Ἅγιος Μεθόδιος, ὁ ὁποῖος ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορος Θεοφίλου (829 – 842 μ.Χ.), καταγόταν ἀπό τίς Συρακοῦσες τῆς Σικελίας καί ἀπό εὐγενή οἰκογένεια. Ἀφοῦ ἐπεράτωσε στή γενέτειρά του τίς σπουδές του, μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη πρός ἐξεύρεση ἀνάλογης πρός τή μόρφωση καί τίς ἱκανότητές του ἐργασίας. Ἐκεῖ ὅμως, μέ προτροπή κάποιου μοναχοῦ, ἀποσύρθηκε στή μονή Χηνολάκκου καί ἐκάρη μοναχός. Διακρινόμενος γιά τήν ἀσκητικότητα, τή βαθιά μόρφωση, τήν εἰλικρινή εὐσέβεια καί τό καθαρό ἡρωικό φρόνημά του, ἔγινε θαυμαστής καί φίλος τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου († 11 Νεομεβρίου) καί περιῆλθε μαζί του διάφορους τόπους, βοηθώντας αὐτόν στούς ὑπέρ τῆς προσκυνήσεως τῶν ἁγίων εἰκόνων ἀγῶνές του.Κατ’ ἀρχάς ὁ αὐτοκράτορας Θεόφιλος προσπάθησε νά προσεταιρισθεῖ τόν Ἅγιο Μεθόδιο, ἐπιδαψιλεύοντας πολλές περιποιήσεις καί ἐπιδεικνύοντας ἰδιαίτερη πρός αὐτόν ἐκτίμηση. Αὐτός ὅμως, τιμώντας τόν αὐτοκράτορα, δέν ἔπαψε νά παραμένει πιστός στήν Ὀρθόδοξη πίστη του, νά κατακρίνει μέ θάρρος καί παρρησία τά κατά τῶν ἁγίων εἰκόνων αὐτοκρατορικά διατάγματα καί νά κατηχεῖ πολλούς τοῦ αὐτοκρατορικοῦ περιβάλλοντος στά θεῖα διδάγματα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἕνεκα ὅμως τοῦ ὑπερβολικοῦ ζήλου του ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων, συνελήφθη, ἐμαστιγώθηκε μέ φρικώδη τρόπο καί δέσμιος ἐρρίφθηκε, μέ δύο ληστές, ἐντός λάκκου στή νῆσο τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου στήν περιοχή τοῦ Ἀκρίτα, ὅπου παρέμεινε ἐπί ἑπτά ὁλόκληρα χρόνια, ὄχι δέ στό ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στή νῆσο Ἀντιγόνη, ὅπως θέλει διασωθεῖσα παράδοση.
Μετά τό θάνατο τοῦ Θεοφίλου, ἡ διαδεχθεῖσα αὐτόν Θεοδώρα ἀνεκάλεσε τόν Ἅγιο Μεθόδιο στήν Κωνσταντινούπολη, κατόπιν ὑποδείξεως τοῦ Ὁσίου Ἰωαννικίου, τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ ἀσκήσαντος († 4 Νοεμβρίου), καί μέ κοινή ψῆφο κλήρου καί λαοῦ, στίς 12 Φεβρουαρίου 842 μ.Χ., ἀνῆλθε στόν Πατριαρχικό θρόνο.
Πρῶτο μέλημα τοῦ ἁγίου Πατριάρχου ὑπῆρξε ἡ ὁριστική ρύθμιση τοῦ ζητήματος τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Πρός τό σκοπό αὐτό, στίς 19 Φεβρουαρίου 842 μ.Χ., συγκρότησε ὑπό τήν προεδρία του Σύνοδο, ἡ ὁποία ἀναστήλωσε τίς ἅγιες εἰκόνες καί ἀναθεμάτισε τούς ἀρχηγούς τῆς εἰκονομαχίας. Ἡ ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων ἑορτάσθηκε διά μεγαλοπρεποῦς ἀνά τήν πόλη λιτανείας, μέ συμμετοχή ὅλων τῶν παρεπιδημούντων ἐπισκόπων καί κληρικῶν στήν Κωνσταντινούπολη, τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας μετά τοῦ ὑπ’ αὐτῆς ἐπιτροπευομένου ἀνήλικου υἱοῦ της αὐτοκράτορος Μιχαήλ καί σύμπαντος τοῦ λαοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἔκτοτε ἐθεσπίσθηκε νά ἑορτάζεται πανηγυρικά ὁ θρίαμβος αὐτός τῆς Ὀρθοδοξίας τήν Α’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, τῆς Ὀρθοδοξίας.
Οἱ Στουδίτες, φίλοι καί σύμμαχοι τοῦ νέου Πατριάρχου, μέχρι τῆς ἐκλογῆς του στόν Πατριαρχικό θρόνο, ἐνῶ ἔπρεπε νά εἶναι ἰκανοποιημένοι ἀπό τό θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, ξαφνικά ἔγιναν οἱ βιαιότεροι ἐχθροί τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Τά αἴτια τῆς ἐχθρότητος αὐτῆς τῶν Στουδιτῶν εἶναι πολλαπλά. Δέν πρέπει νά διαφεύγει τῆς προσοχῆς ὅτι ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐξελέγη Πατριάρχης, ἐνῶ τέσσερις Στουδίτες συνυποψήφιοι ἀγνοήθηκαν.
Στή συνέχεια ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐφρόντισε καί μετεκομίσθησαν μέ τιμή στήν Κωνσταντινούπολη τά ἱερά λείψανα τῶν τελειωθέντων στήν ἐξορία Ἁγίων Νικηφόρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως († 2 Ἰουνίου) καί Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου. Ἡ μετακομιδή ἔλαβε χώρα στίς 26 Ἰανουαρίου 844 μ.Χ.
Τόν ὑπόλοιπο βίο του διῆλθε ἐπουλώνοντας τίς πληγές πού προῆλθαν ἀπό τήν εἰκονομαχία, ζώντας ἀσκητικά, παρά τό ὑπέργηρο τῆς ἡλικίας του, διακρινόμενος στό χάρισμα τῆς καλλιγραφίας καί τή μεταγραφή πολλῶν Ψαλτηρίων.
Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 847 μ.Χ., ἡ δέ Ἐκκλησία, ἐπιβραβεύουσα τούς ὑπέρ αὐτῆς ἀγῶνές του, τόν κατέταξε μεταξύ τῶν Ὁμολογητῶν της.
Πρό τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, στό ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ αὐτοκράτορας ἐρχόμενος τήν δεύτερη ἡμέρα τοῦ Πάσχα προσευχόταν καί ἄναβε κεριά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Πρῶτο μέλημα τοῦ ἁγίου Πατριάρχου ὑπῆρξε ἡ ὁριστική ρύθμιση τοῦ ζητήματος τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Πρός τό σκοπό αὐτό, στίς 19 Φεβρουαρίου 842 μ.Χ., συγκρότησε ὑπό τήν προεδρία του Σύνοδο, ἡ ὁποία ἀναστήλωσε τίς ἅγιες εἰκόνες καί ἀναθεμάτισε τούς ἀρχηγούς τῆς εἰκονομαχίας. Ἡ ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων ἑορτάσθηκε διά μεγαλοπρεποῦς ἀνά τήν πόλη λιτανείας, μέ συμμετοχή ὅλων τῶν παρεπιδημούντων ἐπισκόπων καί κληρικῶν στήν Κωνσταντινούπολη, τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας μετά τοῦ ὑπ’ αὐτῆς ἐπιτροπευομένου ἀνήλικου υἱοῦ της αὐτοκράτορος Μιχαήλ καί σύμπαντος τοῦ λαοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἔκτοτε ἐθεσπίσθηκε νά ἑορτάζεται πανηγυρικά ὁ θρίαμβος αὐτός τῆς Ὀρθοδοξίας τήν Α’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, τῆς Ὀρθοδοξίας.
Οἱ Στουδίτες, φίλοι καί σύμμαχοι τοῦ νέου Πατριάρχου, μέχρι τῆς ἐκλογῆς του στόν Πατριαρχικό θρόνο, ἐνῶ ἔπρεπε νά εἶναι ἰκανοποιημένοι ἀπό τό θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, ξαφνικά ἔγιναν οἱ βιαιότεροι ἐχθροί τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Τά αἴτια τῆς ἐχθρότητος αὐτῆς τῶν Στουδιτῶν εἶναι πολλαπλά. Δέν πρέπει νά διαφεύγει τῆς προσοχῆς ὅτι ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐξελέγη Πατριάρχης, ἐνῶ τέσσερις Στουδίτες συνυποψήφιοι ἀγνοήθηκαν.
Στή συνέχεια ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐφρόντισε καί μετεκομίσθησαν μέ τιμή στήν Κωνσταντινούπολη τά ἱερά λείψανα τῶν τελειωθέντων στήν ἐξορία Ἁγίων Νικηφόρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως († 2 Ἰουνίου) καί Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου. Ἡ μετακομιδή ἔλαβε χώρα στίς 26 Ἰανουαρίου 844 μ.Χ.
Τόν ὑπόλοιπο βίο του διῆλθε ἐπουλώνοντας τίς πληγές πού προῆλθαν ἀπό τήν εἰκονομαχία, ζώντας ἀσκητικά, παρά τό ὑπέργηρο τῆς ἡλικίας του, διακρινόμενος στό χάρισμα τῆς καλλιγραφίας καί τή μεταγραφή πολλῶν Ψαλτηρίων.
Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 847 μ.Χ., ἡ δέ Ἐκκλησία, ἐπιβραβεύουσα τούς ὑπέρ αὐτῆς ἀγῶνές του, τόν κατέταξε μεταξύ τῶν Ὁμολογητῶν της.
Πρό τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, στό ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ αὐτοκράτορας ἐρχόμενος τήν δεύτερη ἡμέρα τοῦ Πάσχα προσευχόταν καί ἄναβε κεριά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Εὐσεβείας τήν μέθοδον προβαλλόμενος, αἱρετικῶν διαλύεις τάς ἐπινοίας στερρῶς, Ὀρθοδόξων ἡ κρηπίς Πάτερ Μεθόδιε· τήν γάρ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἀνεστήλωσας τιμᾶν, ὡς θεῖος ἱεροφάντωρ· καί νῦν ἀεί ἐκδυσώπει, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ὡς ἱερόν, ὁμολογίας πρόβολον, καί ἀρραγές, τῆς Ἐκκλησίας ἔρεισμα, Ἱεράρχην σε περίδοξον, ὁ Ἰησοῦς προεχειρίσατο· τήν τούτου γάρ Εἰκόνα κατασπάζεσθαι, ἐν σχέσει ἀνεκήρυξας Μεθόδιε, παρέχων ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.
Μεγαλυνάριον.
Τῆς Ὀρθοδοξίας λύρα τερπνή, καί τῆς Ἐκκλησίας, ὑποβάθρα θεοπαγής, ὤφθης Ἱεράρχα, Εἰκονομάχων θράσος, εἰς γῆς κατεδαφίσας, Πάτερ Μεθόδιε.
http://www.agiavarvarastratoni.gr
Εὐσεβείας τήν μέθοδον προβαλλόμενος, αἱρετικῶν διαλύεις τάς ἐπινοίας στερρῶς, Ὀρθοδόξων ἡ κρηπίς Πάτερ Μεθόδιε· τήν γάρ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἀνεστήλωσας τιμᾶν, ὡς θεῖος ἱεροφάντωρ· καί νῦν ἀεί ἐκδυσώπει, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ὡς ἱερόν, ὁμολογίας πρόβολον, καί ἀρραγές, τῆς Ἐκκλησίας ἔρεισμα, Ἱεράρχην σε περίδοξον, ὁ Ἰησοῦς προεχειρίσατο· τήν τούτου γάρ Εἰκόνα κατασπάζεσθαι, ἐν σχέσει ἀνεκήρυξας Μεθόδιε, παρέχων ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.
Μεγαλυνάριον.
Τῆς Ὀρθοδοξίας λύρα τερπνή, καί τῆς Ἐκκλησίας, ὑποβάθρα θεοπαγής, ὤφθης Ἱεράρχα, Εἰκονομάχων θράσος, εἰς γῆς κατεδαφίσας, Πάτερ Μεθόδιε.
http://www.agiavarvarastratoni.gr