Η Θεότητα του Χριστού μαρτυρουμένη υπό του Ιωάννου

«Κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ» (Ἰωάν. 1,34) 

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ. Μὲ τὴν ἑορτὴ αὐτή, ἀφοῦ ἔκλεισε ὁ κύκλος ποὺ ὀνομάζεται Δωδεκαήμερο, εἰσερχόμεθα πάλι σὲ κανονικὸ ῥυθμό. Ποιός ἦταν ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος; Δὲν ἦταν ἕνα τυχαῖο πρόσωπο, ὅ­πως ὅλοι ἐμεῖς. Ἦταν μία ἐξαιρετικὴ φυσιογνωμία, ἕνα σπάνιο ἄνθος, κρίνο τῶν ἀ­γρῶν ἀπὸ ’κεῖνα ποὺ σπανίζουν. Ἦταν ἁγιασμένος «ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ» (Λουκ. 1,15). Γεννήθη­κε διὰ θαύματος ἀπὸ τὰ στεῖρα σπλάγχνα τῆς Ἐλισάβετ. Δὲν γνώρισε τὸν κόσμο. Σὲ μικρὴ ἀκόμα ἡλικία ἔφυγε στὴν ἔρημο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, κ’ ἐκεῖ ἔμεινε πλέον. Ἔζησε μὲ ἀ­πόλυτη ἀφιέρωσι στὸ Θεό. Ἡ ζωή του ἦταν ἀσκητική, σκληρή, ἕνας ἔλεγχος ὅλων ἡ­μῶν τῶν σημερινῶν Χριστιανῶν, ποὺ ζοῦμε τόσο μακριὰ ἀπ᾽ ὅ,τι ἐπιβάλλει τὸ Εὐαγγέλιο.

Τα Άγια Θεοφάνεια! Ο Μέγας Αγιασμός η ύλη αγιάζεται

«Σήμερον τῶν ὑδάτων ἁγιάζεται ἡ φύσις» (Μέγ. Ἁγιασμ.) 

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, δεσποτικὴ πανήγυρις· ἡ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων! Βαπτίζεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὸν Ἰωάννη στὸν Ἰορδάνη, κλείνει τὸ Δωδεκαήμερο, καὶ αὔριο ἡ σύναξις τοῦ Βαπτιστοῦ. Τὴν πρώτη ἡμέρα, τὰ Χριστούγεννα, εἴδαμε τὸ Χριστὸ βρέφος νεογέννητο. Τὴν 1η Ἰανουαρίου τὸν εἴδαμε νήπιο ὀκτὼ ἡμερῶν, ὅταν καταδέχτηκε νὰ περιτμηθῇ, ὠνομάστηκε Ἰησοῦς καὶ ἔλαβε «ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» (Φιλ. 2,9). Καὶ σήμερα τὸν βλέπουμε ἄνδρα 30 ἐτῶν. Προβάλλουν τώρα κάποια ἐρωτήματα.

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων (Μᾶρκ. 1,1-8). Έχουμε ανάγκη κηρύγματος Ματενοίας!

«Ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας…» (Mαρκ. 1,4)
ΕΡΧΕΤΑΙ, ἀγαπητοί μου, ἡ μεγάλη ἡμέρα τῶν Θεοφανείων. 
Ὁ Χριστὸς θὰ βαπτισθῇ στὸν Ἰορδάνη καὶ θ᾿ ἁγιασθοῦν τὰ νερά. Τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε σήμερα εἶνε σχετικὸ μὲ τὸ γεγονὸς αὐτό. Τί μᾶς λέει τὸ εὐαγγέλιο;
Προτοῦ νὰ ἔρθῃ ὁ Χριστὸς στὸν Ἰορδάνη, ζοῦσε ἐκεῖ ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος, ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. 
Δὲν ἦταν ἁπλῶς ἕνας ἅγιος· ἦταν ὁ πιὸ ἅγιος ἄνθρωπος ποὺ παρουσιάστηκε στὴ γῆ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Χριστό. Ὁ Πρόδρομος ἦταν παραπάνω κι ἀπὸ πατριάρχες κι ἀπὸ προφῆτες. Ἦταν ἁγιασμένος ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του. Τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι καὶ οἱ γονεῖς του, ὁ

Τα Άγια Θεοφάνεια! Τα δάκρυα της μετανοίας ανώνερα από τον Ιορδάνη ποταμό!

 Ο Ιορδάνης Ποταμός
«Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω» (Ψαλμ. 113,3)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ μεγάλη. Εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων. Εἶνε ἡ ἑορτὴ τῆς φανερώσεως τοῦ μεγάλου μυστηρίου τῆς ἁγίας Τριάδος.
Σήμερα ἁγιάζονται τὰ ὕδατα. Κατ᾿ ἐξοχὴν δὲ ἁγιάσθηκαν τὰ ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ. Γιὰ τὸν Ἰορδάνη μιλάει σήμερα τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ τὸν Ἰορδάνη μιλάει καὶ ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας ὅταν λέγῃ· «Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω» (Ψαλμ. 113,3).
Στὰ λίγα λεπτά, ποὺ ἔχω στὴ διάθεσί μου, θὰ σᾶς πῶ λίγα λόγια γιὰ τὸν

Πρώτη του έτους. Χρόνος και Αιωνιότητα

Nέο έτος ανατέλλει στον ορίζοντα της ανθρωπότητος.

Tί είναι ένα έτος εν συγκρίσει με τα χρόνια που πέρασαν και τα χρόνια που θα περάσουν; Eίναι μία σταγόνα του ωκεανού.

Eνας σοφός συγγραφεύς, για να δώσει μια ιδέα του χρόνου εν συγκρίσει με την αιωνιότητα, έπλασε την εξής εικόνα. Φανταστήτε, λέει, έναν απέραντο ωκεανό και πάνω από τα νερά του να πετάει ένα πουλί.

Η Περιτομή του Κυρίου +1 Ιανουαρίου

Τριπλή εορτή σήμερα! Οι δύο από τις εορτές έχουν εκκλησιαστικό χαρακτήρα: η εορτή της περιτομής του Κυρίου μας, όπως και η εορτή και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας. Και κοντά σ’ αυτές τις δύο γιορτές υπάρχει και η πολιτική εορτή της ένάρξης του νέου πολιτικού έτους, η πρωτοχρονιά, η οποία όμως κι αυτή προσλαμβάνει, μέσα στην Εκκλησία για όλους μας, πνευματικό χαρακτήρα. Ας δούμε όμως τι ήταν η περιτομή.

Η ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΓΕΝΙΚΑ:

 Στην Αγία Γραφή περιτομή νοείται η αποκοπή

Η αξία του χρόνου! Ο αριθμός 8.760

Tα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτυπά 12 ακριβώς, ένα έτος ―με τις πίκρες και τις χαρές του― σβήνει, και ένα νέο έτος ανατέλλει. 
Tο παλαιό ανήκει πλέον στήν ιστορία. 
Oι 365 ημέρες του έχουν περάσει!
Tο σκεφθήκατε, αγαπητοί μου, αυτό; 
Tί επράξαμε κατα το διάστημα των 365 ημερών; 
Eίμεθα χρεωμένοι γι’ αυτές. 
Για να δώσω μια ιδέα της ευθύνης που έχουμε για το χρόνο που περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα· θα μιλήσω παραβολικώς.

Χριστούγεννα! Η Γέννηση του Σωτήρα Χριστού

Αισιόδοξη προφητεία για το μέλλον  

Τὴ νύχτα, ἀγαπητοί μου, τὴ νύχτα ἐκείνη, ὅταν οἱ βοσκοὶ φύλαγαν τὰ πρόβατά τους σὲ κάποια πλαγιὰ τῆς Βηθλεὲμ καὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ἔλαμπαν μὲ μιὰ ἐξαιρετικὴ ἀν­ταύγεια, τὴ νύχτα ἐκείνη τὴν ἀλησμόνητη ἀ­κούστηκε θεσπέσιο ἐμβατήριο. 

Ὄχι ἕνας ἢ δύο ἄγγελοι, ἀλλὰ σμῆνος ἀγγέλων, στρατιὰ ὁλόκληρη, ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε στὸν οὐ­ράνιο θόλο καὶ ἔψαλλε τὸ γλυκύτατο «Δόξᾳ ἐν ὑψίστοις Θεῷκαὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀν­θρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14).

Δὲν ὑπάρχει στὴν παγκόσμιο φιλολογία ἄλ­λος ὕμνος ποὺ μὲ

Κυριακή του Πάσχα! Εν αρχή ην ο Λόγος!

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1)
ΕΟΡΤΗ ΕΟΡΤΩΝ καὶ πανήγυρις πανηγύρεων ἡ σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί. 
Ἀνάλογο δὲ πρὸς τὸ ὕψος τῆς ἑορτῆς εἶνε καὶ τὸ εὐαγγέλιο. Εἶνε ἡ ἀρχὴ τοῦ τετάρτου Εὐαγγελίου, τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ ἔγραψε ὁ Ἰωάννης, ὁ ἠγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς τὸ βράδι τῆς Μεγάλης Πέμπτης ἀκούμπησε τὸ κεφάλι του στὸ στῆθος τοῦ Κυρίου, ἄκουσε τοὺς κτύπους τῆς καρδίας του, καὶ ἀπὸ ᾿κεῖ ὡς ἀπὸ ὠκεανὸν ἤντλησε τὰ μεγάλα ῥεῖθρα τῆς διδασκαλίας.

Μεγάλο Σάββατο Πρωί. Θα επικρατήσει η Δικαιοσύνη

«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν» (Ψαλμ. 81,8)
ΑΥΤΟΣ ὁ στίχος, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσατε πρὸ ὀλίγου νὰ ψάλλῃ ὁ ἱερεύς, ἐνῷ κρατοῦσε κάνιστρο καὶ σκορποῦσε σ᾿ ὅλο τὸ ναὸ φύλλα δάφνης, ὡς σύμβολα νίκης καί θριάμβου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶνε παρμένος ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι. 
Ψάλλεται εἰδικῶς κατὰ τὴ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. 
Δὲν ψάλλεται ἄλλοτε, μόνο σήμερα, μιὰ φορὰ τὸ χρόνο, καὶ ἔχει κάποιο σκοπό.

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος! Ο δού­λος που χα­στού­κι­σε τον Χρι­στό!!!

Το έχουμε ακούσει όλοι κάποτε στην ζωή μας, αλλά και αρκετοί το έχουμε ζήσει και έμπρακτα! Για την πατρότητά του πάντως, στο διαδίκτυο που το έψαξα διαπίστωσα πως διίστανται οι γνώμες!
Στο Ευαγγέλιο της Κυριακής του Παραλύτου  όμως έχουμε το κλασσικότερο παράδειγμα!
Ο Χριστός πηγαίνει στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά, εκεί που μαζεύονταν όλοι οι πάσχοντες από τα διάφορα νοσήματα για να θεραπευτούν! 
Εκεί κατά διαστήματα κατέβαινε ένας Άγγελος και τάρασσε τα νερά και όποιος έπεφτε πρώτος, ότι και να είχε, θεραπευότανε!

Μεγάλη Παρασκευή πρωί. Τα σκάνδαλα

Διψά ο Χριστός

Θεάρεστος Εορτασμός 

«Τέξασα Ζωήν, παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, παῦσον Ἐκ­κλη­σίας σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄)

ΜΑΣ ἀξίωσε ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου, ν᾽ ἀ­κού­σουμε κι ἀπόψε τὰ ἐγκώμια, ποὺ εἶνε ἕνας γλυκύτατος ὕμνος πρὸς τὸν ἐσταυ­ρω­μένο Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου. Τὰ ἐγκώμια εἶ­νε περίπου τριακόσα, ἀλλὰ ψάλλονται μόνο ἑ­­κατό. Ἔχω συνήθεια τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἑρμη­νεύω ἕνα ἀπὸ αὐτά.

Μεγάλη Παρασκευή! Η ημέρα της θυσίας του Κυρίου!

Μεγάλη Παρασκευή: 
Εκείνος, αφού συγχώρεσε και τους σταυρωτές Του, φρόντισε και για την Παναγία Μητέρα Του, αναθέτοντάς την στον αγαπημένο Του μαθητή, Ιωάννη, ολοκλήρωσε πια το έργο Του πάνω στη Γη: «Τετέλεσται», είπε και ο Αθάνατος καταδέχτηκε τον θάνατο, για να μας χαρίσει και το πολυτιμότερο δώρο: την ανάστασή μας και την αιώνια ζωή.
Η Αγία και Μεγάλη Παρασκευή είναι η ημέρα του Πάθους, η ημέρα της υπέρτατης θυσίας, η ημέρα της «άκρας ταπεινώσεως» του Κυρίου.
Την ημέρα αυτή επιτελούμε τα σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Το Όραμα του Προφήτη Ιεζεκιήλ. Η Ανάσταση των νεκρών και τι γίνεται με τα ανθρώπινα οστά!

Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη προφητεύει. 

Ὁ προφήτης Ἰεζεκιὴλ εἶδε ὅραμα (κεφ. 37ο). 

Ὁ Κύριος τὸν μεταφέρει σὲ μιὰ πεδιάδα γεμάτη ἀνθρώπινα ὀστᾶ. Κ᾽ ἐνῷ ὁ προφήτης τὰ βλέπει περίλυπος, φωνὴ Κυρίου τὸν ἐρωτᾷ· 

«Υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστᾶ αὐτὰ μποροῦν νὰ ξαναζήσουν;». 

«Σὺ γνωρίζεις, Κύριε», ἀπαντᾷ ὁ προφήτης.

Ὁ Κύριος τὸν διατάζει νὰ κηρύξῃ στὰ ὀστᾶ, κι αὐτὸς κάνει τὸ περίεργο κήρυγμα. 

«Τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά» , λέει, «ἀκούσατε λόγον Κυρίου…»(Ἰεζ. 37,4).

«Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερεμ. 12, 10)

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος
Οἱ πλεῖστοι τῶν σημερινῶν ἀρχιερέων ἀδιαφοροῦν γιά τό θεῖον θέλημα καθολοκληρίαν. 
Δέν τούς μέλει περί τῶν προβάτων, ἐκτός ὀλίγων ἐξαιρέσεων. 
Ἀλλοίμονον! 
Οἱ διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων, οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ, πού κατήντησαν!…
Ἄς θρηνήσωμε ἀδελφοί, ἄς κλαύσωμε ἐκ καρδίας διά τήν ἀθλία κατάστασι τοῦ ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας. 
Ἕνεκεν τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων, τοιούτους ἄρχοντας δίδει ὁ Θεός. 
Ἐάν τόν παρακαλέσωμε θερμῶς, μετά δακρύων καί συντετριμμένης καρδίας, ἴσως εὐσπλαχνισθῆ ἐμᾶς καί τόν λαόν αὐτοῦ, καί ἐξαποστείλη ἀληθεῖς ποιμένας εἰς τόν ἀμπελῶνα Του…

Μεγάλη Παρασκευή

Η προδοσία τώρα
«Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;» (Λουκ. 22,48) 
Από ὅλα τὰ πρόσωπα τοῦ θείου δράματος, ἀ­γαπητοί μου, ἐκεῖνο ποὺ ἀφήνει τὴν πιὸ ἀλγεινὴ ἐντύπωσι εἶνε ὁ Ἰούδας. Δυστυχῶς ὅμως, ἐνῷ ἐ­κεῖνος τελείωσε τότε κατὰ τρόπο οἰκτρό, οἱ Ἰοῦδες δὲν λείπουν μέχρι σήμερα. Ὁ Ἰούδας τρόπον τινὰ ἵδρυσε «σχολὴ» καὶ πολλοὶ μαθαίνουν νὰ παίζουν τὸ ῥόλο του σὲ ὅλα τὰ ἐπί­πεδα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς.

Μεγάλη Παρασκευή! Το αντίδοτο του πόνου

«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰω. 16,33)
Τὰ λόγια αὐτά, ἀδελφοί μου, εἶνε οἱ ἀποχαι­ρετιστήριες λέξεις τοῦ Χριστοῦ στὸ τέλος τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου. Ὁ τόνος τῆς φωνῆς του μελαγχολικός· Ὕστερα ἀπὸ ᾽μένα θὰ δοκιμά­σε­τε θλίψεις σ᾽ αὐτὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ θάρρος! Πράγματι, ἂν κάποιος πόνεσε πολὺ καὶ μπο­ρῇ νὰ ὀνομασθῇ ἄνθρωπος τοῦ πόνου, εἶνε ὁ ἐσταυρωμένος Υἱὸς τῆς Παρθέ­νου. Δὲν νική­θηκε ὅμως ἀπ᾽ τὸν πόνο καὶ τὴ θλῖψι. «Θαρσεῖ­τε», λέει,

Μεγάλη Παρασκευὴ βράδυ! Εποχή παραφροσύνης

«Ὤ τῆς παραφροσύνης καὶ τῆς χριστοκτονίας τῆς τῶν προφητοκτόνων!» (Γ΄ στ. ἐγκ.) ΕΙΝΕ ἱερὸ ἔθιμο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησί­ας μας, νὰ στολίζουμε τὸν ἐπιτάφιο μὲ ἄν­­θη, τὰ ἄνθη τῆς ἀνοίξεως. Διότι τὸ ἄνθος εἶ­νε ἡ γλῶσσα τῆς καρδιᾶς. Μὲ τὸ ἄνθος ἐκ­φρά­ζει ὁ ἄνθρωπος τὰ μυστικώτερα αἰσθήματά του· εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ ὡ­ραιότερα δημι­ουργή­μα­­τα τοῦ Θεοῦ. Φτάνει κ᾽ ἕνα τριαντάφυλλο, ὅ­πως εἶπε ἕ­νας βοτανολόγος, ν᾽ ἀ­πο­δείξῃ ὅτι ὑπάρχει Θεός.
Ἐν τούτοις ἡ ὀμορφιὰ ποὺ ἔχει τὸ ἄν­­θος τοῦ ἀγροῦ

Μεγάλη Πέμπτη βράδυ! Ίδε ο άνθρωπος...

«Καὶ λέγει αὐτοῖς (ὁ Πιλᾶτος)· Ἴδε ὁ ἄνθρωπος» (Δ΄ εὐαγγέλιο – Ἰω. 19,6)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε πολὺ δύσκολο νὰ μιλήσῃ κανείς. 

Τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ἐ­σταυ­ρωμένου οὔτε οἱ γλῶσσες τῶν ἀγγέλων εἶνε ἱκανὲς νὰ τὸ ὑμνήσουν. Ἀλλὰ θὰ προσπαθήσω μὲ τὴ φτωχή μου γλῶσσα νὰ παρουσιάσω μιὰ πτυχὴ ἀπὸ τὸ θεῖο δρᾶμα.

Εἴδαμε στὰ εὐαγγέλια,

Μεγάλη Πέμπτη Βράδυ!. Ο Χριστός έπαθε υπέρ ημών και αντί ημών

Θὰ προσπαθήσω, ἀγαπητοί μου, νὰ πῶ ἕνα λόγο στὴν σταύρωσι τοῦ Χριστοῦ.
Τί εἶνε ἡ σταύρωσις; Μέγα μυστήριο. Τὴ Με­γάλη Παρασκευὴ ἀκοῦμε τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ποὺ ἀνέβηκε μέχρι «τρί­του οὐρανοῦ» καὶ «ἤ­κουσεν ἄρρητα ῥήμα­τα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀν­θρώ­πῳ λαλῆσαι» (Β΄ Κορ. 12,2,4), νὰ λέῃ, ὅτι οἱ Ἕλληνες (δηλα­δὴ οἱ εἰδωλο­λάτρες), ὅταν ἄκουγαν γιὰ σταυρὸ καὶ ἐσταυρωμένο, τὸ θεωροῦ­σαν «μω­ρί­αν», ἀ­νοησία (Α΄ Κορ. 1,18). Δὲν μποροῦ­­σαν νὰ ἐμβαθύ­νουν στὸ νόημα ποὺ περικλείει ἡ σταύρωσις τοῦ Χριστοῦ.
Καὶ σήμερα, ἂν ρωτή­σετε μερικοὺς διανοουμένους, θὰ σᾶς ποῦν μόνο, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ἕνας μεγάλος ἀλ­τρουϊστὴς ποὺ θυσιάστηκε γιὰ τοὺς ἄλλους.

Κορυφαίος ιατροδικαστής εξηγεί τι συνέβη στο Χριστό πάνω στον Σταυρό

Ο Φίλιππος Κουτσάφτης περιγράφει βήμα-βήμα τις επιπτώσεις των Παθών (με έξι ανακρίσεις και τέσσερις βασανισμούς) και εξηγεί πώς προήλθε ο θάνατος του Χριστού στον Σταυρό.
Ο Φίλιππος Κουτσάφτης είναι ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών και ίσως ο πιο διάσημος ιατροδικαστής των τελευταίων δεκαετιών.
Έχει κληθεί να μελετήσει και να αποφανθεί για τα μεγαλύτερα σύγχρονα εγκλήματα και οι εκθέσεις του προσέφεραν πολύτιμα στοιχεία στις Αρχές.

Πού βρίσκεται σήμερα το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού

Στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, λέγεται ότι δώρισαν οι Παλαιολόγοι τα Aχραντα Πάθη του Σωτήρος Ιησού Χριστού, μεταξύ των οποίων φυσικά είναι και το ακάνθινο στεφάνι.
Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού είναι τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, το ακάνθινο Στεφάνι, τη Χλαμύδα, τον Κάλαμο, τον Σπόγγο, τα καρφιά, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτορας της Μονής.

Μεγάλη Τετάρτη Βράδυ! Η Θεία Κοινωνία

«Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου, τὸ τῆς καινῆς διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (θ. Λειτουργία) ΓΕΥΜΑΤΑ καὶ δεῖπνα κάνουν οἱ μεγάλοι, οἱ πλούσιοι, οἱ μεγιστᾶνες, ποὺ θέλουν νὰ ποικίλουν τὴν ἀνιαρὰ ζωή τους καὶ μ᾿ ἕνα γλέντι. Ἀλλὰ πόσοι προσκαλοῦνται σ᾿ αὐτά; Λίγοι, οἱ ἐπίσημοι· αὐτοὶ ποὺ εἶνε πάντα χορτᾶτοι. 

Ὁ πολὺς λαὸς μένει ἔξω ἀπὸ τὰ δεῖπνα τῶν μεγάλων. Θὰ σᾶς παρουσιάσω ὅμως ἕνα δεῖπνο, ἐμπρὸς στὸ ὁποῖο ὅλα τὰ ἄλλα δεῖπνα εἶνε μία σκιά. Σ᾿ αὐτὸ εἶνε προσκεκλημένοι ὅλοι. Εἶνε δεκτὸς ἐξ σου τόσο ὁ πλούσιος ὅσο καὶ ὁ φτωχός, ὁ ἀγράμματος ὅσο καὶ ὁ ἐγγράμματος, ἡ γυναίκα ὅσο καὶ ὁ ἄντρας. 
Σ᾿ αὐτὸ μπορεῖ νὰ καθήσῃ δίπλα στὸν βασιλέα καὶ ὁ λοῦστρος, κι ὅταν δειπνοῦν οἱ προσκεκλημένοι παιανίζει ἡ μουσικὴ τοῦ οὐρανοῦ. Τὸ δεῖπνο αὐτὸ εἶνε ὁ μυστικὸς δεῖπνος τοῦ Χριστοῦ μας.

Μεγάλη Τετάρτη βράδυ. Ο Ιούδας: φιλαργυρία-απελπισία-αυτοκτονία

«Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος! Ἀφ᾿ ἧς ῥῦσαι ὁ Θεὸς τὰς ψυχὰς ἡμῶν» (αἶν. Μ. Τετ.)
Χθές, ἀγαπητοί μου, τὸ θέμα ἦταν ἡ ἁμαρτωλὸς γυναίκα. Σήμερα παρουσιάζεται ἡ σκοτεινὴ μορφὴ τοῦ Ἰούδα, ποὺ ἡ προδοσία του ἀποτελεῖ ἕνα μυστήριο. 
Γι᾿ αὐτὸν θὰ ποῦ­με λίγες λέξεις.
Ἀπὸ ποιούς γεννήθηκε ὁ Ἰούδας; ποιά μάνα τὸν γέννησε; Πολλὲς εἶνε οἱ παραδόσεις. Ἂν θέλετε, ἀνοῖξτε τὶς Διδαχὲς τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. 
Ἐδῶ δὲν θ᾿ ἀναφέρω λαϊ­κὲς παραδόσεις.

Μεγάλη Τετάρτη βράδυ! Περί του Ιούδα

«Ὤ τῆς τοῦ Ἰούδα ἀθλιότητος!» (αἶνοι Μ. Τετάρτης)

Κάθε ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, ἔχει τὶς θλίψεις καὶ τὰ παθήματά του. 

Κανείς σ᾿ αὐτὸ τὸν πλανήτη δὲν εἶνε ἀπείραστος. 

Γι᾿ αὐ­τὸ καὶ ὁ ἀρχαῖος τραγικὸς ποιητὴς λέει· «Πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει» (Σοφοκλ. Ἀντιγ. 332-333)· πολλὰ τὰ φοβερά, φοβερώτερο ὅμως ἀπ᾿ ὅλα εἶνε ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος.

Μεγάλη Τετάρτη. Ο Ιούδας πριν & μετά της προδοσίας....

O IOYΔΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
«Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος!» (αἶν. Μ. Τετ.)
Η γῆ, ἀγαπητοί μου, ὁ μικρὸς αὐτὸς πλανήτης, ἦταν ἐποχὴ ποὺ ἦταν καθαρὴ ἀπὸ ἐγκλήματα. Τὸ πρῶτο ἔγκλημα ἔγινε ὅταν ὁ Κάϊν ἐφόνευσε τὸν ἀδελφό του Ἄβελ. Ἀπὸ τό­τε μολύνθηκε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ μολύνεται.
Ἀναρίθμητα τὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔχουν γίνει.
Ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο ἀπ᾽ ὅλα εἶνε αὐτὸ ποὺ αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες μᾶς μαζεύει στὴν ἐκκλησία, τὸ ἔγκλημα κατὰ τοῦ Θεανθρώπου.

Μεγάλη Τρίτη βράδυ

Την Μεγάλη Τρίτη το εσπέρας ψάλλεται η ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης και σύμφωνα με το Συναξάρι: «Τη αγία και μεγάλη Τετάρτη της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιείσθαι οι θειότατοι Πατέρες εθέσπισαν, ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονεν». 
Καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες να μνημονεύουμε
την πόρνη εκείνη γυναίκα, που άλειψε με μύρα τον Κύριο, και τούτο διότι το γεγονός αυτό έλαβε χώρα, λίγο πριν από το πάθος.
Πράγματι όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 26^ο κεφάλαιο (στ.6-13), ο Κύριος δύο ημέρες προ του εβραϊκού πάσχα, ήρθε στη Βηθανία, όπου φιλοξενήθηκε στην οικία του Σίμωνος του λεπρού. 

Τότε τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα,

Μεγάλη Τρίτη βράδυ! "Οίστρος ακολασίας"

«Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώ­δης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας» (Μ. Τετ. δοξ. ἀποστ. αἴν.)

Ἀπόψε, ἀγαπητοί μου, ἐξαιρετικὴ συρροὴ ἐκκλησιάσματος. Αἰτία τὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς. 
Μερικοὶ μάλιστα κρατοῦν τὸ ρολόι, κι ὅσο περισσότερο διαρκέσῃ τὸ τροπάριο τόσο σπουδαιότερο θεωροῦν τὸν ψάλτη. Ἀλλὰ τὰ τροπάρια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησί­ας δὲν ἔγιναν γιὰ καλλιτεχνικοὺς μόνο σκοπούς, γιὰ νὰ εὐχαριστοῦν τ᾿ αὐτιὰ ὅπως ὁ ἦ­χος μιᾶς κιθάρας. Ὄχι.

Μεγάλη Δευτέρα βράδυ! 1ος λογος του Σταυρού: Συγχώρησις!

«Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23,34) 
Ἂς δοξάσουμε τὸ Θεό, ἀγαπητοί μου, διότι παρ᾿ ὅλη τὴν ἀτέλεια καὶ ἁμαρτωλότη­τά μας μᾶς ἀξιώνει νὰ εἰσέλθουμε στὴν ἑ­βδομάδα αὐτή. Ὀνομάζεται Μεγάλη Ἑβδο­μάδα ὄχι γιὰ τὸ μῆκος τῶν ὡρῶν της ἀλλὰ γιὰ τὴ σημασία ὅσων συνέβησαν κατ᾽ αὐτήν· αὐτὰ ἑ­ορτάζουμε οἱ ὀρ­θό­δοξοι στοὺς ναούς μας. Εἶ­νε γεγονότα κοσμογονικά, μπροστὰ στὰ ὁποῖα ὠχριοῦν καὶ ἐκ­μηδενίζονται τὰ γεγονότα τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας.

Μεγάλη Δευτέρα Βράδυ! Τα οκτώ ουαί!!! Ματθαίου 23, 13-35

Πρίν, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ μιὰ μεγάλη μάχη συμβαίνει πολλὲς φορὲς τὰ δύο ἀντίπαλα στρατόπεδα νὰ ἔρχωνται μεταξύ τους σὲ μικρὲς συγκρούσεις, σὲ ἁψιμαχίες ὅπως λέγον­ται. 
Οἱ ἁψιμαχίες εἶνε προανάκρουσμα τῆς με­γάλης συγκρούσεως ποὺ θὰ ἐπακολουθήσῃ.

Κάτι παρόμοιο βλέπουμε νὰ περιγράφεται στὸ εὐαγγέλιο ποὺ διαβάστηκε πρὸ ὀλίγου. 
Καθὼς ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα προχωρεῖ, πλησι­άζει ἡ ὥρα ποὺ θὰ γίνῃ ἡ μεγάλη σύγκρουσις, ἡ μεγαλύτερη στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου.

Μεγάλη Δευτέρα βράδυ. Αποστομωτικές απαντήσεις

Χθες, αγαπητοί μου, μιλήσαμε για το θαύμα της ξηρανθείσης συκής, πού είναι σύμβολο του ανθρώπου ή του λαού πού δεν έχει να παρουσίαση καρπούς. Συνεχίζουμε τώρα.
Ό Χριστός τη νύχτα της Μεγάλης Δευτέρας βγήκε πάλι έξω από τα Ιεροσόλυμα, βρήκε ένα τόπο έρημο, κ' εκεί διανυκτέρευσε με τους μαθητάς του. 
Το πρωί της Τρίτης επέστρεψε στην πόλη. 
Ανέβηκε στο ναό του Σολομώντος και στάθηκε στο προαύλιο.

Κυριακή των Βαΐων βράδυ. Τα καθήκοντά μας τη Μεγάλη Βδομάδα!

KYΡIAKH BAΪΩΝ «ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΑ ΣΕΠΤΑ…»

«Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχὰς ἡ παροῦσα ἡμέρα λαμπροφορεῖ. Δεῦτε οὖν, φιλέορτοι, ὑπαντήσωμεν ᾄσμασιν…» (κάθ. Μ. Δευτ.)

Φθάσαμε, ἀγαπητοί μου, στὰ σωτήρια πάθη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα. 
Ἡ ἑβδομάδα αὐτὴ λέγεται Με­γάλη, διότι μέσα στὶς 168 ὧρες της, ἀπὸ σήμερα μέχρι τὴ νύ­χτα τῆς Ἀναστάσεως, τιμῶνται μεγάλα γεγονό­τα,

Κυριακὴ των Βαΐων (Ἰωάν. 12,1-18). Υποδοχή του Χριστού τότε και τώρα!

Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ (Ἰωάν. 12,13)
Ο Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, τί εἶνε; δάσκαλος, καθηγητής, φιλόσο­φος, κοινωνιολόγος, ἐπαναστάτης…; Αὐτὰ λένε κάποιοι. Δὲν εἶνε αὐ­τά. Ὁ Χριστὸς εἶνε κάτι παραπάνω· εἶνε Θεός! Μάλιστα. Τὸ πιστεύ­εις; εἶσαι Χριστιανός· δὲν τὸ πιστεύεις;
ἐλεύθερος εἶσαι, ἀλλὰ δὲν εἶσαι πλέον Χριστιανός· καὶ εἶσαι δυστυχής. Μά, θὰ πῆτε, μορφωμένος ἐ­γὼ ἐπιστήμων, νὰ παραδέχωμαι δό­γματα χωρὶς ἀποδείξεις;…

Ο Άγιος Λάζαρος και η Ανάστασή του

Η έγερση του εν τάφω τετραημέρου, Αγίου και Δικαίου Φίλου του Χριστού Λαζάρου!  
      "Ο Λάζαρος ήταν Εβραίος κατά το γένος, Φαρισαίος κατά την αίρεση, και υιός, όπως έχει βρεθεί, του Φαρισαίου Σίμωνα, καταγώμενος από την κώμη της Βηθανίας. Ενώθηκε με δεσμά φιλίας με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ο Οποίος ήλθε στον κόσμο για τη σωτηρία μας. Επειδή λοιπόν ο Χριστός συνεχώς διαλεγόταν με τον Σίμωνα, διότι και αυτός

Προσευχή για τον κορωναϊό από τον Μητροπολίτη Εδέσης Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ

Προσευχή για την πανδημία του κορωνοϊού την οποία συνέταξε ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. κ. Ιωήλ. 
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀρχίατρος τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, ὁ δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας, ἵνα ἰάσῃς τὸ μέγα τραῦμα τὸν ἄνθρωπον, ὁ μὴ καταφρονήσας τοὺς ἀνιάτως νοσήσαντας δέκα λεπρούς, ἀλλὰ τῇ σωστικῇ χάριτί σου καθαρίσας αὐτούς, ὁ διελθὼν ὡς Θεάνθρωπος τὰς ἡμέρας τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας σου εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς ἀρρωστοῦντας καὶ κακῶς ἔχοντας, ὁ εὐεργετήσας καὶ ἀποκαταστήσας ὑγιαίνοντας,

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών. Πίστη, απιστία, ολιγοπιστία

«Πιστεύω, κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ» (Μᾶρκ. 9,24)
ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, θὰ μιλήσουμε. Ἀλ­λὰ τὴν ὥρα αὐτὴ κάποιος μοῦ σφυρί­ζει· ―Τί κηρύττεις; δὲ βαριέσαι; Τό­σα χρόνια τώρα λὲς τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ· καὶ ποιός σ᾽ ἀκούει, ποιός τὰ ἐφαρμόζει;… Τίνος εἶ­νε ἡ φωνὴ αὐ­τή; Τοῦ σατα­νᾶ, ποὺ ζητεῖ ν᾽ ἀπογοητεύσῃ, νὰ σι­ωπήσουν ὅλα τὰ στόματα τῶν κηρύκων.
Ἀλλ᾽ ἀπαντῶ· «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατα­­νᾶ» (Ματθ. 4,10). 

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και η “σκάλα” τον αρετών που οδηγεί στον Παράδεισο

Την 4η Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής τιμάμε τη μνήμη του αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη – ενός μεγάλου αγίου διδασκάλου του 6ου αιώνα μ.Χ.
Ο άγιος ήταν μεγάλος μελετητής και ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής και έγραψε το έργο Κλίμαξ (=Σκάλα), όπου αναλύει προσεκτικά τα πάθη (=σκαλοπάτια προς το σκοτάδι, μακριά απ’ το Θεό) και τις αρετές (=σκαλοπάτια προς τον ουρανό και το Θεό).
Πρόκειται για ένα βιβλίο εξαιρετικής σπουδαιότητας, που υπάρχει ολόκληρο στο διαδίκτυο, στα νέα ελληνικά.για να το διαβάσετε  πατήστε εδώ
Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης τῆς Κλίμακος  (Μητροπολίτη Anthony Bloom) 
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι περίοδος μετανοίας, περίοδος κατά τήν ὁποία ἡ πέτρινη καρδιά μας πρέπει, μέ τή χάρη τοῦ
Θεοῦ νά γίνει σάρκινη, καί ἀπό ἀναίσθητη νά γίνει αἰσθαντική, από ψυχρή και σκληρή, να γίνει ζεστή και ανοιχτή προς τους άλλους και κυρίως, προς τον Ίδιο τον Θεό.

Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως

Από μικρό παιδί θυμάμαι από τους μεγαλύτερους του χωριού να χαρακτηρίζουν με ένα δικό τους τρόπο την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, δηλαδή της Σταυροπροσκυνήσεως, ως την Κυριακή των "μαπών".
Πέρα από τον χαρακτηρισμό αυτό παράλληλα έλεγαν και το άλλο, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας της ημέρας αυτής, θα πάρουμε την "μάπα" εννοώντας φυσικά τα λουλούδια που μοιράζει στον καθένα μας ο ιερέας της περιοχής.

Εορτασμός Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στο Καμάρι Σαντορίνης 15.3.2020

Διανύουμε την Δεύτερη Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Σαρακοστής και η εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, πέρα από τον  εορτασμό του στις 14 Νοεμβρίου.
Την προηγουμένη Κυριακή της Ορθοδοξίας η Εκκλησία μας τιμούσε την νίκη κατά των αιρέσεων και με τη σημερινή Κυριακή τιμά τη συνέχεια της νίκης κατά των αιρέσεων γενικά, και για το λόγο αυτό τιμά και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά

Β΄ Στάση Χαιρετισμών στο Καμάρι της Σαντορίνης 13.3.2020

Οι Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου ή ο  Ακάθιστος Ύμνος, είναι ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της Εκκλησίας μας και ψάλλεται στα πέρατα της οικουμένης  όπου υπάρχουν χριστιανοί ορθόδοξοι, κατά της περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής.    
Μέσα σ΄ αυτό το πνευματικό ταξίδι της περιόδου αυτής που διανύουμε και μετά την απόδοση της πρώτης Στάσης των Χαιρετισμών του Ακαθίστου Ύμνου προς τιμή της Υπεραγίας Θεοτόκου, ακολουθεί η επόμενη, Β΄ Στάση των Χαιρετισμών

Εορτασμός Ορθοδοξίας Α΄ Κυριακή των Νηστειών στο Καμάρι της Σαντορίνης 8.3.2020

Σήμερα η αγία αυτή ημέρα είναι ξεχωριστή, γιατί παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάζει μεγαλοπρεπώς η Ορθοδοξία μας. 

Τιμούμε την ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο έγινε το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο.

Αναφερόμαστε στη μεγάλη εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε κυριολεκτικά την Εκκλησία μας για περισσότερα από εκατό χρόνια.

Α΄ Κυριακή των Νηστειών - της Ορθοδοξίας! Τι είναι Εκκλησία;

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις μεγάλη. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἢ δύο ἢ τρεῖς ἢ σαράντα ἢ χίλιοι ἅγιοι· ἑορτάζει ἐ­κεί­νη ποὺ γέννησε ὅλους τοὺς ἁγίους καὶ μάρτυρας, ἡ «μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία» (Σύμβ. πίστ. 9). 
Πανη­γυρίζει τὴν ἔνδοξη νίκη της, τὸν θρίαμβο ποὺ κατήγαγε ἐναντίον τῆς αἱ­ρέ­σεως τῶν εἰκονοκλαστῶν, καὶ τιμᾷ τὴ μνήμη «τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων» (Συνοδικόν).

Θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς ἐξηγή­σω μὲ ἁ­πλᾶ λόγια τί εἶνε Ἐκκλησία, στὴν ὁποία κ᾽ ἐ­μεῖς ἀνή­κουμε, καὶ τί χρέος ἔχουμε ἀ­πέναντί της.

Ἡ Ἐκκλησία, ἀδελφοί μου, εἶνε σὰν τὸ δέν­­τρο,

Κυριακή της Τυρινής (Ρωμ. 13, 11-14,4). Υπνοβάτες

Κυριακή της Τυροφάγου
Ἀδελφοί, «ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι» (Ρωμ. 13,11)
Ἀρχίζω τὸ κήρυγμα μὲ ἕνα παράδειγμα. Σᾶς ἐρωτῶ· ἔχετε δεῖ ποτέ σας ὑπνοβάτη; Εἶνε κάτι φοβερό. 
Ὁ ὑπνοβάτης σηκώνεται τὴ νύχτα καί, ἐνῷ κοιμᾶται, ἀνοίγει τὴν πόρτα, βγαίνει ἔξω καὶ περπατάει! Κι ἂν βοηθήσῃ ὁ Θεὸς καὶ δὲν πέσῃ σὲ κανένα πηγάδι ἢ ἀπὸ καμμιὰ ταράτσα, θὰ ἐπιστρέψῃ πάλι στὸ κρεβάτι του.

Κατανυκτικός Εσπερινός

Oι κατανυκτικοί Εσπερινοί τελούνται κάθε Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.   
Το απόγευμα της Κυριακής της Τυροφάγου τελείται ο πρώτος  κατανυκτικός Εσπερινός της Συγνώμης.  Κατανυκτικός λέγεται, διότι ψάλλονται κατανυκτικά τροπάρια από το Τριώδιο, που το περιεχόμενο τους διαποτίζεται από βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας, πένθος, συντριβή, μετάνοια και θερμή ικεσία για άφεση αμαρτιών. 
Στο τέλος του Εσπερινού ψάλλονται τα τροπάρια «Θεοτόκε Παρθένε...», «Βαπτιστά του Χριστού...»

Σαρακοστή: 40 μέρες αγκαλιά με τον Σταυρό

π.Σπυρίδων Σκουτής  
~ Θα ακούσουμε αυτές τις μέρες πολλά, τρελά, παράλογα και απίστευτα. 
Το κόψε –ράψε είναι η νέα μέθοδος άρνησης της ασκήσεως και της θεραπείας στον Ορθόδοξο δρόμο.
Φράσεις του στυλ : «Δεν έχουν σημασία οι νηστείες αλλά η καρδιά μας», «Τα εξερχόμενα βλάπτουν όχι τα εισερχόμενα», «Εγώ θα νηστέψω έτσι για αποτοξίνωση» κλπ θα έχουν τις πρώτες θέσεις σε πηγαδάκια και κουβέντες μετά τον χαιρετισμό: «Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή».