Στις 21 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει την Αγία Ιουλιανή, που γεννήθηκε και έζησε στα χρόνια του μεγάλου διώκτη των Χριστιανών Μαξιμιανού. Κατάγονταν, από πλούσιους και ειδωλολάτρες γονείς. Η μικρή όμως Ιουλιανή ήταν Χριστιανή, που παρά την ηλικία της κατάφερε και διδάχτηκε τις Χριστιανικές Αλήθειες. Διακρίνονταν, για την ευσέβειά της, όπως και για τα σπάνια ψυχικά, αλλά και σωματικά της χαρίσματα. Σε ηλικία μόλις εννέα χρόνων, την πίεζαν να την παντρέψουν, βρίσκοντάς της μάλιστα και το γαμπρό. Ήταν ένας ειδωλολάτρης νέος, που ονομάζονταν Ελεύσιος και όταν, για πρώτη φορά τη συνάντησε, την ερωτεύτηκε σφόδρα.Όμως, τη μικρή Ιουλιανή, την απασχολούσαν άλλου είδους πράγματα και το μόνο που δε σκέπτονταν, είναι ο γάμος. Έβλεπε τον ουρανό με
τα αναρίθμητα άστρα, το μεγαλείο και την αρμονία της φύσης και μονολογούσε, ότι αυτά δε μπορεί να είναι έργα, των ειδωλολατρικών Θεών. Διαβάζοντας κρυφά και την Αγία Γραφή, βγάζει γρήγορα το συμπέρασμα, ότι αυτά είναι δημιουργήματα του Αληθινού Θεού και ότι Αυτόν πρέπει να υπηρετήσει, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα. Όμως, ενώ σκέπτονταν όλα αυτά, ο υποψήφιος γαμπρός, φαίνονταν πολύ βιαστικός και ζητούσε επίμονα από τους γονείς της, να φροντίσουν εκείνα που πρέπει, προκειμένου να τελέσουν το γάμο. Έτσι, η μικρή Ιουλιανή αναγκάστηκε να του γράψει επιστολή και να του θέσει τους δικούς της όρους, γράφοντάς του: « Εάν δεν γίνεις έπαρχος της πόλης, μην τολμήσεις και με ζητήσεις σε γάμο». Πίστευε, ότι βάζοντάς του δύσκολα, θα τον δυσκόλευε αφάνταστα.
Ο Ελεύσιος παίρνοντας την επιστολή και διαβάζοντάς την, είδε ,ότι αυτά που του ζητεί, είναι πάρα πολύ εύκολα. Με το χρήμα το οποίο διέθετε και ξοδεύοντας αρκετό χρυσάφι, εξαγοράζει τη θέση και γίνεται έπαρχος στην πόλη. Αμέσως στέλνει τους δικούς του ανθρώπους να γνωρίσουν στην μικρή Ιουλιανή, ότι η επιθυμία της πραγματοποιήθηκε και τώρα αυτό που μένει είναι ο γάμος. Τότε, αναγκάζεται να του γράψει και δεύτερη επιστολή, στην οποία του ζητά: « εάν δεν προσκυνήσεις τον Θεό και Δεσπότη μου, ψάξε να βρεις άλλη σύζυγο». Ο υποψήφιος γαμπρός, δεν πίστευε στα μάτια του απ’ αυτά, που διάβαζε. Ενημερώνει γρήγορα τον πατέρα της, απειλώντας τον συγχρόνως, ότι θα τον τιμωρήσει, εάν η κόρη του συνεχίσει να αρνείται. Ο πατέρας πηγαίνει στο σπίτι και ζητούσε να μάθει από πρώτο χέρι, τι ακριβώς έχει συμβεί. Η μικρή Ιουλιανή, απαντά στον πατέρα της και του λέγει: « εάν πατέρα δε δεχθεί το Θεό μου, που είναι ο Σωτήρας Χριστός, δεν τον θέλω, για σύζυγο».
Έτσι, αρχίζουν τα μαρτύρια, που τα πρωτοξεκινά ο άσπλαχνος πατέρας. Ρίχνει στη φυλακή το σπλάχνο του, ελπίζοντας, ότι θα την τρομάξει ν’ αλλάξει γνώμη. Όταν δε, μετά από μερικές μέρες τη ζήτησε να την φέρουν μπροστά του, παίρνει την ίδια απάντηση. Αμέσως αποφασίζει, να την δώσει στον μνηστήρα της και εκείνος να την κάνει, ότι θέλει.
Μόλις ο νεαρός Ελεύσιος αντίκρυσε, την όμορφη και πανέξυπνη Ιουλιανή, μαλάκωσε ο θυμός του και άρχισε να την παρακαλεί να γίνει γυναίκα του. Εκείνη, με θάρρος του απαντά: « εάν δε λάβεις το Θείο Βάπτισμα και αν δε γίνεις Χριστιανός, δεν πρόκειται να σε παντρευτώ ποτέ». Μόλις, ο Ελεύσιος άκουσε αυτά τα λόγια από τη νεαρή Ιουλιανή, άρχισε να βράζει από το θυμό του. Παραμέρισε τα αισθήματά του και δίδει αμέσως εντολή, να τη μαστιγώσουν ασταμάτητα. Οι άπιστοι δήμιοι, της παραμόρφωσαν το αγνό νεανικό κορμάκι της, χτυπώντας την αλύπητα, μέχρι, που κουράστηκαν. Στη συνέχεια την κρέμασαν από τα μαλλιά της κεφαλής, μέχρι που της ξεκόλλησαν το δέρμα. Όλο της το σώμα ήταν μια λίμνη από αγνό νεανικό αίμα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, χρησιμοποίησε, πυρακτωμένα σίδερα και τα τοποθετούσε στις μασχάλες και τα πόδια, για να την κάμει να πονέσει περισσότερο. Όμως Άγγελος Κυρίου που την προστάτευε, της θεράπευε τις πληγές.
Έτσι, όταν τις επόμενες μέρες ζήτησε ο αιμοχαρής Ελεύσιος, να την φέρουν κοντά του, έμεινε εμβρόντητος, που τη βρήκε απόλυτα υγιή. Μάλιστα δε, τη ρωτούσε να μάθει ποιoς της έμαθε τις μαγείες, να κάνει τέτοια τερατουργήματα. Εκείνη αμέσως του απαντά: « Μάθε του λέγει, ότι αυτά δεν έγιναν από ανθρώπινη τέχνη, αλλά από τη Θεία Δύναμη, που και σένα ντρόπιασε και τον πατέρα σου το σατανά». Ο σκληρόκαρδος Ελεύσιος άστραψε από θυμό και από μίσος. Έδωσε αμέσως εντολή να ετοιμάσουν πυρακτωμένο καμίνι και να ρίξουν την Αγία, προκειμένου να εξαφανιστεί από μπροστά του. Μόλις οι δήμιοι παραλαμβάνουν την Αγία και την ρίχνουν μέσα στο καμίνι, αντί να ακουστούν κραυγές, ακούγονταν ψαλμωδίες. Άγγελοι Κυρίου που την προστάτευαν, υμνούσαν και δοξολογούσαν το Θεό. Ο κόσμος με κομμένη την ανάσα παρακολουθούσε το θέαμα. Μόλις βεβαιώθηκαν ότι η Αγία παραμένει ζωντανή, άρχισαν να ξεσπούν σε ζητωκραυγές. Όλοι μαζί αναφωνούσαν: « Ένας είναι ο Θεός της Μάρτυρος Ιουλιανής, τον οποίο και εμείς πιστεύουμε». Ο Ελεύσιος έδειξε να τα έχει χαμένα. Δίδει αμέσως εντολή να αποκεφαλιστούν όλοι, που ζητωκραύγαζαν.
Έτσι διαπράττεται ένα ακόμη ομαδικό έγκλημα, από αγνές ανθρώπινες ζωές. Ο αριθμός υπερβολικά μεγάλος, συνολικά 630. Ήταν 500 οι άντρες και 130 οι γυναίκες.
Τέλος, είδε ο τύραννος, ότι δε μπορεί να νικήσει την Αγία και δίδει εντολή, να την αποκεφαλίσουν. Οι δήμιοι παραλαμβάνουν την Αγία και την οδηγούν έξω από την πόλη, που ήταν και ο τόπος της εκτέλεσης. Μόλις έφθασαν στο σημείο, ζήτησε και της έδωσαν την άδεια να προσευχηθεί.
Ο δήμιος στη θέση του, περίμενε λίγο να τελειώσει η Αγία. Έτσι, μόλις, τοποθετεί το πολύαθλο Τίμιο Κεφάλι της στην αγχόνη, ο δήμιος με λύσσα κατεβάζει στο σπαθί του και Το αφαιρεί.
Ήταν στις 21 Δεκεμβρίου του 299 μ. Χ. και τη μέρα αυτή γιορτάζεται από την Εκκλησία μας.
Απολυτίκιο της Αγίας:
Ως νύμφη πανάμωμος και αθληφόρος σεμνή, τω Λόγω νενύμφευσαι, του αθανάτου Πατρός, Ιουλιανή ένδοξε. Συ γαρ φθαρτόν μνηστήρα, παριδούσα εμφρόνως, ήθλησας υπερ φύσιν, και τον όφιν καθείλες. Και νυν ταις του νυμφίου σου, τρυφάς φαιδρότησι.
http://www.stavrianakis.gr
http://www.stavrianakis.gr
