Στις 5.15 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Ιανουαρίου 2008, τον ίδιο μήνα που γεννήθηκε το 1939 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, ο δικός μας Χριστόδουλος, ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας, άφηνε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην Φιλοθέη.

Ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από τον Επιβατήριο Λόγο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στην Μητρόπολη των Αθηνών (9 Μαΐου 1998)
«Τελειώνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ ειδικά στους
νέους της Πατρίδας μας, και από τη θέση αυτή να τους πω: Παιδιά μου, χρυσά της Ελλάδος παιδιά, είστε το καμάρι του Γένους, η δαφνοστεφανωμένη απαντοχή μας.

Όμως παιδιά μου, σας προδώσαμε, σας πονέσαμε με την υποκρισία μας, και σας ευτελίσαμε μέσα σας την έννοια του χρέους.

Σας χρεώνουμε τις παρεκτροπές σας, ενώ είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί τους.

Σας στερήσαμε την αγάπη, σας αφήσαμε έρμαιους στα κύματα του Κατακλυσμού της Βαβυλώνας.

Σας αναγκάσαμε να ζείτε, σε ένα κόσμο απάνθρωπο, ανηλεή, και ανοικτίρμονα.

Σας υποδείξαμε να ακολουθήσετε δρόμους που εμείς δεν βαδίζαμε.

Σας αφαιρέσαμε την Πίστη και την Ελπίδα, γκρεμίσαμε από μέσα σας κάθε ιδανικό. Και όμως, λέμε ότι σας αγαπάμε.

Σεις με την οξύνοιά σας καταλάβατε την ασυνέπειά μας, και μας εγκαταλείψατε, και δεν μας εμπιστεύεστε πια, δεν θέλετε να ζήσετε μέσα στον κόσμο που εμείς σας ετοιμάσαμε και στραφήκατε στην αναζήτηση της χίμαιρας μέσα απ’ τα ναρκωτικά, στην επιβεβαίωσή σας μέσα από τη βία.

Παιδιά μου, σήμερα, αυτός που σας μιλάει αυτή τη στιγμή, παίρνει πάνω του την ευθύνη. Ναι παίρνει πάνω του την ευθύνη για τις απέναντί σας αμαρτίες όλης της γενιάς του και σας ζητά ταπεινά συγγνώμη.

Θέλει όμως ταυτόχρονα να σας πει, πως καμιά αμαρτία δική μας και καμιά αστοχία δική σας, δεν μπορεί να σας κλείσει το δρόμο προς την καταξίωση.

Τα αδιέξοδα πλήθυναν, τώρα η αδυσώπητη ανάγκη σας καλεί σε απόφαση, «όταν αλύπητη βαριά ξεσπάει ανάγκη και προστάζει, ανάξιος είναι όποιος διστάζει» λέει ο Εθνικός μας ποιητής.

Υπάρχει ένας χώρος που δεν θα σας προδώσει ποτέ.

Είναι ο χώρος της Εκκλησίας, ελάτε σ’ αυτόν, ελάτε στην Πίστη, ελάτε στο Χριστό, ψάξτε να βρείτε ανάμεσα στη γενιά των πατέρων σας, τους άξιους τους ατίμητους, τους σεβάσμιους, τους ικανούς, γιατί υπάρχουν. Θα βρείτε κοντά μας, θα βρείτε κοντά τους ότι έχετε από χρόνια τώρα στερηθεί και μαζί, την αληθινή ελευθερία, την αληθινή δικαιοσύνη, την αληθινή αλήθεια.

Ο Αναστάς Χριστός παιδιά μου, να είναι πάντα μαζί σας, η Χάρις Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η αγάπη Του Θεού και Πατρός και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος «ει μετά πάντων ημών» Αμήν».