Λουλούδια από το περιβόλι των Αγίων Αναργύρων
Ο ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος,
ἀγαπητοί μου, αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ δὲν συναισθάνεται τὶς ἁμαρτίες του καὶ
δὲν μετανοεῖ ―γιατὶ ὅλοι εἴμεθα ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ ἄλλος μετανοεῖ καὶ
ἄλλος δὲν μετανοεῖ―, ὁ ἁμαρτωλὸς λοιπὸν ποὺ δὲν μετανοεῖ κατὰ τὴν ἁγία
Γραφὴ μοιάζει μὲ ἕνα χωράφι χέρσο καὶ ἀκαλλιέργητο, ποὺ εἶνε γεμᾶτο
ἄγρια χόρτα, ἀγκάθια καὶ φίδια.
Εἶνε γῆ «ἐγγὺς κατάρας», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 6,8).
Ἀντιθέτως ὁ ἅγιος εἶνε σὰν τὸ καλλιεργημένο χωράφι, σὰν τὴν «καλὴ γῆ» ποὺ λέει ἡ παραβολὴ τοῦ σπορέως, ὅπου ὁ σπόρος ἀποδίδει ἀλλοῦ τριάντα, ἀλλοῦ ἑξήντα, κι ἀλλοῦ ἑκατὸ φορές (Ματθ. 13,8· Μᾶρκ. 4, 8).
Ὁ ἅγιος εἶνε ἕνας ἐκλεκτὸς κῆπος τοῦ Θεοῦ.
Εἶνε γῆ «ἐγγὺς κατάρας», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 6,8).
Ἀντιθέτως ὁ ἅγιος εἶνε σὰν τὸ καλλιεργημένο χωράφι, σὰν τὴν «καλὴ γῆ» ποὺ λέει ἡ παραβολὴ τοῦ σπορέως, ὅπου ὁ σπόρος ἀποδίδει ἀλλοῦ τριάντα, ἀλλοῦ ἑξήντα, κι ἀλλοῦ ἑκατὸ φορές (Ματθ. 13,8· Μᾶρκ. 4, 8).
Ὁ ἅγιος εἶνε ἕνας ἐκλεκτὸς κῆπος τοῦ Θεοῦ.