Οι άνθρωποι γίνονται αίτιοι της πτώσης τους. Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

Ἐκεῖνος ποὺ ζητάει καὶ χτυπάει τὴ θύρα καὶ ζητάει μέχρι τέλους, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου, ἐπιτυγχάνει τὰ αἰτήματά του. Γιατὶ εἶναι ἀψευδὴς Ἐκεῖνος, ποὺ εἶπε• «Κάθε τι ποὺ θὰ μοῦ ζητήσετε στὴν προσευχὴ μὲ πίστη, θὰ τὸ λάβετε». Ἄν, ἀκόμη καὶ ἕνα ποτήρι νερὸ κρῦο ποὺ δίνουμε, δὲν μένει χωρὶς μισθό, πόσο περισσότερο δὲν θὰ δώσει ὁ Θεὸς ὅ,τι ὑποσχέθηκε σ' ἐκείνους, ποὺ εἶναι προσηλωμένοι σ' Αὐτὸν μέρα καὶ νύκτα καὶ Τὸν παρακαλοῦν;

Σ' ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι "ἔρχεται μέρα ποὺ καὶ μῖσος ἔχω κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ μου κ.ἀ.π. χωρὶς νὰ τὸ θέλω", πρέπει νὰ εἰπωθοῦν τὰ ἑξῆς: Ὅλος ὁ
ἀγώνας καὶ ἡ ἐπιμέλεια τοῦ ἀνθρώπου ἄς εἶναι ν' ἀντιστέκεται στὸν πονηρὸ καὶ στοὺς πονηροὺς λογισμούς. Καὶ ὅπως τὸ σίδερο καθαρίζεται ὅταν πυρώνεται καὶ σφυροκοπιέται, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ καθαρίζεται ἀπὸ κάθε πάθος καὶ κάθε ἁμαρτία ὅταν πυρώνεται καὶ χτυπιέται ἀπὸ τὸ ἀγαθὸ Πνεῦμα μὲ τ' Ἄχραντα Μυστήρια.

Ὅπως τὸ σιτάρι, ποὺ εἶναι σπαρμένο στὸ ἴδιο χωράφι, δίνει διαφορετικοῦ μεγέθους στάχυα. Μαζεύεται ὅμως κι' ἀποθηκεύεται στὴν ἴδια ἀποθήκη. Ἔτσι καὶ στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν θὰ ὑπάρχει διαφορὰ στὴ δόξα ἐκείνων ποὺ θ' ἀναστηθοῦν, ἀνάλογα μὲ τὴ μέθεξη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ θὰ ἔχει κατοικήσει σ' αὐτοὺς ἀπὸ τούτη τὴ ζωή. Αὐτὸ φανερώνει καὶ τὸ «Ἀστέρι ἀπὸ ἀστέρι διαφέρει στὴ λάμψη», ποὺ γράφει ὁ Ἀπόστολος.

Τοῦτο μόνο νὰ φροντίζει ὁ καθένας μας, ἀφοῦ γεννηθεῖ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, νὰ ξεπλυθεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ βρίσκεται μέσα του. Καὶ ἐν συνεχεία νὰ προχωρεῖ πρὸς τὴν τελειότητα μὲ συνεργὸ πάντοτε τὴ χάρη τοῦ Κυρίου.

Ὁ Κύριος δὲν δίνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴ χάρη του γιὰ νὰ περιπέσει κανεὶς σὲ ἁμαρτίες. Οἱ ἄνθρωποι μόνοι τους γίνονται αἴτιοι τῶν κακῶν στοὺς ἑαυτούς τους, γιατί δὲν ἀκολουθοῦν τὴ Χάρη καὶ κυριεύονται ἀπὸ τὸν σατανᾶ.

Έξ ἄλλου, ἄν δὲ δώσει ὁ ἄνθρωπος ἀφορμὴ στὸ σατανᾶ, δὲν μπορεῖ αὐτὸς νὰ κυριαρχήσει πάνω του μὲ τὴ βία. Γι' αὐτὸ τὸ λόγο κανεὶς δὲν εἶναι μὲ βεβαιότητα τοῦ Χριστοῦ ἤ τοῦ σατανᾶ. Ἀλλά, ἄν παραμείνει μὲ τὴ χάρη ὥς τὸ τέλος, πηγαίνει μὲ τὸ μέρος τοῦ Χριστοῦ, διαφορετικὰ πηγαίνει μὲ τὸ σατανά. Γιατί, ἄν εἴτε ὁ Κύριος εἴτε ὁ σατανᾶς ἐπαίρναν μαζὶ τους τὸν ἄνθρωπο μὲ τὴ βία, αὐτὸς δὲ θὰ ἦταν αἴτιος οὔτε στὴν κόλαση νὰ ριχτεῖ, οὔτε τὸν Παράδεισο νὰ κερδίσει.

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Οι άνθρωποι γίνονται αίτιοι της πτώσης τους

πηγή:εδώ

 http://imverias.blogspot.gr

Κλικ στις ιστοσελίδες μας: Αρμενιστής, Εμείς και η Κοινωνία μας, Γιάννης Αργυρός Σαντορίνη