με θερμά από τα βάθη της ψυχής σου και εγώ θα ξαναφέρω κοντά σου,

αρκεί να σου είναι χρήσιμες αναγκαία ή παρουσία τους για τον αγιασμό σου.
Λησμόνησε τες καλύτερα κι εσύ, όσο κι αν αυτό σου κοστίζει.

.

Τέλος . . .
Δεν έχεις κάποιες χαρές να μου ανακοίνωσεις;
Γιατί, αλήθεια, να μη με κάνεις μέτοχον κάθε χαρά σου;
Πες μου ποιος από χτες ή προχτές ή τέλος παντών τελευταία ήρθε
να σε παρηγόρησει ,
να σε ενθαρρύνει,
να σε βοηθήσει σε κάποια δυσκολία σου,
να σου χαρίσει ένα χαμόγελο,
ποιος και πώς σε έκανε να χάρεις;
Μπορεί να είναι κάποια επίσκεψη απρόσμενη,
κάποιο γράμμα ενθαρρυντικό,
μια αγγελία πού σε έκανε ευτυχισμένη,
ένας φόβος, πού ξαφνικά εξαφανίσθηκε,
μια επιτυχία, πού αμφέβαλλες, ότι θα πραγματοποιηθεί,
ένα δείγμα αγάπης δυνατό,
ένα ενθύμιο ή δώρο ακριβό αγάπης και φιλίας,
μια δοκιμασία, πού σε δυνάμωσε τελικά.

.Όλα αυτά και τόσα άλλα εγώ τα φρόντισα
και τα φροντίζω για σένα, ψυχή αγαπημένη.
Πώς λοιπόν να μη μου δείξεις την χαρά σου, την ευγνωμοσύνη σου και να μη μου επαναλαμβάνεις ασταμάτητα τις «εκ βαθέων» ευχαριστίες σου;

.Μην ξεχνάς, ψυχή αγαπημένη, ότι ή ευγνωμοσύνη τραβάει την ευεργεσία κοντά της.
Μη λησμονείς, ότι ή ευγνωμοσύνη συγκινεί τον ευεργέτη.
Μη σου ξεφεύγει πώς ή ευγνωμοσύνη εξευγενίζει και ομορφαίνει αφάνταστα την ψυχή,
την κάνει ιδιαίτερα χαριτωμένη και πάρα πολύ αξία περισσότερων χαρίτων και ελέους!».

.
Αυτά δεν θα μου έλεγες σήμερα, Ιησού γλυκύτατε;

Τα άκουσα με αφάνταστη χαρά.
Για όλα αυτά Σε ευχαριστώ Και θα Σε ευχαριστώ πάντα «εκ ψυχής», Κύριε μου.
Κύριε της αγάπης και του ελέους, και θα συμμορφωθώ με όλες τις υποδείξεις Σου.
Είναι τόσο όμορφες Και πηγή ευλογιών Σου για μένα! Αμήν !

Βιβλιογραφια : Προσευχητικές και Εξομολογητικές Πατρικές Ικεσίες
Ιερομόναχου Ευσέβιου Βίττη
http://odevontas.blogspot.com/2010/11/blog-post_09.html