Κυρ. Πατ. Δ΄ Οἰκ. Συνόδου (Ματθ. 5,14-19). Οι «μικρές» εντολές

• «Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,19)

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ἀγαπητοί μου, ἐρωτῶ τὸν ἑαυτό μου, ἐρωτῶ τοὺς ἄλλους, καὶ τώρα ἐρωτῶ κ᾽ ἐσᾶς· εἴμαστε Χριστιανοί; Περί­ερ­γο, θὰ πῆτε· δόξα τῷ Θεῷ ὅλοι βγή­καμε ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα τῆς Ὀρ­θο­δοξί­ας· πῶς μᾶς κάνεις τέτοιο ἐρώτημα; Δυστυ­χῶς, ἀγαπη­τοί μου, μὲ τὰ χείλη εἴ­μα­στε Χριστιανοί. Ὅ­πως λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, «ὁ λαὸς αὐτὸς μὲ λατρεύει μὲ τὰ χείλη, ἀλλὰ ἡ καρδιά του εἶνε μακριὰ ἀπὸ μένα» (Ἡσ. 29,13. Ματθ. 15,8. Μᾶρκ. 7,6).

Ἀφορμὴ νὰ κάνω τὸ ἐ­ρώτημα αὐτὸ μοῦ δίνει ἡ σημερινὴ εὐαγγελι­κὴ

Γέροντας Παΐσιος. Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν!

Ὅταν ἡ Πατρίδα περνοῦσε περίοδο πολιτικῆς ἀστάθειας, λόγω σχηματσμοῦ κυβερνήσεως, ὁ Γέροντας πονοῦσε καὶ εὐχόταν πολύ. Τὴν Τρίτη φορὰ ποὺ θὰ γίνονταν ἐκλογὲς σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα συνέβη τὸ ἑξῆς, ὅπως διηγήθηκε: 

«Ἦταν παραμονὴ ἐκλογῶν. Καθόμουν στὸ ξυλοκρέββατο στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ ἔλεγα τὴν εὐχή. Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε ὁ διάβολος μὲ τὴν μορφή του ἀνωτάτου πολιτικοῦ προσώπου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ὁποίου κατέκρινε ἐνέργειες καταστρεπτικὲς καὶ μὲ ἀπειλοῦσε. Ἀλλὰ δὲν

Των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων. Απόστολοι και Αποστολή

ΧΘΕΣ, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν 2 κορυφαίων ἀποστόλων, Πέτρου καὶ Παύλου. Σήμερα ἡ ἑορτὴ συνεχίζεται· εἶνε ἡ ἑορτὴ ὅλων μαζὶ τῶν 12 ἀποστόλων.
Οἱ 12 ἀπόστολοι! Εἶνε οἱ 12 θεμέλιοι λίθοι τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀκρογωνιαῖο λίθο τὸ Χριστό· εἶνε οἱ 12 σάλπιγγες, ποὺ ἡ φωνή τους ἀ­κούστηκε στὰ πέρατα τοῦ κόσμου· εἶνε τὰ 12 ἀστέρια, ποὺ φωτίζουν τὸν πνευματικὸ οὐ­­ρανὸ τῆς Ἐκκλησίας.

 Νὰ τοὺς ἐπαινέσουμε; νὰ περιγράψουμε τὴ ζωή τους; νὰ διηγηθοῦμε τὸν βίο καὶ τὰ θαύματά τους; Θὰ ἔπρεπε γιὰ τὸν καθένα ἀ­πόστολο νὰ κάνουμε κι ἀπὸ ἕνα ἰδιαίτερο κήρυγμα, μία ξεχωριστὴ ὁμιλία· θὰ ἔπρεπε δηλαδὴ νὰ κάνουμε 12 κηρύγματα.

Των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Το κρίσιμο ερώτημα

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ τῶν κορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου καὶ αὔριο ἡ σύναξις τῶν Δώδεκα ἀποστόλων.

Οἱ ἀπόστολοι εἶνε ἀστέρια τοῦ πνευματικοῦ σύμπαντος, ποταμοὶ τοῦ Πνεύματος, στῦ­­λοι τῆς Ἐκκλησίας ποὺ γι᾽ αὐτὸ ὀνομάζεται ἀ­ποστολική. Νὰ τοὺς ἐπαινέσουμε; Δὲν εἴ­μαστε ἄξιοι. Δὲν ἔχουν ἄλ­λωστε ἀνάγκη τοὺς ἐ­παίνους μας. 

Εἶχαν ἐξαιρετικὲς εὐλογίες καὶ ἔλαβαν μεγάλες δυνάμεις γιὰ τὸ ἔργο τους.

Εἶνε θαυμαστὸ ὅτι, ἂν καὶ κατήγονταν ἀπὸ δι­άφορες πατρίδες καὶ εἶχαν καθένας τους δι­αφορετικὸ χαρακτῆρα, ἐν τούτοις ἦταν ἑνωμένοι. Ἡ Ἐκκλησία τοὺς ἐγκωμιάζει ὡς «διῃ­ρη­­μένους τοῖς σώμασι, καὶ ἡνωμένους

Πέτρου και Παύλου των Πρωτοκορυφαίων 29 Ιουνίου. Οι μεγάλοι ευεργέται

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, αγαπητοί μου, ή αγία μας Εκκλησία εορτάζει και πανηγυρίζει την εορτή των κορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για αυτούς. είναι άξιοι κάθε ευγνωμοσύνης.
Από τότε πού άφησαν την τελευταία τους πνοή έχουν περάσει αιώνες. Μέσα στο μακρό αυτό διάστημα πόσα δεν συνέβησαν, πόσα συστήματα και Ιδέες δεν άλλαξαν! Βασιλείς, αυτοκράτορες, στρατηγοί πέρασαν, και σήμερα τ' όνομα τους έχει λησμονηθεί. Σκόνη έγιναν τα σώματα τους. Όμως του
Πέτρου του ψαρά και του Παύλου του σκηνοποιού τα ονόματα εξακολουθούν να συγκινούν τον χριστιανικό κόσμο. Γιατί; Διότι υπήρξαν ευεργέτες όλων.

Ευεργέτες; Ναι, ευεργέτες. Υποθέστε ότι ένας ξένος έρχεται στο μέρος σας, φωνάζει τον πρόεδρο της κοινότητος και του λέει• Επειδή αγάπησα τον τόπο, σας δωρίζω χίλιες λίρες. Όλοι τότε,

Των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (+29 Ιουνίου)

Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Πάυλος. Τοιχογραφία Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου.

Των δύο μεγάλων και κορυφαίων αποστόλων του Χριστού, του Πέτρου και του Παύλου, τη μνήμη εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Προς αυτούς τους δύο μεγάλους άνδρας της θα αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο της τιμής και της ευγνωμοσύνης για την ανυπολόγιστα μεγάλη συμβολή τους στο έργο της διαδόσεως της χριστιανικής πίστεως και της εδραιώσεως της Εκκλησίας μας. Στις εικόνες των ζωγραφίζονται οι δύο απόστολοι να

Δάκρυα προσευχής

Είναι αδύνατον ο Θεός να περιφρονήσει τα δάκρυα μιας μητέρας που ικετεύει όχι για άργυρο και χρυσό, αλλά για τη σωτηρία της ψυχής του παιδιού της.

Άγιος Αυγουστίνος

 

http://kataskinosi-agkyra.blogspot.com

Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος (+27 Ιουνίου)

Ο Άγιος Σαμψών έζησε τον 6^ον αιώνα και καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Ρώμης. Σπούδασε τις επιστήμες της εποχής του και κυρίως την ιατρική, την οποία και άσκησε. Είχε πολλή αγάπη προς όλους χωρίς διακρίσεις. Όταν οι γονείς του ανεχώρησαν από τον κόσμο αυτό, μοίρασε την περιουσία του όλη στους φτωχούς και έφυγε για την νέα Ρώμη. 

Εκεί στην Κωνσταντινούπολη ζούσε φτωχικά υπηρετώντας και θεραπεύοντας ψυχικά και σωματικά τους πάσχοντες. Πολλές αγιάτρευτες αρρώστιες τις θεράπευε με την προσευχή του, αλλά

Το «ευαγγέλιο» του Ιούδα

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Είναι γνωστό το πρόσωπο του Ιούδα που από μαθητής έγινε προδότης του Χριστού, όπως το περιγράφουν τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις των Αποστόλων και σύνολη η εκκλησιαστική παράδοση. Βέβαια, δια μέσου των αιώνων δόθησαν πολλές ερμηνείες για τα αίτια της προδοσίας του που αρχίζουν από το πάθος της φιλαργυρίας και φθάνουν μέχρι και τις μεσσιανικές και εθνοφυλετικές του απόψεις.

Το «ευαγγέλιο» του Ιούδα, που μεταφράστηκε από τα κοπτικά και δημοσιεύθηκε

Από την ταπείνωση στη δοξολογία

του Πρωτ. π. Θωμά Βαμβίνη

Αναμφισβήτητα για κάθε Χριστιανό το σημαντικότερο πρόσωπο μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, μετά τον Χριστό, είναι η μητέρα Του, η Θεοτόκος Μαρία.

Είναι, όπως την ονομάζουν οι άγιοι Πατέρες μας, το μεθόριο μεταξύ κτιστής και άκτιστης φύσης. 

Είναι άνθρωπος σαν και εμάς. Γεννήθηκε, όπως όλοι οι άνθρωποι, με φυσικό τρόπο. Όμως της δόθηκε το μοναδικό προνόμιο να γίνη και μητέρα του Θεού, αφού ο άνθρωπος τον οποίο γέννησε “ασπόρως” δεν έχει κτιστή υπόσταση.

Το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού +24 Ιουνίου

Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. 

Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας.
Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη.
Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά , αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον

Ο Δημιουργός και Προνοητής Θεός! Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. 6,22-33)

ΥΠΗΡΧΕ, ἀγαπητοί μου, ἐποχὴ ποὺ ὅ­λοι πί­στευαν. Ἄπιστος, ἄθεος, ἀλειτούργητος δὲν ὑπῆρχε οὔτε ἕνας. Κι ἂν καμμιὰ φο­­ρὰ παρουσιαζόταν κανένας τέτοιος, οἱ ἄλ­λοι ἔ­κοβαν κάθε συν­αναστροφὴ μαζί του, οὔ­τε κα­λημέρα τοῦ ἔλεγαν, κι αὐ­τὸς ἀναγκαζόταν κ’ ἔ­φευγε ἀλλοῦ. Στὸν Πόντο λ.χ. καὶ γενι­κῶς στὸν ἑλληνισμό, ἂν βρισκόταν κανεὶς νὰ τολμήσῃ ν’ ἀνοίξῃ τὸ στόμα καὶ νὰ βλαστη­μήσῃ τὰ θεῖα, χίλια χέρια τὸν ἅρπαζαν καὶ τὸν ἔβαζαν στὴ θέσι του. Δὲν εἶχαν ἀνάγκη ἀ­­πὸ ἀ­στυνομία· φύλακες τῆς πατρῴας πίστεως ἦ­ταν ὁ ἴδιος ὁ λαός. Τὸ πιὸ μεγάλο ἔγκλημα ἐ­θεωρεῖτο τὸ νὰ εἶνε κανεὶς ἄπιστος. Καὶ τὸ Σωκρά­τη ἀ­κόμη γιατί τὸν κατεδίκασαν; διότι πίστεψαν τοὺς συκοφάντες του ὅτι εἶνε ἄθεος, κ’ ἔτσι τὸν ὑποχρέωσαν νὰ πιῇ τὸ κώνειο.

Η λατρεία του μαμωνά. Κυριακή Γ΄ Ματθαίου

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Τί μᾶς λέει; Λέει, ὅτι δὲν πρέπει νὰ γίνουμε σκλάβοι, σκλάβοι τοῦ «μαμω­νᾶ» (Ματθ. 6,24). Μὰ ποιός εἶν᾽ αὐτὸς ὁ «μαμω­νᾶς»;

Οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι ὡς πρὸς τὴν πίστι δι­ακρίνονται σὲ δυὸ κατηγορίες. Ἡ μιὰ κατηγορία εἶνε οἱ ἄπιστοι, αὐτοὶ ποὺ λένε ὅ­τι δὲν ὑ­πάρχει Θεός. Μὴ νομίσετε ὅτι εἶνε τίποτα ἐπιστήμο­νες. Οἱ πραγματικοὶ ἐπιστήμονες, ποὺ ἔ­­καναν ἀνα­καλύψεις, πιστεύουν στὸ Θεό.
Αὐ­τοὶ ἐδῶ, ποὺ πιπιλίζουν τὸ ψέμα ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, εἶνε

Μία οδός ή πλατεία της Πρέβεζας θα λάβει το όνομα του εκλιπόντα Μητροπολίτη

Συνεδρίασε το μεσημέρι εκτάκτως το δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας, με αφορμή την κοίμηση του Μακαριστού Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης, Μελετίου και αποφάσισε να κατατεθεί ψήφισμα, στο οποίο μεταξύ άλλων προτείνεται να λάβει μια οδός ή μια πλατεία της Πρέβεζας το όνομα του εκλιπόντος Μητροπολίτη.

Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Λάζαρος Πιπιλίδης, στην εισαγωγική του τοποθέτηση ανέφερε: «Είναι ένα θλιβερό γεγονός για την πόλη μας. Ο Μητροπολίτης ήρθε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις για την Πρέβεζα και επί 32 χρόνια επιτέλεσε έργο και πρόσφερε κοινωνικά. Έδωσε στην πόλη μας τη ζωή

Σ έχασα παιδί μου ...( ο μύθος του χταποδιού )

ο πάντα επίκαιρος Κυρ Φώτης ...

.....Οἱ σημερινοὶ ἐχθροὶ τῆς θρησκείας καὶ τοῦ ἔθνους εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνοι ἀπὸ τοὺς παλιούς, γιατὶ μᾶς παραπλανοῦνε μὲ τὴν ἥμερη ὄψη τους καὶ μᾶς φαίνουνται ἄβλαβοι, ἀκίνδυνοι. Τέτοια εἶναι τὰ λεγόμενα «ἀγαθὰ τοῦ πολιτισμοῦ», οἱ εὐκολίες τῆς ζωῆς ποὺ εἶναι παγίδες φαρμακωμένες, τὰ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος για τον Γέροντα Παΐσιο και το Άγιον Όρος

Του Γιώργου Θεοχάρη

"Ο π. Παΐσιος είναι ένα αγριοπούλι του Θεού.

Έτσι είναι ο κάθε άγιος. Μια δεξαμενή θεϊκής δυνάμεως και χάριτος." σημειώνει στο agioritikovima.gr ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος που έζησε κοντά στον θεόπνεστο γέροντα για έξι ολόκληρα χρόνια στην καλύβα του στον Αθω.

" Και το Άγιον Όρος είναι μια τεράστια δεξαμενή πίστεως και αγίας ζωής"

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος

Εκοιμήθη σήμερα την Πέμπτη το πρωί 21.6.2012 ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος σε ηλικία 79 ετών.

Ο μακαριστός μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία λόγω προβλήματος της υγείας του από τον περασμένο Νοέμβριο (κλικ εδώ), έκλεισε τα μάτια του στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλεία στα Φλάμπουρα όπου βρίσκονταν τους τελευταίους μήνες.

Η σωρός του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στον Μητροπολιτικό ναό της Πρέβεζας ενώ η μέρα της νεκρώσιμης ακολουθίας θα είναι αργία

Ἡ εὐωδιαστή Κάρα καί ὁ δύσπιστος μοναχός

Ο μοναχός Σάββας κατήγετο από το χωριό Μαζέϊκα των Καλαβρύτων. ‘Εκάρη μοναχός στο Κελί Άγιος Νικόλαος, εξάρτημα άλλοτε του παρακειμένου μονυδρίου του Ραβδούχου, σήμερα της Μονής Παντοκράτορος.

Ένα διάστημα κοινοβίασε ο μοναχός Σάββας στη Μονή Έσφιγμένου και είχε το διακόνημα του τυπικάρη. Διακρινόταν για το φιλακόλουθο, τη μεγάλη του ευλάβεια, την αντοχή στους σωματικούς κόπους και την υπομονή του.’ Εκείνο που τον ξεχώριζε πολύ, ήταν η μελέτη της Καινής Διαθήκης. Κάθε μέρα διάβαζε κι από ένα βιβλίο της. Άρα ο πατήρ Σάββας κάθε μήνα μελετούσε μια φορά, ολόκληρη την Καινή Διαθήκη.

Πολλές φορές, καθ’ ον χρόνο είχε την Καινή Διαθήκη και τη διάβαζε, έβγαινε πολλή ευωδία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Ο ίδιος ο Κύριος του χάιδευε τις αισθήσεις, του χάριζε ειρήνη, του δώριζε αγιασμό και χαρίσματα πολλά.

Υπάρχει Δευτέρα παρουσία ...Θα ξανασυναντηθούμε!

Όλοι μας στη γειτονιά γνωρίζαμε το 17χρονο ψηλόλιγνο, συμπαθητικό αγόρι, που έκανε τις βόλτες του καθισμένο στο αναπηρικό καροτσάκι.

Τον Μιχάλη.

Τον ευγενικό, υπομονετικό, κάπως μελαγχολικό αγόρι. Τώρα ό Μιχάλης έφυγε για την αιωνιότητα. Πήγε στην άλλη, στην αληθινή ζωή.

Ταξίδεψε με τον Χριστό, συντροφιά στους κόσμους της αληθείας, του φωτός, τής Ανάστασης, τής Βασιλείας των Ουρανών. Φεύγοντας άφησε στους

Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος ο Απόστολος +19 Ιουνίου

Τα βιογραφικά στοιχεία του Αγίου Ιούδα, είναι κάπως συγκεχυμένα, διότι συγχέονται μ' αυτά του Αποστόλου Θαδδαίου που η μνήμη του γιορτάζεται την 21η Αυγούστου.

Ο μεν Σ. Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιό του αναφέρει ότι, ο Ιούδας αυτός ήταν αδελφός του Χριστού και ο κατά σάρκα του Αποστόλου Ιακώβου του αδελφοθέου (ο Ιούδας και ο Ιάκωβος ήταν παιδιά του Ιωσήφ από άλλο γάμο).

Ο Ιούδας λοιπόν, κατά την παράδοση, κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μεσοποταμία, επισκέφθηκε την

Όσιος Παΐσιος ο Μέγας και Θεοφόρος +19 Ιουνίου

Γιορτάζουμε σήμερα 19 Ιουνίου, ημέρα μνήμης του Οσίου Παϊσίου, του Μέγα και Θεοφόρου, ας πούμε λίγα λόγια: Ο Όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και γεννήθηκε το 300 μ.Χ. από εύπορους και ευσεβείς γονείς. Ήταν επτά αδέλφια και ο μικρότερος ήταν ο Όσιος Παΐσιος. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Σε νεαρή ηλικία ο Όσιος,

Kυριακη B΄ Mατθαίου (Mατθ. 4,18-23). Θεία προέλευση της Εκκλησίας

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας…» (Ματθ. 4,18)

ΤΟ σημερινὸ εὐαγγέλιο ὁμιλεῖ γιὰ ψαρᾶδες, φτωχαδάκια ποὺ ἔμεναν γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη τῆς Γαλιλαίας σὲ μικρὲς καλύβες. Ξυπνούσανε τὴ νύχτα, ῥίχνανε τὰ δίχτυα τους, πότε πιάνανε πότε δὲν πιάνανε ψάρια, τὰ πουλούσανε, κ᾿ ἔτσι ζούσανε τὶς φτωχιὲς οἰκογένειές των. Μεροδούλι μεροφάϊ.

Ποιός πρόσεχε αὐτοὺς τοὺς ψαρᾶδες; Κανείς. Τί εἶπα; κανείς; Λάθος. Τοὺς πρόσεξε ἕνας! Κι ἅμα σὲ προσέχῃ αὐτὸς ὁ ΕΝΑΣ, ἂς μὴ σὲ προσέξῃ ὁ κόσμος ὅλος. Ὅλο τὸ ντουνιᾶ νά ᾿χῃς μαζί σου, ἅμα δὲν ἔχῃς τὸ μεγαλοδύναμο, τὸ Θεό, τίποτα δὲ᾿ μπορεῖ νὰ κατορθώσῃς. Ἐνῷ λοιπὸν κανείς δὲν τοὺς πρόσεχε, τοὺς πρόσεξε τὸ μάτι τοῦ Θεοῦ. Ἀπόδειξις, ὅτι πῆγε ὁ Χριστὸς ἐκεῖ στὰ χωριά.

Κυριακή Β΄ Ματθαίου – Υπάρχουν στιγμές… (οι Ἀπόστολοι)

Ὑπάρχουν στιγμές… (οἱ Ἀπόστολοι)

Μπορεῖτε, ἀγαπητοί μου, ν᾿ ἀναπαραστήσετε νοερὰ τὸ φυσικὸ περιβάλλον, μέσα στὸ ὁποῖο ἀκούστηκε γιὰ πρώτη φορὰ ἡ φωνὴ τοῦ Ναζωραίου; Εἶνε ἡ θελκτικὴ πεδιάδα τῆς Γαλιλαίας μὲ τὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος.

Ἐκεῖ ζοῦσαν ἥσυχα καὶ ταπεινὰ τέσσερις ψαρᾶδες· ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ Πέτρος, ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἰάκωβος. Ἂν κανεὶς τοὺς ἔλεγε ὅτι μετὰ δύο χιλιάδες χρόνια τὰ

Ἡ κλήση τῶν μαθητῶν

«Ἐκάλεσεν αὐτοὺς»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὁ Χριστὸς προσκαλεῖ τοὺς τέσσερις πρώτους μαθητὲς νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν, τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἀνδρέα ἀλλὰ καὶ τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, τοὺς ἀδελφούς. Στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια δυὸ φορὲς φαίνεται νὰ καλεῖ ὁ Χριστὸς τοὺς μαθητὲς αὐτούς. Ἡ πρώτη κλήση ἦταν δοκιμαστική, ἐνῶ ἡ δεύτερη ὁριστικὴ καὶ γίνεται στὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς εἶχε δολοφονηθεῖ ἀπὸ τὸν

Κυριακή Β΄ Ματθαίου - Οι λογισμοί

 (Ματθ. δ΄ 18 - 23)                  (Ρωμ. β΄ 10 -16)

Οι λογισμοί “συμμαρτυρούσης αυτών της συνειδήσεως και μεταξύ αλλήλων των λογισμών κατηγορούντων ή και απολογουμένων εν ημέρα, ότε κρινεί ο Θεός  τα κρυπτά των ανθρώπων”.   
Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και η τελική κρίση είναι βασική διδασκαλία της Εκκλησίας, την οποία άλλωστε ομολογούμε και στο Σύμβολο της Πίστεως. Τότε θα φανερωθούν όλα τα κρυπτά των ανθρώπων. Η συνείδηση, που

Κυριακή Β΄ Ματθαίου – Η κλήση των πρώτων Μαθητών

Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἐξιστορεῖ τήν κλήση τῶν πρώτων Μαθητῶν. Μᾶς μεταφέρει στή λίμνη τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ὁ Κύριος συναντᾶ δύο ἀδέλφια, τό Σίμωνα Πέτρο καί τόν Ἀνδρέα. Ἦταν καί οἱ δύο ψαράδες. Τούς καλεῖ νά Τόν ἀκολουθήσουν καί νά γίνουν ἁλιεῖς ἀνθρώπων. Κι ἐκεῖνοι, χωρίς δισταγμό καί δεύτερη σκέψη, ἐγκατέλειψαν πίσω τους τά πάντα καί Τόν ἀκολούθησαν. Στή συνέχεια συνάντησε ἄλλα δύο ἀδέλφια – ἁλιεῖς, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη μέσα στή βάρκα μαζί μέ τόν πατέρα τους Ζεβεδαῖο νά ἑτοιμάζουν κι ἐκεῖνοι

Σπόρος είναι

Ερωτάω τον Θεό:

-Γιατί, Θεέ μου, Σύ πού μας εδημιούργησες, γεμίζεις την ζωή μας θλίψεις; Που είναι η ευσπλαχνία Σου; Γιατί μας δίνεις την ζωή και μας την ξαναπαίρνεις;

Τί μου απαντάει;

-Παιδί μου, δεν είναι χαρά το κακό για Μένα. Δεν με ευχαριστεί. Άπλα το επιτρέπω. Για σένα. Για καλό σου! Γιατί είναι «σπόρος»! Ο σπόρος αυτός, του πόνου και των θλίψεων, σου δίνει την ευκαιρία να τρυγήσεις καρπό αιώνιο, χαρά ανείπωτη! Γιατί τότε βλέπεις τον νόμο της φθοράς και του θανάτου! 

Τον βλέπεις, όχι μόνο στο σώμα σου, αλλά και στο καθετί! Ρίξε

Ξεχειλισμένες Κούπες.....!

Ένας πολυάσχολος άνθρωπος του καιρού μας, αποφάσισε κάποτε να επισκεφθεί έναν άγιο ερημίτη. Ήθελε να ηρεμήσει λίγο από το άγχος πού τον βασάνιζε. Και να ζητήσει τις συμβουλές του γέροντα.

Τον συνάντησε σε μια φτωχική καλύβα.

-Ευλογείτε, είπε χαιρετώντας τον ερημίτη.

Ξέρετε, έκανα πολύ δρόμο για να έλθω εδώ...

-Κάθισε, τον διέκοψε ο γέροντας. Άσε με να σου βάλω λίγο τσάι.

-Τώρα διευθύνω μια μεγάλη επιχείρηση..., συνέχισε να

Ο κυρ - Αλέκος

            Ὁ κυρ-Ἀλέκος ἦταν ἕνας ἀγράμματος πρόσφυγας ἀπό τήν Μικρά Ἀσία, πού ἐπιβίωσε καί ἔθρεψε τήν οἰκογένειά του δουλεύοντας ὡς οἰκοδόμος.

            Ἐπέμενε στίς νηστεῖες «σάν καλόγερος», ἤθελε τό καντήλι ἀναμμένο μπροστά στά εἰκονίσματα καί περιγελοῦσε ἀπροκάλυπτα τήν εἰσαγωγή αὐτοσχέδιων προσευχῶν στίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις, καθώς καί τούς θρησκευτικούς συναισθηματισμούς.

            Μετά τήν ἀναχώρησή του ἀπό τά ἐπίγεια, οἱ δικοί του, τακτοποιώντας τά ἐλάχιστα ὑπάρχοντά του, βρῆκαν κάποιους

Οι νηστείες της Εκκλησίας

Ἡ νηστεία εἶναι, ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Ἡ πρώτη. Ἡ πιὸ παλαιὰ ἀπὸ ὅλες. Τὴν ἔδωκε στὸν Ἀδὰμ μέσα στὸν Παράδεισο.

Τὸ νόημά της εἶναι: Μὲ ὅπλο τὴν νηστεία νὰ συνηθίσωμε στὴν ὑπακοὴ στὸν Θεὸ καὶ στὴν πάλη κατὰ τοῦ διαβόλου.
Ὁ Χριστός, ἐτόνισε ἀκόμη περισσότερο τὴν ἀξία τῆς νηστείας. Εἶπε: «Τὸ γένος τοῦτο οὐκ ἐκπορεύεται, εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ». Δηλ. μὲ τὴν νηστεία πολεμᾶμε τὸν διάβολο καὶ τὸν νικᾶμε. Ὅταν δὲν νηστεύωμε, μᾶς νικάει.

Κάποτε ο διάβολος...

Κάποτε ὁ διάβολος κάλεσε μία παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στὴν ἐναρκτήρια ὁμιλία του, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, εἶπε:  «Δὲν μποροῦμε νὰ ἐμποδίσουμε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία. Δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰ γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια. Δὲν μποροῦμε οὔτε ἀκόμα καὶ νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ ἔχουν μία ζωντανὴ στενὴ σχέση μὲ τὸν Σωτήρα τους. Άπὰξ καὶ ἀποκτήσουν αὐτὴν τὴ σύνδεση μὲ τὸν Ἰησοῦ, ἐμεῖς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους. Ἔτσι, τὸ μόνο

Η Nηστεία των Aγίων Αποστόλων

Από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων αρχίζει η νηστεία των Αγίων Αποστόλων, η νηστεία δηλαδή που είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αποστόλους και η διάρκειά της ποικίλει αναλόγως με την ημερομηνία τελέσεως της εορτής τού Πάσχα από την οποία εξαρτάται η έναρξή της, δηλαδή η Κυριακή των Αγίων Πάντων.

Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας. Πρώτος ο Μέγας Αθανάσιος αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι» (εγράφη περί το 357). Αυτός μεν αναφέρει την νηστεία αυτή αμέσως μετά την Πεντηκοστή, αλλά το βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών,

Επίσκεψη στην Ιερά Μονή της Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκάδα!

Η Μονή της Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκάδα (κλικ εδώ για τον φετινό εορτασμό) είναι ένα ιστορικό ανδρικό Μοναστήρι που βρίσκεται πάνω από την πόλη της Λευκάδας, μόλις 3 χιλιόμετρα. 
Για αιώνες αποτελεί το θρησκευτικό κέντρο του νησιού ως το αρχαιότερο και μεγαλύτερο μοναστήρι. 
 Η Παναγία Φανερωμένη είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου  που είναι παράλληλα και η προστάτιδα και πολιούχος του νησιού. 

Εορτασμός Αγίου Λουκά στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς 11.6.2012

Φωτογραφίες από το λαμπρό εορτασμό της εορτής του Αγίου Λουκά στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς 11.6.2012

 

 

 

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας +11 Ιουνίου

Άγιος Λουκάς

Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Καθηγητής χειρουργικής 1877 – 1961

της Νάντιας Μανίας

φοιτήτρια Γαλλικής Φιλολογίας

Βίος του Aγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους αγίους, του οποίου η Ορθόδοξη Εκκλησίας μας τιμά την μνήμη στις 11 Ιουνίου. 

Ο σταυρός ο διωγμός η θλίψη ο πειρασμός είναι ο κλήρος της Εκκλησίας και του αληθινού Χριστιανού. Δεν υπάρχει ορθόδοξη Εκκλησία που να μην έζησε τον δικό της διωγμό. Αλλά ούτε και υπήρξε άγιος που να μην πέρασε από το δικό του καμίνι των θλίψεων, των διωγμών, των πειρασμών.

Μια συγκλονιστική σταυρική μαρτυρία είναι και αυτής της μορφής του οσίου Λουκά αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του ιατρού καθηγητού τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής. Άνθρωπος με σπάνια

Κυριακὴ Αγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)

Ομολογία Πίστεως

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄ­θεοι, ποὺ ἀ­νοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀν­θρώ­­πων τὴν πίστι στὸ Θεό. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο· Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;… Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀ­πιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέ­λουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέ­ον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐ­αγ­γέ­λιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐ­τὸ θέ­λουν ἕνα καινούργιο «εὐ­αγγέλιο», ἀντιευαγγέ­λιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔ­χουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς;

Kυριακή των Aγίων Πάντων. Ο εμπαιγμός των Αγίων

(Eβρ. 11,33–12,2) «Έτεροι δε εμπαιγμών και μαστίγων πείραν έλαβον…» (Eβρ. 11,36)

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ;

Eίναι Kυριακή μετά την Πεντηκοστή. Eίναι σήμερον εορτή και πανήγυρις μεγάλη. Σήμερον εορτάζουν οι άγιοι Πάντες. Tι είναι αυτοί οι άγιοι Πάντες; Eίναι γνωστοί και άγνωστοι. Eίναι οι πατριάρχαι, είναι οι προφήται, είναι οι απόστολοι, είναι οι διδάσκαλοι και πατέρες της Eκκλησίας, είναι οι μάρτυρες, είναι οι ομολογηταί, είναι οι όσιοι, είναι οι ασκηταί, είναι όλος αυτός ο

Κυριακή των Αγίων Πάντων –«Όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων…..»

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εβρ. ια΄33-ιβ΄2

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ι΄32-33, 37-38, ιθ΄27-30

«Όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς».

 Σήμερα  ακούσαμε στο Ευαγγέλιο τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό να ζητά και να υπόσχεται. Να ζητά από ημάς πλήρη αγάπη, τέλεια αφοσίωση και θερμή πίστη, αλλά και να υπόσχεται αιώνια αγαθά, αφάνταστη μακαριότητα σ’ εκείνους που θα φανούν άξιοι μαθητές Του.

Ακούοντας τα λόγια αυτά του Κυρίου ο απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Δάσκαλο και Κύριο του. Κύριε, του είπε, εμείς που αφήκαμε τα πάντα, συγγενείς, φίλους, πατρίδα, επάγγελμα, και σε ακολουθήσαμε τι έχουμε να κερδίσουμε; Ποια θα είναι η αμοιβή μας;

Άγιοι Πάντες

Κυριακή Αγ. Πάντων (Έ6ρ. 11,33 - 12,2)
Οι άγιοι Πάντες
«Ων ουκ ην άξιος ό κόσμος» (Έβρ. 11,38)
ΣΗΜΕΡΆ, αγαπητοί μου, είναι εορτή και πανήγυρης. Δεν εορτάζει ένας άγιος, ούτε δύο ούτε δώδεκα ούτε σαράντα ούτε τριακόσιοι δεκαοκτώ άγιοι σήμερα εορτάζουν πολλοί - αναρίθμητοι, όλοι οι άγιοι. είναι ή εορτή των αγίων Πάντων. Ποιοι είναι αυτοί; είναι εκείνοι πού γράφουν τα χαρτιά, τα συναξάρια, τα μηναία άλλα είναι και άλλοι, πού τα ονόματα τους

Δύσκολη αρετή η συγχώρηση

Η  ΖΩΗ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνα ταξίδι. Καὶ ὁ δρόμος ὁ σωστός, ποὺ πρέπει ὅλοι ν᾽ ἀ­κολουθήσουμε γιὰ νὰ φθάσουμε στὸ τέρμα, στὸν οὐ­ρανό, εἶνε ἕνας· ὁ δρόμος ποὺ χάρα­ξε ὁ Χριστὸς μὲ τὸ αἷ­μα του· τὸν βάδισε ὁ ἴδι­ος καὶ ἑκατομμύρια μαρτύρων καὶ ὁμολογη­τῶν τῆς πίστεώς μας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς εἶπε· «Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. 14,6).

Εἶνε ἀλήθεια ὅτι αὐτὸς ὁ δρόμος τῆς ἀ­ρετῆς εἶνε δύσκολος, ἀνηφορικός, ἕνας Γολ­γοθᾶς. «Στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν…» (Ματθ. 7,14). Ἀντιθέτως ὁ δρόμος τῆς κακίας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς ἀπιστίας εἶνε εὔκολος, κατηφορικός. «Πλα­τεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν…» (ἔ.ἀ. 7,13), στὴν καταστροφή. Ὁ ἕνας δρόμος εἶνε τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄλλος τοῦ σατανᾶ· ὁ ἕνας εἶνε τοῦ

Εορτασμός Αγίας Καλλιόπης στο Καμάρι της Σαντορίνης 8.6.2012

Στο ενοριακό ναό της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας στο Καμάρι έγινε ο εορτασμός της Αγίας Καλλιόπης (κλικ εδώ για το βίο της. 
Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε περιφορά της εικόνας και στο τέλος μοιράσθηκε πανήγυρη, από ψωμοτύρι και ελιές, καθώς επίσης ντομάτα και σπιτικό ντόπιο κρασί!

Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε από την ιστοσελίδα μας, ανάλογες εικόνες   του σημερινού μας εορτασμού. 

Εορτασμός Αγίας Καλλιόπης στο Μεγαλοχώρι της Σαντορίνης 8.6.2012

Το μικρό και πανέμορφο ξωκλήσι της Αγίας Καλλιόπης (κλικ εδώ για το βίο της) βρίσκεται δεξιά επί του επαρχιακού δρόμου μετά από το Μεγαλοχώρι και πριν την διασταυρωση για Ακρωτήρι.

Το εκκλησάκι αυτό, αν και είναι νεόκτιστο, όμως  είναι αρκετά προσεγμένο σύμφωνα με το "χρώμα" της παράδοσης του νησιού. 

Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε από την ιστοσελίδα μας, ανάλογες εικόνες   από το εκκλησάκι αυτό. 

Αγία Καλλιόπη +8 Ιουνίου

   Στις 8 Ιουνίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη της Αγίας Καλλιόπης, της  Παρθενομάρτυρος. 

Γεννήθηκε περίπου το 230 μ.Χ. στη Ρώμη από γονείς για τους οποίους δεν έχουμε επαρκή στοιχεία, όπως δεν έχουμε στοιχεία και για την ανατροφή της. 
Εκείνο όμως που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι η Αγία Καλλιόπη ήταν προικισμένη με σπάνια χαρίσματα, ήταν δε ευσεβής και πολύ ενάρετη. Διακρίνονταν για την ομορφιά της ψυχής που την κοσμούσαν όλες οι χριστιανικές αρετές αλλά και τη σωματική της ομορφιά που  για τους νέους της εποχής ήταν μια διαρκής πρόκληση. 
Ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα, προκειμένου να της αποσπάσουν την προσοχή της. Ήθελε και προσπαθούσε ο καθένας με το δικό του τρόπο να την κάνει δικιά του. Εκείνη απέρριπτε όλες τις προτάσεις μετά βδελυγμίας απ’ όπου

Εκκλησιασμός . Πότε πρέπει να είμαστε όρθιοι κατά την Θεία Λειτουργία;

Κάθε Ορθόδοξη Χριστιανική Οικογένεια, και γενικότερα κάθε πιστός, πρέπει να εκκλησιάζεται και να συμμετέχει ενσυνείδητα, και όχι τυπολατρικά, στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας.

Κάποτε, οι Χριστιανοί ρώτησαν τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος: Πότε καταλαβαίνουμε ότι η ψυχή είναι άρρωστη; Εκείνος απάντησε: Όταν ο άνθρωπος δεν θέλει να εκκλησιάζεται. Είναι δηλαδή σαν να έχουμε δικά μας αγαπημένα πρόσωπα που τα αγαπάμε και μας αγαπούν, και όταν τα βλέπουμε στο δρόμο, ούτε τα χαιρετούμε αλλά και ούτε πάμε σπίτι τους να τα

Οι λεγόμενοι «αόρατοι ερημίτες» του Άθωνα

Οπωσδήποτε πολλοί εκ των αναγνωστών του παρόντος πονήματος θα έχουν ακούσει ή διαβάσει έστω και μια διήγηση για τους αόρατους Ερημίτες του Άθωνα. Άλλοι τους ονόμασαν «αόρατους ασκητές», άλλοι «γυμνούς ασκητές», άλλοι «μυστικούς γέροντες», άλλοι πάλι «αφανείς αναχωρητές». Πρόκειται για ομάδα ασκητών, οι οποίοι είναι εφτά, κατʼ άλλους δώδεκα και κατʼ άλλους δέκα, οι οποίοι διατρίβουν στις ερημικότερες περιοχές της αθωνικής ερήμου και είναι αόρατοι

Ο πρώην «Μηχανόβιος» και νυν Μοναχός πατήρ Σωφρόνιος

...ζούσε την τρέλα της νεότητός του με μοτοσυκλέτα πολλών κυβικών και από ταχύτητα μέγιστη 150 χιλιόμετρα ανά ώρα πού ήταν ρυθμισμένη... μετά από μεταποίηση της μηχανής, έφτασε να τρέχει με 230 χιλιόμετρα ανά ώρα. Επιδιδόταν δε και σε αυτοσχέδιους συναγωνισμούς με άλλους παρομοίους του με μεγάλα χρηματικά στοιχήματα 400 και 500 χιλιάδες δραχμές.
Όμως ένα απόγευμα στους είδικούς δρόμους πού επέλεγαν να τρέξουν (τους υποτίθεται χωρίς μεγάλη κυκλοφορία

Η ελπίδα μας στο Θεό!

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης έβλεπε την αθλιότητα της κοινωνίας και έλεγε:

«Κοιτώ δεξιά απελπισία, κοιτώ αριστερά, απελπισία. 

Κοιτώ μπροστά απελπισία. Κοιτώ πίσω απελπισία. 

Κοιτώ κάτω απελπισία. Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό και βρίσκω την ελπίδα.....

Μόνο ο Θεός μας μένει. Ας το καταλάβουμε καλά αυτό, και να μη στηριζόμεθα στα σάπια δεκανίκια των Ευρωπαίων. 

Ο Θεός που έσωσε την μικρή ιστορική βαρκούλα της Ελλάδος

Εορτασμός της Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκάδα 4.6.2012

ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ Η ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

Μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα καί μέσα σέ κλῖμα θρησκευτικῆς κατάνυξης καί εὐλάβειας, ἡ Λευκάδα γιόρτασε τή Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τή Σύναξη τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Φανερωμένης, ἡ ὁποία φυλάσσεται

Τι θα κάνεις το καλοκαίρι;

Ἀγαπητό μου παιδί,

ΤΟ κατηχητικὸ σχολεῖο ποὺ φοιτοῦσες ἔκανε τὸ τελευταῖο του μάθημα. Ὁ κατηχητὴς ἤ ἡ κατηχήτρια σᾶς ἀποχαιρέτισε. Δὲν ξέρω τί ἆραγε νὰ αἰσθανθήκατε ἀκούγοντας ὅτι τό κατηχητικὸ κλείνει. Ἐγὼ θά ʼθελα νὰ μὴν κλείση. Θά ʼθελα καὶ τώρα τὸ καλοκαίρι νὰ χτυπάη ἠ καμπάνα καὶ νὰ καλῆ τὰ χριστιανόπουλα στὸ κατηχητικὸ. Καμμιά Κυριακὴ χωρὶς κατηχητικὸ. Κι ἀκόμα περισσότερο˙ ὅπως δὲν περνάει μέρα χωρὶς φαγητό, ἔτσι δὲν πρέπει νὰ περνάη μέρα χωρὶς πνευματικὴ τροφή. Καὶ κατάλληλη

Γιατί γονατίζουμε τρεις φορές στον Εσπερινό της Πεντηκοστής;

Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ

«Θεέ μου…Είμαι πεσμένος… Σήκωσέ με. Ανάστησέ με. Σώσε με!…»

Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδας, του Ενός και Μοναδικού Θεού. του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το