Ἀπό πλῆθος χωρία, στά Εὐαγγέλια
καί σέ ἄλλα βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ὁ Χριστός
θά ἔλθει πάλι στόν κόσμο· γιά δεύτερη φορά. Ὅμως ὄχι πιά γιά νά σώσει
τόν κόσμο, ἀλλά γιά νά κρίνει τόν κόσμο.
Καί στό «Πιστεύω» λέμε: «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς».
Τῆς
ἔνδοξης Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου, θά προηγηθῆ ὁ ἐρχομός στόν κόσμο
καί ἡ δράση τοῦ ἀντιχρίστου. Αὐτό ἔκαμε πολλούς χριστιανούς νά ψάχνουν
γιά τήν χρονική στιγμή, γιά τήν «ὥρα», πού θά ἀρχίσουν τά γεγονότα πού
περιγράφονται στό
Εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 24, 4-35). Ἔτσι, ἀπό τά πρῶτα
χρόνια τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας ἐμφανίζονται αἱρετικοί μέ ποικίλες
«θεωρίες» (καί πολλές ἀνοησίες!) σχετικές μέ τήν ἔλευση τοῦ ἀντίχριστου.Γι’ αὐτήν τήν ὥρα, λοιπόν, οἱ ἀπόστολοι ἐρώτησαν τόν Χριστό:
-Εἰπέ
σέ μᾶς, Κύριε, πότε θά γίνουν αὐτά; Ἀπό τί σημεῖο θά καταλάβωμε, ὅτι
ἦρθε ἡ παρουσία Σου καί ἡ συντέλεια.
Ὁ
Κύριος, ἀπαντώντας, περιέγραψε διάφορα σημεῖα-γεγονότα, ἀπό τά ὁποῖα θά
καταλάβουμε ὅτι ἦρθε ἡ παρουσία Του. Στό τέλος, πρόσθεσε:
-Πάντως,
γιά τήν ἡμέρα ἐκείνη καί τήν ὥρα δέν ξέρει κανείς τίποτε· οὔτε οἱ
ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν· παρά μόνο ὁ Πατέρας Μου.
Καί ὅπως ἦταν ἡ ἐποχή τοῦ
Νῶε, ἔτσι θά εἶναι ἡ ἐποχή πού θά γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ
Ἀνθρώπου. Δηλαδή, ὅπως κατά τήν ἐποχή πρό τοῦ κατακλυσμοῦ οἱ ἄνθρωποι
ἔτρωγαν καί ἔπιναν καί τόν νοῦ τους τόν εἶχαν στόν «ἔρωτα», μέχρι καί
τήν στιγμή πού μπῆκε ὁ Νῶε στήν Κιβωτό, καί δέν ἦλθαν σέ συναίσθηση,
μέχρι πού ἦλθε ὁ κατακλυσμός καί δέν ἄφησε κανένα, τό ἴδιο θά γίνεται
καί κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου:
Τότε
δύο θά βρίσκωνται στό ἴδιο χωράφι: τόν ἕνα θά τόν πάρουν οἱ ἄγγελοι·
τόν ἄλλον θά τόν ἀφήσουν.
Δύο γυναῖκες θά ἀλέθουν μαζί στόν μύλο. Τή μία
θά τήν πάρουν. Τήν ἄλλη θά τήν ἀφήσουν.
Συνεπῶς:
Φροντίστε νά εἶσθε πάντοτε ἕτοιμοι. Γιατί δέν ξέρετε, ποιά ὥρα θά ἔλθει
ὁ Κύριός σας. Μά ἐκεῖνο τό ξέρετε:
ὅτι δηλαδή, ἄν ἕνας ἄνθρωπος ἤξερε
πότε θά πάει ὁ κλέφτης, δέν θά κοιμόταν· καί δέν θά
τόν ἄφηνε νά τοῦ ληστέψει τό σπίτι. Γι’ αὐτό λοιπόν καί σεῖς, νά εἶσθε
πάντοτε ἕτοιμοι· γιατί ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου θά ἔλθει ὥρα πού δέν θά τό
πιστεύετε!... (Ματθ. 24, 36-44)
Σχολιάζοντας τά παραπάνω ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει:
-Αὐτός
πού ἀποκάλυψε τά σχετικά μέ τήν Ἁγία Τριάδα, καί τόσα ἄλλα μυστήρια,
δέν ἤξερε γιά τήν ὥρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του; Ἀπό τίς περιγραφές πού
κάνει ὁ Κύριος, φαίνεται σαφῶς ὅτι ἤθελε νά τονίσει τό ἀπροσδόκητο καί
τό αἰφνίδιο τῆς ὥρας. Ὥστε, οἱ χριστιανοί νά εἶναι πάντοτε σέ πνευματική
ἐγρήγορση.
Νά ἔχουν διαρκῶς ἀγωνία γιά τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Καί ὄχι
νά περιμένουν τήν τελευταία στιγμή, γιά νά μετανοήσουν καί νά
ἀγωνισθοῦν! Γιά τόν ἴδιο λόγο ἀπέκρυψε τήν ὥρα τοῦ θανάτου κάθε ἀνθρώπου
(Εἰς τό κατά Ματθαῖον, Ὁμιλία 77, β’, P.G. 58, σ. 704-705).
Συμπέρασμα; Μέριμνά
μας διαρκής καί ἐναγώνια πρέπει νά εἶναι ὄχι τό ΠΟΤΕ τῆς Δευτέρας
Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά τό ΠΩΣ τῆς ἀπολογίας μας ἐνώπιον τοῦ
Χριστοῦ. Ἀγωνιζόμαστε μέ ὅλες τίς πνευματικές καί σωματικές μας
δυνάμεις; Ἄν ναί, ἄς μήν μᾶς νοιάζει γιά τίποτε ἄλλο!
Ἀρχιμ. Ν.Κ.
Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ.Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 247 Φεβρουάριος 2004
«ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΛΘΕΙ;» του Ἀρχιμ. Ν.Κ.