Στο μεγάλο αφιέρωμα που έγινε την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου στην Πειραϊκή Εκκλησία για τον Άγιο Ιερομάρτυρα Φιλούμενο τον Αγιοταφίτη υπήρξε έντονο ενδιαφέρον από κάθε γωνιά της γης και δεχτήκαμε πολλά μηνύματα από ακροατές που ξενύχτησαν μαζί μας. Δημοσιεύουμε στη συνέχεια δύο mail που λάβαμε το βράδυ του αφιερώματος και που μας έστειλα ακροατές από την Ξάνθη και το Μοσχάτο.
«Για τον Άγιο Φιλούμενο, την οσιακή βιοτή και το μαρτύριό του πληροφορήθηκα στη Μονή του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια από έναν ιεροδιάκονο της μητρόπολης Μόρφου. Πραγματικά συγκλονίστηκα από το Βίο του και κυρίως από το φρικτό μαρτύριό του.
Αργότερα βρέθηκα στην Κύπρο για εργασιακούς λόγους, όπου και γνώρισα καλύτερα από πρώτο χέρι τα θαυμαστά γεγονότα της επιγείου ζωής αλλά της επουρανίου δόξης του. Τον Αύγουστο του 2008 βρέθηκα στην Αγία Γη και μάλιστα στο φρέαρ του Ιακώβ και στο νεόδμητο Ναό της Αγίας Φωτεινής, όπου και είχε
Αργότερα βρέθηκα στην Κύπρο για εργασιακούς λόγους, όπου και γνώρισα καλύτερα από πρώτο χέρι τα θαυμαστά γεγονότα της επιγείου ζωής αλλά της επουρανίου δόξης του. Τον Αύγουστο του 2008 βρέθηκα στην Αγία Γη και μάλιστα στο φρέαρ του Ιακώβ και στο νεόδμητο Ναό της Αγίας Φωτεινής, όπου και είχε
γίνει η μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Φιλουμένου από την Πατριαρχική Σχολή. Εκεί παρεκάλεσα θερμά τον Άγιο να μας χαρίσει ένα παιδάκι, καθώς με τη σύζυγό μου είχαμε οκτώ χρόνια γάμου, χωρίς να έχουμε αποκτήσει ακόμα παιδί. Πράγματι ο Άγιος εισάκουσε τις προσευχές μας και εν πλήρη δόξη εμφανίστηκε σε αδελφό μου ιεροδιάκονο και του είπε τα εξής: «Τα παιδιά, ο Απόστολος και η Ελισάβετ να μη στενοχωρούνται γιατί ο πειρασός θα λυθεί και θα αποκτήσουν σύντομα παιδί, αρκεί να προσπαθούν και με την υιοθεσία. Αυτό συνέβη το
καλοκαίρι του 2009. Πράγματι η σειρά μας για υιοθεσία έφτασε και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη! Ωστόσο οι βουλές του Κυρίου μας ήταν άλλες: Ξαφνικά η διαδικασία της υιοθεσίας σταμάτησε, καθώς είχαμε πλέον μόνιμα εγκατασταθεί στην Ελλάδα κι ως εκ τούτου οι κοινωνικοί λειτουργοί στην Κύπρο πάγωσαν τη διαδικασία. .Όπως καταλαβαίνετε, η στενοχώρια μας ήταν μεγάλη, καθώς βλέπαμε ότι ένα όνειρο απομακρυνόταν! Παρόλα αυτά δε χάσαμε το κουράγιο μας και συνεχίσαμε να προσευχόμαστε στον Άγιο Φιλούμενο να μας χαρίσει ένα παιδάκι.
Πράγματι την ίδια χρονιά η σύζυγός μου συνέλαβε και η μικρή μας κόρη γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου. Να σημειώσουμε ότι η πιθανή ημερομηνία τοκετού ήταν προγραμματισμένη για 16 Νοεμβρίου, ημέρα του Μαρτυρίου του με το παλαιό ημερολόγιο, όπως εορτάζεται στους Αγίους Τόπους. Μάλιστα το παιδάκι μας πριν τη γέννησή του κατά παραχώρηση του Θεού, το είδε σε όραμα ο φίλος μου ιεροδιάκονος, στον οποίο και είχε αποκαλύψει ο Άγιος εν πλήρη δόξη τη γέννηση του παιδιού μας! Μάλιστα το παιδάκι το είδε στο όραμά του να μπουσουλάει στο Φρέαρ του
Ιακώβ και μας το περιέγραψε όπως ακριβώς γεννήθηκε! Η μικρή μας κόρη έλαβε το όνομα του Αγίου – με την ευχή της ονοματοδοσίας - και είναι σήμερα 3 εβδομάδων. Είμαστε πανευτυχείς εμείς οι ανάξιοι, καθώς δια πρεσβειών του Αγίου Φιλουμένου στον Κύριο μας Ιησού Χριστό λάβαμε αυτή την ουράνια ευλογία. Α. και Ε.. Β., Ξάνθη»
Δεύτερη επιστολή από Μοσχάτο
«Προς Δόξα Θεού και δόξα του Άγιου Φιλούμενου.
Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να ευχαριστήσω με αυτό τον τρόπο τον Άγιο Φιλούμενο, γνωστοποιώντας σας με ποιο τρόπο γνώρισα τον Άγιο.
Τον Άγιο τον αποκαλούμε "ο Άγιος του πάρκιν" και εξηγώ γιατί.
Ήταν χειμώνας του 2008 όταν ήμουν με το αμάξι στην περιοχή του Π.Φαλήρου και έψαχνα πάρκιν. Είχα ένα πολύ σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού στις 7 και έψαχνα ήδη 20' για πάρκιν και η ώρα ήταν 7 παρά πέντε. Στο ράδιο συνηθίζω και ακούω την Πειραϊκή Εκκλησία και εκείνη την ώρα έλεγαν για κάποιον μάρτυρα που μαρτύρησε στα Ιεροσόλυμα, λόγω της αγωνίας μου δεν έδωσα προσοχή σε λεπτομέρειες και μόνο συγκράτησα το όνομα του νεομάρτυρα και αυτό όχι με σιγουριά Φιλήμονα, Φιλούμενο δεν ήμουν σίγουρη. Απελπισμένη τότε λέω (νόμιζα ότι ήταν Άγιος) "Άγιε Φιλούμενε, ή Φιλήμονα, δεν κατάλαβα το όνομά σου, βρες μου πάρκιν και από δω και πέρα θα σε τιμώ και θα ψάξω για σένα".Δεν τελειώνω την φράση μου και σαν από θαύμα βρίσκω πάρκιν έφευγε κάποιος εκείνη τη στιγμή και παρκάρω ένα τετράγωνο από τη δουλειά μου. Τον δόξασα τον Άγιο και δεν πίστευα στα μάτια μου.
Βέβαια μπορεί να φαίνεται αστείο, ότι τον έχουμε συνδέσει με το πάρκιν αλλά ειδικά στην Αθήνα το θέμα πάρκιν είναι μια μεγάλη δυσκολία.
Από τότε όποτε τον επικαλούμαστε στην οικογένειά μου για πάρκιν είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα ενεργεί.
Μια άλλη φορά είχα μια πρόβα στο ελληνικό Ωδείο στα Εξάρχεια, και κάπως τη φοβάμαι αυτή την περιοχή (ήταν εποχή με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου), είχα και μια φίλη μαζί μου και είχα παρακαλέσει τον Άγιο να βρούμε πάρκιν κοντά στο Ωδείο, δεν θα το πιστέψετε βρήκαμε έξω από την πόρτα ακριβώς, η φίλη μου θαύμασε ότι ποτέ δεν υπήρχε κενό σε αυτό το σημείο, τότε της είπα για τον Άγιο και θαύμασε και για επιβεβαίωση του Αγίου την επόμενη μέρα που είχαμε πάλι πρόβα εκεί με την ίδια φίλη, συνέβη ακριβώς το ίδιο, τότε της λέω "τι έχεις να πεις τώρα;¨" Τότε άρχισε να με ρωτάει περισσότερα για τον Άγιο.
¨Όταν πρωτοείπα στην οικογένειά μου για τον Άγιο (εγώ είμαι παντρεμένη στην Αθήνα -Μόσχάτο και οι γονείς μου μένουν στην Κέρκυρα) όλοι το πίστεψαν αλλά ο μπαμπάς δυσπίστησε φαίνεται κάπως, οπότε συνέβη το εξής. Ήταν Μ.Παρασκευή 2009 και ο μπαμπάς έπρεπε να κατέβει στην πόλη για τον επιτάφιο (διευθύνει την χορωδία της εκκλησίας) καταλαβαίνεται τη γίνεται στην Κέρκυρα τέτοια περίοδο, το αδιαχώρητο. Κατέβηκε νωρίτερα αλλά παρόλα αυτά έψαχνε για 40' πάρκιν. Αφού είδε και απόειδε (μας διηγήθηκε μετά) σκέφτεται "δεν λέω και γω σε Αυτόν τον Άγιο της Έλλης μπας και μου βρει και μένα πάρκιν που ταλαιπωρούμε τόση ώρα" δεν προλαβαίνει να τελειώσει την σκέψη του και βρίσκει ακριβώς μπροστά του!! Μετά μας το διηγούταν με πολλή χαρά.
'Αλλο ένα περιστατικό θα σας πω. Είχα πάει στην Κέρκυρα στο μοναστήρι στον Αγ.Αθανάσιο και μίλησα εκεί με την αδελφή που ήταν υπεύθυνη για την βιβλιοθήκη και της είπα για τον Άγιο Φιλούμενο και μου είπε ότι δεν τον γνώριζε, της είπα για ένα βιβλίο με τον βίο του που είχα βρει στην Αθήνα και μου είπε να της πω τα στοιχεία να το παραγγείλει για το μοναστήρι. Μετά από λίγο καιρό η ίδια μοναχή μου διηγήθηκε τα εξής : Είχε κατέβει στην πόλη για κάποιες δουλειές με το αυτοκίνητο μια κυρίας που τους εξυπηρετεί. Έψαχναν για πολύ ώρα πάρκιν, εκεί που έψαχναν συνάντησαν την αδελφή μου και την πήραν και εκείνη με το αμάξι, τότε τους λέει η αδελφή μου," γιατί δεν παρακαλάμε τον Άγιο Φιλούμενο" τότε τον παρακάλεσαν, αλλά εξακολουθούσαν να μην βρίσκουν πάρκιν, τότε λέει η μοναχή, "Βρες μας Άγιε μου και αύριο κι όλας θα πάω να παραγγείλω τα βιβλία με τον βίο σου για τη βιβλιοθήκη του μοναστηριού". Τα είπε φωναχτά αυτά τα λόγια και επί τόπου βρήκαν πάρκιν. Τότε σοκαρίστηκαν και οι τρεις για την αμεσότητα του Αγίου και Δόξασαν τον Θεό.
Για να μην τα πολυλογώ παρόμοια περιστατικά έχω πολλά να διηγηθώ. Εκτος αυτόυ το θέματος "του πάρκιν" ο Άγιος μας έχει βοηθήσει πολλές φορές όταν τον επικαλούμαστε.
Αν αποφασίσετε να δημοσιεύσετε κάποια περισταστικά από αυτά που σας διηγήθηκα θα χαρώ γιατί έτσι θα τον γνωρίσει ο κόσμος αυτόν τον νέο Άγιο που μας παραστέκεται τόσο πολύ στην καθημερινότητά μας!!
Να έχουμε την ευχή του όλοι.
