Κάποτε όμως ένας επισκέπτης συκοφάντησε τον πρεσβύτερο στον ασκητή μ’ ένα σωρό κατηγορίες.
Ο ασκητής επηρεάστηκε κι ένιωσε αντιπάθεια για τον πρεσβύτερο. Όταν λοιπόν ήρθε να λειτουργήσει, δεν του άνοιξε.
Αμέσως τότε ακούει ο αναχωρητής μία φωνή να του λέει: Οι άνθρωποι μου αφήρεσαν το δικαίωμα της κρίσεως.
Συγχρόνως ήρθε σε έκσταση και είδε το εξής όραμα:
Ένας λεπρός στεκόταν πάνω από ένα χρυσό πηγάδι και αντλούσε μ’ ένα χρυσό κουβά πεντακάθαρο νερό. Ο αναχωρητής, αν και διψούσε, δίσταζε να πιει, επειδή το αντλούσε ο λεπρός.
Ακούει τότε μία δεύτερη φωνή να του λέει: “Γιατί δεν πίνεις; δεν βλέπεις τί δοχείο χρησιμοποιεί ο λεπρός; Άλλωστε ο ίδιος το αντλεί μόνο κι ύστερα το αδειάζει” .Όταν ο ασκητής συνήλθε, κατάλαβε τη σημασία του οράματος, κι αφού κάλεσε τον πρεσβύτερο, τον παρακάλεσε να τελέσει τη θεία λειτουργία όπως πάντα.
πηγή: Ευεργετινός
Διαδίκτυο:http://agiosvasileiospeiraiws.blogspot.com
