Οι άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα: μια Ορθόδοξη αντιπρόταση στην γιορτή του Βαλεντίνο
“Να ποιους πρέπει τα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους.
Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.
Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.”
Στις 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».
Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη.
Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους!
Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα , οι προστάτες του χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα!
Ο βίος τους:
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα ήταν ένα αγαπημένο χριστιανικό ζευγάρι που μαρτύρησαν την εποχή του Νέρωνα.
Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από τον Πόντο.
Όταν εκδιώχθηκαν από την Ρώμη όλοι οι Ιουδαίοι, λόγω των αναταραχών που γινόντουσαν μεταξύ τους στις συναγωγές για τον Ιησού, ο Ακύλας, που ήταν σκηνοποιός στο επάγγελμα, και η γυναίκα του Πρίσκιλλα αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν για την Κόρινθο.
Στην Κόρινθο τους συναντάει ο Απόστολος Παύλος, όπως αναφέρεται στις Πράξεις 18, 1-4: «…αναχώρησε (ο Παύλος) από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο.
Εκεί βρήκε έναν Ιουδαίο από τον Πόντο, που τον έλεγαν Ακύλα.
Αυτός είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία μαζί με τη γυναίκα του την Πρίσκιλλα, επειδή ο Κλαύδιος είχε διατάξει να φύγουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη.
Ο Παύλος ήρθε σ΄ αυτούς, κι επειδή είχαν την ίδια τέχνη, έμεινε μαζί τους και εργαζόταν.
Η τέχνη τους ήταν να φτιάχνουν σκηνές.
Κάθε Σάββατο συζητούσε στη συναγωγή και προσπαθούσε να πείσει Ιουδαίους και Έλληνες».
Όταν, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του.
Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός λόγος του Απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του.
Ο Απόστολος Παύλος έμεινε μαζί τους συνολικά 16 μήνες, όπου και τους δίδαξε και τους μύησε στο Χριστιανισμό.
Στη συνέχεια τον ακολούθησαν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αγαπημένοι και ευσεβείς, διαδίδουν τον Χριστιανισμό (Πράξ. 18,18-21).
Από εκεί επιστρέφουν στη Ρώμη, για να συνεχίσουν να διδάσκουν το λόγο του Θεού.
O Απόστολος Παύλος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση, ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου, όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο.
Να λοιπόν ποιους πρέπει τα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους.
Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.
Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.
Η Εκκλησία τιμά το άγιο αυτό ζευγάρι στις 13 Φεβρουαρίου κάθε έτους.
Όμως τα χριστιανικά ζευγάρια ας μην μένουν μόνο σε μία ημέρα εκδήλωσεις του έρωτος και της αγάπης τους προς τον άλλο.
Διότι λέγει ο ιερός Χρυστόστομος:
“Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε πολυτιμότερο από το ν’ αγαπιέται πολύ ο άντρας από τη γυναίκα του και η γυναίκα από τον άντρα της”. και πάλι
“Δεν είναι η περιουσία που φέρνει τον πλούτο στους συζύγους, αλλά η μεταξύ τους αγάπη”.
Στοιχεία από:
πηγή 1: Ι. Μητρόπολη Κωνσταντίας κείμενο της Λαζάρω Παναγιώτου, επιμέλεια: Ρένος Κωνσταντίνου
πηγή 2: Με παρρησία
εικόνα από: agiografein.gr
https://antexoume.wordpress.com
Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.
Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.”
Στις 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».
Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη.
Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους!
Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα , οι προστάτες του χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα!
Ο βίος τους:
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα ήταν ένα αγαπημένο χριστιανικό ζευγάρι που μαρτύρησαν την εποχή του Νέρωνα.
Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από τον Πόντο.
Όταν εκδιώχθηκαν από την Ρώμη όλοι οι Ιουδαίοι, λόγω των αναταραχών που γινόντουσαν μεταξύ τους στις συναγωγές για τον Ιησού, ο Ακύλας, που ήταν σκηνοποιός στο επάγγελμα, και η γυναίκα του Πρίσκιλλα αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν για την Κόρινθο.
Στην Κόρινθο τους συναντάει ο Απόστολος Παύλος, όπως αναφέρεται στις Πράξεις 18, 1-4: «…αναχώρησε (ο Παύλος) από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο.
Εκεί βρήκε έναν Ιουδαίο από τον Πόντο, που τον έλεγαν Ακύλα.
Αυτός είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία μαζί με τη γυναίκα του την Πρίσκιλλα, επειδή ο Κλαύδιος είχε διατάξει να φύγουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη.
Ο Παύλος ήρθε σ΄ αυτούς, κι επειδή είχαν την ίδια τέχνη, έμεινε μαζί τους και εργαζόταν.
Η τέχνη τους ήταν να φτιάχνουν σκηνές.
Κάθε Σάββατο συζητούσε στη συναγωγή και προσπαθούσε να πείσει Ιουδαίους και Έλληνες».
Όταν, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του.
Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός λόγος του Απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του.
Ο Απόστολος Παύλος έμεινε μαζί τους συνολικά 16 μήνες, όπου και τους δίδαξε και τους μύησε στο Χριστιανισμό.
Στη συνέχεια τον ακολούθησαν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αγαπημένοι και ευσεβείς, διαδίδουν τον Χριστιανισμό (Πράξ. 18,18-21).
Από εκεί επιστρέφουν στη Ρώμη, για να συνεχίσουν να διδάσκουν το λόγο του Θεού.
O Απόστολος Παύλος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση, ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου, όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο.
Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.
Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.
Η Εκκλησία τιμά το άγιο αυτό ζευγάρι στις 13 Φεβρουαρίου κάθε έτους.
Όμως τα χριστιανικά ζευγάρια ας μην μένουν μόνο σε μία ημέρα εκδήλωσεις του έρωτος και της αγάπης τους προς τον άλλο.
Διότι λέγει ο ιερός Χρυστόστομος:
“Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε πολυτιμότερο από το ν’ αγαπιέται πολύ ο άντρας από τη γυναίκα του και η γυναίκα από τον άντρα της”. και πάλι
“Δεν είναι η περιουσία που φέρνει τον πλούτο στους συζύγους, αλλά η μεταξύ τους αγάπη”.
Στοιχεία από:
πηγή 1: Ι. Μητρόπολη Κωνσταντίας κείμενο της Λαζάρω Παναγιώτου, επιμέλεια: Ρένος Κωνσταντίνου
πηγή 2: Με παρρησία
εικόνα από: agiografein.gr
https://antexoume.wordpress.com
