Τρία σύγχρονα θαύματα από μαρτυρίες του κ. Γεωργίου Μιχελόπουλου Αναγγελία θανάτου
Με τον κύριο Σωτήρη Μ. ήμασταν τότε, αυτό που λέει ο λαός στα μαχαιριά, λόγο μιας επαγγελματικής διένεξης. Δεν μιλούσαμε.
Ξαφνικά του Σωτήρη Μ. το μεγάλο του το παιδί ο Α……ς 33 ετών έπαθε ανέβρυσμα στο εγκέφαλο.
Στην εντατική ο Α……ς, το χωριό βούιξε από την κακή την είδηση.
Εγώ στεναχωρήθηκα, αλλά λόγο της διένεξης, δεν πήγα να του μιλήσω.
Πέρασαν 6 μέρες και ακόμη στην εντατική ο Α……ς.
Τότε πήρα το θάρος και πήγα στα κτήματα που εργαζόταν ο Σωτήρης Μ.
Και του λέω.
- Κυρ Σωτήρη Μ. λόγο της καταστάσεως του γιού σου ας κάνουμε ανακωχή και να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε για αυτόν Ο Σωτήρη Μ. βούρκωσε, ήταν μεγάλος ο καημός του.
- Τι προτείνεις να κάνουμε; μου είπε.
- Θα πάρουμε το πάτερ Μ στο Αγ. Όρος να μας βοηθήσει.
- Πάρετε τον.
Από το κινητό τηλέφωνο μιλήσαμε με το γέροντα.
Στο τέλος της συνομιλίας ο πατήρ Μ μου είπε.
Γιώργο δώσε του λίγο από το λαδάκι, που σου έχω δόση και να πάει να τον χρήσει με αυτό σήμερα. Το λέω στον Σωτήρη Μ. ο οποίος μου απάντησε ότι θα πάει το Σάββατο ( ήταν Δευτέρα) για τι ήθελε να τελειώσει κάτι εργασίες, το μετέφερα αυτό στο γέροντα και η απάντηση ήταν,
- Μα το πρωί της Παρασκευής θα πεθάνει το παιδί.
- Τι λες, ο γιός μου πάει μια χαρά, αύριο θα τον βγάλουν.
Ο Σωτήρη Μ. ήταν ανένδοτος θα πάω το Σάββατο.
Παρασκευή πρωί ο Α……ς άφησε την τελευταία του πνοή λόγο ενός δεύτερου εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ο πατήρ Μ. μας είχε προειδοποιήσει, για να ετοιμάσουμε πνευματικά τον άνθρωπο, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ καλά – καλά δεν το σκέφτηκα.
Ο θρήνος του πατέρα ήταν μεγάλος, γιατί ήξερε πότε θα καταλήξει το παιδί του και δεν πήγε έγκαιρα.
Γιώργος Μιχελόπουλος.
________________________
Θεραπεία από λεπτοσπείρωση
Στην Αλεξάνδρεια ανάμεσα σε πολλούς φούρνους, υπαρχή και ένας που τον δουλεύουν δύο αδελφές η Ε… και η Δ…. είναι και οι δύο τους θρησκευόμενες.
Κάθε φορά που θα πήγαινα στο Άγ. Όρος μου έδιναν διάφορα δώρα για τους γέροντες.
Μια μέρα που πήγα να αγοράσω ψωμί για το σπίτι, είδα την Ε… πολύ στενοχωρημένη.
- Τι συμβαίνει; την ρώτησα.
- Ο ξάδελφος μου ο Κ….ς είναι βαριά άρρωστος στην εντατική από λεπτοσπείρωση, οι γιατροί δεν είναι αισιόδοξοι, δεν μας δίνουν ελπίδες και είναι 33 ετών.
- Κάτσε να πάρουμε το πάτερ Μ.
Πήραμε τον πάτερ Μ στο τηλέφωνο και του είπαμε το τι συνέβαινε.
Εκείνος με την απλότητα, την γαλήνη, την πραότητα που τον διακρίνει απάντησε.
- Δεν έχει τίποτα ανησυχητικό, την Παρασκευή θα είναι σπίτι του (ήταν Δευτέρα )
Πράγματι το απόγευμα της ίδιας μέρας άρχισε η βελτίωση, την Παρασκευή πήρε εξιτήριο για το σπίτι του, βέβαια θα συνέχιζε την φαρμακευτική του αγωγή.
Μετά από 2 εβδομάδες ο Κ….ς με συνάντησε στο φούρνο και με παρακάλεσε να μεταφέρω τις ευχαριστίες στον πάτερ Μ.
__________________
Ο Δημητράκης
Ο Δημητράκης είναι ένα παιδί με ιδικές ανάγκες, είναι 10 ετών.
Δεν είχε λόγο, με κραυγές έδειχνε την δυσαρέσκεια του, στο σπίτι όλα τα ισοπέδωνε, επί μονίμου βάσεως τα νεύρα του ήταν συνεχώς σε υπερένταση, υπερκινητικός, επικίνδυνος ακόμα και για την σωματική του ακεραιότητα, εκσφενδόνιζε αντικείμενα, ακόμη και τα παπούτσια του, προς πάντες.
Ατίθασο παιδί, το έσκαγε από το σπίτι και δεν ήξερε να γυρίσει πίσω.
Οι ειδικοί, δεν έδιναν περιθώρια βελτίωσης
Πήγα μια μέρα και είδα τον Δημητράκη, η καρδία μου σφίχτηκε, ολόκληρη η οικογένεια ζούσε ένα δράμα. Οι γονείς με περισσή αγάπη τον πρόσεχαν, τις ελπίδες τους τις είχαν αποθέσει στο Θεό.
Φεύγοντας τους είπα ότι θα το πω στον πάτερ Μ, πράγμα που έγινε.
Ο πάτερ Μ συμπεριέλαβε στην προσευχή του τον Δημητράκη.
Τα αποτελέσματα της προσευχής αμέσως έγιναν ορατά, το παιδί άρχισε να ηρεμεί, να μην πετάει τα πράγματά του, το έσκαγε από το σπίτι του και πήγαινε στην εκκλησία, του άρεσε να κάθετε μπροστά στο ιερό, ο ιερέας τον κοινωνεί κάθε Κυριακή.
Σήμερα μετά από δύο χρόνια ο Δημητράκης έχει λόγο, βέβαια η άρθρωση του είναι λίγο βαριά αλλά κατανοητή, έχει ηρεμίσει τελείως, μπορεί να αυτοεξυπηρετιέται, να κάνει την τουαλέτα του, να φτιάχνει το κολατσιό του, το σπουδαιότερο μαθαίνει γράμματα, παίζει με τα άλλα παιδιά μπάλα και γενικά είναι κόσμιος, ανταποδίδει την αγάπη που εισπράττει.
Ο Δημητράκης ανακτά σιγά – σιγά, οι προσευχές του πατρός Μ και των γονέων του έφεραν αποτελέσματα.
Σας έγραψα αυτό το περιστατικό προς δόξα Θεού.
Γιώργος Μιχελόπουλος
____________
(Ευχαριστούμε τον κ.Γεώργιο Μιχελόπουλο που μας έστειλε την προσωπική του εμπειρία εις δόξαν Θεού και παραδειγματισμό.Μας έστειλε,επίσης,τα στοιχεία του και τα ονόματα των προσώπων των παραπάνω γεγονότων.)
πηγή δημοσιεύσεων: gerontes.wordpress.com
http://anavaseis.blogspot.com/2010/12/blog-post_21.html
Με τον κύριο Σωτήρη Μ. ήμασταν τότε, αυτό που λέει ο λαός στα μαχαιριά, λόγο μιας επαγγελματικής διένεξης. Δεν μιλούσαμε.
Ξαφνικά του Σωτήρη Μ. το μεγάλο του το παιδί ο Α……ς 33 ετών έπαθε ανέβρυσμα στο εγκέφαλο.
Στην εντατική ο Α……ς, το χωριό βούιξε από την κακή την είδηση.
Εγώ στεναχωρήθηκα, αλλά λόγο της διένεξης, δεν πήγα να του μιλήσω.
Πέρασαν 6 μέρες και ακόμη στην εντατική ο Α……ς.
Τότε πήρα το θάρος και πήγα στα κτήματα που εργαζόταν ο Σωτήρης Μ.
Και του λέω.
- Κυρ Σωτήρη Μ. λόγο της καταστάσεως του γιού σου ας κάνουμε ανακωχή και να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε για αυτόν Ο Σωτήρη Μ. βούρκωσε, ήταν μεγάλος ο καημός του.
- Τι προτείνεις να κάνουμε; μου είπε.
- Θα πάρουμε το πάτερ Μ στο Αγ. Όρος να μας βοηθήσει.
- Πάρετε τον.
Από το κινητό τηλέφωνο μιλήσαμε με το γέροντα.
Στο τέλος της συνομιλίας ο πατήρ Μ μου είπε.
Γιώργο δώσε του λίγο από το λαδάκι, που σου έχω δόση και να πάει να τον χρήσει με αυτό σήμερα. Το λέω στον Σωτήρη Μ. ο οποίος μου απάντησε ότι θα πάει το Σάββατο ( ήταν Δευτέρα) για τι ήθελε να τελειώσει κάτι εργασίες, το μετέφερα αυτό στο γέροντα και η απάντηση ήταν,
- Μα το πρωί της Παρασκευής θα πεθάνει το παιδί.
- Τι λες, ο γιός μου πάει μια χαρά, αύριο θα τον βγάλουν.
Ο Σωτήρη Μ. ήταν ανένδοτος θα πάω το Σάββατο.
Παρασκευή πρωί ο Α……ς άφησε την τελευταία του πνοή λόγο ενός δεύτερου εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ο πατήρ Μ. μας είχε προειδοποιήσει, για να ετοιμάσουμε πνευματικά τον άνθρωπο, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ καλά – καλά δεν το σκέφτηκα.
Ο θρήνος του πατέρα ήταν μεγάλος, γιατί ήξερε πότε θα καταλήξει το παιδί του και δεν πήγε έγκαιρα.
Γιώργος Μιχελόπουλος.
________________________
Θεραπεία από λεπτοσπείρωση
Στην Αλεξάνδρεια ανάμεσα σε πολλούς φούρνους, υπαρχή και ένας που τον δουλεύουν δύο αδελφές η Ε… και η Δ…. είναι και οι δύο τους θρησκευόμενες.
Κάθε φορά που θα πήγαινα στο Άγ. Όρος μου έδιναν διάφορα δώρα για τους γέροντες.
Μια μέρα που πήγα να αγοράσω ψωμί για το σπίτι, είδα την Ε… πολύ στενοχωρημένη.
- Τι συμβαίνει; την ρώτησα.
- Ο ξάδελφος μου ο Κ….ς είναι βαριά άρρωστος στην εντατική από λεπτοσπείρωση, οι γιατροί δεν είναι αισιόδοξοι, δεν μας δίνουν ελπίδες και είναι 33 ετών.
- Κάτσε να πάρουμε το πάτερ Μ.
Πήραμε τον πάτερ Μ στο τηλέφωνο και του είπαμε το τι συνέβαινε.
Εκείνος με την απλότητα, την γαλήνη, την πραότητα που τον διακρίνει απάντησε.
- Δεν έχει τίποτα ανησυχητικό, την Παρασκευή θα είναι σπίτι του (ήταν Δευτέρα )
Πράγματι το απόγευμα της ίδιας μέρας άρχισε η βελτίωση, την Παρασκευή πήρε εξιτήριο για το σπίτι του, βέβαια θα συνέχιζε την φαρμακευτική του αγωγή.
Μετά από 2 εβδομάδες ο Κ….ς με συνάντησε στο φούρνο και με παρακάλεσε να μεταφέρω τις ευχαριστίες στον πάτερ Μ.
__________________
Ο Δημητράκης
Ο Δημητράκης είναι ένα παιδί με ιδικές ανάγκες, είναι 10 ετών.
Δεν είχε λόγο, με κραυγές έδειχνε την δυσαρέσκεια του, στο σπίτι όλα τα ισοπέδωνε, επί μονίμου βάσεως τα νεύρα του ήταν συνεχώς σε υπερένταση, υπερκινητικός, επικίνδυνος ακόμα και για την σωματική του ακεραιότητα, εκσφενδόνιζε αντικείμενα, ακόμη και τα παπούτσια του, προς πάντες.
Ατίθασο παιδί, το έσκαγε από το σπίτι και δεν ήξερε να γυρίσει πίσω.
Οι ειδικοί, δεν έδιναν περιθώρια βελτίωσης
Πήγα μια μέρα και είδα τον Δημητράκη, η καρδία μου σφίχτηκε, ολόκληρη η οικογένεια ζούσε ένα δράμα. Οι γονείς με περισσή αγάπη τον πρόσεχαν, τις ελπίδες τους τις είχαν αποθέσει στο Θεό.
Φεύγοντας τους είπα ότι θα το πω στον πάτερ Μ, πράγμα που έγινε.
Ο πάτερ Μ συμπεριέλαβε στην προσευχή του τον Δημητράκη.
Τα αποτελέσματα της προσευχής αμέσως έγιναν ορατά, το παιδί άρχισε να ηρεμεί, να μην πετάει τα πράγματά του, το έσκαγε από το σπίτι του και πήγαινε στην εκκλησία, του άρεσε να κάθετε μπροστά στο ιερό, ο ιερέας τον κοινωνεί κάθε Κυριακή.
Σήμερα μετά από δύο χρόνια ο Δημητράκης έχει λόγο, βέβαια η άρθρωση του είναι λίγο βαριά αλλά κατανοητή, έχει ηρεμίσει τελείως, μπορεί να αυτοεξυπηρετιέται, να κάνει την τουαλέτα του, να φτιάχνει το κολατσιό του, το σπουδαιότερο μαθαίνει γράμματα, παίζει με τα άλλα παιδιά μπάλα και γενικά είναι κόσμιος, ανταποδίδει την αγάπη που εισπράττει.
Ο Δημητράκης ανακτά σιγά – σιγά, οι προσευχές του πατρός Μ και των γονέων του έφεραν αποτελέσματα.
Σας έγραψα αυτό το περιστατικό προς δόξα Θεού.
Γιώργος Μιχελόπουλος
____________
(Ευχαριστούμε τον κ.Γεώργιο Μιχελόπουλο που μας έστειλε την προσωπική του εμπειρία εις δόξαν Θεού και παραδειγματισμό.Μας έστειλε,επίσης,τα στοιχεία του και τα ονόματα των προσώπων των παραπάνω γεγονότων.)
πηγή δημοσιεύσεων: gerontes.wordpress.com
http://anavaseis.blogspot.com/2010/12/blog-post_21.html