Σχεδίασμα Ευαγγελικού Κηρύγματος της Κυριακής του Τελώνου και Φαρισαίου

Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται᾽ (Λουκ. 18, 14 )
α. Αρχή του Τριωδίου σήμερα με την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, που σημαίνει ότι ξεκινά μία περίοδος όχι ασφαλώς ξεφαντώματος και ελευθεριότητας, καθώς πιστεύεται από πολλούς, (το καρναβάλι δυστυχώς έχει ταυτιστεί με κάθε είδους παρεκτροπές), αλλά η κατεξοχήν περίοδος της περισυλλογής και της προσευχής. Μη

Σχεδίασμα Αποστολικού Κηρύγματος της Κυριακής του Τελώνου και Φαρισαίου

Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι᾽ (Β´ Τιμ. 3, 13)
α. Πολύ επικίνδυνα θα λέγαμε ότι είναι τα λόγια του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος, όπως άλλωστε είναι όλα τα λόγια στην πραγματικότητα του Ευαγγελίου. Επικίνδυνα για όσους από τους χριστιανούς προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τα ασυμβίβαστα: και τη χριστιανική πίστη και την άνεση του κόσμου• και τη σχέση μας με τον Θεό και την αδιάκοπη απόλαυση των αγαθών του κόσμου τούτου. Διότι έρχεται ο απόστολος σήμερα για να μας πει ότι όσοι θέλουν να είναι με τον Χριστό θα διωχτούν στον κόσμο τούτο, ενώ οι πονηροί και οι απατεώνες θα προκόψουν κι ίσως και να μεγαλουργήσουν. ῾Πονηροί

Νά δι­ορ­θώ­σης τόν ἑ­αυ­τό σου, πα­ρά τούς ἄλ­λους

Ἄν δι­όρ­θω­σης τόν ἑ­αυ­τό σου, ἀ­µ­έ­σως δι­ορ­θώ­νε­ται ἕ­να κο­µ­µ­α­τά­κι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἐ­άν φυ­σι­κά αὐ­τό τό ἔ­κα­ναν ὅ­λοι, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α θά ἦ­ταν δι­ορ­θω­µ­έ­νη. Ἄλ­λα σή­µ­ε­ρα οἱ ἄν­θρω­ποιἀ­σχο­λοῦν­ται µ­ἐ ὅ­λα τα ἄλ­λα θέ­µ­α­τα ἐ­κτός ἀ­πό τόν ἑ­αυ­τό τους. Για­τί τό νά ἀ­σχο­λῆ­σαι µ­έ τόν ἑ­αυ­τό σου ἔ­χει κό­πο, ἐ­νῶ τό νά ἀ­σχο­λῆ­σαι µ­έ τούς ἄλ­λους εἶ­ναι εὔ­κο­λο.

Ἐ­άν ἀ­σχο­λη­θού­µ­ε µ­έ τήν δι­όρ­θω­ση τοῦ ἑ­αυ­τοῦ µ­ας καί στρα­φοῦ­µ­ε πιό πο­λύ στήν «ἐ­σω­τε­ρι­κή» δρά­ση πα­ρά στήν ἐ­ξω­τε­ρι­κή, δί­νον­τας τά πρω­τεῖ­α στήν θεί­α βο­ή­θεια, θά βο­η­θή­σου­µ­ε τούς ἄλ­λους πε­ρισ­σό­τε­ρο καί θε­τι­κώ­τε­ρα. Ἐ­πι­πλέ­ον θά ἔ­χου­µ­ε καί τήν ἐ­σω­τε­ρι­κή µ­ας γα­λή­νη, ἡ ὁ­ποί­α θά βο­η­θά­η ἀ­θό­ρυ­βα τίς ψυ­χές πού θά συ­ναν­τά­µ­ε, για­τί ἡ ἐ­σω­τε­ρι­κή πνευ­µ­α­τι­κή κα­τά­στα­ση προ­δί­δει τήν ἀ­ρε­τή τῆς ψυ­χῆς καί ἀλ­λοι­ώ­νει ψυ­χές.

Ὅ­ταν ἐ­πι­δί­δε­ται κα­νείς στήν ἐ­ξω­τε­ρι­κή δρά­ση, πρίν φθά­ση στήν

Σοκαρισμένοι οι Τούρκοι από τον Ναό στη λίμνη της Νίκαιας

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Έκπληκτοι οι Τούρκοι ερευνητές και οι κάτοικοι της ιστορικής βυζαντινής πόλης της Νίκαιας, αντίκρισαν ένα πρωί να εμφανίζεται στην λίμνη της περιοχής και κάτω από την επιφάνεια του νερού, ο σκελετός μιας μεγαλοπρεπής βυζαντινής ελληνορθόδοξης εκκλησίας.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου αλλά και των εφημερίδων, Milliyet και Zaman, οι πρώτοι που αντιλήφτηκαν την ύπαρξη των θεμελίων αυτή της ιστορικής βυζαντινής εκκλησίας ήταν οι πιλότοι κάποιου αεροπλάνου που πραγματοποιούσε πτήση πάνω από την λίμνη. Οι πρώτες αναφορές των

Σώζονται άραγε αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι; Μία αγιορείτικη διήγηση

Όταν κάποτε επισκέφθηκα τις σπηλιές του Αγίου Όρους, κάποια φορά συνάντησα έναν ασκητή με τον οποίο κάθησα να συζητήσω και να ρωτήσω κά­ποια πράγματα. 

Τον ερώτησα λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, αν σώζονται αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι.

Κι εκείνος μου είπε:
«Θα σου πω, παιδί μου, τι συνέβη κάποτε, στην Μ. Ασία… Ζούσε, κάποτε, εκεί ένας Τούρκος ο οποίος αγαπούσε πολύ

Να κυνηγάς την ταπεινοφροσύνη σαν να ήσουν ερωτευμένος μαζί της

Μέγας Βασίλειος
H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.
 Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή.
 Μην κάνεις επίδειξη με περίτεχνα λόγια, ούτε με κορώνες στο

Εγκαίνια του πρώτου αφιερωμένου ναού στον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη στη Λεμεσό

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα τελέσθηκαν τα εγκαίνια του πρώτου αφιερωμένου ναού στον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Ο νεόδμητος και περικαλλής ναός βρίσκεται στην περιοχή Εκάλης (έναντι του Τσιρείου Σταδίου) στη Λεμεσό και τιμάται στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη και στον Όσιο Παΐσιο.

Η ιερά ακολουθία των εγκαινίων άρχισε στις 6 το απόγευμα με την υποδοχή των μαρτυρικών ιερών Λειψάνων (Αγίων Ηρακλειδίου Επισκόπου Ταμασού, Κοσμά του Αγιορείτου και Γεωργίου Νεομάρτυρος του Κυπρίου) τα οποία

Οι τρεις Ιεράρχες +30 Ιανουαρίου

«Η αιτία της σημερινής εορτής είναι αυτή: Επί της βασιλείας του Αλεξίου Κομνηνού, ο οποίος πήρε τα σκήπτρα της βασιλείας μετά τον Βοτανειάτη, υπήρξε διαφωνία στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των λογίων και εναρέτων ανδρών:  Άλλοι εκθείαζαν τον μέγα Βασίλειο, λέγοντας ότι είναι μεγαλοπρεπής στον λόγο, αφού ερεύνησε με αυτόν  τη φύση των όντων και συναγωνιζόταν ως προς τις αρετές σχεδόν και τους αγγέλους, κι επίσης ότι δεν συγχωρούσε τις αμαρτίες των

Ανακομοιδή ιερών λειψάνων Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου +29 Ιανουαρίου

Ο άγιος Ιγνάτιος ήταν διάδοχος των αγίων Αποστόλων και  χρημάτισε επίσκοπος Αντιοχείας. Μαζί με τον άγιο Πολύκαρπο, τον Πρόεδρο της Εκκλησίας των Σμυρναίων, υπήρξε μαθητής του ευαγγελιστή Ιωάννου του Θεολόγου. Οδηγήθηκε λοιπόν ενώπιον του βασιλιά Τραϊανού κι αφού υπέστη όλα τα είδη των βασανιστηρίων, δεν κάμφθηκε, γι’ αυτό και εστάλη στη Ρώμη, προκειμένου να ριχτεί στα θηρία. Όταν έγινε αυτό, κάποιοι άνδρες Χριστιανοί μάζεψαν και έφεραν τα άγια λείψανά του από τη Ρώμη στην Αντιόχεια και τα δώρισαν στους αδελφούς Αντιοχείς που τα ήθελαν με μεγάλο πόθο. Αυτοί λοιπόν τα έβαλαν κάτω από τη γη  με κάθε τιμή και σεβασμό. Χάριν τούτου η

Ήταν 28 Ιανουαρίου του 2008 όταν εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, κατά κόσμος Χρήστος Παρασκευαΐδης, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1939 στην Ξάνθη και σπούδασε Νομικά και Θεολογία. 
Διδάκτωρ Θεολογίας, πτυχιούχος γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης ιταλικής και γερμανικής, χειροτονήθηκε διάκονος το 1961 και πρεσβύτερος το 1965.

Εννέα χρόνια ήταν ιεροκήρυκας στο ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Φαλήρου, ενώ διετέλεσε επί επτά χρόνια γραμματέας της Ιεράς Συνόδου.

Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος +28 Ιανουαρίου

«Ο όσιος Εφραίμ ήταν από την Ανατολή, Σύρος στην καταγωγή. Διδάχτηκε την ευσέβεια και την κατά Χριστόν πίστη από τους προγόνους του κι έζησε στους χρόνους του Θεοδοσίου του Μεγάλου. Ασπάστηκε από τα παιδικά του χρόνια τον μοναχικό βίο, και λέγεται ότι εκχύθηκε χάρη από τον Θεό πάνω του, διά της οποίας, αφού έγραψε πάρα πολλά κατανυκτικά συγγράμματα, καθοδήγησε πολλούς προς την αρετή κι έγινε παράδειγμα ασκητικής αρετής στις επόμενες γενιές. Τελείται δε η σύναξή του στο Μαρτύριο της αγίας Ακυλίνας, στον τόπο του Φιλόξενου, πλησίον του φόρου». 
 Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος είναι από τους γνωστότερους οσίους της Εκκλησίας μας, με την έννοια ότι τον γνωρίζουν και εκείνοι που δεν τον γνωρίζουν. Τι

Ανακομιδή Ιερών λειψάνων Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου +27 Ιανουαρίου

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του.
Όταν όμως το 434 μ.Χ. πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του Άγιος Πρόκλος, παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι,

Ο Όσιος Ξενοφών και η συνοδία αυτού +26 Ιανουαρίου

«Ο όσιος Ξενοφών ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, έχοντας μεγάλη υλική περιουσία, αλλά και μεγάλη κατά Θεόν ευσέβεια. Απέστειλε λοιπόν τους δύο υιούς του στην πόλη της Βηρυτού, μία από τις πόλεις της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να μάθουν νομικά. Επειδή όμως το πλοίο που τους μετέφερε ναυάγησε, βγήκε αυτός μαζί με τη γυναίκα του σε αναζήτησή τους. Πράγματι βρήκε τα παιδιά του στα Ιεροσόλυμα, αλλά τα βρήκε ντυμένα το μοναχικό σχήμα, οπότε παρακινήθηκε και ο ίδιος με τη γυναίκα του να ακολουθήσουν και αυτοί τον μοναχικό βίο. Και τόσο πολύ πρόκοψαν στην αρετή, ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά του, ώστε να αξιωθούν να κάνουν και θαύματα. Ευαρέστησαν

Εορτασμός Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στην Παναγιά Επισκοπή Σαντορίνης 25.1.2015

Στον  ιερό ναό της Παναγιάς της Επισκοπής, βρίσκεται μεγάλη εικόνα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου όπου και κάθε χρόνο γίνεται ο καθιερωμένος εορτασμός του Αγίου, καθώς και ο εορτασμός της Αγίας Μαργαρίτας, με την ανάλογη προσέλευση των προσκηνυτών. 
Μετά τη Θεία Λειτουργία του Αγίου στη συνέχεια  ευλογήθηκε και μοιράσθηκε πανήγυρη στο εκκλησίασμα, από ψωμί με τυρί, και ντόπιο κρασί!

Άγιος Γρηγόριος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ο Θεολόγος +25 Ιανουαρίου

Ο Μέγας Γρηγόριος ο Θεολόγος έζησε επί της βασιλείας του Ουάλεντα. Πατρίδα του επίγεια μεν ήταν η δεύτερη των Καππαδοκών, η Ναζιανζός, (γεννήθηκε περί το 329/30 μ.Χ.), ουράνια δε, η άνω Ιερουσαλήμ. Γονείς του, ευγενείς και δίκαιοι, ήταν ο Γρηγόριος και η Νόννα. Ο πατέρας του ανήκε για πολύ στην ιουδαιο-ειδωλολατρική αίρεση των Υψισταρίων, την οποία εγκατέλειψε με την επιμονή και τις προσευχές της ευσεβεστάτης γυναίκας του, έγινε μάλιστα και

Αγία Μαργαρίτα η Νέα Οσιομάρτυς +25 Ιανουαρίου

Η μοναχή Μαργαρίτα, ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στην πόλη Μενζελίνσκ, είχε ελληνική καταγωγή. Διακρινόταν για την εξαίρετη μόρφωση της, τη σύνεση, αλλά και την αυστηρή ασκητική ζωή της. Όργάνωσε το μοναστήρι της κατά τα πρότυπα των παλιών μοναστηριών της Ελλάδος. Μια από τις μοναχές πού επέζησε ως τις μέρες μας, η μοναχή Αλεφτίνα, τυφλή στα τελευταία της χρόνια, διέσωσε τις πληροφορίες πού καταγράφουμε. Οι μοναχές, με την έμπνευση και καθοδήγηση της ηγουμένης Μαργαρίτας, ζούσαν αυστηρή μοναχική ζωή, τελώντας ανελλιπώς τις ακολουθίες και το μοναχικό τους κανόνα. Όλες εργάζονταν μεπνεύμα θυσίας και πολύ φιλότιμο στα διακονήματά τους. Το μοναστήρι είχε πολλούς κήπους με οπωροφόρα δέντρα, λαχανόκηπους, χωράφια, μελίσσια κ.λ.π. Ακόμη διέθετε εργαστήριο καλλιτεχνικών φωτογραφιών, κάτι σπάνιο

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά του Ζακχαίου. Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

«Σήμερον εν τω οίκω σου δει με μείναι» (Λουκ. 19, 5)

α. Μία άλλη Υπαπαντή μπορεί να χαρακτηριστεί η περίπτωση που καταγράφει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα και που διαδραματίζεται στην Ιεριχώ με τον αρχιτελώνη Ζακχαίο. Ο Κύριος συναντά τον Ζακχαίο, με  αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής, παρά τη συκομοριά, που θα ολοκληρωθεί  στο σπίτι του Ζακχαίου – μάλλον που ξεκινά την ολοκλήρωση, αφού έκτοτε η ζωή του αγίου Ζακχαίου ήταν μία αδιάκοπη αναζήτηση του Κυρίου – τη σωτηρία αυτού και όλης της οικογενείας του. Κατά το ευαγγελικό ανάγνωσμα, η συνάντηση προϋπέθετε δύο συγκλίνουσες ενέργειες:

Ο Απόστολος της Κυριακής ΙΕ΄ Λουκά (του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου)

«Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπε ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος...» (῾Εβρ. ζ´ 26 )

α. ῾Η ᾽Εκκλησία μας ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν μεγάλων αὐτῆς Πατέρων καί Διδασκάλων ἁγίων ἀρχιερέων ἔχει ἐπιλέξει ἐκεῖνο τό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός ῾Εβραίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τό ὁποῖο κάνει λόγο γιά τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, προκειμένου δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νά φανερώσει ὅτι οἱ ἅγιοι αὐτοί Πατέρες ἔζησαν τήν ἐπί γῆς ζωή τους κατά τόν τρόπο τοῦ Κυρίου. ῞Οπως δηλαδή ὁ Κύριος ὑπῆρξε ὁ κατεξοχήν ἀρχιερεύς ἐπειδή θυσιάστηκε ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, κατά τόν ἴδιο τρόπο καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μετέχοντας στήν ἀρχιερωσύνη αὐτή τοῦ Κυρίου ἔζησαν τή ζωή τους ἀντιστοίχως:

Σχεσίασμα Αγιολογικού Κηρύγματος Κυριακής ΙΕ' Λουκά του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου +25 Ιανουαρίου

α. Αν την προηγουμένη Κυριακή μιλήσαμε για τους μεγάλους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας αγίους Αθανάσιο και Κύριλλο, οι οποίοι βοήθησαν την Εκκλησία στη συνειδητοποίηση της πίστεώς της περί του Ιησού Χριστού ως ομοουσίου με τον Θεό Πατέρα και τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου, η σημερινή Κυριακή μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη θεολογική προσφορά ενός άλλου Πατέρα και Διδασκάλου, του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος με τη ζωή και τη διδασκαλία του εξίσου βοήθησε στη συνειδητοποίηση του ποιο είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιον Πνεύμα. Ιδιαιτέρως καθοδηγητής μας θα είναι το απολυτίκιο του αγίου.

Η Οσία Ξένη +24 Ιανουαρίου

«Η μακάρια αυτή και αοίδιμη Ξένη καταγόταν από τη μεγαλόδοξη πόλη της Ρώμης, από γένος έντιμο και με ζήλο για την πίστη. Όταν οι γονείς της θέλησαν να την παντρέψουν και είχαν ετοιμαστεί όλα τα σχετικά με τον γάμο, η αγία σηκώθηκε και έφυγε από τη νυφική παστάδα, μαζί με δύο άλλες γυναίκες, δύο υπηρέτριες, κι αφού μπήκε σε πλοίο και γνώρισε άλλους τόπους, τελικώς έφτασε στην πόλη των Μυλασσών. Μάλλον οδηγήθηκε σ’ αυτήν την πόλη από τον θεσπέσιο Παύλο τον μοναχό (ο οποίος φάνηκε σ’ αυτήν εκ Θεού στην Αλεξάνδρεια και έγινε οδηγός της για τα ανώτερα). Εκεί έφτιαξε ένα μικρό ευκτήριο ναό στο όνομα του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου, και μαζί με τις δύο υπηρέτριές της, όπως και με κάποιες άλλες που την πλησίασαν,  έζησε

Γίνε αόρατος... ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός

Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς.Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο.

Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Γι'αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι. Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι

Ο Άγιος Παΐσιος και οι σύγχρονοι "Παΐσιοι"

Έχουν γραφτεί πολλά για τον Άγιο γέροντα Παΐσιο. Άνθρωποι που τον γνώρισαν και που δεν τον γνώρισαν έγραψαν για τους λόγους του και την βιωτή του.

"Ο γέροντας μου είπε εκείνο ή το άλλο". Αμέτρητοι οι λόγοι, τα αποφθέγματα του Αγίου.

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία με τις απόψεις του Αγίου για τα διάφορα θέματα που συζητούσε με τους προσκυνητές που τον επισκεπτόντουσαν.

Εγώ δεν είχαν την ευλογία να τον γνωρίσω. Και έτσι δεν μπορώ να ξέρω με την προσωπική μου κοινωνία μαζί του τίποτα απ’αυτόν. Ότι γνωρίζω, το γνωρίζω από αυτά που έχω διαβάσει και ακούσει.

Ένα έχω καταλάβει. Ότι ο Άγιος Παΐσιος ήταν ένας άνθρωπος την άσκησης. Ένας άνθρωπος ο οποίος κάθε ημέρα και ώρα βίαζε να τον εαυτό του. Είχε χαρίσματα τα οποία, όπως είπε ο Άγιος Πορφύριος, τα απέκτησε με πολύ κόπο, επιμονή και υπομονή, ελκύοντας την Χάρη

Γέροντας Παΐσιος: Δεν οφελούν οι μετάνοιες χωρίς ταπείνωση!

Οι μεγάλοι στην ηλικία που δεν δέχονται ύβρεις και αυστηρές παρατηρήσεις, για να θεραπευθούν η για να λάβουν μισθό (όταν δεν φταίνε), είναι πιο ανόητοι και από τα μωρά παιδιά, που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν τον γιατρό, διότι φοβούνται την ένεση (μην τους τρυπήσει με την βελόνα), και υποφέρουν τον πυρετό συνέχεια και τον βήχα.

Περισσότερη ευγνωμοσύνη οφείλουμε σ’ αυτούς που μας κέντησαν και βγήκαν τα αγκάθια της ψυχής μας, παρά σ’ εκείνους που θα έσκαβαν δωρεάν την περιοχή μας και θα μας φανέρωναν τον κρυμμένο μας άγνωστο θησαυρό.

Δεν ωφελεί να τρίβει κανείς τα γόνατά του με αμέτρητες μετάνοιες, εάν δεν τρίβει παράλληλα και την μούρη του με την ταπείνωση (την εσωτερική μετάνοια).

Εκείνος που ζητάει ταπείνωση από τον Θεό, αλλά δεν δέχεται τον άνθρωπο που του στέλνει ο Θεός, για να τον

Γιατί αμαρτάνουμε;

Διότι αγνοούμεν την αξίαν και το κάλλος της ψυχής. Όταν η ψυχή διατηρή την τάξιν αυτής και δεν εκπίπτει εκ της αξίας όπου την έθεσε ο Ποιητής, απολαμβάνει όλες τις δωρεές του Ουρανίου Πατρός και δεν έχει ουδεμίαν άλλην ανάγκην. Έχει εσωτερικήν παρηγορίαν και παράκλησιν.

Όταν όμως αποκόπτεται από την επικοινωνίαν μετά του Ουρανίου Πατρός, αρχίζει να στρέφεται προς τα κτίσματα και δια των αισθήσεων να απολαμβάνη αυτά. Η στροφή και η επιθυμία προς τα κτίσματα εμπεριέχει πολλάκις την αμαρτία και τον εξ

Ο Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης +22 Ιανουαρίου

Σύγχρονη φορητή εικόνα του
Αγίου Αναστασίου του Πέρσου. 

  Ένας πρώην μάγος κείρεται μοναχός και αναδεικνύεται ένθερμος ομολογητής και ένδοξος μάρτυς του Χριστού

Μέσα στη σεπτή χορεία των οσίων και μαρτύρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας εξέχουσα θέση κατέχει ο τιμώμενος στις 22 Ιανουαρίου Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης. Ο ένδοξος και πολύαθλος αυτός οσιομάρτυς του 7ου μ.Χ. αιώνα, αφού γνώρισε τον Χριστό, εγκατέλειψε πλούτη και αξιώματα, ενεδύθηκε το μοναχικό σχήμα, ομολόγησε με παρρησία τη χριστιανική του πίστη και επισφράγησε την επίγεια ζωή του με το ένδοξο μαρτύριο του. Ο Άγιος Αναστάσιος καταγόταν από το χωριό Ραζήχ της επαρχίας Ρασνουνί της Περσίας και έζησε στα χρόνια του βασιλιά της Περσίας Χοσρόη του Β΄ (590-680). Ο ευγενικής καταγωγής πατέρας του ονομαζόταν Βαβ και ήταν ονομαστός μάγος. Γι’ αυτό και ο γιος του, ο οποίος προτού βαπτισθεί και ονομαστεί Αναστάσιος ονομαζόταν Μανγουδάτ, φοίτησε στην περίφημη σχολή των μάγων, της οποίας ιδρυτής ήταν ο πατέρας του, για να αναδειχθεί

Ο Άγιος Ιωσήφ ο Σαμάκος (1440 – 1511) +22 Ιανουαρίου

Τοιχογραφία δια χειρός
Ιωάννου Τσολάκου στην
Ιερά Μονή Στροφάδων και
Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου

  Ένας ασκητικός και φιλάνθρωπος άγιος της Κρήτης θαυματουργεί με το άφθαρτο σκήνωμά του στη Ζάκυνθο
Ανάμεσα στο πλήθος των αγίων, που έλαμψαν με τη φιλόθεη βιοτή και την αγιαστική τους χάρη στην ιστορική μεγαλόνησο της Κρήτης, συγκαταλέγεται και ο τιμώμενος στις 22 Ιανουαρίου Άγιος Ιωσήφ ο Σαμάκος, ο οποίος έζησε ασκητικά, απέκτησε τη φήμη αγίου ανδρός και μέχρι σήμερα θαυματουργεί αδιάλειπτα με το άφθαρτο ιερό σκήνωμά του στο ευλογημένο νησί της Ζακύνθου.
Ο Άγιος Ιωσήφ, ο επονομαζόμενος Σαμάκος, γεννήθηκε το 1440, λίγα χρόνια δηλαδή πριν την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, στο χωριό των Κεράμων, που είναι το σημερινό χωριό Αζωκέραμο της επαρχίας Σητείας της Κρήτης. Όταν απέκτησε την κατάλληλη ηλικία, παραδόθηκε από τους ευσεβείς γονείς του σε ένα σεβάσμιο πνευματικό γέροντα, που κατοικούσε στο μονύδριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, του επονομαζομένου Δερματάνου, το οποίο βρισκόταν στον Χάνδακα,

Ο Άγιος ΑπόστολοςΤιμόθεος, Μαθητής του Αποστόλου Παύλου +22 Ιανουαρίου

«Ο άγιος Τιμόθεος ήταν από την πόλη Λύστρα, από πατέρα ειδωλολάτρη και  μητέρα Ιουδαία, που λεγόταν Ευνίκη. Μαθήτευσε στον απόστολο Παύλο και έγινε συνεργός του και κήρυκας του θείου Ευαγγελίου, οπότε πήγε με τον άγιο Ιωάννη τον ιδιαιτέρως αγαπημένο μαθητή του Κυρίου και κατέστη από τον ίδιο τον απόστολο Παύλο επίσκοπος Εφέσου. Όταν λοιπόν εκβράστηκε ο άγιος Ιωάννης από τη θάλασσα (όπως ιστορεί και στα συγγράμματά του ο Ειρηναίος ο επίσκοπος Λουγδούνων) και πήγε πίσω στην Έφεσο, κι ύστερα

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Ένας πολυγραφότατος θεολόγος και ένας φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας +21 Ιανουαρίου

Ανάμεσα στους διαπρεπέστερους θεολόγους και μαχητικότερους αγωνιστές της αμωμήτου ορθοδόξου πίστεως εξέχουσα θέση κατέχει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο οποίος αναδείχθηκε «οὐρανόφωτος φωστήρ τῆς Ἐκκλησίας» και «πανάριστος μυστογράφος τῶν ἀρρήτων», «κρουνός σοφίας» και «διδάσκαλος τῆς εὐσεβείας καί τῆς σεμνότητος», «θεόπνευστο ἐγκαλλώπισμα τῶν μοναζόντων» και «στερρός ὑπέρμαχος τῆς ἀληθείας», όπως τόσα εύστοχα υμνείται και γεραίρεται μέσα από την Ιερά του Ακολουθία.
Ο της «Τριάδος ἐραστής» και «ἔνθεος μύστης» Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γεννήθηκε το 580 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γόνος επιφανούς αρχοντικής οικογένειας της Βασιλεύουσας.

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής +21 Ιανουαρίου

«Ο όσιος Μάξιμος έζησε κατά τους χρόνους του δυσσεβή Κώνστα, απόγονου του αυτοκράτορα Ηρακλείου. Δέχτηκε τις μέγιστες τιμές από τους πρώην βασιλείς, και επειδή ήταν ικανός, με τους λόγους, τους τρόπους του και τη σύνεση λόγω της μακροχρόνιας θητείας του, να προτείνει τι πρέπει να πράττουν αυτοί στα πολιτικά διοικητικά θέματα, προβιβάστηκε στο αξίωμα του πρωτοασηκρήτη  και έγινε κοινωνός της σκέψης των βασιλέων. Όταν όμως η πονηρή και έκφυλη γνώμη των μονοθελητών ως προς τον ενανθρωπήσαντα Θεό μας, δηλαδή ότι ο Χριστός έχει μία μόνο θεϊκή θέληση,  άρχισε να επικρατεί κατά ανόητο και δυσσεβή τρόπο, και οι μονοθελητές, όσον εξηρτάτο από αυτούς, διέγραφαν τη μία από τις δύο φύσεις του Χριστού, και μάλιστα όταν άρχισαν να
γίνονται γνωστά  στον κόσμο διατάγματα, που ενίσχυαν την κακοδοξία και

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Ζαχαρίας από την Άρτα +20 Ιανουαρίου

Ο Αγιος Ζαχαρίας αυτός ο νέος αθλητής του Χριστού καταγόταν από την επαρχία του Αγίου Αρτης και εξαιτίας κάποιου συμβάντος, αρνήθηκε το Χριστό και έγινε Τούρκος. Εν συνεχεία πήγε στην παλαιά Πάτρα και εκεί ασκούσε τη τέχνη του ράπτη γουναρικών. Είχε όμως κρατήσει κρυφά το βιβλίο που ονομάζεται «Αμαρτωλών Σωτηρία». Διαβάζοντάς το συχνά ήλθε σε μεγάλη μετάνοια και ρωτώντας ένα χριστιανό φίλο του πήγε μια νύχτα σε έναν έμπειρο πνευματικό και εξομολογήθηκε την αμαρτία του, όπως επίσης και το σκοπό που είχε να σταθεί με θάρρος και να ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό, που αρνήθηκε.
Ο πνευματικός του όμως ανησυχούσε αν ο Ζαχαρίας θα μπορούσε να αντεπεξέλθει αυτή τη δοκιμασία και για να δει αν ο λογισμός του προέρχεται από

Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας +20 Ιανουαρίου

«Ο Όσιος Πατέρας μας και Μέγας Ευθύμιος ζούσε επί της βασιλείας του Γρατιανού, στη Μελιτηνή τη Μητρόπολη της Αρμενίας και γεννήθηκε από κάποιους ευγενείς ανθρώπους, τον Παύλο και τη Διονυσία, όπως και ο μέγας Ιωάννης Πρόδρομος, δηλαδή από στείρα και άκαρπη γαστέρα. Γι’ αυτό και πήρε την ονομασία του «Ευθύμιος» κατά την υπόσχεση του Θεού, όταν ακούστηκε φωνή από τον Ουρανό, που έλεγε να

Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος ο Αναχωρητής +19 Ιανουαρίου

Καταγωγή
Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος κατήγετο από την Θηβαΐδα της Αιγύπτου, δι αυτό και Αιγύπτιος ονομάζεται. Ο Όσιος Μακάριος λέγεται και μέγας καθώς πρώτος και μεγαλύτερος
ήταν από τον σύγχρονο του Όσιο Μακάριο τον Αλεξανδρέα.
Ο Όσιος Μακάριος γεννήθηκε το 301. Αγάπησε από νεαρά ηλικία την αρετή και ήταν σ’ όλη του την ζωή

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος +19 Ιανουαρίου

Ο όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος έζησε τον 4ο αιώνα μ. Χ. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην έρημο με εγκράτεια και προσευχή. Τα ασκητικά του παλαίσματα είναι όντως θαυμαστά και η διδασκαλία του είναι καρπός εμπειρίας. Δηλαδή, τα όσα διδάσκει είναι αληθινή θεολογία, είναι ρήματα ζωοποιά και σωτηριώδη, τα οποία εξέρχονται από καρδιά που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και γι’ αυτό γλυκαίνουν τον νου και την

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (1392 – 1444) +19 Ιανουαρίου

  Ο αναδειχθείς σε φλογερό υπέρμαχο και ακράδαντο στύλο της αμωμήτου ορθοδόξου πίστεως θεόπνευστος και πανευκλεής ιεράρχης της Εφέσου.
Μεταξύ των φωτισμένων ιεραρχών, μεγάλων διδασκάλων και φλογερών προμάχων της Ορθοδόξου Εκκλησίας εξέχουσα θέση καταλαμβάνει ο τιμώμενος στις 19 Ιανουαρίου Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο αγωνιστής Επίσκοπος της Εφέσου, ο οποίος αναδείχθηκε ο αδιάψευστος μονομάχος, ο φλογερός υπέρμαχος και ο πιστός φύλακας της Ορθοδοξίας των Ανατολικών Γραικών απέναντι στην επιρροή και απειλή του Παπισμού της Δύσεως. Γι’ αυτό και υπήρξε μέγας ευεργέτης και λαμπρός φωστήρ του Έθνους των Ελλήνων, αφού κράτησε στους ώμους του ανόθευτο όλο τον πνευματικό πλούτο της Ορθοδοξίας, γενόμενος «ὄργανον τοῦ Παρακλήτου», «θεοκρότητος σάλπιγγα τῆς θεολογίας», «ὑπέρμαχος τῶν εὐσεβῶν δογμάτων», «θερμότατος ζηλωτής

Άγιος Χριστοφόρος ο Παπουλάκος +18 Ἰανουαρίου

Ἅγιος Χριστοφόρος ὁ Παπουλάκος (18 Ἰανουαρίου 1861)
Ἦταν ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἐρωτευμένος μὲ τὸ Χριστό, ποὺ παράτησε τὰ πάντα καὶ ἀσκήτεψε.Κάποια στιγμὴ ἄρχισε νὰ γυρίζει τὰ χωριὰ καὶ νὰ μιλάει γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἀγάπη στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ εἶχαν μεσάνυχτα γιὰ τὴν ἴδια τὴ δική τους πνευματικὴ κληρονομιὰ – γιὰ τὴ δική τους πνευματικὴ κληρονομιὰ τοὺς μιλοῦσε, μία κληρονομιὰ ποὺ ὁδήγησε καὶ ὁδηγεῖ χιλιάδες ἀνθρώπους ἀπὸ πολλὰ ἔθνη στὴν ἁγιότητα.

Τὰ λόγια του στάζανε μέλι (κατὰ τὴ διάρκεια ὁμιλιῶν του, ληστὲς ἔφεραν πίσω τὰ κλεμμένα, ὁρκισμένοι ἐχθροὶ ἔδωσαν τὰ χέρια κ.τ.λ.) καὶ ὁ λαὸς τὸν σεβάστηκε καὶ τὸν ἀγάπησε. 
Μετὰ ὅμως πληροφορήθηκε πὼς ἐκεῖνοι ποὺ κυβερνοῦσαν τὴ χώρα (ἡ ὁποία πρὶν λίγες μόλις δεκαετίες εἶχε φύγει ἀπὸ τὴ μακραίωνη τουρκικὴ σκλαβιὰ) περιφρονοῦσαν αὐτὴ τὴν πνευματικὴ κληρονομιὰ -ὄντας ξένοι καὶ ἀλλόθρησκοι- καὶ προσπαθοῦσαν νὰ τὴν

Εορτασμός Αγίου Αθανασίου & Κυρίλλου στο Καμάρι Σαντορίνης 18.1.2015

Σήμερα στον ενοριακό ιερό ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης του Καμαριού της Σαντορίνης έγινε ο εορτασμός των Αγίων Αθανασίου  και Κυρίλλου.
  Στη σειρά των ηρώων του χριστιανισμού πρώτος έρχεται ο Απόστολος Παύλος, και δεύτερος ο Μέγας Ἀθανάσιος.
Ο Παύλος κορυφαίος των Αποστόλων, ο Αθανάσιος κορυφαίος των πατέρων της Εκκλησίας Πατήρ

Κυριακὴ ΙΒ΄ Λουκά (Λουκ. 17,12-19). Το παράπονο του Χριστού....

«Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;» (Λουκ. 17,17)

Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ἦρθε σήμερα στὸ ναό σας νὰ κάνῃ ἕνα παράπονο. Ποιός δεσπότης; Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτὸς εἶν᾿ ὁ ἀφέντης μας, στὰ χέρια του εἶνε ὅλα. Καὶ τί παράπονο ἔχει ὁ Χριστὸς μ᾿ ἐμᾶς; θὰ πῆτε. Ἐμένα ρωτᾶτε; Ἀκούσατε τὸ εὐαγγέλιο. Τὸ παράπονο τοῦ Χριστοῦ ἀκούγεται σήμερα ἐκεῖ. Γιὰ σᾶς μιλάει, δὲ᾿ μιλάει γιὰ ἄλλον. Τί λέει λοιπὸν τὸ εὐαγγέλιο; Ποιό εἶνε τὸ παράπονο τοῦ Χριστοῦ; 
 Λέει, ὅτι σὲ κάποιο μέρος ἔξω ἀπὸ ἕνα χωριό, μέσα σὲ μιὰ σπηλιά, χειμῶνα – καλοκαίρι ζοῦσαν δέκα δυστυχισμένοι ἄνθρωποι. Ἦταν ἄρρωστοι. Μόλις εἶδαν τὸ Χριστὸ νὰ περνάῃ, ἄρχισαν ἀπὸ μακριὰ νὰ φωνάζουν, νὰ ζητοῦν τὴ βοήθειά του. Γιατί ἀπὸ μακριά; Διότι ἡ ἀρρώστια

Αγίου Aθανασίου του Mεγάλου +18 Iανουαρίου

(προετοιμασία καὶ ἔξοδος στὴ μάχη ἐναντίον τῆς πλάνης)
ΤΟΝ Ἰανουάριο ἑορτάζουν πολλοὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Στὴν ἀρχὴ ὁ Μέγας Βασίλειος, ἐνδιαμέσως ἄλλοι πολλοί, καὶ στὸ τέλος οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι. Μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ παράδειγμά τους, μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ συγγράμματά τους στόλισαν τὸν πνευματικὸ οὐρανὸ ὅλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Στὸ μέσον τοῦ ἀστερισμοῦ τοῦ Ἰανουαρίου, σὰν ἀστέρι πρώτου μεγέθους, λάμπει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, τοῦ ὁποίου τὴν ἱερὰ μνήμη ἑορτάζουμε σήμερα. Στὴ σειρὰ τῶν ἡρώων τοῦ χριστιανισμοῦ πρῶτος ἔρχεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καὶ δεύτερος ὁ Μέγας Ἀθανάσιος·

Ο Μέγας Αθανάσιος +18 Ιανουαρίου

Ο  Μέγας Αθανάσιος

Είναι κοινή διαπίστωση, μα και λυπηρά δυστυχώς, στις ημέρες μας αντιστραφήκανε οι όροι. Οι όροι της λογικής, της τάξεως και της ευπρέπειας. Τα κάτω, τα μικρά, τα ανάξια λόγου τα βάλαμε στα επάνω σκαλοπάτια της κλίμακος των αξιών και τα μεγάλα στα χαμηλά. Σεβόμαστε, αναγνωρίζουμε και ηρωποιούμε τους μικρούς, τους ανάξιους, αντί τους μεγάλους και τους άξιους. Τους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους κορυφαίους της επιστήμης, των τεχνών και των γραμμάτων, τους ήρωες της πίστεως και της πατρίδας τους περιφρονούμε, δεν τους αναγνωρίζουμε.

Σχεδίασμα Ευαγγελικού Κηρύγματος της Κυριακής ΙΒ΄Λουκά. Των 10 Λεπρών

Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε (Λουκ. 17,19)
α. Δέκα λεπροί, (πάσχοντες συνεπώς ανίατα κατά την τότε εποχή), θεραπεύονται από τον Κύριο, όταν Αυτός ανταποκρίνεται στις κραυγές τους: «Ιησού, επιστάτα, ελέησον ημάς». Ενώ όμως θεραπεύονται όλοι, ο ένας μόνον, ξένος μάλιστα, γυρίζει να ευχαριστήσει τον Κύριο, γεγονός που επισύρει το παράπονο του Κυρίου: «Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;» Η κατάληξη μάλιστα του περιστατικού με την εκτίμηση του Κυρίου είναι συγκλονιστική: «Η πίστις σου σέσωκέ σε». Του συγκεκριμένου ενός η πίστη υπήρξε σωτηριώδης. Των άλλων όχι.

β. 1. Λέμε λοιπόν σωτηριώδη πίστη, γιατί πίστη στον Κύριο έδειξαν και οι άλλοι λεπροί, η οποία μάλιστα αποδείχτηκε αποτελεσματική: θεραπεύτηκαν! Και όμως οι άλλοι δεν σώθηκαν. Συνεπώς, όταν ο Κύριος λέει ότι ο ένας που γύρισε να ευχαριστήσει σώθηκε, εννοεί ότι η πίστη

Ο Απόστολος της Κυριακής ΙΒ΄ Λουκά (Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου +18 Ιανουαρίου)

Δι’ αὐτοῦ (του Χριστού) οὖν «ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως» διά παντός τῶ Θεῶ…τοιαύταις γάρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός» (Εβρ. 13, 15)

α. Το αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής εξ αφορμής των αγίων Αθανάσιο και Κυρίλλου είναι ένα από τα πιο εκλεκτά κείμενα της Καινής Διαθήκης. Παρμένο από την προς Εβραίους επιστολή του αποστόλου Παύλου περιέχει «διαμάντια», αλήθειες δηλαδή από τις πιο γνωστές και τις πιο

Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας +18 Ιανουαρίου

Μετὰ τὸν ἅγιο Ἀθανάσιο, ποὺ ὑπῆρξε ὁ ἀσυμβίβαστος ὑπερασπιστὴς τοῦ ὁμοουσίου, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας ὑπῆρξε γιὰ τὴν οἰκουμένη φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας χάρις στὸν ἅγιο Κύριλλο, τὸν ὑπέρμαχο τῆς Θεοτόκου, τοῦ θεμελίου λίθου τοῦ δόγματος τῆς Ἐνανθρωπήσεως.

Ὁ ἅγιος Κύριλλος γεννήθηκε περὶ τὸ 375 (ἢ 380), καὶ ἀπὸ πολὺ νωρὶς τέθηκε ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ θείου του Θεοφίλου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, ὁ ὁποῖος τοῦ ἐξασφάλισε ὁλοκληρωμένη μόρφωση στὴν ῥητορικὴ καὶ στὴν φιλοσοφία, πρωτίστως ὅμως στὴν Ἁγία Γραφή, τὴν ὁποία ὁ Κύριλλος γνώριζε σχεδὸν ἀπ᾿ ἔξω καὶ ἦταν σὲ θέση νὰ χρησιμοποιεῖ μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Σὲ ἡλικία περίπου 18 ἐτῶν, ὁ θεῖος του τὸν ἔστειλε στὴν ἔρημο τῆς Νιτρίας γιὰ νὰ συμπληρώσει τὴν μόρφωσή του μὲ τὴν ἀσκητικὴ ἐπιστήμη. Ὅταν μετὰ πέντε χρόνια (περὶ τὸ 399) ἐπέστρεψε στὴν

Σχεδίασμα Αποστολικού Κηρύγματος της Κυριακής ΙΒ΄ Λουκά (Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου +18 Ιανουαρίου)

«Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν» (Εβρ. 13, 7) 
α. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται στους μεγάλους αγίους Πατέρες και Οικουμενικές Διδασκάλους της Εκκλησίας μας, τους Αθανάσιο και Κύριλλο, Πατριάρχες Αλεξανδρείας. Να μνημονεύουμε τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες, λέει ο απόστολος, και τέτοιοι ηγέτες πρώτου βεληνεκούς ήταν και είναι οι δύο αυτοί άγιοι.

β. 1. Ο απόστολος Παύλος βεβαίως έχει υπόψη του πρωτίστως τους αποστόλους, όταν μιλάει για τους εκκλησιαστικούς ηγέτες, διότι εκείνοι κυρίως κήρυξαν τον λόγο του Χριστού. Και όχι μόνο κήρυξαν, αλλά και πέθαναν πάνω στο έργο αυτό. Να θυμάστε λοιπόν, λέει, πρώτα τους αποστόλους. Και πράγματι η Εκκλησία μας αυτούς κυρίως θυμάται, γι’ αυτό και αποστολική μεταξύ άλλων χαρακτηρίζεται. 
Μα πέρα από αυτούς καλούμαστε να θυμόμαστε κι εκείνους που δίδαξαν

Εορτασμός Αγίου Αντωνίου & Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων στο Καμάρι Σαντορίνης 17.1.2015

Ο σημερινός εορτασμός του Αγίου Αντωνίου και του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων έγινε στον ενοριακό ιερό ναό της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης του Καμαριού της Σαντορίνης. 
Μετά τη Θεία Λειτουργία ευλογήθηκε και μοιράσθηκε πανήγυρη από ψωμί με τυρί και ντόπιο κρασί!
 Στη συνέχεια όμως μπορείτε να δείτε ανάλογες εικόνες από τον

Άγιος Αντώνιος +17 Ιανουαρίου

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67,36)

Ανέκδοτα από τον βίο του Μεγάλου Αντωνίου 

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ ἑνὸς γίγαντος τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, ποὺ ὠνομάσθη «ὁ ἥρωας τῆς ἐρήμου». Ὁ ἅγιος Ἀντώνιος εἶνε ἀγαπητὸς στὸ λαό μας. Ἐκκλησίες κτισμένες ἐπ᾽ ὀνόματί του σὲ διάφορα μέρη πανηγυρίζουν σήμερα, καὶ πολ­λοὶ ἄντρες ἀλλὰ καὶ γυναῖκες φέρουν τὸ ὄνομά του (Ἀντώνιοι καὶ Ἀν­τωνίες) καὶ ἑορτάζουν. Ὁ ἅγιος Ἀντώνιος εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο ἐφαρ­μοσμένο καὶ εἰκονογραφημένο. Ἀπέδειξε, ὅτι τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶνε θεωρία· γίνον­ται πρᾶξι. Ὁ βίος του εἶνε ἕ­νας κῆπος. Ἀλλ᾽ ὅ­ταν ἐπισκεπτώμεθα ἕνα κῆπο, δὲν κόβουμε ὅ­­λα τὰ λουλού­δια· διαλέγουμε μερικὰ καὶ φτει­άχνουμε μιὰ ἀν­θο­δέσμη. Ἔτσι καὶ σήμερα θὰ ἐπισκεφθοῦμε τὸν πνευματικὸ κῆπο, τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, θὰ ποῦμε μερικὲς λεπτο­μέ­ρειες ἀπὸ αὐτόν,

θὰ συλλέξουμε μερι­κὰ ἀνέκδοτα διδακτικὰ καὶ ὠφέλιμα γιὰ μᾶς.

Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας +17 Ιανουαρίου

Ιπποκόμος Μάρτυρας!!!

Μικρή, ἀγαπητοί μας, μικρή εἶνε ἡ πατρίδα μας, ἀλλά ἔχει δόξα μεγάλη. Δόξα γιά τά λαμπρά ἐκεῖνα κατορθώματα τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς. Ἀλλά κυρίως ἡ δόξα της εἶνε μεγάλη, γιατί τά ἐκλε κτά της παιδιά πίστεψαν στό Χριστό καί ἔχυσαν το αἷμα τους γιά τήν ἁγία πίστι. Χώρα ἁγίων καί μαρτύρων ὠνομάστηκε ἡ Ελλάδα. Ἀπό τούς μάρτυρες αὐτούς ἄλλοι μαρτύρησαν στά παλιά χρό νια καί ἄλλοι στά νεώτερα χρόνια, στά χρόνια τῆς τουρκοκρατίας. Καί οἱ τελευταῖοι αὐτοί ὀνομάζονται νεομάρτυρες. 
Ἕναν ἀπό αὐτούς τούς νεομάρτυρες, πού λάμπουν σάν ἀστέρια, θά δοῦμε τώρα. Γιορτάζει στίς 17 Ἰανουαρίου μαζί μέ τόν ἅγιο Ἀντώνιο. Ὀνομάζεται Γεώργιος. 
Ὁ νεομάρτυρας Γεώργιος γεννήθηκε το 1810 σ’ ἕνα μικρό χωριό τῶν Γρεβενῶν, πού τότε ὠνομαζόταν Τσούρχλη, ἀλλά στά τελευταῖα χρόνια ἄλλαξε ὄνομα καί πῆρε τό ὅνομα τοῦ ἐκλεκτοῦ παιδιοῦ του,

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας +17 Ιανουαρίου

«Ο Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην κωμόπολη Κομά της Αιγύπτου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς Χριστιανοί, πλούσιοι και αριστοκράτες που του μετάγγισαν την πίστη τους στον Χριστό. Σε νεαρή ηλικία τους έχασε κι έμεινε μόνος με τη μικρή αδελφή του. Είκοσι ετών περίπου νιώθει την κλήση του Θεού να αποσυρθεί από τα κοσμικά και να αφιερωθεί πλήρως στον Θεό. Εμπιστεύεται την αδελφή του σε παρθενώνα (ένα είδος γυναικείου μοναστηριού) της περιοχής του, μοιράζει στους φτωχούς όλη την περιουσία που είχε από τους γονείς του και αποσύρεται πρώτα κοντά στο χωριό του κι ύστερα σε πιο απομακρυσμένες κι ερημικές περιοχές. Η δίψα του κι ο πόθος του για τον Θεό και την αρετή ήταν πολύ μεγάλοι. Όπου άκουγε ότι υπάρχει κάποιος ενάρετος