«Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου»
(Ἰω. 20,28)
Δὲν ἔλειψαν, ἀγαπητοί
μου, οὔτε θὰ λείψουν ποτὲ οἱ πιστοὶ στὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστάντα Κύριο.
Αὐτοὶ θ᾿ ἀποτελοῦν τὴν ἐκλεκτὴ μερίδα, θὰ εἶνε «τὸ φῶς τοῦ κόσμου»
καὶ«τὸ ἅλας τῆς γῆς»(Ματθ. 5,14,13), θὰ κρατοῦν ἀναμμένη τὴ λαμπάδα τῆς
πίστεως, ἕτοιμοι καὶ γιὰ ἕνα γιῶτα νὰ θυσιαστοῦν. Αὐτοὶ θὰ νικήσουν,
ἔστω κι ἂν ἀποτελοῦν μικρὴ μειοψηφία. Τὸ μέλλον ἀνήκει στὴν παράταξί
τους, ποὺ ἐπὶ κεφαλῆςἔχει τὸ Χριστό, τὸ νικητὴ τοῦ ᾅδου.
Ἀπέναντι στοὺς
πιστοὺς κινεῖται σὲ ὅλες τὶς χῶρες καὶ τὶς ἐποχὲς ἡ ἄλλη παράταξι, ἡ
παράταξι τῶν ἀπίστων, ποὺ μὲ μυρίους τρόπους ἀγωνίζονται μὲ