Και αυτά τα δύο με το «Λόγο», με τις ιερατικές ευχές στην θεία Λειτουργία, γίνονται «ευχαριστία», Σώμα και Αίμα του Χριστού! Και από εκεί και πέρα μας δίνουν, όχι δύναμη για το σώμα, αλλά χάρη και δύναμη Θεού, άξια να μας μεταδώσουν την αιώνια ζωή, που την τρέφει και την αυξάνει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Και γινόμαστε έτσι, με την θεία κοινωνία, «μέλη του Χριστού», «εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού» (Εφ. 5,30)· τρώγοντας την σάρκα του, δηλαδή ολόκληρο το είναι Του.
Σάρκα και Αίμα
«Σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού κληρονομήσαι ου δύνανται» (Κορ. 15, 50).
Για να μπορέσει ο άνθρωπος να φθάσει (όπως είναι) στη βασιλεία του Θεού, (δηλ με την σάρκα του και με το αίμα του), πρέπει πρώτα κάτι σ’ αυτόν να αλλάξει! Πρέπει τη σάρκα του και το αίμα του, να τα πάρει ο Χριστός, και να τα κάνει δικά Του· να τα αγιάσει. Αν δεν αγιαστούν, αν δεν γίνουν του Χριστού, πώς θα πάνε για πάντα μαζί Του;Το πρόβλημα αυτό δεν είναι πρόβλημα του Χριστού. Ο Χριστός είναι παντοδύναμος. Το πρόβλημα είναι δικό μας. Πρέπει εμείς να παραδώσουμε τον εαυτό μας στο Χριστό να μας αγιάσει. Να κάνουμε τον εαυτό μας όχι πια όργανο αμαρτίας αλλά όπλο δικαιοσύνης.
(Άγιος Ειρηναίος)