«Τέξασα Ζωήν, παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, παῦσον Ἐκκλησίας σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄)
ΜΑΣ ἀξίωσε ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου, ν᾽ ἀκούσουμε κι ἀπόψε τὰ ἐγκώμια, ποὺ εἶνε ἕνας γλυκύτατος ὕμνος πρὸς τὸν ἐσταυρωμένο Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου. Τὰ ἐγκώμια εἶνε περίπου τριακόσα, ἀλλὰ ψάλλονται μόνο ἑκατό. Ἔχω συνήθεια τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἑρμηνεύω ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἐξέλεξα τώρα τὸ τελευταῖο ἐγκώμιο τῆς δευτέρας στάσεως, ποὺ εἶνε μία δέησις πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Τί λέει τὸ ἐγκώμιο αὐτό. Παναγία, λέει, «παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, ἡ τέξασα τὴν Ζωήν (δηλαδὴ τὸν Χριστόν), παῦσον τὰ σκάνδαλα τῆς Ἐκκλησίας καὶ δώρησαι αὐτῇ τὴν εἰρήνην ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄). Παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ πρεσβεύσῃ στὸ Θεό, νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα ποὺ
ὑπάρχουν γενικὰ στὴν κοινωνία καὶ εἰδικώτερα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, καὶ νὰ εἰρηνεύσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας.
Τί λέει τὸ ἐγκώμιο αὐτό. Παναγία, λέει, «παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, ἡ τέξασα τὴν Ζωήν (δηλαδὴ τὸν Χριστόν), παῦσον τὰ σκάνδαλα τῆς Ἐκκλησίας καὶ δώρησαι αὐτῇ τὴν εἰρήνην ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄). Παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ πρεσβεύσῃ στὸ Θεό, νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα ποὺ
ὑπάρχουν γενικὰ στὴν κοινωνία καὶ εἰδικώτερα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, καὶ νὰ εἰρηνεύσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας.
Τί εἶνε τὸ σκάνδαλο; Ἂν ἀνοίξουμε ἕνα λεξικὸ τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσης, θὰ δοῦμε ὅτι σκάνδαλο λέγεται μιὰ πέτρα ποὺ ἀφήνει κάποιος στὴ μέση τοῦ δρόμου κι ὁ ἄλλος σκοντάφτει πάνω της καὶ πέφτει. Ὑποθέστε λ.χ. ὅτι στὴ δημοσία ὁδὸ Ἀθηνῶν – Φλωρίνης μερικὰ κακοποιὰ στοιχεῖα σκορπίζουν τὴ νύχτα χιλιάδες πέτρες, μικρὲς καὶ μεγάλες. Ἐὰν οἱ ὁδηγοὶ τῶν αὐτοκινήτων δὲν προσέξουν καὶ δὲν κατεβοῦν νὰ τὶς ἀπομακρύνουν, μπορεῖτε νὰ φανταστῆτε τί δυστυχήματα θὰ συμβοῦν; Καὶ ὑλικὲς ζημιὲς στὰ αὐτοκίνητα, καὶ τραυματισμούς, καὶ νεκροὺς ἀκόμη μπορεῖ νὰ ἔχουμε. Ὁ ποιητὴς Ἰωάννης Πολέμης ἔχει ἕνα ὡραῖο σχετικὸ ποίημα. Λέει ἐκεῖ, ὅτι φταίξιμο δὲν ἔχει μόνο αὐτὸς ποὺ ἔῤῥιξε τὴν πέτρα, ἀλλὰ καὶ ὅποιος τὴ βλέπει καὶ δὲν κάνει τὸν κόπο νὰ τὴν παραμερίσῃ· φταίει ὄχι μόνο ὁ σκανδαλοποιὸς ἀλλὰ κι ὁ ἀδιάφορος.
Μπορεῖτε τώρα νὰ καταλάβετε τί θέλω νὰ πῶ. Ἐκτὸς αὐτῆς τῆς δημοσίας ὁδοῦ, ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη δημοσία «ὁδός»· εἶνε ὁ βίος μας. Ὅλοι ἔχουμε καὶ δημοσία ζωή. Δημόσιοι δὲν εἶνε μόνο οἱ ἄρχοντες, ὅσοι κατέχουν τὰ ἀξιώματα. Αὐτοὶ βέβαια προβάλλονται περισσότερο, ἀλλὰ καὶ κάθε ἄνθρωπος ἔχει καὶ δημόσιον βίον. Δὲν ζῇ στὸ φεγγάρι, ζῇ ἐδῶ στὴ γῆ, μέσα σὲ κόσμο, καὶ συνεπῶς ἔχει κι αὐτὸς ἕνα μικρὸ μέρος δημοσιότητος. Ὀφείλουμε λοιπόν, ὁ τρόπος ποὺ ζοῦμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μορφωμένοι καὶ ἀμόρφωτοι, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, νὰ μὴ κάνῃ τοὺς ἄλλους νὰ σκοντάφτουν, νὰ εἶνε καθαρὸς ἀπὸ σκάνδαλα, ὁπότε τὰ δυστυχήματα τὰ πνευματικὰ θὰ εἶνε λιγώτερα.
Χωρὶς νὰ κατέλθουμε σὲ λεπτομέρειες ἂς παρουσιάσουμε, ἔτσι προχείρως, μία δέσμη σκανδάλων. Σκάνδαλο εἶνε λ.χ. ὅταν ἡ μητέρα κι ὁ πατέρας αἰσχρολογοῦν ἢ καὶ ἀσχημονοῦν μπροστὰ στὰ παιδιά τους. Πόσο τὰ βλάπτουν! Σκάνδαλο εἶνε, ὅταν ὁ δάσκαλος ἢ ὁ καθηγητής, ἀπὸ τὴν ἕδρα ποὺ τὸν διώρισε ἡ πατρίδα, διδάσκῃ ὅτι ὕλη καὶ μόνο ὕλη ὑπάρχει καὶ τίποτε περισότερο, οὔτε ψυχὴ οὔτε πνεῦμα οὔτε ἄλλη ζωή, κι ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει θεϊκὴ προέλευσι ἀλλὰ κατάγεται ἀπὸ τὸν οὐρακοτάγκο. Πόσο δηλητηριάζονται τὰ παιδιὰ μὲ τέτοιες διδασκαλίες μερικῶν ἐκπαιδευτικῶν! Σκάνδαλο εἶνε, νὰ εἶνε κάποιος γιατρὸς καὶ νὰ προτρέπῃ τὶς γυναῖκες νὰ κάνουν ἐκτρώσεις, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἄλλοτε ἡ ἔκτρωσι ἐθεωρεῖτο φόνος – τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα, καὶ καταντᾷ νὰ ἔχῃ τὰ λιγώτερα παιδιὰ μεταξὺ τῶν γειτόνων της. Σκάνδαλο εἶνε, ὁ ἄλλος νὰ πηγαίνῃ στὸ δικαστήριο, ν᾽ ἁπλώνῃ τὸ βρωμερό του χέρι ἐπάνω στὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ὁρκίζεται ψέματα καὶ νὰ δηλητηριάζῃ τὴν ἀτμόσφαιρα τοῦ δικαστηρίου. Σκάνδαλο εἶνε, ὁ ἄντρας νὰ διώξῃ τὴ νόμιμη γυναῖκα του καὶ νὰ συζῇ δημοσίως μὲ παλλακίδα, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἡ παλλακεία δὲν ἦταν ἀνεκτή, δὲν ὑπῆρχαν παλλακίδες, οὔτε περπατοῦσαν ἐλεύθερες μέσα στὴν κοινωνία. Σκάνδαλο εἶνε, στὰ καφενεῖα, στοὺς δρόμους, στὰ μέσα συγκοινωνίας, παντοῦ, ν᾽ ἀνοίγῃ ὁ ἄλλος τὸ στόμα του καὶ νὰ βλαστημάῃ τὸ Θεὸ δημοσίως, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἄλλοτε δὲν ἀνεχόταν οὔτε ἀμυδρὰ ἀσέβεια νὰ ἀκουστῇ.
Τὸ ἐγκώμιο ὅμως ποὺ ἐξηγοῦμε κάνει λόγο εἰδικῶς γιὰ μία ἄλλη δέσμη σκανδάλων, γιὰ τὰ ὁποῖα πονεῖ ἰδιαιτέρως ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος καὶ παρακαλεῖ τὴν Παναγία νὰ τὰ σταματήσῃ. Ὁμιλεῖ γιὰ σκάνδαλα ἐκκλησιαστικά. «Παῦσον», λέει, «Ἐκκλησίας τὰ σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή». Ποιά εἶνε τὰ ἐκκλησιαστικὰ σκάνδαλα, ποὺ ταράζουν τὴν εἰρήνη τῆς Ἐκκλησίας καὶ παρεμποδίζουν τὴν πορεία καὶ τὴν ἀποστολή της; Σκάνδαλο εἶνε οἱ φατρίες· ἡ σύμπηξις μέσα στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα ὁμάδων ποὺ συσπειρώνονται γύρω ἀπὸ μερικὰ ἡγετικὰ πρόσωπα καὶ μισοῦνται μεταξύ τους. Σκάνδαλο εἶνε τὰ σχίσματα· διαφωνίες δηλαδὴ ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ ζητήματα διοικητικὰ καὶ καταλήγουν σὲ διακοπὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας. Μέγα σκάνδαλο εἶνε οἱ αἱρέσεις· ἡ παραφθορὰ ἀληθειῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀπὸ ὑπερηφάνους διδασκάλους, ποὺ λόγῳ τῆς ἐμμονῆς καὶ ἀμετανοησίας τοὺς ὁδηγεῖ τέλος σὲ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Σκάνδαλο ἀκόμη εἶνε οἱ καινοτομίες, οἱ ἀλλοιώσεις στὸν τρόπο ζωῆς καὶ τὸ εὐαγγελικὸ ἦθος. Σκάνδαλο εἶνε οἱ ἀντικανονικότητες, οἱ καταπατήσεις ἱερῶν κανόνων μὲ διάφορες προφάσεις. Σκάνδαλο εἶνε ἡ κακοδιοίκησις, ὁ δεσποτισμός, ἡ ἐξουσιαστικὴ νοοτροπία. Σκάνδαλο εἶνε ἡ ἐκκοσμίκευσις στὴ ζωή, στὴ λατρεία, στὸ φρόνημα. Σκάνδαλο εἶνε οἱ ἐπεμβάσεις τῆς πολιτείας στὸ ἱερὸ ἄδυτο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ τὴ μεταβάλλουν σὲ ἕνα κρατικὸ ἐξάρτημα. Ὅλα αὐτὰ ἐμποδίζουν τὸ δρόμο τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτὴς τὴν θέλει ἐλευθέρα καὶ ζῶσα.
Σκάνδαλα, σκάνδαλα συνεχῶς. Καὶ ἐξ αἰτίας τῶν σκανδάλων σείονται συνειδήσεις, ἀνατρέπονται πεποιθήσεις, κλονίζονται ψυχὲς καὶ πέφτουν ἄνθρωποι ἀσθενεῖς. Τὸ σκάνδαλο δὲν εἶνε μικρὴ ἁμαρτία. Ὁ Κύριος εἶπε· «Οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο σ᾽ ἐκεῖνον διὰ τοῦ ὁποίου ἔρχεται τὸ σκάνδαλο». «Προτιμότερο», λέει ὁ Χριστός, «νὰ βάλῃ ὁ σκανδαλοποιὸς μία πέτρα στὸ λαιμό του καὶ νὰ πάῃ νὰ καταποντισθῇ στὸν ὠκεανό», παρὰ νὰ ζῇ καὶ νὰ σκανδαλίζῃ τὸν κόσμο (Ματθ. 18,7,6).
Ἀφοῦ λοιπὸν τὸ σκάνδαλο εἶνε τόσο σοβαρὴ ἁμαρτία, νὰ τὸ ἀποφεύγουμε μὲ κάθε τρόπο. Ἀκούσαμε ἀπόψε τὸ ἐγκώμιο αὐτό, ποὺ εἶνε δέησις στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο νὰ παρακαλέσῃ τὸν Υἱό της νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα. Ἑπομένως ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, λαϊκοὶ καὶ ἱερωμένοι, νὰ προσέξουμε νὰ μὴ σκανδαλίζουμε τὸν ἀδελφό μας καὶ ὅσοι ἔχουμε ἀξιώματα νὰ μὴ σκανδαλίζουμε τὸ λαό μας. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει ὄχι ἁπλῶς ν᾽ ἀποφεύγῃ τὸ σκάνδαλο, ἀλλὰ καὶ νὰ γίνῃ «ἅλας τῆς γῆς» καὶ «φῶς τοῦ κόσμου» (ἔ.ἀ. 5,13)· διαφορετικά, καταντᾷ ἅλας ἄναλο καὶ φῶς σβησμένο.
Μπορεῖτε τώρα νὰ καταλάβετε τί θέλω νὰ πῶ. Ἐκτὸς αὐτῆς τῆς δημοσίας ὁδοῦ, ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη δημοσία «ὁδός»· εἶνε ὁ βίος μας. Ὅλοι ἔχουμε καὶ δημοσία ζωή. Δημόσιοι δὲν εἶνε μόνο οἱ ἄρχοντες, ὅσοι κατέχουν τὰ ἀξιώματα. Αὐτοὶ βέβαια προβάλλονται περισσότερο, ἀλλὰ καὶ κάθε ἄνθρωπος ἔχει καὶ δημόσιον βίον. Δὲν ζῇ στὸ φεγγάρι, ζῇ ἐδῶ στὴ γῆ, μέσα σὲ κόσμο, καὶ συνεπῶς ἔχει κι αὐτὸς ἕνα μικρὸ μέρος δημοσιότητος. Ὀφείλουμε λοιπόν, ὁ τρόπος ποὺ ζοῦμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μορφωμένοι καὶ ἀμόρφωτοι, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, νὰ μὴ κάνῃ τοὺς ἄλλους νὰ σκοντάφτουν, νὰ εἶνε καθαρὸς ἀπὸ σκάνδαλα, ὁπότε τὰ δυστυχήματα τὰ πνευματικὰ θὰ εἶνε λιγώτερα.
Χωρὶς νὰ κατέλθουμε σὲ λεπτομέρειες ἂς παρουσιάσουμε, ἔτσι προχείρως, μία δέσμη σκανδάλων. Σκάνδαλο εἶνε λ.χ. ὅταν ἡ μητέρα κι ὁ πατέρας αἰσχρολογοῦν ἢ καὶ ἀσχημονοῦν μπροστὰ στὰ παιδιά τους. Πόσο τὰ βλάπτουν! Σκάνδαλο εἶνε, ὅταν ὁ δάσκαλος ἢ ὁ καθηγητής, ἀπὸ τὴν ἕδρα ποὺ τὸν διώρισε ἡ πατρίδα, διδάσκῃ ὅτι ὕλη καὶ μόνο ὕλη ὑπάρχει καὶ τίποτε περισότερο, οὔτε ψυχὴ οὔτε πνεῦμα οὔτε ἄλλη ζωή, κι ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει θεϊκὴ προέλευσι ἀλλὰ κατάγεται ἀπὸ τὸν οὐρακοτάγκο. Πόσο δηλητηριάζονται τὰ παιδιὰ μὲ τέτοιες διδασκαλίες μερικῶν ἐκπαιδευτικῶν! Σκάνδαλο εἶνε, νὰ εἶνε κάποιος γιατρὸς καὶ νὰ προτρέπῃ τὶς γυναῖκες νὰ κάνουν ἐκτρώσεις, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἄλλοτε ἡ ἔκτρωσι ἐθεωρεῖτο φόνος – τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα, καὶ καταντᾷ νὰ ἔχῃ τὰ λιγώτερα παιδιὰ μεταξὺ τῶν γειτόνων της. Σκάνδαλο εἶνε, ὁ ἄλλος νὰ πηγαίνῃ στὸ δικαστήριο, ν᾽ ἁπλώνῃ τὸ βρωμερό του χέρι ἐπάνω στὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ὁρκίζεται ψέματα καὶ νὰ δηλητηριάζῃ τὴν ἀτμόσφαιρα τοῦ δικαστηρίου. Σκάνδαλο εἶνε, ὁ ἄντρας νὰ διώξῃ τὴ νόμιμη γυναῖκα του καὶ νὰ συζῇ δημοσίως μὲ παλλακίδα, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἡ παλλακεία δὲν ἦταν ἀνεκτή, δὲν ὑπῆρχαν παλλακίδες, οὔτε περπατοῦσαν ἐλεύθερες μέσα στὴν κοινωνία. Σκάνδαλο εἶνε, στὰ καφενεῖα, στοὺς δρόμους, στὰ μέσα συγκοινωνίας, παντοῦ, ν᾽ ἀνοίγῃ ὁ ἄλλος τὸ στόμα του καὶ νὰ βλαστημάῃ τὸ Θεὸ δημοσίως, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἄλλοτε δὲν ἀνεχόταν οὔτε ἀμυδρὰ ἀσέβεια νὰ ἀκουστῇ.
Τὸ ἐγκώμιο ὅμως ποὺ ἐξηγοῦμε κάνει λόγο εἰδικῶς γιὰ μία ἄλλη δέσμη σκανδάλων, γιὰ τὰ ὁποῖα πονεῖ ἰδιαιτέρως ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος καὶ παρακαλεῖ τὴν Παναγία νὰ τὰ σταματήσῃ. Ὁμιλεῖ γιὰ σκάνδαλα ἐκκλησιαστικά. «Παῦσον», λέει, «Ἐκκλησίας τὰ σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή». Ποιά εἶνε τὰ ἐκκλησιαστικὰ σκάνδαλα, ποὺ ταράζουν τὴν εἰρήνη τῆς Ἐκκλησίας καὶ παρεμποδίζουν τὴν πορεία καὶ τὴν ἀποστολή της; Σκάνδαλο εἶνε οἱ φατρίες· ἡ σύμπηξις μέσα στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα ὁμάδων ποὺ συσπειρώνονται γύρω ἀπὸ μερικὰ ἡγετικὰ πρόσωπα καὶ μισοῦνται μεταξύ τους. Σκάνδαλο εἶνε τὰ σχίσματα· διαφωνίες δηλαδὴ ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ ζητήματα διοικητικὰ καὶ καταλήγουν σὲ διακοπὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας. Μέγα σκάνδαλο εἶνε οἱ αἱρέσεις· ἡ παραφθορὰ ἀληθειῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀπὸ ὑπερηφάνους διδασκάλους, ποὺ λόγῳ τῆς ἐμμονῆς καὶ ἀμετανοησίας τοὺς ὁδηγεῖ τέλος σὲ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Σκάνδαλο ἀκόμη εἶνε οἱ καινοτομίες, οἱ ἀλλοιώσεις στὸν τρόπο ζωῆς καὶ τὸ εὐαγγελικὸ ἦθος. Σκάνδαλο εἶνε οἱ ἀντικανονικότητες, οἱ καταπατήσεις ἱερῶν κανόνων μὲ διάφορες προφάσεις. Σκάνδαλο εἶνε ἡ κακοδιοίκησις, ὁ δεσποτισμός, ἡ ἐξουσιαστικὴ νοοτροπία. Σκάνδαλο εἶνε ἡ ἐκκοσμίκευσις στὴ ζωή, στὴ λατρεία, στὸ φρόνημα. Σκάνδαλο εἶνε οἱ ἐπεμβάσεις τῆς πολιτείας στὸ ἱερὸ ἄδυτο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ τὴ μεταβάλλουν σὲ ἕνα κρατικὸ ἐξάρτημα. Ὅλα αὐτὰ ἐμποδίζουν τὸ δρόμο τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτὴς τὴν θέλει ἐλευθέρα καὶ ζῶσα.
Σκάνδαλα, σκάνδαλα συνεχῶς. Καὶ ἐξ αἰτίας τῶν σκανδάλων σείονται συνειδήσεις, ἀνατρέπονται πεποιθήσεις, κλονίζονται ψυχὲς καὶ πέφτουν ἄνθρωποι ἀσθενεῖς. Τὸ σκάνδαλο δὲν εἶνε μικρὴ ἁμαρτία. Ὁ Κύριος εἶπε· «Οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο σ᾽ ἐκεῖνον διὰ τοῦ ὁποίου ἔρχεται τὸ σκάνδαλο». «Προτιμότερο», λέει ὁ Χριστός, «νὰ βάλῃ ὁ σκανδαλοποιὸς μία πέτρα στὸ λαιμό του καὶ νὰ πάῃ νὰ καταποντισθῇ στὸν ὠκεανό», παρὰ νὰ ζῇ καὶ νὰ σκανδαλίζῃ τὸν κόσμο (Ματθ. 18,7,6).
Ἀφοῦ λοιπὸν τὸ σκάνδαλο εἶνε τόσο σοβαρὴ ἁμαρτία, νὰ τὸ ἀποφεύγουμε μὲ κάθε τρόπο. Ἀκούσαμε ἀπόψε τὸ ἐγκώμιο αὐτό, ποὺ εἶνε δέησις στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο νὰ παρακαλέσῃ τὸν Υἱό της νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα. Ἑπομένως ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, λαϊκοὶ καὶ ἱερωμένοι, νὰ προσέξουμε νὰ μὴ σκανδαλίζουμε τὸν ἀδελφό μας καὶ ὅσοι ἔχουμε ἀξιώματα νὰ μὴ σκανδαλίζουμε τὸ λαό μας. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει ὄχι ἁπλῶς ν᾽ ἀποφεύγῃ τὸ σκάνδαλο, ἀλλὰ καὶ νὰ γίνῃ «ἅλας τῆς γῆς» καὶ «φῶς τοῦ κόσμου» (ἔ.ἀ. 5,13)· διαφορετικά, καταντᾷ ἅλας ἄναλο καὶ φῶς σβησμένο.
* * *
Γι᾽ αὐτό, ἀγαπητοί μου, σήμερα, τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα, παρακαλῶ ὅλους, μικροὺς καὶ μεγάλους, νὰ ζοῦν βίον ἀσκανδάλιστον, ζωὴ καθαρή. Ὅπως εἶπα καὶ προηγουμένως, δὲν κατέρχομαι σὲ λεπτομέρειες· διότι ἂν κατέλθω σὲ λεπτομέρειες, θὰ γίνω πολὺ πικρὸς καὶ θὰ προκαλέσω μεγάλη ἀναστάτωσι. Ἀποφεύγω τὴν ὥρα αὐτὴ ν᾽ ἀναφερθῶ σὲ συγκεκριμένα δημόσια σκάνδαλα, ποὺ ἔχουν συνταράξει καὶ συνταράσσουν τὴν πόλι μας καὶ ὅλη τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Ἀκροθιγῶς καὶ ἀπὸ περιωπῆς θίγω τὸ θέμα, ἀποβλέπων στὸ νὰ εὐαισθητοποιηθῇ προσωπικῶς ἡ συνείδησις τοῦ καθενός μας. Ἔτσι μπορεῖ νὰ περισταλῇ τὸ κακό, νὰ ἐκλείψουν οἱ πέτρες τοῦ σκανδάλου. Κοινὸς στόχος· ὁ βίος ὅλων μας νὰ εἶνε ἄμεμπτος προσωπικῶς, οἰκογενειακῶς, κοινωνικῶς, θρησκευτικῶς καὶ ἐθνικῶς, εἰς τρόπον ὥστε ὁ λαός μας ἐλεύθερος ἀπὸ ἐμπόδια, νὰ βαδίζῃ ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν καὶ ἀπὸ μεγαλείου εἰς μεγαλεῖον.
Ἄχ ποιά πατρίδα θὰ εἴχαμε, ἐὰν ὅλοι προσέχαμε καὶ ἀποφεύγαμε τὰ σκάνδαλα! Σὲ τί ἐπίπεδο θὰ ἔφθανε ὁ τόπος μας, ἐὰν ὅλοι μας (ἐπιστήμονες καὶ ἀξιωματοῦχοι, ἐργαζόμενοι καὶ ἐπιχειρηματίαι, γιατροί, δικηγόροι, ἱερεῖς, ἀρχιερεῖς, ἀρχιεπίσκοποι, μικροὶ καὶ μεγάλοι), βαδίζαμε κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε νὰ μὴ ἀναχαιτίζουμε ἀλλὰ νὰ διευκολύνουμε τὴν πνευματικὴ πρόοδο τοῦ συνόλου! Τότε ἡ πατρίδα μας θὰ εἶχε ἕνα μεγαλεῖο ἄφθαστο.
Ταῦτα, ἀγαπητοί, εἶχα νὰ πῶ. Καὶ εὔχομαι διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, νὰ ἐκλείψουν τὰ σκάνδαλα, γιὰ νὰ μὴ ἀνακόπτεται ἡ πορεία τῶν ἀθανάτων ψυχῶν πρὸς τὴν σωτηρία, ἀλλ᾽ ὅλοι νὰ προχωρήσουμε πρὸς τὰ ἐμπρός, ἐὰν θέλουμε νὰ δοῦμε ζωὴν αἰωνίαν· ἀμήν.
(ἱ. ναὸς Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης 6-5-1983 βράδυ)Ἄχ ποιά πατρίδα θὰ εἴχαμε, ἐὰν ὅλοι προσέχαμε καὶ ἀποφεύγαμε τὰ σκάνδαλα! Σὲ τί ἐπίπεδο θὰ ἔφθανε ὁ τόπος μας, ἐὰν ὅλοι μας (ἐπιστήμονες καὶ ἀξιωματοῦχοι, ἐργαζόμενοι καὶ ἐπιχειρηματίαι, γιατροί, δικηγόροι, ἱερεῖς, ἀρχιερεῖς, ἀρχιεπίσκοποι, μικροὶ καὶ μεγάλοι), βαδίζαμε κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε νὰ μὴ ἀναχαιτίζουμε ἀλλὰ νὰ διευκολύνουμε τὴν πνευματικὴ πρόοδο τοῦ συνόλου! Τότε ἡ πατρίδα μας θὰ εἶχε ἕνα μεγαλεῖο ἄφθαστο.
Ταῦτα, ἀγαπητοί, εἶχα νὰ πῶ. Καὶ εὔχομαι διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, νὰ ἐκλείψουν τὰ σκάνδαλα, γιὰ νὰ μὴ ἀνακόπτεται ἡ πορεία τῶν ἀθανάτων ψυχῶν πρὸς τὴν σωτηρία, ἀλλ᾽ ὅλοι νὰ προχωρήσουμε πρὸς τὰ ἐμπρός, ἐὰν θέλουμε νὰ δοῦμε ζωὴν αἰωνίαν· ἀμήν.
http://www.augoustinos-kantiotis.gr
Κλικ εδώ. Εγκώμια και Περιφορά Επιταφίου στο Καμάρι της Σαντορίνης 18.4.2014
Κλικ εδώ. Αποκαθήλωση στο Καμάρι της Σαντορίνης 18.4.2014
Κλικ εδώ. Περιφορά Επιταφίου στο Καμάρι της Σαντορίνης 3.5.2013
Κλικ εδώ.
Σύλλογος Θηραίων Ιεροψαλτών "ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΙΓΑΛΑΣ". Απόδοση
Βυζαντινών Εκκλησιαστικών Ύμνων της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος
6.4.2014
Κλικ εδώ για να δείτε τον εορτασμό του Πάσχα 2013 στο Καμάρι της Σαντορίνης 5.5.2013
Κλικ στις ιστοσελίδες μας: Αρμενιστής, Εμείς και η Κοινωνία μας, Γιάννης Αργυρός
