Λόγος ανθρώπου και Λόγος Θεού!

Πρίν λίγα χρόνια, μιά κυρία ἀνακατεμένη  στήν πολιτική πῆρε μαζί της τόν μικρό της γυιό 7-8 ἐτῶν σέ μιά προεκλογική ὁμιλία της. Ὅταν τελείωσε, κάποιος ἀπό τήν παρέα ρώτησε, τόν μικρό, ἄν τοῦ ἄρεσε ἡ ὁμιλία τῆς μάνας του.

            -Ναί, ἀπάντησε ὁ μικρός. Ἦταν παραμύθια γιά μεγάλους!!!

            Ἴσως τά λόγια τῆς γυναίκας ἐκείνης νά μή ἦταν

Μήπως είσαι αλεπού;

Ὁ Χριστιανός, πού τοῦ ἀρέσει νά κρύβει τίς ἁμαρτίες του καί νά μή τίς ἐξομολογεῖται, ὁμοιάζει μέ ἀλεπού. Ναί. Ἀλεπού εἶναι. Πνευματικά ἀλεπού. Ἀφοῦ κρύβεται, συμπεριφέρεται σάν τήν ἀλεπού.

            Καί νά γιατί:

•           ἡ ἀλεπού γιά νά ἐξαπατήσει· ἔτσι καί ὁ ἁμαρτωλός κρύβεται σέ σπηλιές, στήν σιωπή, γιά νά ἐξαπατήσει τόν ἑαυτό

Εορτασμός Αγίου Επιφανίου στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης & Ονομαστήρια Μητροπολίτου Θήρας 12.5.2014

Στις 12 Μαΐου τιμούμε τον Άγιο Επιφάνιο ο οποίος υπήρξε πρόμαχος της Ορθοδοξίας και θιασώτης του ασκητισμού.
Αντιαιρετικός συγγραφέας με αγιότητα βίου και αγωνιστικό φρόνημα ασυνήθιστο.

Στην Σαντορίνη έχουμε την εκκλησία του Αγίου Επιφανίου (1673), η οποία βρίσκεται, δίπλα στη μικρή πλατεία του χωριού.

Από ανέκαθεν οι κάτοικοι του νησιού κατέφθαναν από όλα τα

Γιορτή Νεότητας Διενοριακών Κατηχητικών Συντροφιών Μητροπόλεως Θήρας 11.5.2014

Φθάσαμε στο τέλος των διενοριακών κατηχητικών συντροφιών της περιόδου 2013 - 2014 και το αρμόδιο Γραφείο Νεότητας της Μητροπόλεως διοργάνωσε μια ξεχωριστή εορταστική εκδήλωση η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Μαΐου 2014 στο Γήπεδο Καμαριού της Σαντορίνης, με απόλυτη επιτυχία.
Μεταξύ των άλλων το εορταστικό πρόγραμμα περιελάμβανε:
Αγώνα ισορροποίας νηπίων από μικρά κουτάκια, αγώνα

Δολοφόνησαν εν ψυχρώ Ορθόδοξο Ιερέα στην Ουκρανία!

Ο Πρώτος Ρωσόφωνος Ιερομάρτυρας της Ουκρανίας

Χθες δολοφονήθηκε στην Ουκρανία ο ορθόδοξος ιερέας PAVEL Zhuchenko, εφημέριος του ναού του Αγίου Δημητρίου Donskoy της πόλης Druzhkovka στην περιοχή του Donetsk. Ο ιερέας που διακρινόταν για τον ζήλο του και ήταν γνωστός ως χαρισματικός ιεροκύρηκας , επέβαινε στο αυτοκίνητό του όταν κοντά στο σημείο ελέγχου του Kondratevki, πυροβολήθηκε και μια σφαίρα κατευθείαν στην καρδιά.
Ήταν πατέρας 3 παιδιών (Πράβδα,09/05/14) Ο ιερέας ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία που αναγνωρίζεται από το Πατριαρχείο Μόσχας και είναι η μόνη κανονική. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται

Μεσογαίας Νικόλαος: ''Ας προσέξουμε πολύ σε αυτές τις εκλογές''

Γράφει ο Μάνος Οικονομίδης

Η Ελλάδα που οδηγήθηκε με “μηχανική υποστήριξη” στην εθνική αυτοχειρία του Μνημονίου, ήταν μια Ελλάδα που, μεταξύ άλλων, είχε συνηθίσει να συμβιβάζεται.  Με τον δικό της κακό εαυτό, με τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες που εν πολλοίς επέβαλε στο εθνικό dna το ΠΑΣΟΚ. 

Μια Ελλάδα που συμβιβάστηκε με τις “χαμηλές πτήσεις”, τις ξεδοντιασμένες προσδοκίες και φυσικά τους “ελάχιστους” που

Κυριακή του Παραλύτου. Ο Απόστολος της Κυριακής

῾Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾽Ιησοῦς ὁ Χριστός᾽ (Πρ. ᾽Απ. 9, 34)

α. Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τίς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων στοιχεῖ στό εὐαγγελικό τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου: ὅπως ὁ Κύριος θεράπευσε τόν ἐπί τριάντα ὀκτώ ἔτη εὑρισκόμενο παράλυτο τῆς προβατικῆς λεγόμενης κολυμβήθρας τῆς Βηθεσδά, τό ἴδιο καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος θεραπεύει κατά τήν πορεία του πρός τήν Λύδδα καί τόν ἐπί ὀκτώ ἔτη κείμενο παράλυτο Αἰνέα. ῾Ο τρόπος μάλιστα πού ἀπευθύνεται ὁ ἀπόστολος στόν ἄνθρωπο αὐτό - ῾Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾽Ιησοῦς ὁ Χριστός᾽: Αἰνέα, σοῦ δίνει τήν ἴαση ὁ ᾽Ιησοῦς πού εἶναι ὁ Χριστός – θεωρεῖται ἰδιαιτέρως σημαντικός, ἀφοῦ συνιστᾶ θά λέγαμε μία μικρή ὁμολογία πίστεως περί τοῦ Κυρίου.

Εορτασμός Αγίου Γεωργίου Σφουγγατά στο Εμπορείο Σαντορίνης 9.5.2014

Μετά τον πρόσφατο εορτασμό του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στον ενοριακό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Μέσα Γωνιά ή του Παλιού Χωριού Χωριού, όπως το αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής, το πρώτο Σάββατο μετά λοιπόν από τον εορτασμό του Αγίου, γιορτάζεται και ο Άη - Γιώργης των Μαρινήδων.
Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του "Σφουγγατά" βρίσκεται

Κυριακή του Παραλύτου. Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

῾῎Ανθρωπον οὐκ ἔχω᾽

    ῞Ενα θαῦμα ὑπομονῆς καί ἐλπίδας εἶναι ὁ παράλυτος τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, πρίν νά δεχθεῖ τό θαῦμα τῆς θεραπείας του ἀπό τόν Κύριο ᾽Ιησοῦ Χριστό. Τριάντα ὀχτώ χρόνια ὑπέμενε καί ἤλπιζε γιά τή θεραπεία του, προσδοκώντας ὅτι κάτι θά συνέβαινε ὥστε καί αὐτός νά δεχθεῖ τήν ἰαματική ἀναταραχή τῶν ὑδάτων καί νά γίνει ὑγιής. Κι ἡ θαυμαστή

Εορτασμός Αγίου Χριστοφόρου στο Πύργο Σαντορίνης 9.5.2014

Ο  Πύργος και λόγω εξ΄ ονόματός του είναι το ψηλότερο χωριό της Σαντορίνης με απίθανη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις του νησιού, με το πανέμορφο Καστέλι του, αλλά και τις πολυάριθμες και γραφικές εκκλησίες του, εναρμονισμένες απόλυτα, με την ιδιαίερη αρχιτεκτονική του τόπου μας.
Μια απ΄ αυτές είναι και το εκκλησάκι του Αγίου Χριστοφόρου το οποίο εορτάζει στις 9 Μαΐου και

Ο Άγιος Χριστόφορος +9 Μαΐου

Kάθε μέρα η Eκκλησία μας εορτάζει αγίους, οσίους καί μάρτυρας. Σήμερα εορτάζει ο Άγιος Μάρτυς Xριστοφόρος. Aλλά ποιός ήτο ο άγιος Xριστοφόρος; 

Έζησε την εποχή του Δεκίου (249-251 μ.X.). Kατήγετο από μέρος βαρβαρικό. Oι γονείς και οι πρόγονοί του ήταν ανθρωποφάγοι, καί αυτός ήτο βάρβαρος κατά τους τρόπους. Ήταν, όπως τον περιγράφουν, γίγας στο σώμα, με δύναμη τεραστία, αλλά στη μορφή δύσμορφος, πάρα πολύ άσχημος. Γι’ αυτό σε εικόνες τον ζωγραφίζουν με
κεφάλι σκύλου, σα’ να ήταν σκύλος. Aυτό δεν είναι ορθό. Διότι δεν είχε κεφάλι σκύλου

Ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις ο Οσιομάρτυρας +9 Μαΐου

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. Όταν ενηλικιώθηκε κατατάχθηκε στον Αυτοκρατορικό Στρατό, με το αξίωμα του Δούκα, γυμνάζοντας τους στρατιώτες του, στο να είναι γενναίοι και ατρόμητοι πολεμιστές, κυρίως όμως τους νουθετούσε και τους δίδασκε να πιστεύουν στον Θεό, να προσεύχονται, να μην αδικούν ποτέ κανέναν και να ζητούν από τον Χριστό να τους δίνει δύναμη για να πολεμούν τους εχθρούς. Δεν ήταν όμως μόνο οι εξωτερικοί εχθροί που έπρεπε να αντιμετωπίσουν, αλλά και οι διάφορες εξεγέρσεις που συνέβαιναν στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας. Σε μία τέτοια εξέγερση εστάλη ο Νικόλαος, από τον Αυτοκράτορα Λέοντα τον Ίσαυρο τον Εικονομάχο, για να επιβληθεί στους εξεγερθέντες και να επαναφέρει την ειρήνη και την ευστάθεια.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος, ο εν Βουναίνοις +9 Μαΐου

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ: 
Ο Νικόλαος γεννήθηκε στην Μ. Ασία από ευσεβείς και ευγενείς γονείς και ανατράφηκε από μικρός με τα νάματα της χριστιανικής πίστης. Όταν μεγάλωσε, οι γονείς του τον κατέταξαν στο στρατό του βυζαντινού κράτους όπου και ήταν το πρότυπο του ήρωα για τους συστρατιώτες του χάρις στα σπουδαία του ανδραγαθήματα. Τα χρόνια εκείνα, η αυτοκρατορία βρισκόταν σε δεινή θέση γιατί κάθε χρόνο, από Απρίλιο μέχρι Σεπτέμβριο, οι εμπειροπόλεμες αραβικές φυλές πραγματοποιούσαν θαλάσσιες επιδρομές στο Αιγαίο Πέλαγος και κατέστρεφαν ακμάζουσες Ελληνικές πόλεις των παραλίων και της ενδοχώρας. Τότε καταλήφτηκε η Κρήτη και η Σικελία, έπεσε η Δημητριάδα (Βόλος), και η Θεσσαλονίκη. Χρησιμοποιώντας ως ορμητήριο τους την Κρήτη, οι μουσουλμάνοι επιδρομείς, φανατισμένοι από

Ψυχανάλυση ή Εξομολόγηση;

Η ψυχανάλυση σήμερα, γιά αὐτούς πού πιστεύουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕνα ἐξελιγμένο ὄν (ζῶο), χωρίς προσωπική εὐθύνη γιά τίς πράξεις του καί φυσικά χωρίς ἐνοχές, ἀποτελεῖ ὑποκατάστατο τῆς ἐξομολόγησης.
Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος ἔχει πλήρη ἐπίγνωση ὅτι αὐτό πού ἔκανε εἶναι λάθος, θέλει κάπου νά τό εἰπεῖ γιά νά ξελαφρώσει! Καί φυσικά, δέν θά τό πεῖ στόν τυχόντα. 
Ψάχνει κάποιον πού νά ἀντιπροσωπεύει τόν ἠθικό νόμο.
Προφανῶς, αὐτό πού ψάχνει δέν εἶναι ἕνας«καλός» ἀκροατής,

Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ Ευστάθιος (βιογραφικό)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. κ. Ευστάθιος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Σπηλιώτης) γεννήθηκε στην Βαλύρα Μεσσηνίας το 1940. Είναι το τρίτο από τα πέντε αδέλφια της πολύτεκνης οικογένειας του Αθανασίου και της Παναγιώτας Σπηλιώτη. Τα εγκύκλια γράμματα έμαθε στο πολυθέσιο Δημοτικό Σχολείο της γενέτειράς του, ενώ τελείωσε το Γυμνάσιο-Λύκειο στην κωμόπολη του Μελιγαλά.

Απεφοίτησε το έτος 1963 εκ της Θεολογικής Σχολής των Αθηνών.

Το έτος 1964 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βουλκάνου στις 12 Αυγούστου και την 13^ην εχειροτονήθη Διάκονος υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ευσταθίου, τοποτηρητού τότε της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας,

Μνήμη του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού, ώρα Τρίτη της ημέρας, επί Κωνσταντίου Βασιλέως, υιού Κωνσταντίνου του Μεγάλου +7 Μαΐου

“Κατά τις ημέρες της Αγίας Πεντηκοστής, την εβδόμη του μηνός Μαΐου και περί ώρα εννέα το πρωί, φάνηκε ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός -  που συνίστατο από φως, κι ενώ έβλεπε όλος ο λαός – να εκτείνεται πάνω από τον άγιο Γολγοθά μέχρι το άγιο όρος των Ελαιών. Ο Σταυρός αυτός από τη λαμπρότητα του φωτός Του κάλυψε τις ακτίνες του ήλιου. Γι᾽ αυτό και κάθε ηλικία, νέων και γερόντων, μαζί με τα νήπια και αυτά που θήλαζαν,  ήλθε στην Εκκλησία, και με άμετρη χαρά και θερμή κατάνυξη ανέπεμψαν δόξα και ευχαριστία στον Θεό για το παράδοξο αυτό θέαμα”.

Αν η 14^η Σεπτεμβρίου αποτελεί την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και

Ο Άγιος Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος +6 Μαΐου

“Ο δίκαιος Ιώβ ήταν από την Αυσίτιδα χώρα, που βρισκόταν στα σύνορα της Ιδουμαίας και της Αραβίας, και ήταν ένα από τα παιδιά του Ησαύ, ώστε να είναι πέμπτη γενιά από τον Αβραάμ. Ο πατέρας του λεγόταν Ζαρέθ και η μητέρα του Βοσόρρα. Του είχαν δώσει το όνομα Ιωβάβ και προφήτευσε εικοσιπέντε έτη. Έζησε το 1925 π. Χ. Ο Κύριος έδωσε τη μαρτυρία γι᾽αυτόν ότι ήταν άνθρωπος δίκαιος και άμεμπτος και καλύτερος από όλους τους ανθρώπους στη γενιά του, γι᾽ αυτό και τον Ιώβ ζήτησε από τον Θεό ο διάβολος να πειράξει. Πράγματι, μετά την άδεια που του έδωσε ο Θεός, ο διάβολος απογύμνωσε τον Ιώβ από όλα τα υπάρχοντά του, τον ταλαιπώρησε με φρικτές και απαρηγόρητες

Εορτασμός Αγίας Ειρήνης στο Βουρβούλο Σαντορίνης 5.5.2014

Στις 5 Μαΐου είναι ο εορτασμός της Αγίας Ειρήνης και του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης.
Η Σαντορίνη με την διασπορά των εκκλησιών της, μέσα και έξω από τους οικισμούς, προκαλεί τον θαυμασμό του κάθε επισκέπτη, από τον έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα των κατοίκων της, αλλά και την ιδιαίτερη και χαρακτηριστή αρχιτεκτονική των.
Ο εορταζόμενος ναός της Αγίας βρίσκεται στον κάτω δρόμο από Βουρβούλο προς Οία, βορειότερα από τον μνημείο των εκτελεσθέντων Βουρβουλιανών από τους Γερμανούς και πιο

Εορτασμός Αγίας Ειρήνης στη καλντέρα της Μεσαριάς Σαντορίνης 5.5.2014

Στις 5 Μαΐου είναι ο εορτασμός της Αγίας Ειρήνης και του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης.
Το νησί της Σαντορίνης είναι διάσπαρτο από μικρές και μεγάλες εκκλησίες, μέσα και έξω από τους οικισμούς, προκαλώντας την εντύπωση και τον θαυμασμό του κάθε επισκέπτη, από την ιδιαίτερη και χαρακτηριστή αρχιτεκτονική των.
Στη Μεσαριά υπάρχουν 2 εκκλησίες αφιερωμένες στην Αγία

Εορτασμός Αγίας Ειρήνης στα Φηρά Σαντορίνης 5.5.2014

Στις 5 Μαΐου είναι ο εορτασμός της Αγίας Ειρήνης και του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης. 
Το νησί της Σαντορίνης είναι διάσπαρτο από μικρές και μεγάλες εκκλησίες, μέσα και έξω από τους οικισμούς, προκαλώντας την εντύπωση και τον θαυμασμό του κάθε επισκέπτη, από την ιδιαίτερη και χαρακτηριστή αρχιτεκτονική των.
Αναφορικά με την Αγία Ειρήνη που βρίσκεται στα σπλάχνα

Εορτασμός Αγίου Εφραίμ στο Ημεροβίγλι Σαντορίνης 5.5.2014

Στις 5 Μαΐου είναι ο εορτασμός του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης, καθώς και της  Αγίας Ειρήνης.   
Η εκκλησία μας έχει αφιερώσει στην μνήμη του Αγίου Εφραίμ δύο ημέρες του έτους.  Την 5η Μαΐου όπου τιμούμε το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου, και την 3η Ιανουαρίου όπου τιμούμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του.
 Τα ιερά λείψανα του Αγίου Εφραίμ βρέθηκαν με Θεία

Εορτασμός Αγίου Εφραίμ στο Ακρωτήρι Σαντορίνης 4 & 5.5.2014

Στις 5 Μαΐου είναι ο εορτασμός του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης, καθώς και της  Αγίας Ειρήνης.   
Η εκκλησία μας έχει αφιερώσει στην μνήμη του Αγίου Εφραίμ δύο ημέρες του έτους. 
Την 5η Μαΐου όπου τιμούμε το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου, και την 3η Ιανουαρίου όπου τιμούμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του.

Εορτασμός Αγίας Ειρήνης της Κουφής στο Ημεροβίγλι Σαντορίνης 5.5.2014

Σήμερα γιορτάζουμε την Αγία Ειρήνη και τον Άγιο Εφραίμ της Νέας Μάκρης.   
Πολλές και διάσπαρτες είναι εκκλησίες της Αγίας Ειρήνης στη Σαντορίνη. 
Μεταξύ αυτών είναι και η Αγία Ειρήνη στη λαγκαδιά του Ημεροβιγλίου, κάτω από το κοιμητήριο της περιοχής.
Το λαξευτό απόμερο και υπόσκαφο εκκλησάκι της, είναι καλά κρυμμένο μέσα στη λάβα της θηραϊκής γης.
Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο χαρακτηρισμός αυτός της

Εορτασμός Αγίας Ειρήνης στο Εμπορείο Σαντορίνης και ο βίος της 4 & 5.5.2014

Σήμερα είναι ο εορτασμός της Αγίας Ειρήνης και του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης. 
Πέρα από τις πολυάριθμες και διάσπαρτες εκκλησίες της Σαντορίνης, υπάρχουν και αρκετοί ναοί που είναι αφιερωμένοι στο όνομα της Αγίας Ειρήνης. 
Όμως πέρα από αυτές παλαιότερη εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (5ος αιώνας) βρίσκεται στη περιοχή της Περίσσας

Άγιος Εφραίμ Νέας Μάκρης εορτάζει στις +3 Ιανουαρίου & στις +5 Μαΐου

Η εκκλησία μας έχει αφιερώσει στην μνήμη του Αγίου Εφραίμ δύο ημέρες του έτους. 
Την 5η Μαΐου όπου τιμούμε το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου, και την 3η Ιανουαρίου όπου τιμούμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του.
Ο  Άγιος Εφραίμ  γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384μ.Χ. Ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας Μόρφη. Οι γονείς του όταν βάπτισαν τον Άγιο του έδωσαν το όνομα Κωνσταντίνος. Σε μικρή ηλικία ο Άγιος Εφραίμ ορφάνεψε από πατέρα. Από εκείνη την στιγμή η

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη +5 Μαΐου

“Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη άθλησε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ήταν θυγατέρα του Λικινίου, που ήταν βασιλιάς κάποιου μικρού βασιλείου, και της Λικινίας. Καταγόταν από την πόλη Μαγεδών και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη. Όταν η Αγία έγινε έξι ετών, ο πατέρας της Λικίνιος την έκλεισε σε ένα πύργο και ανέθεσε την διαπαιδαγώγησή της σε κάποιον γέροντα, ονόματι Απελλιανό, ο οποίος και έγραψε τα υπομνήματα του μαρτυρίου αυτής.

Μια νύχτα η Ειρήνη είδε το εξής όραμα: μπήκε στον πύργο ένα περιστέρι κρατώντας με το ράμφος του κλαδί ελιάς, το οποίο και άφησε επάνω στο τραπέζι. Επίσης, μπήκε και ένας αετός μεταφέροντας στεφάνι από άνθη, το οποίο τοποθέτησε και αυτός επάνω στο τραπέζι. Έπειτα μπήκε από άλλο

Η Αγία Μάρτυς Πελαγία +4 Μαΐου

“Η αγία Πελαγία ήταν από την Ταρσό, κατά τούς χρόνους του βασιλιά Διοκλητιανού. Άκουσε για την πίστη του Χριστού και ζήτησε να μάθει τι είναι αυτή. Τότε είδε σε όνειρο τον Επίσκοπο της περιοχής της να την βαπτίζει. Έφυγε λοιπόν από τη μητέρα της, τάχα ότι πηγαίνει στην παραμάνα της, ενώ πήγε προς τον Επίσκοπο. Αυτός φωτίστηκε από τον Θεό, την δέχτηκε και την βάπτισε. Έμαθε τι συνέβη ο υιός του βασιλιά που την ήθελε γυναίκα του, κι έγινε τόσο έξαλλος από τον έρωτα που τον διακατείχε, ώστε αυτοκτόνησε. Ο Διοκλητιανός τότε έστειλε και του έφεραν την παρθένο κόρη, κι επειδή δεν μπόρεσε να την μεταπείσει από την πίστη του Χριστού, πύρωσε έναν χάλκινο ταύρο και έβαλε μέσα την αγία. Εκεί η αγία δέχτηκε το τέλος της και το στεφάνι της ομολογίας της”.
Δεν είναι τυχαία η αγία μάρτυς Πελαγία. Ήταν πλούσια και όμορφη κόρη που θα γινόταν βασίλισσα, καθώς την ήθελε γυναίκα του ο γιος του βασιλιά Διοκλητιανού. Κι

Οι εν Σάμη της Κεφαλληνίας Φανέντες Άγιοι: Γρηγόριος, Θεόδωρος & Λέων

Το 2014 συμπληρώνονται πέντε χρόνια από το ευφρόσυνο γεγονός της επανεύρεσης των ιερών λειψάνων των ομολογητών Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, των εν Σάμη της Κεφαλληνίας καταφυγόντων, ασκησάντων, κοιμηθέντων και πεφανερωθέντων, αλλά και της παραχώρησης ενός μέρους των ιερών λειψάνων και των τριών ομολογητών Αγίων στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας. Τα ιερά λείψανα των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, οι οποίοι φέρουν την προσωνυμία «Άγιοι Φανέντες» και είναι οι παλαιότεροι άγιοι στην εκκλησιαστική ιστορία της Κεφαλληνίας, αρπάχθηκαν με την πάροδο του χρόνου από τους Ενετούς από την ιστορική ιερά μονή των Αγίων Φανέντων που βρίσκεται πάνω από την κωμόπολη της Σάμης και μεταφέρθηκαν στη Βενετία. Εκεί οι Ενετοί τα εναποθέτησαν στον μεγαλοπρεπή ναό του Προφήτου Ζαχαρία μέσα σε

Οι Άγιοι Φανέντες. Οι Ομολογητές Άγιοι της Κεφαλονιάς Γρηγόριος Θεόδωρος και Λέων

Φορητή εικόνα των Αγίων Γρηγορίου,
Θεοδώρου και Λέοντος δια χειρός
Χριστίνας Παπαθέου-Δουληγέρη

Κεφαλονιά: το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου, που προσελκύει τους παραθεριστές με τις απαράμιλλες φυσικές του ομορφιές, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει και στους φιλάγιους επισκέπτες πολύτιμους πνευματικούς θησαυρούς, αφού είναι πλουσιοπάροχα ευλογημένο από τον Θεό. Στο αγιοστόλιστο νησί του Ιονίου η χάρις του Θεού ανέδειξε φωτεινές πνευματικές μορφές, που καταλαμπρύνουν την Ορθόδοξη Εκκλησία και αποτελούν καύχημα και σημείο ευλαβικής αναφοράς για τους κατοίκους του νησιού, αλλά και για τους πολυπληθείς προσκυνητές, που το επισκέπτονται. 

Στις δυτικές ακτές της Κεφαλονιάς έφτασε ως ναυαγός ο Απόστολος των Εθνών Παύλος και κήρυξε στο νησί το Ευαγγέλιο του Χριστού, ενώ το 1555 έφτασε στην Κεφαλονιά ο θαυματουργός προστάτης των Ορθοδόξων και πολιούχος του νησιού, ο Άγιος Γεράσιμος ο Νοταράς (1509 - 1579), του οποίου

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής. Κυριακή των Μυροφόρων

῾᾽Ιωσήφ ὁ ἀπό ᾽Αριμαθαίας...τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλᾶτον καί ᾐτήσατο τό σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ᾽ (Μάρκ. 15, 43)

᾽Από τά πρόσωπα πού κυριαρχοῦν στό εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων εἶναι ὁ ᾽Ιωσήφ ὁ ἀπό ᾽Αριμαθαίας, ὁ ὁποῖος προβάλλεται μέ τό κυριαρχικό γνώρισμά του, τῆς τόλμης, μέ τήν ὁποία κατώρθωσε γιά τήν ἐποχή

Κυριακή των Μυροφόρων. Ο Απόστολος της Κυριακής

῾Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τόν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις᾽ (Πρ. ᾽Απ. 6, 3) 
α. Μία θεωρούμενη παράδοξη ἀπάντηση, ἰδίως γιά τά σημερινά δεδομένα, εἶναι ἡ ἀπάντηση τῶν ἀποστόλων μπροστά στό κοινωνικό πρόβλημα πού παρουσιάστηκε στήν πρώτη κοινότητα τῶν ῾Ιεροσολύμων: μπροστά στόν γογγυσμό τῶν ἑλληνοφώνων πιστῶν κατά τῶν ἑβραιοφώνων ὅτι παραθεωροῦνταν στήν διανομή τῶν τροφίμων οἱ ἑλληνόφωνες χῆρες, οἱ ἀπόστολοι ἀρνοῦνται νά ἀσχοληθοῦν οἱ ἴδιοι μέ τό πρόβλημα.

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43-16,8). Η Χριστιανική Ανδρεία!

ΤΟ εὐαγγέλιο σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε σχετικὸ μὲ τὴν ἑ­ορτὴ τῶν μυροφόρων. 
Νοερῶς μᾶς μεταφέρει στὰ μεγάλα ἐκεῖνα γεγονότα ποὺ ἔγιναν τὴ Μεγάλη Παρασκευή.

Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ Κύριος συνελήφθη τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὡδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα, καὶ τὶς πρωινὲς ὧρες, ὅταν ἄνοιξε τὸ πραιτώριο, ἔγινε ἡ δίκη του ἐνώπιον τοῦ ῾Ρωμαίου πραίτω­ρος. Ὁ Πιλᾶτος κατέβαλε μεγάλη προσπά­θεια νὰ ἀθῳώσῃ τὸν Ἰησοῦν, ἀλλὰ στὸ τέλος δὲν μπόρεσε ν᾽ ἀντισταθῇ στὴν κακία τῶν ἐ­χθρῶν του. Ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἔκανε νὰ ὑποκύ­ψῃ εἶνε ὁ φόβος μήπως γίνῃ δυσάρεστος στὸν καίσαρα. Ἔτσι ὑπέγραψε τὴν καταδίκη. Ἡ ὥ­ρα ποὺ

Οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα. Ένα ένδοξο ζεύγος μαρτύρων και ένα φωτεινό πρότυπο συζυγικής αγάπης

Φορητή εικόνα των Αγίων
Τιμοθέου και Μαύρας από τον
ιερό ναό του Μαχαιράδου
Ζακύνθου. Έργο του
Ν. Παπαγιαννοπούλου (1897)

Στη σημερινή εποχή πολλοί υποστηρίζουν, ότι η αγιότητα απευθύνεται αποκλειστικά στους κληρικούς και μοναχούς και δεν μπορεί να έχει απήχηση στους χριστιανούς που ζουν μέσα στις πόλεις, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να έχει εφαρμογή σ' αυτούς, που έχουν παντρευτεί και έχουν δημιουργήσει οικογένειες. Την απάντηση δίνει η ομολογία πίστεως και το μαρτύριο αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που ήταν ενωμένοι με τα δεσμά του θεοσύστατου Μυστηρίου του Γάμου. Ένα τέτοιο φωτεινό παράδειγμα προσφέρουν οι τιμώμενοι στις 3 Μαΐου Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα, οι οποίοι έζησαν και μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού το δεύτερο μισό του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Διοκλητιανός (284 - 305 μ.Χ. ). 

Ο Άγιος Τιμόθεος καταγόταν από το χωριό Πεναπέων, που βρίσκεται στην περιοχή της Θηβαΐδος της Αιγύπτου και διακρινόταν για τη βαθιά του ευσέβεια και την επίδοση του στα ιερά γράμματα. Γι' αυτό και ο επίσκοπος της Θηβαΐδος βλέποντας τον ένθεο ζήλο του νεαρού Τιμοθέου, τον χειροθέτησε αναγνώστη. Η θεία Πρόνοια τον προετοίμαζε όμως για άλλους δρόμους.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Τιμόθεος και Μαύρα +3 Μαΐου

«Ο άγιος Τιμόθεος που ανήκε στους κληρικούς, ήταν δάσκαλος των ιερών λόγων, καταγόταν από την κώμη των Πεναπέων, και μόλις είχε έλθει σε γάμου κοινωνία με την Μαύρα. Δεν είχαν περάσει ούτε είκοσι ημέρες από το γάμο του, και κατηγορήθηκε ότι ήταν χριστιανός, οπότε οδηγείται προς τον ηγεμόνα της Θηβαΐδος Αρριανό. Όταν πρόσταξε αυτός να του φέρει τα βιβλία που διαβάζει στους χριστιανούς, δεν το έκανε βεβαίως, αντείπε μάλιστα στον Ηγεμόνα ότι θεωρεί τα βιβλία σαν παιδιά του, από τα οποία αντλεί στήριγμα, ότι αυτά φρουρούνται από τους

Η Ανακομιδή του Λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας +2 Μαΐου

«Ο άγιος Αθανάσιος έζησε αγγελικό βίο επί της γης. Τους άθλους του για την ορθόδοξη πίστη και τους αγώνες του κατά των κακοδόξων και τις συχνές άδικες εξορίες και ψεύτικες συκοφαντίες που υπέφερε, έχουν εκθέσει άλλες γραφές διεξοδικότερα όπως και ο Θεολόγος Γρηγόριος. Γι᾽αυτό κι επειδή δεν μπορούμε να διηγηθούμε αυτά που έχουν ειπωθεί από πολλούς πολλές φορές, θα πούμε σύντομα λίγα πράγματα προς υπενθύμιση.

Ο Αθανάσιος, ο επώνυμος της αθανασίας, είχε πατρίδα του την Αίγυπτο, ενώ οι γονείς του διακρίνονταν για τον πλούτο τους και την αρετή τους. Όταν ακόμη τον ανέτρεφαν και ήταν μικρό παιδάκι που έπαιζε μαζί με άλλα παιδιά, πήγε σε κάποια ακτή της θάλασσας, όπου έπαιζαν κάτι τέτοιο σαν παιχνίδι:

Ο Παράδεισος και η κόλαση

Ἕνας δημοσιογράφος ἐπισκέφθηκε φιλική του οἰκογένεια. Ἔπιασε, λοιπόν, κουβέντα μέ ἕνα παιδάκι, μαθητή δημοτικοῦ. Τό ἐρώτησε:

-Πιστεύεις στόν Χριστό;

Ἔκπληκτο τό παιδί τοῦ ἀπάντησε:

Τί; Στό Χριστό δέν θά πιστεύω; Μά εἶναι ὁ Θεός μας!

 -Μπράβο! τοῦ λέει. Καί ἄν.... πεθάνεις; Θά πᾶς στόν παράδεισο; Καί ἄν δέν βρεῖς ἐκεῖ τόν Χριστό; Τί θά κάμεις;

Τό μικρό παιδί, ξεπερνώντας τό σόκ ἀπό τό ἄκουσμα τοῦ πιθανοῦ θανάτου του (!), εἶπε μέ ἁπλότητα:

-Θά ψάξω νά Τόν βρῶ.

Ο Άγιος Προφήτης Ιερεμίας +1 Μαΐου

Ο θαυμάσιος του Κυρίου προφήτης, που αγιάστηκε ήδη από τη μήτρα της μητέρας του, καταγόταν από την Ανανώθ. Στις Τάφνες της Αιγύπτου λιθοβολήθηκε από τον λαό και πέθανε, τοποθετήθηκε δε στον τόπο της κατοίκησης των Φαραώ. Διότι οι Αιγύπτιοι τον δόξασαν, επειδή ευεργετήθηκαν από αυτόν: με τη προσευχή του, ψόφησαν και τα δηλητηριώδη φίδια (ασπίδες) που τους εξολόθρευαν, και τα θηρία των υδάτων, που οι Αιγύπτιοι τα ονομάζουν Εφώθ και οι Έλληνες κροκόδειλους. Και όσοι είναι πιστοί μέχρι σήμερα, έρχονται στον τόπο εκείνο, και παίρνοντας από το χώμα, θεραπεύουν τα δαγκώματα των

Η Μυστική Ράβδος!

Μι­ὰ ἀ­π᾿ τὶς σο­βα­ρώ­τε­ρες ἐ­πα­να­στά­σεις τῶν Ἑ­βραί­ων πρὸς τὸν ἡ­γέ­τη τους Μω­υ­σῆ ἦταν αὐ­τὴ τῶν Κο­ρέ, Δα­θὰν καὶ Ἀ­βει­ρών, ποὺ μὲ ἄλ­λους 250 ἐ­πι­φα­νεῖς Ἰσ­ρα­η­λί­τες καὶ ἀρ­κε­τὸ πλῆ­θος λα­οῦ ἀμ­φι­σβήτη­σαν τὸν Ἀ­α­ρών, ὡς τὸν μό­νο ἀ­π΄ τὸν Θε­ὸ ἐ­κλεγ­μέ­νο ἀρ­χι­ε­ρέ­α. Ἡ ἀπάν­τη­ση τοῦ Θε­οῦ ἦ­ταν ἄ­με­ση καὶ ἡ τι­μω­ρί­α τους δρα­στι­κή, γιὰ νὰ πα­ρα­δειγ­μα­τι­σθεῖ ὁ ἰδιαίτε­ρα ἀ­πει­θὴς καὶ σκλη­ρο­κάρ­διος λα­ὸς τοῦ Ἰσ­ρα­ήλ. Γιὰ νὰ στε­ρε­ώ­σει πε­ρισ­σό­τε­ρο τὴν ἀστα­θῆ τους πί­στη ὁ Θε­ός, εἶ­πε τε­λι­κὰ στὸν Μω­υ­σῆ:

«Κά­θε ἀρ­χη­γὸς φυ­λῆς νὰ σοῦ δώ­σει ἀ­πὸ ἕ­να ρα­βδί. Θὰ συγ­κεν­τρώ­σεις δώ­δε­κα ραβδιὰ καὶ θὰ γρά­ψεις στὸ κα­θέ­να τὸ ὄ­νο­μα τοῦ ἀρ­χη­γοῦ κά­θε φυ­λῆς. Στὸ ρα­βδὶ τῆς φυ­λῆς τοῦ Λευῒ θὰ γρά­ψεις τὸ ὄ­νο­μα τοῦ Ἀ­α­ρών. Θὰ τὰ βά­λεις ὅ­λα στὴ

Η Λαμπρά Αρχιερατική Πανήγυρις του Ιερού Ναού Αγίου Μακαρίου Ξυλοκάστρου την Κυριακή του Θωμά

Με την πρέπουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και με τη συμμετοχή πολυάριθμων πιστών εορτάσθηκε το Σαββατοκύριακο 26-27 Απριλίου 2014 στον ομώνυμο μεγαλοπρεπή Ιερό Ενοριακό Ναό της πόλεως του Ξυλοκάστρου η πανίερη μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών Μακαρίου Αρχιεπισκόπου Κορίνθου του Νοταρά, του εν Χίῳ ασκήσαντος και ενταύθα οσίως εν έτει 1805 τελευτήσαντος. Η πανήγυρις του περικαλλούς Ιερού Ναού του Αγίου Μακαρίου Ξυλοκάστρου, ο

Ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος, αδελφός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου +30 Απριλίου

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και αδελφός του Ιωάννου του Θεολόγου. Μετά από την κλήση του Ανδρέου και του Πέτρου, προσκλήθηκε από τον ίδιο τον Σωτήρα μαζί με τον αδελφό του να μαθητεύσουν σ᾽ Εκείνον.  Αυτοί αμέσως και τον πατέρα και το πλοίο, και μ᾽ έναν λόγο τα πάντα άφησαν και ακολούθησαν τον Κύριο. Και τόσο πολύ αγάπησε αυτούς ο Κύριος, ώστε στον μεν ένα να χαρίσει την ανάκληση πάνω στο στήθος Του (την ώρα του Μυστικού Δείπνου), στον δε άλλον να πιει το ποτήριο που ο Ίδιος ήπιε. Ο άγιοι Ιάκωβος και Ιωάννης επέδειξαν τέτοιον ζήλο υπέρ του Χριστού, ώστε να θελήσουν να κατεβάσουν φωτιά από τον Ουρανό και να καταστρέψουν τους απίστους. Κι ίσως και θα το έκαναν, αν δεν τους εμπόδιζε η αγαθότητα Εκείνου.

Ο Νικητής!

Ὁ Χριστός πέθανε στόν σταυρό. Ὅπως τό πόθησαν οἱ ἐχθροί Του! Καί Τόν ἔβαλαν στόν τάφο, ὅπως τό θέλησαν, ἐκεῖνοι πού μίσησαν τήν παρουσία Του.

Καί νά, ὁ Χριστός-πεθαμένος! Ἄψυχος· χωρίς πνοή· χωρίς τίποτε! Σάν νά μήν ὑπῆρξε! Κάτι λιγότερο ἀπό ἕνα τίποτε! Ἕνα τίποτε!

Ὅμως ἀναστήθηκε. Δηλαδή σηκώθηκε. Αὐτεξουσίως. Σάν Θεός. Καί σηκώθηκε, ὄχι καταεξαντλημένος, σάν ἕνα χιλιοταλαιπωρημένο γεροντάκι, πού μόλις θά κατάφερνε νά σταθεῖ στά πόδια Του, ἀλλά λάμποντας ὁλόκληρος. Σάν γίγαντας ἀθλητής, πού ξεκινάει νά κάμει τό ἄθλημά Του (Ψαλμ. 18, 5)· καί σάν νυμφίος ἐκπορευόμενος ἐκ παστοῦ αὐτοῦ, πού ἀστράφτει ἀπό χαρά! Ἀπό τήν χαρά τῆς νίκης.

Ἡ ἁγία Γραφή, ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ, μᾶς λέει γιά τόν Χριστό:

Ἐξῆλθε νικῶν· καί ἵνα νικήσῃ!

•           Νικητής βγῆκε ἀπό τήν κοιλιά τῆς ἁγίας Παρθένου.

Το πρώτο βήμα.....!

Ἔλεγε κάποιος στὸν π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλο τοὺς λόγους, ποὺ  τὸν ἐμπόδιζαν νὰ συμφιλιωθεῖ μὲ τὸν ἀδελφό του: 
«Δὲν μπορῶ, πάτερ μου, νὰ μιλήσω ἐγὼ πρῶτος. Ὁ ἀδελφός μου πρέπει νὰ μοῦ μιλήσει πρῶτος! Αὐτὸς ἔφταιξε κι ὄχι ἐγώ! Κι ἔπειτα αὐτὸς εἶναι μικρότερος κι ἐγὼ μεγαλύτερος». 
«Δὲν μοῦ λές, ρώτησε ὁ πνευματικός, ποιὸς εἶναι μεγαλύτερος; Ἐμεῖς ἢ ὁ Θεός»; «Μὰ θέλει καὶ ρώτημα; Ὁ Θεὸς βέβαια». «Καὶ ποιὸς ἔφταιξε στὸν ἄλλο; Ὁ Θεὸς σ᾿ ἐμᾶς ἢ ἐμεῖς στὸν Θεό»; «Ἐμεῖς φταίξαμε στὸν Θεό». «Καὶ ποιὸς ἔκανε τὴν ἀρχὴ τῆς συμφιλιώσεως; Ἐμεῖς πήγαμε στὸν Θεὸ ἢ ὁ Θεὸς ἦρθε σ᾿ ἐμᾶς»; «Ὁ Θεὸς ἦρθε σ᾿ ἐμᾶς». «Λοιπόν»; «Λοιπόν…σᾶς εὐχαριστῶ! Ἔχετε δίκιο. Ἐγὼ θὰ πάω στὸν ἀδελφό μου»!

Ὥστε ὁ Θεός, ποὺ εἶναι ἀπείρως μεγαλύτερος καὶ δὲν μᾶς ἔφταιξε

Οι Άγιοι Απόστολοι εκ των Εβδομήκοντα: Ιάσων και Σωσίπατρος +29 Απριλίου

῾Από τους αποστόλους αυτούς ο Ιάσων ήταν από την Ταρσό και πρώτος οδηγήθηκε από εκεί προς τη χριστιανική πίστη. Ο Σωσίπατρος  καταγόταν από την Αχαϊα και δέχτηκε την πίστη στον Χριστό μετά από αυτόν. Και οι δύο υπήρξαν μαθητές του αποστόλου Παύλου και ο μεν Ιάσων καταστάθηκε διδάσκαλος της πόλεώς του, ο δε Σωσίπατρος ανέλαβε τη διαποίμανση της Εκκλησίας των Ικονιέων.

Εορτασμός Αγίου Θωμά στην Παναγιά την Επισκοπή Σαντορίνης 27.4.2014

Στον ιερό ναό της Παναγιάς της Επισκοπής, έγινε η Θεία Λειτουργία της Κυριακής του Θωμά, μέσα σε κατανυκτικό κλίμα.
Προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Παπά - Ανάργυρος έκανε το καθιερωμένο Κυριακάτικο κήρυγμά του, αναφερόμενος στα όσα αναφέρονται στο Ευαγγέλιο της ημέρας.
Μετά το αντίδωρο επικρατεί η συνήθεια, όσοι από το

Έχεις τιμόνι; Θα σωθείς!

Είναι νύκτα. Μεσάνυκτα! Κανένα αστέρι δεν φέγγει. Ο άνεμος, που έγινε θύελλα, καταιγίδα, τυφώνας, μαίνεται εις τον ωκεανό. Ένα μικρό πλοίο ταξιδεύει. Ο πλοίαρχος αγρυπνεί εις την γέφυρα. Οι ναύτες βρίσκονται εις τις θέσεις τους. Όλοι αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν την θύελλα, μέσα εις την οποία βρέθηκαν χωρίς να το θέλουν. Και το πλοίο, επί ώρες τώρα αγωνίζεται εναντίων των κυμάτων, αντέχει. Τα μηχανήματά του είναι όλα εν τάξει.
Αλλ’ αίφνης – ώ δυστυχία των επιβατών! – ένα μηχάνημα, το σπουδαιότερον απ’ όλα, το τιμόνι, σπάει. Και το πλοίον μένει ακυβέρνητο.

Κυριακὴ του Θωμά (Ιωάν. 20,19-31). Δεν είναι ψέμα η πίστη μας

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ. Καὶ λέγεται Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, γιατὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ δια­βά­ζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ τὸ Θωμᾶ.

Τί ἦταν ὁ Θωμᾶς; κανένας πλούσιος, κανένας ἐπιστή­μων, κανένας διάσημος τῆς ἐπο­χῆς ἐκείνης; Τίποτε. Ἕνα ἀγράμματο φτωχα­δάκι ἦταν. Καὶ ὅμως ἔγινε πασίγνωστος. Καὶ ἐνῷ μεγάλοι καὶ τρανοὶ λησμονήθηκαν, αὐτὸς ζῇ στὴ μνήμη ὅλων. Τί συνέ­βη ἆραγε; Κάτι ἄλ­λαξε στὴ ζωὴ τοῦ Θωμᾶ, καὶ τὸ πτωχαδάκι ἔγινε μιὰ μεγάλη φυσιογνωμία. Τί συνέβη;
Μιὰ μέρα ἄκουσε νὰ τὸν καλῇ μιὰ φωνή. Μιὰ φωνὴ πιὸ γλυκειὰ κι ἀπ’ τὴ φωνὴ τῆς μά­νας, φωνὴ ποὺ ἀπευθύνεται σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο καὶ μακάριοι ὅσοι τὴν ἀκοῦνε. Εἶνε ἡ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶδε ὁ Χριστὸς τὸ Θωμᾶ καὶ διέκρινε ὅτι μέσα του κρύβεται ἕνα διαμάντι. Διαμάντι ἦταν ἡ καλή του

Ο Θωμάς!

«Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. 20,28)

Δὲν ἔλειψαν, ἀγαπητοί μου, οὔτε θὰ λείψουν ποτὲ οἱ πιστοὶ στὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστάντα Κύριο. Αὐτοὶ θ᾿ ἀποτελοῦν τὴν ἐκλεκτὴ μερίδα, θὰ εἶνε «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» καὶ «τὸ ἅλας τῆς γῆς» (Ματθ. 5,14,13), θὰ κρατοῦν ἀ­ναμμένη τὴ λαμπάδα τῆς πίστεως, ἕτοιμοι καὶ γιὰ ἕνα γιῶτα νὰ θυσιαστοῦν. Αὐτοὶ θὰ νικήσουν, ἔστω κι ἂν ἀποτελοῦν μικρὴ μει­οψηφία. Τὸ μέλλον ἀνήκει στὴν παράταξί τους, ποὺ ἐπὶ κεφαλῆς ἔχει τὸ Χριστό, τὸ νικητὴ τοῦ ᾅδου.
Ἀπέναντι στοὺς πιστοὺς κινεῖται σὲ ὅλες τὶς χῶρες καὶ τὶς ἐποχὲς ἡ ἄλλη παράταξι, ἡ παράταξι τῶν ἀπίστων, ποὺ μὲ μυρίους τρόπους ἀγωνίζονται

Η Ζωοδόχος Πηγή

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀνήκει στὶς λεγόμενες κινητὲς ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.

Κινητὲς λέγονται οἱ ἑορτὲς τοῦ Τριῳδίου καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου, ποὺ ἔχουν ὡς κέντρο τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα. Τὸ Τριῴδιο (10 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 70 ἡμέρες) προηγεῖται τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, τὸ δὲ Πεντηκοστάριο (7 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 50 ἡμέρες) ἀκολουθεῖ. Οἱ ἑορτὲς αὐτὲς ὀνομάζονται κινητές, γιατὶ δὲν ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς ἄλλες ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία καὶ λέγονται ἀκίνητες. Τῶν κινητῶν ἑορτῶν ἡ ἡμερομηνία κάθε χρόνο ἀλλάζει.

Φώτης Κόντογλου – Ἀνέστη Χριστός, Ἡ δοκιμασία τοῦ λογικοῦ

Ἡ πίστη τοῦ χριστιανοῦ δοκιμάζεται μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σὰν τὸ χρυσάφι στὸ χωνευτήρι. Ἀπ᾿ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πλέον ἀπίστευτο πράγμα, ὁλότελα ἀπαράδεκτο ἀπὸ τὸ λογικό μας, ἀληθινὸ μαρτύριο γιὰ δαῦτο. Μὰ ἴσια-ἴσια, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα πράγμα ὁλότελα ἀπίστευτο, γιὰ τοῦτο χρειάζεται ὁλόκληρη ἡ πίστη μας γιὰ νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι λέμε συχνὰ πὼς ἔχουμε πίστη, ἀλλὰ τὴν ἔχουμε μονάχα γιὰ ὅσα εἶναι πιστευτὰ ἀπ᾿ τὸ μυαλό μας. Ἀλλὰ τότε, δὲν χρειάζεται ἡ πίστη, ἀφοῦ φτάνει ἡ λογική. Ἡ πίστη χρειάζεται γιὰ τὰ ἀπίστευτα.

Τρέχετε, έως ότου φθάσετε στο τέλος, όπου περιμένει ο Χριστός!

Τρέχετε το δρόμο της πίστεως χωρίς διακοπή, τρέχετε χωρίς να δελεάσετε απο τίποτε. Τρέχετε, έως ότου φθάσετε στο τέλος, όπου περιμένει ο Χριστός!
ΣΤΟ κατὰ ᾿Ιωάννην Εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, στοὺς στίχους 1-10 τοῦ 20οῦ κεφαλαίου (εἶνε τὸ Ζ΄ ἑωθινὸ εὐαγγέλιο), ἱστορεῖται γιὰ τοὺς δύο μαθητὰς τοῦ Χριστοῦ, τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη, ποὺ μό­λις εἰδοποιήθηκαν ὅτι τὸ σῶμα του ἀπουσιάζει ἔσπευσαν στὸν τάφο, «πῶς τοῖς ὀθονίοις καὶ τῷ σουδαρίῳ τὴν Ἀνάστασιν ἐτεκμήραντο», πῶς δηλαδὴ ἀπὸ τὴ λε­πτο­μέρεια αὐτὴ συμπέραναν ὅτι ὁ Κύριος ἀ­νέστη (Ζ΄ ἑωθ. δοξ.). Ἡ περικοπὴ αὐτὴ προσφέρει σπουδαῖα διδάγματα. Ἂς δοῦμε μερικά. 

 1. Βλέπουμε ἐδῶ, ὅτι οἱ δύο μαθηταὶ ἔτρεχαν. Ὅταν τρέχῃ κανεὶς