"Συ όμως, όταν προσεύχησαι,είσελθε εις το ταμείον σου,και κλείσας την θύραν σου,προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ." Ματθαίος 6:6
Μια πιστή, αφιερωμένη γυναίκα, προχωρούσε σταθερά στην πορεία της με το Χριστό, όταν εντόπισε ένα πρόβλημα.
Η ήσυχη ώρα του ταμείου της διαρκώς συρρικνωνόταν και γέμιζε παρεμβολές.
Όσο κι αν προσπαθούσε να την κρατήσει ακέραια για τον Κύριο,
μια τα παιδιά, μια η γειτονιά, μια διάφορες παρενοχλήσεις , τη διέκοπταν και "έσπαγαν" την επικοινωνία με το Θεό.
μια τα παιδιά, μια η γειτονιά, μια διάφορες παρενοχλήσεις , τη διέκοπταν και "έσπαγαν" την επικοινωνία με το Θεό.
"Να μπορούσα σαν κάποιους άλλους αδελφούς να ξενυχτώ, πόσο όμορφα θα ήταν".
Μα το βράδυ που όλοι πια είχαν κοιμηθεί, έπεφταν τα βλέφαρα της από την κούραση, αδύνατον να προσευχηθεί.
Αυτό της το πρόβλημα το έφερνε μπροστά στον Κύριο σαν ανάγκη και σαν παράπονο.
Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα ξύπνησε στις 3 το πρωί.
Στριφογύρισε δεξιά-αριστερά, μα αδύνατον να ξανακοιμηθεί.
Με τα πολλά τα κατάφερε.
Την άλλη νύχτα πάλι τα ίδια.
Το τρίτο συνεχόμενο βράδυ που της συνέβη, η φωνή του Θεού μίλησε μέσα της.
"Δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ώρα για να Μου τα πεις και να σου τα πω;"
Κάθε βράδυ 3 με 4 το πρωί ο Θεός την ξυπνούσε και είχε πια την ήσυχη ώρα της μαζί Του χωρίς περισπασμούς.
Η προσευχή της απαντήθηκε, η πίστη της αμείφθηκε.
Θα γίνει κατά την πίστη μας.
Όσο ζητούμε από το Θεό, με ειλικρινή πίστη και επιμονή, τόσο θα λάβουμε.
Όσο Του παραχωρούμε τη ζωή μας, τόσο θα έχει τον πλήρη έλεγχο Εκείνος, για τη δόξα Του. http://otheosagapiesti.blogspot.com