Ο Θεός, αγαπητοί μου, δεν είναι σαν τον άνθρωπο πού περιορίζεται σ' ένα μέρος· είναι παντού. Είναι πνεύμα. Είναι σαν τον ήλιο που σκορπάει τις ακτίνες του σ' όλο τον κόσμο, σαν τον αέρα πού 'νε παντού στη γη. Είναι αυλός και αθάνατος.
Γι' αυτό και o τρόπος πού πρέπει να τον λατρεύει o άνθρωπος είναι πνευματικός και άγιος.
Μ' άλλα λόγια, δεν έχει ανάγκη ό Θεός από σφαχτά και κριάρια και ταύρους, όπως κάνουν στα ειδωλολατρικά αναστενάρια για να εξευμενίσουν τάχα το Θεό.
Ο Θεός δεν θέλει υλικές θυσίες, αφού όλη η υλική δημιουργία είναι δική του· «του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής... »(Ψαλ.23,1).
Κάτι άλλο ζητάει από μας, που δεν του το δίνουμε. Το λέει καθαρά στην αγία Γραφή· «Δος μοι, υιέ, σήν καρδίαν», παιδί μου δος μου την καρδιά σου (Παρ.23,26)· μια καρδιά που αγαπάει όχι τα λεφτά, τις γυναίκες, αυτά τα επίγεια, αλλά μια καρδιά που αγαπάει το Χριστό, το Θεό· μια καρδιά καθαρή από μίσος, από φθόνο και ζήλεια, από ασέλγεια και ακαθαρσία. Μια τέτοια καρδιά —αυτό είναι το πνεύμα της σημερινής περικοπής- αποτελεί την ωραιότερη εκκλησιά του κόσμου.
Και μια τέτοια εκκλησιά μπορεί να 'νε μέσα σ' ένα τσοπάνο, σ' ένα βοσκό, και εκεί να κατεβαίνουν οι άγγελοι και αρχάγγελοι! Δεν είναι λόγια ή θρησκεία μας, δεν είναι παραμύθι· είναι ολοζώντανη. Μ' άλλα λόγια, μπορεί να δώσεις εκατομμύρια και να χτίσεις χίλιες εκκλησίες· αν δεν έχεις την καρδιά σου καθαρή από τα πάθη, τίποτα δεν ωφελείσαι απ' αυτά.
Χίλιες λαμπάδες ν' ανάψεις μπροστά στο Χριστό, χίλιες λειτουργίες να κάνεις, όλα να τα κάνεις, αν η καρδιά σου δεν έχει αγάπη στο Θεό και τον πλησίον, δεν είσαι Χριστιανός.
«Πνεύμα ό Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν έν πνεύματι και άληθεία δει προσκυνείν».
Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος
