π. Μάρκελλος Καρακαλληνὸς
ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ὁ Πανάγαθος καὶ πολυεύσπλαχνος Θεὸς ἐπιθυμεῖ πολὺ τὴν σωτηρίαν μας. Μᾶς περιμένει μὲ πολλὴἀγάπη εἰς τὴν οὐράνιον Βασιλείαν του, τὴν ἠτοιμασμένην ἀπὸῆς κόσμου. Διὰ τοῦτο ἐπεμβαίνει καὶ χειρουργεῖ μὲὺς τρόπους τὴν ψυχήν μας, διὰ νὰ τὴν προετοιμάση ὡς κεκοσμημένην νύμφην διὰ τὴν Βασιλείαν του. καταβολ πολλο
Ἐπειδὴ ἐμεῖς εἴμεθα ἀμελεῖς καὶ ὀκνηροὶ καὶ δὲν ἀγωνιζόμεθα ὅσον πρέπει διὰ τὴν σωτηρίαν μας, ἔρχεται ὁ φιλόστοργος Πατέρας μᾶς παιδαγωγικὰὰ μᾶς ξυπνήση. Κανένας ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ περάση τὴν ζωὴν τοῦὶς θλίψεις, ἀσθένειες, δοκιμασίες, ἀδικίες καὶ παντὸς εἴδους δυσκολίες. ν χωρ
Ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ κάθε ψυχὴ θὰ ἀνεβῆ τὸν ἰδικὸν τῆς Γολγοθά. Πρέπει νὰ δώση πολλὲς ἐξετάσεις, νὰ δοκιμασθῆ πολύ, διὰ νὰ γίνη κληρονόμος τῆς Βασιλείας του. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει. Αὐτὸν τὸν δρόμον ἐπέρασε πρῶτος ὁ Σταυρωθεῖς ἀναμάρτητος Ἰησοῦς Χριστός· αὐτὸν τὸν δρόμον ἀκολούθησαν εἰς τὴν συνέχεια ὅλοι οἱ μάρτυρες, οἱ ὁμολογηταί, οἱ ὅσιοι, ὅλοι οἱ ἅγιοι.
Σημειώνω αὐτὰ τὰ λόγια τώρα ποῦ ὁ δριμὺς πόνος τοῦ καρκίνου θερίζει τὰ.... σπλάγχνα μου. Ἀσπάζομαι τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μὲ δέος καὶ ἐλπίδα καὶ εἶναι σὰν νὰ τὸν ἐρωτῶ:
Πῶς πρέπει ἡ ψυχή μου νὰ ἀντιμετωπίζη τὴν ὥρα τοῦ ἀφόρητου πόνου; Παρακαλῶ βέβαια τὸν γλυκύτατόν μας Κύριον νὰ μοῦ χαρίση τὴν ὑγείαν μου, ἀλλὰ ἐλπίζω μόνον εἰς τὸ Ἅγιον θέλημά Του. Τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ μόνον ἀγαθὸν καὶ σωτήριον· διότι μόνον ὁ Κύριος γνωρίζει πότε εἶναι ἡ κατάλληλη ὥρα, διὰ νὰ ἀναχωρήση ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν.
Ἡ ψυχὴ ὅμως δὲν φεύγει μόνη της. Τὴν ἀκολουθοῦν τὰ ἔργα της· τὴν ἀκολουθοῦν οἱ Ἄγγελοι καὶ οἱ δαίμονες. Φοβερὴ μάχη διεξάγεται. Φοβερὸν λογοθέσιον γίνεται καὶ ἡ ψυχὴ μὲ λεπτομέρεια ἐξετάζεται. Ποῦ ὁ ζυγὸς θὰῖος θὰ ἁρπάση τὴν ψυχήν; Οἱ Ἄγγελοι ἢ οἱ δαίμονες; Τὰ παρόντα τελείωσαν· τὸ βιβλίον τῆς αἰωνιότητος ἄνοιξε. Θὰ εὑρεθοῦμε εἰς τὸν ἀφόρητον καὶ ἀκατανόητον τόπον τῆς κολάσεως ἢ εἰς τὸν Παράδεισον ὅπου θὰ ἀπολαμβάνωμεν τὸ γλυκύτατον φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος; κλίνη; Πο
Ὅταν ἡ ψυχὴ ζῆ μὲ τὴν αἴσθησιν τῆς αἰωνιότητος, τότε ὁ πόνος μετριάζεται, ἀλλὰ ἀκόμη περισσότερον τότε ἡ ψυχὴ προσεύχεται θερμά, αἰτεῖται συγχώρησιν τῶν ἁμαρτημάτων καὶ πολλὲς φορὲς εὐχαριστεῖ τὸν Ἅγιον Θεὸν καὶ τὸν δοξολογεῖ ποὺ τοῦ δίδει τὴν δύναμιν νὰ ὑπομένη τὸν πόνον.
Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸς ὁ πόνος καὶ αὐτὴ ἡ ὑπομονὴ ἐμπρὸς εἰς τὴν μακαριότητα, ὅπου μας περιμένει; Βέβαια ἡ σάρκα ὑποφέρει, λυγίζει, ἀλλὰἶναι αὐτὸς ὁ πόνος ἐμπρὸς εἰς τὰ βάσανα τῶν μαρτύρων; τί ε
Καὶ ὁ πονηρὸς διάβολος μέχρι τοῦ τελευταίου λεπτοῦ της ἐξόδου τῆς ψυχῆς, δὲν παύει νὰ πολεμῆ τὴν ψυχὴν μήπως μικροψυχήση καὶ γογγύξη κατὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ ὁ Πανάγαθος Θεὸς δὲν παύει μὲ θεῖες παρακλήσεις νὰ ἐνισχύη τὸν ἀθλητήν του.
Σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἐμεῖς σήμερα εἴμεθα ἀδύναμοι. Μετὰ βίας κατορθώνουμε ὡς ἀμελεῖς νὰ σέρνουμε τὰ βήματά μας. Δὲν ἔχουμε καμμία ἀρετή. Μὴ μᾶς ἐγκαταλείψετε, εἰς τὰς εὐχᾶς σᾶς στηριζόμεθα... Ὁὸς νὰ μᾶς σκεπάζη, νὰ μᾶς εὐλογή, νὰ προστατεύη τὰὶ ὅλη τὴν Ἐκκλησίαν Του, διὰ νὰ δοξολογεῖται τὸ Ὄνομα τὸἍγιον Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν. Πανάγαθος Θε παιδιά του κα
π. Μάρκελλος
π. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
