Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου 2010
... Εύχομαι ένα όμορφο , και ευλογημένο μήνα σε κάθε Διαβάτη Οδοιπόρο και Αρμενιστή της ζωής μας. .Ήδη φθάσαμε και στον τελευταίο μήνα του χρόνου.
Καιρός είναι πλέον να προβούμε στην ανασυγκρότηση του εαυτού μας, αλλά και την αναθεώρηση του χρόνου που φεύγει. .
Όμως το ερώτημα είναι:
Πώς φεύγει, τί αποτυπώματα αφήνουμε πίσω μας, πως προχωράμε στο χρόνο που τρέχει; .
Ποια λάθη και σφάλματα διαπράξαμε; πόσα απ΄ αυτά επανορθώσαμε, για πόσα μετανοιώσαμε, αλλά και πόσα ακόμα εξακολουθούμε να κουβαλάμε;
.Μήπως ταπεινωθήκαμε από τα παθήματά μας;
.Συγχωρέσαμε τον αδελφό μας;
.Ζητήσαμε συγνώμη εκεί που σφάλαμε;
.
Συμφιλιωθήκαμε μ΄ αυτόν που στεναχωρέσαμε, μ΄ αυτόν που πικράναμε, μ΄ αυτόν που πληγώσαμε, θελημένα ή άθελά μας;
.
Μάθαμε να ανεχόμαστε έστω και για λίγο τον συνάνθρωπό μας;
.
Δίνουμε ελαφρυντικά στον αδελφό μας για οιοδήποτε λάθος του ή παραστράτημα ;
.
Πολλά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, σ΄ αυτόν τον τελευταίο μήνα του έτους.
.
Ίσως η αυτοκριτική μας, κατ΄ αυτόν τον μήνα, αυτές τις μέρες, πρέπει να είναι πιο βαθειά και πιο ουσιαστική.
.
Οδεύουμε προς το νοητό σπήλαιο της δικής μας Βηθλεέμ .
.
Τι δώρα άραγε πάμε να Tου προσφέρουμε; . . .
..
Δεν περιμένει τίποτα περισσότερο απ΄ τον καθένα μας,
εκτός απ΄ τη βαθιά και ειλικρινή μας μετάνοια.
Δάκρυα ποτισμένα από ειλικρινή μετάνοια!
.
Σίγουρα θα ειναι γι΄ Αυτόν το πολυτιμότερο και το πιο ακριβό δώρο, που θα μπορούσαμε να του προσφέρουμε!
.
Καλο μήνα σε όλους, και καλή δύναμη στη πορεία που πρέπει να χαράξουμε......
Με αγάπη - ο Αρμενιστής
Καιρός είναι πλέον να προβούμε στην ανασυγκρότηση του εαυτού μας, αλλά και την αναθεώρηση του χρόνου που φεύγει. .
Όμως το ερώτημα είναι:
Πώς φεύγει, τί αποτυπώματα αφήνουμε πίσω μας, πως προχωράμε στο χρόνο που τρέχει; .
Ποια λάθη και σφάλματα διαπράξαμε; πόσα απ΄ αυτά επανορθώσαμε, για πόσα μετανοιώσαμε, αλλά και πόσα ακόμα εξακολουθούμε να κουβαλάμε;
.Μήπως ταπεινωθήκαμε από τα παθήματά μας;
.Συγχωρέσαμε τον αδελφό μας;
.Ζητήσαμε συγνώμη εκεί που σφάλαμε;
.
Συμφιλιωθήκαμε μ΄ αυτόν που στεναχωρέσαμε, μ΄ αυτόν που πικράναμε, μ΄ αυτόν που πληγώσαμε, θελημένα ή άθελά μας;
.
Μάθαμε να ανεχόμαστε έστω και για λίγο τον συνάνθρωπό μας;
.
Δίνουμε ελαφρυντικά στον αδελφό μας για οιοδήποτε λάθος του ή παραστράτημα ;
.
Πολλά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, σ΄ αυτόν τον τελευταίο μήνα του έτους.
.
Ίσως η αυτοκριτική μας, κατ΄ αυτόν τον μήνα, αυτές τις μέρες, πρέπει να είναι πιο βαθειά και πιο ουσιαστική.
.
Οδεύουμε προς το νοητό σπήλαιο της δικής μας Βηθλεέμ .
.
Τι δώρα άραγε πάμε να Tου προσφέρουμε; . . .
..
Δεν περιμένει τίποτα περισσότερο απ΄ τον καθένα μας,
εκτός απ΄ τη βαθιά και ειλικρινή μας μετάνοια.
Δάκρυα ποτισμένα από ειλικρινή μετάνοια!
.
Σίγουρα θα ειναι γι΄ Αυτόν το πολυτιμότερο και το πιο ακριβό δώρο, που θα μπορούσαμε να του προσφέρουμε!
.
Καλο μήνα σε όλους, και καλή δύναμη στη πορεία που πρέπει να χαράξουμε......
Με αγάπη - ο Αρμενιστής