Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και αδελφός του Ιωάννου του Θεολόγου. Μετά από την κλήση του Ανδρέου και του Πέτρου, προσκλήθηκε από τον ίδιο τον Σωτήρα μαζί με τον αδελφό του να μαθητεύσουν σ᾽ Εκείνον. Αυτοί αμέσως και τον πατέρα και το πλοίο, και μ᾽ έναν λόγο τα πάντα άφησαν και ακολούθησαν τον Κύριο. Και τόσο πολύ αγάπησε αυτούς ο Κύριος, ώστε στον μεν ένα να χαρίσει την ανάκληση πάνω στο στήθος Του (την ώρα του Μυστικού Δείπνου), στον δε άλλον να πιει το ποτήριο που ο Ίδιος ήπιε. Ο άγιοι Ιάκωβος και Ιωάννης επέδειξαν τέτοιον ζήλο υπέρ του Χριστού, ώστε να θελήσουν να κατεβάσουν φωτιά από τον Ουρανό και να καταστρέψουν τους απίστους. Κι ίσως και θα το έκαναν, αν δεν τους εμπόδιζε η αγαθότητα Εκείνου.
῾Από τους αποστόλους αυτούς ο Ιάσων ήταν από την Ταρσό και πρώτος οδηγήθηκε από εκεί προς τη χριστιανική πίστη. Ο Σωσίπατρος καταγόταν από την Αχαϊα και δέχτηκε την πίστη στον Χριστό μετά από αυτόν. Και οι δύο υπήρξαν μαθητές του αποστόλου Παύλου και ο μεν Ιάσων καταστάθηκε διδάσκαλος της πόλεώς του, ο δε Σωσίπατρος ανέλαβε τη διαποίμανση της Εκκλησίας των Ικονιέων.
Στον ιερό ναό της Παναγιάς της Επισκοπής, έγινε η Θεία Λειτουργία της Κυριακής του Θωμά, μέσα σε κατανυκτικό κλίμα.
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ. Καὶ λέγεται Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, γιατὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ διαβάζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ τὸ Θωμᾶ.
«Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. 20,28)
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀνήκει στὶς λεγόμενες κινητὲς ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Ἡ πίστη τοῦ χριστιανοῦ δοκιμάζεται μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σὰν τὸ χρυσάφι στὸ χωνευτήρι. Ἀπ᾿ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πλέον ἀπίστευτο πράγμα, ὁλότελα ἀπαράδεκτο ἀπὸ τὸ λογικό μας, ἀληθινὸ μαρτύριο γιὰ δαῦτο. Μὰ ἴσια-ἴσια, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα πράγμα ὁλότελα ἀπίστευτο, γιὰ τοῦτο χρειάζεται ὁλόκληρη ἡ πίστη μας γιὰ νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι λέμε συχνὰ πὼς ἔχουμε πίστη, ἀλλὰ τὴν ἔχουμε μονάχα γιὰ ὅσα εἶναι πιστευτὰ ἀπ᾿ τὸ μυαλό μας. Ἀλλὰ τότε, δὲν χρειάζεται ἡ πίστη, ἀφοῦ φτάνει ἡ λογική. Ἡ πίστη χρειάζεται γιὰ τὰ ἀπίστευτα.
ΤΟ κατὰ ᾿Ιωάννην Εὐαγγέλιο γράφει· «Τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωὶ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον…» (᾿Ιωάν. 20,1 κ.ἑ.). Στὴν περικοπὴ αὐτὴ ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, μερικὲς χαρακτηριστικὲς λεπτομέρειες, ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐκεῖνες λεπτομέρειες ποὺ βεβαιώνουν τὴν ἀλήθεια τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ὁποία ἑορτάζουμε.
ΠΩΣ ἀλλιῶς νὰ σᾶς προσφωνήσω σήμερα, ἀγαπητά μου ἀδέρφια; Χίλιες ἄλλες προσφωνήσεις νὰ σᾶς κάνω, δὲν ἔχουν τόση ἀξία. Μιὰ προσφώνησις τώρα ἁρμόζει. Αὐτὴ ὑπερέχει, αὐτὴ ἀξίζει περισσότερο ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη προσφώνησι. Ἀφήνοντας λοιπὸν ὅλες τὶς ἄλλες προσρήσεις καὶ παραμερίζοντας κάθε ἄλλο χαιρετισμό, σᾶς προσφωνῶ μὲ τὸ κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα, μὲ τὸν χαιρετισμὸ τῶν δύο λέξεων, μὲ τὸ ἀγγελικό, τὸ μυροφορικό, τὸ ἀποστολικὸ «Χριστὸς ἀνέστη»! — «᾿Αληθῶς ἀνέστη»!
«…Καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω» (Ἰω. 1,10) Κυριακὴ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Η πίστι μας, ἡ Ἐκκλησία μας, εἶνε, ἀγαπητοί μου, δεντρὶ ποὺ τὸ φύτευσε ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου. Καὶ ὅπως τὸ δέντρο ἔχει ῥίζα, ἔτσι καὶ τὸ δέντρο αὐτὸ ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία ἔχει ῥίζα. Ποιά εἶνε ἡ ῥίζα; Δύο λέξεις· «Χριστὸς ἀνέστη». Ἢ ἀνέστη, ἢ δὲν ἀνέστη. Λέμε λοιπὸν σὲ ὅλους, ὅτι ἡ ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ εἶνε γεγονὸς ἱστορικό, τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ ὅσα συνέβησαν στὴν ἱστορία.
῾Πορεύεσθε, καί σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τά ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης᾽ (Πρ. ᾽Απ. 5, 20) 
῾Ὤ, καλή ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ!᾽
Μετά τον πρόσφατο εορτασμό του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στον ενοριακό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Μέσα Γωνιά ή του Παλιού Χωριού Χωριού, όπως το αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής, το πρώτο Σάββατο μετά λοιπόν από τον εορτασμό του Αγίου, γιορτάζεται και ο Άη - Γιώργης των Μαρινήδων.
Σήμερα είναι ο εορτασμός της Ζωοδόχου Πηγής, καθώς επίσης και του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου.
Στον ιερό ναό της Παναγιάς της Επισκοπής, έγινε μέσα σε κατανυκτικό κλίμα ο εορτασμός της Ζωοδόχου Πηγής, και του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου.
ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΜΝΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΥΠΕΡΦΥΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ 
῾Ο πανεύφημος απόστολος Μάρκος κήρυξε τον Χριστό σε όλη την Αίγυπτο και τη Λιβύη και τη Βαρβαρική και την Πεντάπολη, κατά τους χρόνους του Καίσαρα Τιβερίου. Συνέγραψε δε και το κατ᾽αυτόν άγιο Ευαγγέλιο, καθώς του το εξήγησε ο απόστολος Πέτρος. Όταν βρέθηκε στην Κυρήνη της Πενταπόλεως, έκανε πολλά θαύματα. Έπειτα πήγε στην κατά τον Φάρο Αλεξάνδρεια και από εκεί στην Πεντάπολη, θαυματουργώντας παντού και κατακοσμώντας τις Εκκλησίες του Χριστού με χειροτονίες επισκόπων και λοιπών κληρικών.
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στον ενοριακό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Μέσα Γωνιά ή του Παλιού Χωριού Χωριού, όπως το αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής.
«Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν» (Ἰω. 15,18)
Σήμερα είναι ο εορτασμός των Αγίων Ραφαήλ του Ιερομάρτυρος, Νικολάου Οσιομάρτυρος και της Ειρήνης της Παρθενομάρτυρος, οι οποίοι μαρτύρησαν αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ αὐτή, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκολουθεῖ μετὰ τὴ μεγάλη Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, ὀνομάζεται ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου. Τί σημαίνει ἡ λέξις «Διακαινήσιμος»; Γιὰ ἕναν ἄσχετο μὲ τὴν Ἐκκλησία δὲ᾿ σημαίνει τίποτα· γιὰ ὅσους ὅμως πιστεύουν στὸν ἐσταυρωμένο καὶ ἀναστάντα Χριστό, ἔχει μεγάλο νόημα. Γιὰ μᾶς τοὺς πιστούς, παρ᾿ ὅλη τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ἡ λέξις «Διακαινήσιμος» σημαίνει πολλὰ καὶ μεγάλα πράγματα. Τί θὰ πῇ «Διακαινήσιμος» καὶ γιατί ὠνομάστηκε ἔτσι ἡ ἑβδομάδα αὐτή;
Με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα, τελέστηκε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στον κατάμεστο Ιερό Ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης που βρίσκεται στο Καμάρι της Σαντορίνης, από πλήθος πιστών κάθε ηλικίας, μικροί - μεγάλοι, ντόπιοι, αλλά και αρκετοί επισκέπτες του νησιού.
Η πρώτη βδομάδα μετά την Ανάσταση του Κυρίου δηλαδή από Δευτέρα, Tρίτη, Tετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο μέχρι την Kυριακή του Θωμά, ονομάζεται Διακαινήσιμος. 
Ἑορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου. Ὄχι συνηθισμένη ἑορτή· «ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρίς ἐστι πανηγύρεων» (εἱρμ. η΄ ᾠδ. καν. Πάσχ.).
῾Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν...᾽ 
«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν» (Ψαλμ. 81,8)
«Τέξασα Ζωήν, παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, παῦσον Ἐκκλησίας σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄)
Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή κορυφώθηκε το θείο δράμα με την Ακολουθία του Επιταφίου στον Ιερό Ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης που βρίσκεται στο Καμάρι της Σαντορίνης.
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα και μέσα σε έντονα συγκινησιακό κλίμα τελέσθηκε η Ακολουθία της Αποκαθηλώσεως στον ιερό ενοριακό ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης που βρίσκεται στο Καμάρι της Σαντορίνης. 
῾Τοῦτό ἐστι τό ὑπερευλογημένον Σάββατον, ἐν ᾧ Χριστός ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος᾽
Στον ενοριακό ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης που βρίσκεται στο Καμάρι της Σαντορίνης, η προετοιμασία για τον στολισμό του Επιταφίου έχει ως εξής: 
Σε κλίμα κατάνυξης και βαθιάς περισυλλογής, τελέστηκε απόψε το βράδυ η Ακολουθία των Αγίων Παθών, και έτσι κορυφώνεται το Θείο Δράμα του Κυρίου μας, με την αναπαράσταση του Σταυρικού Μαρτυρίου του Χριστού μας. 
Μεγάλη Πέμπτη πρωί, σήμερα τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου, η οποία αποδίδεται στο Μέγα Βασίλειο και τελείται δέκα φορές το χρόνο. 
Χθες Μεγάλη Τρίτη η αμαρτωλὸς γυναίκα και σήμερα παρουσιάζεται η σκοτεινὴ μορφὴ του Ιούδα, όπου η προδοσία του αποτελεί ένα μυστήριο.
Την Μεγάλη Τρίτη προβάλλονται τρία, επίσης, διδακτικά θέματα. Το πρώτο είναι η πασίγνωστη παραβολή των Δέκα Παρθένων, που διαφορίζονται ποιοτικά με κριτήριο την προετοιμασία και την εγρήγορση.