Το Εκκλησάκι των Ταξιαρχών (1806) δεσπόζει στις παρυφές της καλντέρας του Μεγαλοχωρίου της Σαντορίνης, δηλαδή στα παλιά ορυχεία του Μαυρομάτη και νυν Μεταξά.
Στο σημείο αυτό βρίσκονται τρία πανέμορφα εκκλησάκια:
Ο Ταξιάρχης, ο οποίος χρονολογείται περίπου κατά το έτος 1806, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Δημήτριος, τα οποία αποτελούν ως διαχρονικοί μάρτυρες από την τότε εντατική εξόρυξη της θηραϊκής
γης.
Σήμερα όμως διακρίνονται στα υψηλότερα επίπεδα
της περιοχής, αλλά εξ΄ όσων αναφέρονται από τους παλαιότερους που έζησαν τις αλλαγές αυτές, τα αναφερόμενα εκκλησάκια ήταν στα χαμηλότερα τότε επίπεδα.
Έτσι λοιπόν, μπορούμε να φαντασθούμε τις τεράστιες ποσότητες της θηραϊκής γης που έφυγαν από το χώρο αυτό!
Δηλαδή, πριν την δραστηριότητα των ορυχείων η περιοχή ήταν ένας απέραντος παραδοσιακός αμπελώνας και στις ρεματιές της περιοχής υπήρχαν τα αναφερόμενα εκκλησάκια. Σήμερα η εικόνα, είναι εντελώς διαφορετική.
Από εκεί που βρισκόταν στις λαγκαδιές τις περιοχής, να δεσπόζουν πλέον αφ΄ υψηλού ως μάρτυρες των διαχρονικών γεγονότων της περιοχής.
Τα ορυχεία του νησιού γενικότερα, κατέφαγαν τα σπλάχνα της θηραϊκής γης και απέδωσαν στους χώρους αυτούς διάσπαρτα σεληνιακά τοπία.
Ευτυχώς όμως μετά από πολλούς αγώνες των Θηραίων πολιτών, τα ορυχεία του νησιού σταμάτησαν την λειτουργία τους κατά το έτος 1982.
Αναφορικά με την περιοχή αυτή, που βρίσκονται τα προαναφερόμενα εκκλησάκια η θέα είναι αρκετά φανταστική έως και απερίγραπτη!
Ο εορτασμός της Σύναξης των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των Λοιπών Ασωμάτων Δυνάμεων έγινε στο εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, όπου μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε λιτάνευση των εικόνων και στη συνέχεια ευλογήθηκε και μοιράσθηκε πανήγυρη από σαντορινιό φάβα, ελιές, σαρδέλες παστές, διάφορα άλλα γλυκίσματα, "τσικουδιά" (ρακί - τσίπουρο) αλλά και ντόπιο κρασί!
Στη συνέχεια όμως μπορείτε να δείτε ανάλογες εικόνες του εορτασμού, μέσα από το αρχείο της ιστοσελίδας μας.
Δείτε το βίντεο!
Πηγή: Αρμενιστής
Στο σημείο αυτό βρίσκονται τρία πανέμορφα εκκλησάκια:
Ο Ταξιάρχης, ο οποίος χρονολογείται περίπου κατά το έτος 1806, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Δημήτριος, τα οποία αποτελούν ως διαχρονικοί μάρτυρες από την τότε εντατική εξόρυξη της θηραϊκής
γης.
Σήμερα όμως διακρίνονται στα υψηλότερα επίπεδα
της περιοχής, αλλά εξ΄ όσων αναφέρονται από τους παλαιότερους που έζησαν τις αλλαγές αυτές, τα αναφερόμενα εκκλησάκια ήταν στα χαμηλότερα τότε επίπεδα.
Έτσι λοιπόν, μπορούμε να φαντασθούμε τις τεράστιες ποσότητες της θηραϊκής γης που έφυγαν από το χώρο αυτό!
Δηλαδή, πριν την δραστηριότητα των ορυχείων η περιοχή ήταν ένας απέραντος παραδοσιακός αμπελώνας και στις ρεματιές της περιοχής υπήρχαν τα αναφερόμενα εκκλησάκια. Σήμερα η εικόνα, είναι εντελώς διαφορετική.
Από εκεί που βρισκόταν στις λαγκαδιές τις περιοχής, να δεσπόζουν πλέον αφ΄ υψηλού ως μάρτυρες των διαχρονικών γεγονότων της περιοχής.
Τα ορυχεία του νησιού γενικότερα, κατέφαγαν τα σπλάχνα της θηραϊκής γης και απέδωσαν στους χώρους αυτούς διάσπαρτα σεληνιακά τοπία.
Ευτυχώς όμως μετά από πολλούς αγώνες των Θηραίων πολιτών, τα ορυχεία του νησιού σταμάτησαν την λειτουργία τους κατά το έτος 1982.
Αναφορικά με την περιοχή αυτή, που βρίσκονται τα προαναφερόμενα εκκλησάκια η θέα είναι αρκετά φανταστική έως και απερίγραπτη!
Ο εορτασμός της Σύναξης των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των Λοιπών Ασωμάτων Δυνάμεων έγινε στο εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, όπου μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε λιτάνευση των εικόνων και στη συνέχεια ευλογήθηκε και μοιράσθηκε πανήγυρη από σαντορινιό φάβα, ελιές, σαρδέλες παστές, διάφορα άλλα γλυκίσματα, "τσικουδιά" (ρακί - τσίπουρο) αλλά και ντόπιο κρασί!
Στη συνέχεια όμως μπορείτε να δείτε ανάλογες εικόνες του εορτασμού, μέσα από το αρχείο της ιστοσελίδας μας.
Δείτε το βίντεο!