῾Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδείς παρεχέτω• ἐγώ γάρ τά στίγματα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω᾽ (Γαλ. 6, 17) α. Στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ ἀπόστολος ἀναφέρεται στίς δυσκολίες πού τοῦ δημιουργοῦσαν ἡ ἀφέλεια καί ἡ εὐκολοπιστία πολλῶν πιστῶν τῆς Γαλατικῆς ᾽Εκκλησίας, οἱ
ὁποῖοι χωρίς προβληματισμό ἔδειχναν νά πείθονται σέ συκοφαντίες ἀπέναντί του ψευδαδέλφων ᾽Ιουδαιοχριστιανῶν. ᾽Αφοῦ τούς ἀποκαλύπτει τά κρυμμένα καί πονηρά σχέδιά τους πού σκοπό εἶχαν νά τούς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία, τούς προειδοποιεῖ: ῾Στό ἑξῆς κανένας ἄς μή μοῦ δημουργεῖ προβλήματα. ᾽Αρκετά ἔχω πάθει γιά τόν ᾽Ιησοῦ, ὅπως δείχνουν τά σημάδια στό σῶμα μου᾽.
β. 1. Τά στίγματα, τά σημάδια, γιά τά ὁποῖα κάνει λόγο ὁ ἀπόστολος Παῦλος, βεβαίως δέν εἶχαν καμμία σχέση μέ δερματικές ἰδιομορφίες πού κατά καιρούς παρουσιάζονται σέ ὁρισμένους ἀνθρώπους ἤ σέ σωματικά ἀποτυπώματα λόγω ψυχολογικῶν ἐντάσεων.
2. Πρόκειται περί τῶν σωματικῶν κόπων καί πόνων πού πέρασε ὁ ἀπόστολος ἀγωνιζόμενος ὑπέρ τοῦ εὐαγγελίου: (α) κόπων ἀπό τήν προσπάθειά του τήν ἱεραποστολική, (β) κόπων καί βασάνων ἀπό ὅσα ὑφίστατο ἀπό τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου. ῾Ο χαρακτήρας λοιπόν τῶν στιγμάτων αὐτῶν εἶχε μαρτυρικό χαρακτήρα, κάτι πού ἀποτελοῦσε ἀπόδειξη τῆς συνέχειας τοῦ Χριστοῦ καί στή δική του ζωή, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός πόνεσε καί στιγματίστηκε γιά χάρη μας, εἰδικά πάνω στόν Σταυρό.
3. ῎Ετσι τά στίγματα αὐτά πάνω στό σῶμα τοῦ ἀποστόλου εἶχαν πνευματικό χαρακτήρα καί συνιστοῦσαν ἀπότοκα τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ῾ἡμῖν ἐδόθη οὐ μόνον τό εἰς Αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ Αὐτοῦ πάσχειν᾽. Γι᾽ αὐτό καί στίς περιπτώσεις αὐτές, ὅπως τό βλέπουμε καί στούς ἄλλους ἀποστόλους ἤ καί σέ πολλούς ἄλλους ἁγίους μάρτυρες, ἐνῶ τό σῶμα πονᾶ καί βασανίζεται, τό πνεῦμα ἀγαλλιᾶ. ῞Οπως βεβαίως τό βλέπουμε καί ἀντιστρόφως: ὅταν τό σῶμα ἀγάλλεται, συνήθως τό πνεῦμα καταπονεῖται καί πιέζεται. Πρόκειται γιά τήν παραδοξότητα πού ἐπισημαίνουν καί πολλοί Πατέρες τῆς ᾽Εκκλησίας, ἐκφραζόμενη διά τοῦ σχήματος: ἡδονή-ὀδύνη καί ὀδύνη-ἡδονή.
4. Τά λόγια ὅμως τοῦ ἀποστόλου μᾶς ὁδηγοῦν καί σέ μία ἄλλη κατανόηση: ποιός μπορεῖ νά ἔχει ἐξουσία στόν χῶρο τῆς ᾽Εκκλησίας• ποιός μπορεῖ νά ἀπαιτεῖ τήν ὑπακοή τῶν ἀνθρώπων. Γιατί λέει ῾τοῦ λοιποῦ μηδείς κόπους μοι παρεχέτω᾽, δηλαδή μή μέ κουράζετε. Μήν ἐναντιώνεστε στά λόγια μου. Κάντε ὑπακοή. Γιατί; Διότι ἔχω κουραστεῖ στό ἔργο τοῦ Εὐαγγελίου. ῎Ετσι τότε κανείς ἔχει ἐξουσία, ὅταν πρῶτος ἔχει ὑπακούσει, μέχρι θυσίας τοῦ ἑαυτοῦ του, στό ἔργο τοῦ Χριστοῦ.
http://pgdorbas.blogspot.gr
