Φέτος ο εορτασμός της Αγίας Καλλιόπης ήταν την Κυριακή της Πεντηκοστής και λόγω του εορτασμού της ημέρας αυτής, σήμερα εορτάσαμε την Αγία στον περικαλλή ενοριακό ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης στο Καμάρι της Σαντορίνης, όπου και που βρίσκεται η εικόνα της Αγίας.
Με περισσή λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εορτάθηκε η Δευτέρα μετά τη Πεντηκοστή, η οποία είναι κατεξοχή αφιερωμένη στο Άγιο Πνεύμα φωτίζοντας τους Μαθητάς και Αποστόλους του Κυρίου!
Μετά τον πανηγυρικό εορτοσμό της Πεντηκοστής, στη συνέχεια γιορτάζουμε το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Παράκλητος το Πανάγιο Πνεῦμα!
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, τὴ μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα, ἑορτάζει τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Παράκλητος, τὸ πανάγιο Πνεῦμα. Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, ὡς Θεός, εἶνε βέβαια ἀόρατο. Ἔκανε ὅμως καὶ κάνει διαρκῶς αἰσθητὴ τὴν παρουσία του. Κ᾿ ἐπειδὴ πολλοὶ δὲν ἔχουν καλλιεργήσει τὴν πίστι στὸ ἅγιο Πνεῦμα, στὴν ὁμιλία αὐτὴ θ᾿ ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα· Μὲ ποιούς τρόπους τὸ ἅγιο Πνεῦμα κάνει αἰσθητὴ τὴν παρουσία του στὸν κόσμο;
Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή της Αγίας Τριάδος, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος μαθαίνουμε ότι ο Θεός είναι Τριαδικός!
Μέσα σε κατανυκτικό κλίμα έγινε ο Εσπερινός της Πεντηκοστής στον ενοριακό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Μέσα Γωνιά ή του Παλιού Χωριού της Σαντορίνης, όπως το αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαφορά.
Δέκα ἡμέρες μετά τήν ᾽Ανάληψη τοῦ Κυρίου ἡ ᾽Εκκλησία μας ἑορτάζει τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, τότε πού τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον κατῆλθε καί ἐπιφοίτησε στίς κεφαλές ὅλων τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, στά ᾽Ιεροσόλυμα. Μέ τήν ἐπιφοίτηση αὐτή ἀρχίζει ἡ ἱστορία τῆς ᾽Εκκλησίας, γι᾽ αὐτό καί ἡ Πεντηκοστή θεωρεῖται ἡ γενέθλια ἡμέρα της. Ἡ κάθοδος τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἀποτελεῖ τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Κυρίου ὅτι θά ἔλθει ἄλλος Παράκλητος μετά τή δική Του ᾽Ανάληψη, ὁ
Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶσται, σήμερον ὡς Χριστιανοὶ Ἕλληνες ἑορτάζομεν ἑορτὴν ὑψίστην τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἑορτάζαμεν τὴν Πεντηκοστήν, τὴν ἐπιφοίτησιν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τὰ γενέθλια τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀλλὰ πόσοι ἐκ τῶν Χριστιανῶν ποὺ μετέβησαν σήμερον εἰς τοὺς Ἱ. Ναοὺς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐγονυπέτησαν καὶ ἤκουσαν τ’ ἀριστουργήματα ἐκεῖνα τῶν ὡραίων καὶ ἐξόχως κατανυκτικῶν εὐχῶν ποὺ καὶ μόνον αὐταὶ ἀρκοῦν ν’
Ο Όσιος Ιλαρίων γεννήθηκε το 775 μ.Χ. και καταγόταν από την Καππαδοκία.
Ο Άγιος Δωρόθεος ήταν ποιμένας που είχε «τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ» (προς Ρωμαίους, β' 20). Δηλαδή, την ακριβή γνώση και αλήθεια, που βρίσκεται μέσα στο Νόμο, στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη.
Εκοιμήθη το απόγευμα της Τετάρτης ο Αγιορείτης μοναχός π. Νικόδημος Μπιλάλης σε ηλικία 85 ετών. Η αδόκητη απώλειά του οφείλεται σε δυστύχημα, καθώς ο μακαριστός αγιορείτης μοναχός την ώρα που ήταν ανεβασμένος σε μία σκάλα στο Κελί Υπαπαντής στην Καψάλα έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο κενό. Κατά σύμπτωση, αντίστοιχες ήταν οι συνθήκες συνέπεια των οποίων εκοιμήθη και ο Αγ.Αθανάσιος ο Αθωνίτης,
῾῾Ο ἅγιος Μητροφάνης, υἱός τοῦ Δομετίου, ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου καί πρώτου μεταξύ τῶν χριστιανῶν βασιλέων. ῾Ο Δομέτιος ἦταν ἀδελφός τοῦ βασιλιᾶ Πρόβου καί γέννησε δύο υἱούς, τόν Πρόβο καί τόν Μητροφάνη. ῾Ο Δομέτιος κατενόησε μέ σώφρονα λογισμό ὅτι ἡ θρησκεία τῶν εἰδώλων εἶναι πλανημένη καί ψεύτικη, γι᾽ αὐτό προσῆλθε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί βαπτίστηκε στό ἄγιο ὄνομά Του. ᾽Αφοῦ λοιπόν ἦλθε στό Βυζάντιο, συναναστρεφόταν τόν Τίτο, τόν ἐπίσκοπο τοῦ Βυζαντίου, πού ἦταν ἄνδρας ἅγιος καί θεοφόρος, ὁ ὁποῖος ἐνέταξε τόν Δομέτιο στόν κλῆρο τῆς ᾽Εκκλησίας. Μετά τόν θάνατο τοῦ ἐπισκόπου Τίτου, ὁ Δομέτιος γίνεται ἐπίσκοπος Βυζαντίου, κι αὐτόν τόν διαδέχεται ὁ Πρόβος ὁ υἰός του. ᾽Αφοῦ κάθησε στήν ᾽Εκκλησία ὁ
Ζούμε σε μία εποχή που επικρατεί γενική αναστάτωση , ταραχή, κρίση , αμφισβήτηση και κατάρρευση ιδεών, αρχών, ηθών και βάσεων. Η αδιαφάνεια, η απληστία, ο κορεσμός, η αλλοτρίωση κυριαρχεί στον κόσμο. Έχουμε μία έξαρση της φιλαρχίας, της φιλαυτίας, της φιλοδοξίας, της φιληδονίας, της φιλοκτησίας και της φιλαργυρίας. Τεράστιες οικολογικές καταστροφές σε όλο τον πλανήτη δυσχαιρένουν τη ζωή των ανθρώπων. Τ’ απαράγραπτα
Ο ἅγιος Λουκιλλιανός ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ βασιλιᾶ Αὐρηλιανοῦ. Πρίν γίνει χριστιανός ὑπῆρξε ἱερέας τῶν εἰδώλων, ἦταν προχωρημένης ἡλικίας μέ ἄσπρα μαλλιά καί γένια, ἐνῶ κατοικοῦσε ὄχι μακριά ἀπό τήν πόλη τῆς Νικομήδειας. Πίστεψε ὅμως στόν Χριστό, γι᾽ αὐτό καί ὁδηγήθηκε στόν ἄρχοντα Λιβάνιο, ὁ ὁποῖος ἐπειδή ὁ ἅγιος δέν πείσθηκε νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά ἐπανέλθει στήν προτέρα θρησκεία του, ἔδωσε ἐντολή νά σπάσουν τά σαγόνια του, νά κτυπηθεῖ μέ ράβδους καί νά κρεμαστεῖ ἀνάποδα. ῎Επειτα ρίχτηκε στήν φυλακή, ὅπου ἐκεῖ βρῆκε τέσσερα παιδιά πού ἐπίσης ἦταν φυλακισμένα γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Μαζί μέ αὐτά ὁδηγεῖται καί πάλι στόν ἄρχοντα. ᾽Επειδή ἐπέμενε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, τόν ἔβαλαν μαζί μέ τά παιδιά σέ κάμινο πυρός. ῞Ομως ἦλθε βροχή ἀπό τόν οὐρανό καί ἔσβησε τήν φλόγα, ὁπότε βγῆκαν ὅλοι
Ο Άγιος Κωνσταντίνος καταγόταν από Μουσουλμάνους γονείς και γεννήθηκε στο χωριό Ψιλομέτωπο της Μυτιλήνης. Μαζί με τη μητέρα και τ' αδέλφια του ήλθε στη Μαγνησία και αργότερα στη Σμύρνη, όπου βοηθούσε τ' αδέλφια του στο οπωροπωλείο, πηγαίνοντας στα σπίτια των ευγενών αυτά που αγόραζαν από το μαγαζί τους.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
ΣΗΜΕΡΑ εἶνε Κυριακή. Καὶ ἡ Κυριακὴ αὐτὴ ὀνομάζεται Κυριακὴ τῶν Πατέρων. Γιατί ὀνομάζεται ἔτσι; Διότι σήμερα ἑορτάζουν οἱ Πατέρες. Ποιοί λέγονται πατέρες; Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ θ᾿ ἀπαντήσουμε. Θὰ σᾶς μιλήσω μὲ ἁπλᾶ λόγια, νὰ μὲ καταλάβετε.
῾Καί ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν᾽ (Πρ. ᾽Απ. 20, 30)
“Ο όσιος Ισαάκιος προερχόταν εξ Ανατολών. Όταν έφτασε στο Βυζάντιο, κατά τους χρόνους του αρειανόφρονα Ουάλεντα, ο Ουάλης αναχωρούσε έχοντας ξεκινήσει πόλεμο κατά των Γότθων. Τον συνάντησε λοιπόν αυτός ο μακάριος, συμβουλεύοντάς τον και προτρέποντάς τον να ανοίξει τις Εκκλησίες των ορθοδόξων. Επειδή ο βασιλιάς δεν πείσθηκε, τον πρόφθασε πάλι και τον προέτρεπε τα ίδια, λέγοντας να ανοίξει τις Εκκλησίες και να τις δώσει πίσω στους ορθοδόξους, διαφορετικά θα ξεφύγει κατά τον πόλεμο από τους εχθρούς, αλλά θα χαθεί. Ο βασιλιάς όμως δυσανασχέτησε λόγω της παρρησίας και του θάρρους του άνδρα και διέταξε να τον μαστιγώσουν και να τον ρίξουν σε αγκάθια. Πάλι όμως τον πρόφθασε ο άγιος για τρίτη φορά, κράτησε το χαλινάρι
Με την Ανάληψη του Χριστού, ο Κύριος ολοκλήρωσε το απολυτρωτικό και σωτηριώδη έργο Του πάνω στη γη.
Η
Αγία Θεοδοσία καταγόταν από την Τύρο της Φοινίκης και δεν είχε μόνο
παρθενικό σώμα, αλλά και παρθενική ψυχή. Από ηλικία 18 χρονών, έλαμπε
για το ζήλο και τη θερμή της πίστη, ανάμεσα στις νεαρές ειδωλολάτρισσες
γυναίκες. Αυτό καταγγέλθηκε στον άρχοντα Ουρβανό, που με κάθε
δελεαστικό τρόπο προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί το Χριστό.
Η μνήμη της Οσίας και Θεοφόρου μητρός ημών Υπομονής, τελείται τη 13η Μαρτίου και 29η Μαΐου
1. ῾Ολοκλήρωση τοῦ σωτηριώδους ἔργου Του.
Ο άγιος Ευτυχής ή Ευτύχιος διέπρεψε ως αληθινός εργάτης του Χριστού και υπηρέτης της Εκκλησίας, τόσο με τη συνεχή και καρποφόρα διδασκαλία του, όσο και με τα άμεμπτα και εποικοδομητικά έργα του.
Ο βίος του Αγίου Ανδρέου συντάχθηκε από τον πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, περί τα μέσα του 10ου αιώνος μ.Χ. (956 - 959 μ.Χ.), επί βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.
Kύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Ζωντανοὺ Θεοῦ, ἡ Σοφία τοῦ Πατέρα που δεν ἔχει ἀρχή, ἡ Πηγὴ καὶ ὁ Χορηγὸς τῆς γνώσεως ∙Ἐσύ που δημιούργησες μὲ Σοφία ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στῇ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο ∙Ἐσύ που γέμισες μὲ σοφία τοὺς ἀγραμμάτους Μαθητές Σου καὶ τοὺς ἀνέδειξες Κήρυκες καὶ Ἀποστόλους τοῦ Εὐαγγελίου Σου σὲ ὁλοκλήρη τὴν Οἰκουμένη ∙ Ἐσύ που ἔδωσες στους Μάρτυρες καὶ στους Ἁγίους Σου λόγο ἀγαθό που ἄνοιξε τὰ στόματα τοὺς ∙ Ἐσύ που γνωρίζεις καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς ἀπὸ τὴν κοιλία τῆς μητέρας τοῦ∙ Ἐσύ που ὁδηγεὶς ὀρθὰ καὶ σωστὰ τὴν διάνοια τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ∙Ἐσύ που εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεὸς μας σκύψε αὐτὴν τὴν ὥρα μὲ μάτι συμπαθείας σὲ ὅλους ἐμᾶς που ἀποτελοῦμε τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν τῆς Πατρίδος μας καὶ Σὲ παρακαλῶ ἰδιαιτέρως καὶ
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα έγινε ο Αρχιερατικός Εσπερινός του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου στον μικρό αλλά περίλαμπρο και ομώνυμο ναό του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου που βρίσκεται στο Εμπορείο της Σαντορίνης και πίσω από το Νηπιαγωγείο (περιοχή Ποταμός Εμπορείου), χοροσταντούτος
Ο εορτασμός του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου έγινε στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Αρτεμίου στο Καμάρι της Σαντορίνης όπου και βρίσκεται η μεγάλη εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου. Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε περιφορά της εικόνας του Αγίου, μετέπειτα ευλογήθηκε και μοιράσθηκε πανήγυρη από κρέας με ρύζι άσπρο και
ντόπιο κρασί.
῾῾Ο ὅσιος ᾽Ιωάννης γεννήθηκε σέ ἕνα χωριό τῆς λεγομένης Μικρᾶς Ρωσίας, ἀπό γονεῖς εὐλαβεῖς καί ὀρθοδόξους, ὅταν βασίλευε στήν Ρωσία ὁ Μέγας Πέτρος, κατά τό ἔτος 1690 μ.Χ. Ἦταν στρατιώτης κατά τόν πόλεμο πού ἔκανε ὁ τολμηρός αὐτός τσάρος ἐναντίον τῆς Τουρκίας (τό 1711), στόν ὁποῖο ὅμως ὁ μέγας ἡγεμόνας στάθηκε ἄτυχος καί κινδύνεψε μάλιστα νά θανατωθεῖ καί ὁ ἴδιος ἀπό τούς Τούρκους. ῾Ο ᾽Ιωάννης πιάστηκε αἰχμάλωτος ἀπό τούς Τάταρους, μαζί μέ χιλιάδες Ρώσους, καί οἱ Τάταροι τόν πούλησαν σέ ἕναν ᾽Οθωμανό ἀξιωματικό ῞Ιππαρχο, πού καταγόταν ἀπό τό Προκόπι τῆς Μικρᾶς ᾽Ασίας (κοντά στήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας). ῾Ο ἀγᾶς τόν πῆρε μαζί του στό χωριό του, ἐνῶ ἡ Τουρκία γέμισε ἀπό ἀμέτρητο πλῆθος δούλων
Ο Απόστολος Κάρπος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Νέρωνα (52 μ.Χ.), και συναριθμείτε με τους εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου. Επίσης, ήταν συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου και απ' ότι μαθαίνουμε από τη Β' προς Τιμόθεον επιστολή του (δ' 13), εργάσθηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου στην Τρωάδα. Έπειτα, έγινε επίσκοπος στη Βάρνα της Θράκης (ο δε Σ. Ευστρατιάδης, αναφέρει Βέρροια της Θράκης), όπου με την αγία του ζωή και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, έγινε πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και φώτισε με τις θείες διδασκαλίες του όλη την επικράτεια της
«Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;» (Ἰωάν. 9,2)
(Μνήμη τῆς γ´ εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννου τοῦ Προδρόμου)
῾Ποῦ ἐστιν ᾽Εκεῖνος;᾽ (᾽Ιωάν. 9, 12)
“Αυτός ο αγγελώνυμος Μιχαήλ, αφού καθάρισε με τέλειο βίο τον εαυτό του κι αφιερώθηκε ήδη από τις μητρικές αγκάλες στον Θεό, έγινε ιερέας του Θεού του Υψίστου. Με τη δύναμη Αυτού κατάσβεσε όλη την ανοησία των θεομάχων, φιμώνοντας τα άθεα στόματα των αιρετικών, που τολμούσαν να μιλήσουν κατά του εξεικονισμού του Χριστού. Επειδή δε δεν υπέφερε το δυσώνυμο θηρίο τον θείο λόγο της γλώσσας του (διότι δεν φοβήθηκε ούτε τρόμαξε από τις απειλές του, αλλά με ελεύθερη φωνή φώναξε δυνατά ῾Την μεν άχραντη και θεία εικόνα του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού και της αγίας Του μητέρας σέβομαι και προσκυνώ, ενώ το δικό σου δόγμα το καταφτύνω
Πολλές φορές συναντάμε ανθρώπους που γεμάτοι από κατήφεια και μελαγχολική διάθεση προσπαθούν να μας πείσουν πόσο μαύρη είναι η ζωή τους: όλα τούς πάνε ανάποδα, όλοι τούς εχθρεύονται και τους υπονομεύουν, οι ίδιοι πονάνε παντού και πάσχουν από διάφορες αρρώστιες, τα οικονομικά τους βρίσκονται σε στενότητα... Πρόκειται γι᾽ ανθρώπους που η απαισιοδοξία τούς ἔχει καταβάλει και είναι αυτοί που ο λαός μας λέει ότι ῾βλέπουν το ποτήρι όχι μισογεμάτο, μα μισοάδειο᾽. Θυμίζει η περίπτωσή τους τους οπαδούς της φιλοσοφίας του αθέου