στην μείωση των παθών , στην αύξηση των αρετών , στην τακτική Θεία Κοινωνία , πολύ περισσότερο στο να αγαπήσουμε Τον Θεό με όλη την καρδιά μας , για να Τον ευαρεστήσουμε με την αγάπη μας και την ειλικρινή μετάνοιά μας .
Κάθε εξομολόγηση κάνει ταπεινή τη ψυχή .
Το ένα είδος εξομολόγησης τη διδάσκει πως δικαιώθηκε με τη χάρη Του Θεού
.και το άλλο , ότι είναι ένοχη ενώπιων Του Θεού για αμαρτίες από τη ράθυμη προαίρεσή της .
Δύο σκοπούς έχει η εξομολόγηση . Ο ένας είναι να ευχαριστήσουμε Το Θεό για τα αγαθά που μας έχει χαρίσει .
Ο άλλος γίνεται για έλεγχο και εξέταση εκείνων που κακώς πράξαμε.
Διότι εξομολόγηση λέγεται και η απαρίθμηση των Θείων ευεργεσιών
.μ΄ ευχαριστία απ΄ όσους ευεργετήθηκαν ,αλλά και η φανέρωση των σφαλμάτων από τους ενόχους .
Και οι δύο τρόποι φέρνουν ταπείνωση .
Αφού και εκείνος που ευχαριστεί για τα καλά , και εκείνος που εξετάζει τον εαυτό του για τα κακά που έπραξε , ταπεινώνονται .
Ο πρώτος κρίνει τον εαυτό του ανάξιο για τα καλά που του έδωσε ο Θεός ο δεύτερος παρακαλεί να λάβει την άφεση των αμαρτιών του "
.( Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός )
( Από το βιβλίο του πατρός Δαμιανού Ζαφείρη , Ιερά Εξομολόγηση και πνευματικός Οδηγός ,
Εκδόσεις Ζωοδόχος Πηγή 2009 )
http://odevontas.blogspot.com/2010/09/blog-post_21.html