Μεγάλη γιορτή γίνεται κάθε χρόνο στις 2 Μαρτίου στον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού που βρίσκεται στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης όπου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου Πλανά. Η ενορία του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού όπως αναφέρεται, αποτελεί μια από τις παλαιότερες και επιφανέστερες ενορίες των Αθηνών, και κατέχει ένα σπουδαίο και σημαντικό θησαυρό,
τα Άγια Λείψανα και την Τιμία Κάρα του Αγίου Νικολάου του Πλανά.
Το παρουσιαστικό του Αγίου συγκλόνιζε τούς πάντες. Η λαμπερή διαπεραστική ματιά του γαλήνευε όσους ήταν κοντά του. Η απλοϊκή ομιλία του συγκινούσε ακόμα και τους πιο μορφωμένους επιστήμονες.
Αν και ήταν ψευδός, και πολλές φορές τα λόγια του ακούγονταν αστεία, ποτέ κανένας δεν γελούσε. Αντίθετα μάλιστα. Τα δακρυσμένα μάτια όλων μαρτυρούσαν πόσο πολύ τα λόγια του μιλούσαν στις ψυχές τους. Σαν τον αντίκριζαν να περπατάει στο δρόμο οι γυναίκες έκαναν με ευλάβεια το σταυρό τους, οι άνδρες έκοβαν το βήμα τους για να προσπεράσει, οι αμαξάδες σταματούσαν την πορεία τους και κατέβαιναν και τα μικρά παιδιά έτρεχαν να πάρουν την ευχή του. Η παρουσία του, ήταν τιμή για την πρωτεύουσα και όλοι οι κάτοικοι τον εκτιμούσαν και πίστευαν πως ο ταπεινός ιερέας ήταν ένας αληθινός Άγιος. 
Κάθε φορά που έφτανε στην κατάμεστη από κόσμο εκκλησία για να λειτουργήσει γινόταν σάλος πραγματικός από την υποδοχή του εκκλησιάσματος. Οι περισσότεροι προσπαθούσαν να του φιλήσουν το χέρι, άλλοι να αγγίξουν τα φτωχικά του ράσα και αρκετοί να προσκυνήσουν το λευκασμένο κεφάλι του, αφού ήταν ιδιαίτερα κοντός.Όπου πήγαινε για να τελέσει θεία λειτουργία, έπαιρνε μαζί του τα «συμβόλαια και τα γραμμάτια» όπως ο ίδιος έλεγε, δηλαδή τα εκατοντάδες μικρά χαρτιά με τα ονόματα που του έδινε ο κόσμος για να τα μνημονεύσει.
Τα κρατούσε όλα για χρόνια και καθημερινά τα μνημόνευε. Για την απέραντη αγάπη του, αλλά και για την ακούραστη άσκηση και ταπείνωσή του ο Πανάγαθος Θεός τον τίμησε με ουράνιες δωρεές όπως οι θαυμαστές παρεμβάσεις και το προορατικό χάρισμα.
Ο ίδιος ο Άγιος βέβαια, ποτέ δε δεχόταν ότι έκανε θαύματα. Συνήθιζε μάλιστα να τα ονομάζει σημεία, ενώ με μεγάλο κόπο προσπαθούσε να κρύψει το προορατικό του χάρισμα.
Στις 10 το βράδυ της 2ας Μαρτίου 1932, έκανε το σημείο του Τιμίου Σταυρού και είπε:
Τον δρόμο τετέλευκα. Δόξα σοι ο Θεός! Η Θεία Χάρη να σας ευλογεί!
Με τα λόγια αυτά άφησε τον κόσμο τούτο και η οσιακή του κοίμηση, για τρεις ολόκληρες μέρες, χιλιάδες λαού βρέθηκαν στον Άγιο Ιωάννη τον Κυνηγό, για να προσκυνήσουν και να πάρουν για τελευταία φορά την ευλογία από το σεπτό λείψανο του Αγίου Νικολάου Πλανά, που κοντά στο Θεό πλέον εύχεται για την δική μας σωτηρία......Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε ανάλογες εικόνες από το περικαλή Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Κυνηγού, μέσα από το αρχείο της ιστοσελίδας μας.
Δείτε το βίντεο
