Πρόβλημα πού μᾶς ἀπασχολεῖ ὅλους. Καί στήν ἀγωνία μας νά τό
ἀντιμετωπίσουμε, ζητᾶμε λύσεις ἀπό παντοῦ. Ἄλλωστε, ὁ καθένας –εἰδικός ἤ
μή- ἔχει κάτι νά προτείνει. Ἀκούσαμε τούς πολιτικούς· ἀκούσαμε τούς
οἰκονομολόγους· ἀκούσαμε τούς ἀνθρώπους τῆς ἀγορᾶς καί τῆς
καθημερινότητας.
Ὑπάρχει κάποιος ἄλλος πού θά μποροῦσε κάτι νά πεῖ;
Ξεχάσαμε κανέναν;
Ναί. Ξεχάσαμε τόν Χριστό!
Ὁ λόγος του, θησαυρισμένος στό εὐαγγέλιο, εἶναι ἀλήθεια. Καί μᾶς βοηθᾶ
νά κατανοήσουμε τήν οὐσία τοῦ προβλήματος καί νά βροῦμε τή λύση του.
Ἴσως θυμόμαστε τήν περικοπή πού ἀναφέρεται στούς πειρασμούς τοῦ Κυρίου στήν ἔρημο.
Ποιός ἦταν ὁ πρῶτος πειρασμός;
Ὁ Χριστός, ἀφοῦ νήστευσε σαράντα μέρες, πείνασε.
Τότε πλησίασε «ὁ πειράζων» καί πάνω-κάτω τοῦ εἶπε:
-Τί κατάφερες μέ τό νά δίνεις προτεραιότητα στά πνευματικά καί στό λόγο
τοῦ Θεοῦ; Νά τώρα πεινᾶς. Καταλαβαίνεις λοιπόν, ὅτι ἐκεῖνο πού μετρᾶ
δέν εἶναι ἡ ψυχή ἀλλά τό στομάχι. Καλά τά λόγια γιά τήν Βασιλεία τοῦ
Θεοῦ, ἀλλά καλύτερο τό ψωμί. Χωρίς αὐτό δέν «στέκεσαι στά πόδια σου». Τό
πρόβλημα εἶναι ἡ πεῖνα. Ἄν αὐτό δέν λυθῆ, ἄδικα κουράζεσαι. Καί μιά καί
ἔτσι ἔχουν τά πράγματα, λογικό δέν εἶναι; Θεός, αἰώνια ζωή καί ψυχή
εἶναι «μεγέθη» χωρίς ἰδιαίτερη σημασία. Ἄφησε λοιπόν τά πνευματικά καί
κάνε τίς πέτρες ψωμιά. Νά φάει ὁ κόσμος.
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου στή δαιμονική ὑποβολή, πού ἔχει τόση πέραση στίς μέρες μας, δόθηκε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.
-Ὁ ἄνθρωπος, δέν ζεῖ μόνο μέ τό ψωμί, μέ τό γεμάτο στομάχι καί τήν γεμάτη τσέπη, ἀλλά μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
Πράγμα πού σημαίνει:
Ἄν ὑποβαθμίσουμε τήν σημασία τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, τίποτε
δέν θά πάει καλά. Ἄς φτειάξουμε ἐξοχικά καί ἐργοστάσια· ἄς γεμίσουν τά
πορτοφόλια· ἄς ἔχουμε τήν πιό προηγμένη τεχνολογία. Ἄν δέν θεραπευθεῖ ἡ
καρδιά ἀπό τήν ἀπληστία, τόν ἐγωισμό, τήν φιληδονία καί τά ἄλλα πάθη πού
μᾶς ὑποδουλώνουν, δέν θά μπορέσουμε νά ζήσομε ἀληθινά.
Φυσικά, παράλληλα μέ αὐτόν τόν ἀγώνα θά πρέπει νά φροντίσουμε καί γιά
τίς ὑλικές-ἐπίγειες ἀνάγκες μας. Πού εἶναι –πολλές φορές- ἀφόρητα
πιεστικές! Ἀλλά, ἔχουμε τήν ἐλπίδα μας στόν Κύριο. Καί προσπαθοῦμε, ὅταν
μποροῦμε, νά βοηθᾶμε, ὑλικά καί πνευματικά, τούς ἔχοντες ἀνάγκη. Καί
ἔτσι ἐκπληρώνουμε τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης.
Ἄν, λοιπόν, ὁ Θεός καί ὁ λόγος του πάρουν τήν πρώτη θέση στή ζωή μας,
τότε ἡ καρδιά μας θά εἶναι πλούσια. Ὄχι σέ πρόσκαιρα πλούτη, ἀλλά σέ
ἄφθαρτους θησαυρούς, καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη,
ἐλπίδα, μακροθυμία, ἐμπιστοσύνη στό Θεό, κατανόηση στό συνάνθρωπο.
Καί τότε ἀκόμα καί φτωχοί, θά πλουτίζουμε πολλούς!
Ἀρχιμ. Ν. Κομπ.
Μηνιαίο Περιοδικό Ι. Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 358 «Λυχνία» Μάιος 2013
«ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;» του Αρχιμ. Ν. Κομπ.
