Ο ΧΡΙΣΤΟΣ δεν επαρουσιάσθη ως φάντασμα. Είχε σώμα πραγματικό, το οποίο μπορούσαν όχι μόνο να το δούν αλλά και να το ψηλαφήσουν οι μαθηταί. Ανεστήθη ο Χριστός. Δεν είναι αυτό ψεύδος. Είναι γεγονός, το σπουδαιότερο γεγονός της παγκοσμίου ιστορίας. Και μία ισχυρά απόδειξις της Αναστάσεως είναι, ότι οι μαθηταί, από την ώρα που είδαν τον Χριστό αναστάντα, άλλαξαν ψυχικώς. Έφυγε απ’ αυτούς η λύπη, ήλθε η χαρά· έφυγε η δειλία, ήλθε η παρησία και το θάρρος.
Οι λαγοί έγιναν λέοντες.
Οι δυστυχείς και απελπισμένοι έγιναν οι περισσότερο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου. «Εχάρησαν ουν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριο» (Ιωάν. 20,20).
Εχάρησαν οι μαθηταί. Και μαζί με τους μαθητάς εχάρη και η υπεραγία Θεοτόκος.
Εχάρησαν ακόμη οι άγγελοι εις τον ουρανό.
Χαίρει όμως με την ανάσταση του Χριστού και ολόκληρος η φύση, η οποία τώρα την άνοιξη ενδύεται την εορταστική ατολή της δια να εορτάση την Ανάσταση.
Εχάρησαν ακόμη οι άγγελοι εις τον ουρανό.
Χαίρει όμως με την ανάσταση του Χριστού και ολόκληρος η φύση, η οποία τώρα την άνοιξη ενδύεται την εορταστική ατολή της δια να εορτάση την Ανάσταση.
(Από το βιβλίο «ΠΑΣΧΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, σελ. 190)