Είναι απορίας άξιον να ρωτήσει κανείς πως συντηρούνται αυτά τα δέντρα από νερό,και πως στέκονται σε μια επιφάνεια στέγης,που άντε νάχει πάχος 40 εκατοστά.
Στην αυλή του σπιτιού μου έχω ένα δέντρο πλαισιωμένο με μπετόν αρμέ 15 εκατοστά πάχους τουλάχιστον και όμως οι ρίζες του δέντρου το έχουν σηκώσει στον αέρα.
Αντιληφθείτε τώρα με ίσους όρους να πας να συγκρίνεις το ένα με το άλλο.Και δεν γεννάται μόνο αυτό το ερώτημα.Γεννώνται πολλά.Πως για παράδειγμα με τους ανέμους που πολλαπλασιάζουν την τεράστια δύναμη στη βάση του δέντρου οποιαδήποτε τέλος πάντων είναι αυτή, ώστε να κατεδαφίσουν ως χάρτινο πύργο αυτό το μικρό εκκλησάκι; Ο κοινός νους κάπου εδώ σταματάει.
Κάτι άλλο που έχω προσέξει (χωρίς να το έχω διασταυρώσει αν τα δέντρα είναι φυλλοβόλα) από μια φθινοπωρινή φωτογραφία που έχω βγάλει, φαίνονται τα γύρω δέντρα να είναι ξερά τα φύλλα τους και πεσμένα,ενώ αντιθέτως των δέντρων στη σκεπή του ναιδρίου να φαίνονται καταπράσινα.
Οι λίγες αυτές γραμμές σε καμμιά περίπτωση δεν μπορούν να δώσουν το μέγεθος του θαυμαστού αυτού φαινομένου στον αναγνώστη,αν ο τελευταίος δεν πάει πρώτα εκεί να το διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια.Και αυτό γίνεται.