Ένας αδιάφορος και με εχθρικές διαθέσεις προς την Εκκλησία πλησίασε μια μέρα έναν πιστό Χριστιανό και τον ρώτησε πειρακτικά, γιατί δεν είναι συνειδητοί, ζωντανοί Χριστιανοί όσοι πιστεύουν στο Χριστό.
Τόσα χρόνια η Εκκλησία εργάζεται, κηρύσσεται το Ευαγγέλιο σχεδόν σ’ ολόκληρο τον κόσμο και η κυκλοφορία του είναι τόσο μεγάλη. Κάτι ασφαλώς πρέπει να φταίει.
Ο καλός Χριστιανός προσπάθησε με ένα απλό παράδειγμα να τον πείσει:
— Την πόλη μας την περικυκλώνουν δυο ποτάμια, του είπε. Με την άρτια εγκατάσταση υδροδοτήσεως που έχει γίνει, έχουμε σ’ όλα τα σπίτια άφθονο νερό, για όλες τις χρήσεις, χωρίς να υπάρχει κανένας περιορισμός στην κατανάλωση του νερού, γι’ αυτό βλέπεις ανθρώπους, σπίτια και δρόμους να είναι όλα πεντακάθαρα. Υπάρχουν όμως μέσα σ’ αυτή την πόλη και άνθρωποι, οι οποίοι κυκλοφορούν με λερωμένα ρούχα, αλλά και οι ίδιοι έχουν πολλά δείγματα απλυσιάς. Και αυτό το σπίτι τους κάθε άλλο παρά καθαρό είναι. Νερό υπάρχει άφθονο και μάλιστα μέσα στο σπίτι τους. Καταλαβαίνετε ότι η αιτία βρίσκεται κάπου αλλού και όχι στην έλλειψη νερού.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την πίστη μας στον Κύριο Ιησού Χριστό, με το Ευαγγέλιό του και με τα μέλη της Εκκλησίας, τους πιστούς. Ο άγιος Θεός από τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης με το στόμα του προφήτη Ησαΐα έδωσε εντολή να καθαρισθούμε: «Λουσθείτε με το πνευματικό λουτρό της μετανοίας. Να γίνετε καθαροί. Αφαιρέστε τις πονηρίες από τις ψυχές σας, ώστε να μη φαίνονται αυτές ακάθαρτες μπροστά στα μάτια μου. Σταματήστε να αμαρτάνετε… Και εγώ, λέει ο Κύριος, θα λευκάνω τις ψυχές σας σαν το χιόνι… και σαν το άσπρο μαλλί των προβάτων». «Λούσασθε καὶ καθαροὶ γίνεσθε, ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν… καὶ δεῦτε διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος» (Ησ. α’ 16-18).
Το δροσερό, γάργαρο νερό, που περιέχεται στο άγιο και ιερό Ευαγγέλιο, υπάρχει. Η Εκκλησία του Χριστού, η ταμιούχος της θείας Χάριτος, ανοίγει τη στοργική αγκάλη της ιδιαιτέρως με το Μυστήριο της Μετανοίας και θέλει να μας δώσει την ευκαιρία να πλυθούμε και να καθαρισθούμε από τους ρύπους της αμαρτίας. Από τον καθένας μας εξαρτάται να το θελήσει και να καθαρισθεί.
Ο συνομιλητής του πιστού έφυγε αρκετά προβληματισμένος για τη δική του κατάσταση....
