Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα καί ὅλοι μας βρισκόμαστε ἔκπληκτοι καί σιωπῶντες μπροστά στό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ.
Πολλοί ἤρθαμε στόν Ναό μέ τήν διάθεση νά προσκυνήσουμε αὐτήν τήν μεγαλειώδη καί ἀπερινόητη ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἴσως, μέ τήν περιέργεια τῆς ἐθιμοτυπικά ἐόρτιας ἀφορμῆς, ψάχνοντας ἀπό τήν φόρτιση τῆς ἀτμόσφαιρας τῶν ἡμερῶν, τυχόν ἀπάντηση στίς ἀπορίες πού κάπου κάπου μέσα στήν διάρκεια τῆς χρονιᾶς φυτρώνουν στό μυαλό, σάν πυρωμένα καρφιά, πού, ἡ παγωνιά ὅμως τῶν ἀσχολιῶν τά κάνει ἄχρηστα σίδερα, ἀντί θεραπευτικά νυστέρια!
Τά καρφιά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ γίνονται καί γιά μᾶς πολλές φορές ἕνα σκανδαλιστικό κάρφωμα σέ μία ἀγωνιώδη ἐρώτηση-ἀπορία:
Ἄν ὁ Χριστιανισμός κατέχει τήν ἀλήθεια τότε γιατί οἱ χριστιανοί δέν εἶναι πέρα γιά πέρα καλύτεροι ἀπό τούς μή χριστιανούς;
Ἡ ἀπορία εἶναι, ἐν μέρει εὔλογη καί ἐν μέρει ἐντελῶς παράλογη.
Α. Εἶναι εὔλογη γιατί κανείς περιμένει ἕνα φάρμακο νά δρᾶ κατευθείαν καί ἀπό μόνο του! Καί αὐτό ἴσως στά φάρμακα νά ἰσχύει. Ὅμως στήν περίπτωση τῶν ἀνθρώπων τά πράγματα δέν λειτουργοῦν μ' αὐτό τόν τρόπο ἀλλά μέ τήν ἀναλογία τοῦ ποσοστοῦ αὐτοπαράδοσής τους στό Χριστό! Ἡ ἀπορία τοῦ πόσο ἀλλάζω πρέπει νά εἶναι τοῦ καθενός Χριστιανοῦ ὄχι τοῦ παρατηρητοῦ! Δέν ἔχει σημασία πῶς αἰσθάνομαι, ἄν τό θερμόμετρο δείχνει ὑψηλό πυρετό.
Ὁ Χριστός λέει νά κρίνουμε τόν ἑαυτό μας μέ βάση τά ἀποτελέσματα, τό δέντρο ἀπό τούς καρπούς του! Ὅταν συμπεριφερόμαστε ἄσχημα παρουσιάζουμε ἕνα χριστιανισμό ἀναξιόπιστο στόν ἔξω κόσμο. Στήν διάρκεια τῶν πολέμων ὑπάρχει τό σλόγκαν "οἱ ἀσύνετες κουβέντες κοστίζουν ζωές". Μέ τόν ἴδιο τρόπο ἡ ἀπρόσεκτη ζωή τῶν χριστιανῶν κοστίζει σχόλια! Θέτει ὑπό ἀμφισβήτηση τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστιανισμοῦ!
Β. Ἀπό τήν ἄλλη εἶναι ἐντελῶς παράλογη, γιατί οἱ ἄνθρωποι ζητοῦν πρίν πιστέψουν στόν Χριστό νά δοῦν τόν κόσμο χωρισμένο ἀκριβῶς σέ δύο στρατόπεδα, χριστιανούς καί μή χριστιανούς, καί ὅσοι βρίσκονται στό πρῶτο ἀνά πάσα στιγμή, νά εἶναι καλύτεροι ἀπό ὅσους βρίσκονται στό δεύτερο!
Ὅμως ὁ Χριστός ἔχει διδάξει ὅτι ὁ κόσμος εἶναι μία σαγήνη μέ καλά καί σαπρά ψάρια (Μάτθ.13,47) καί ἕνα χωράφι μέ σιτάρι καί ζιζάνια (Μάτθ.13,25).
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού παύουν σιγά-σιγά νά εἶναι χριστιανοί, ὅπως καί ἄν αὐτοαποκαλοῦνται, ἀκόμα καί κληρικοί.
Καί ὑπάρχουν ἐπίσης ἄλλοι, πού σιγά-σιγά γίνονται χριστιανοί, ἔστω καί ἄν δέν ὀνομάζονται ἀκόμα ἔτσι!
Συνεπῶς εἶναι παράλογο νά διατυπώνουμε κρίσεις γιά τούς χριστιανούς γενικά καί ἀόριστα, κουβαλώντας θολές ἰδέες πού ἔχουμε ἀποκομίσει ἀπό μυθιστορήματα καί ἐφημερίδες.
Ὁ Χριστός σαρκώθηκε καί σταυρώθηκε γιά νά μεταμορφώσει τά ἀνθρώπινα πλάσματα σέ καινούς-νέους ἀνθρώπους.
Ὁ Χριστός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά μεταμορφώσει τά πλάσματά του σέ υἱούς Του ὄχι ἁπλῶς γιά νά δημιουργήσει καλύτερους ἀνθρώπους. Ἄν ἐμεῖς εἴμαστε αὐτάρεσκα ἱκανοποιημένοι μέ τόν ἑαυτό μας, δέν Τόν χρειαζόμαστε.
Ἴσως σάν τούς φαρισαίους σκανδαλιζόμαστε γιά τίς "παρέες" Του. Ἴσως λέμε καί ἐμεῖς ὅτι, ἄν ὑπῆρχε κάτι σωστό στόν Χριστιανισμό, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι δέν θά ἦταν χριστιανοί!
Στήν ἐποχή μας πού πλέον διαβάστηκε τό γενετικό ὑλικό του ἀνθρώπου καί φανῆκαν οἱ ἐξαρτήσεις καί οἱ δεσμεύσεις του, ἔγινε ἀπό κάθε ἐποχή σαφέστερο, ὅτι καθένας μᾶς κουβαλάει δεδομένα, μέ τά ὁποῖα χρειάζεται νά ἀντιπαλαίψει, ἄν δέν θέλει νά βολευτεῖ στό ψέμα: "ἔτσι εἶμαι καί δέν ἀλλάζω".
Αὐτοῦ του εἴδους ὁ ἀγώνας, γιά ἄλλους εἶναι εὐκολότερος, καί γιά ἄλλους δυσκολοτερος.
Ὅσοι κουβαλᾶνε δύσκολες καταβολές, ἀντιλαμβάνονται μεγαλώνοντας ὅτι χρειάζονται βοήθεια. Αὐτοί εἶναι τά ἀπολωλότα πρόβατα. Αὐτούς εἰδικά ἦρθε νά βρεῖ ὁ Χριστός. Αὐτοί εἶναι οἱ "πτωχοί" καί τελευταῖοι πού θά 'ρθούν πρῶτοι, ἐνῶ κάποιοι ἀπό τούς πρώτους, τελευταῖοι!
Τί λοιπόν μπορεῖς ἄραγε νά ξέρεις γιά τήν ψυχή τῶν ἄλλων ἀνθρώπων;
Ὅσο περισσότερο λοιπόν ξεφορτωθοῦμε αὐτό, πού ὀνομάζουμε δικό μας ἑαυτό, καί ἐπιτρέψουμε στόν Χριστό νά μᾶς καθοδηγήσει, τόσο περισσότερο θά ἀποκτήσουμε τόν δικό μας νέο ἑαυτό. Ὁ πραγματικός μας ἐαυτός, μᾶς περιμένει στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ἄν δέν τοῦ παραδώσεις τόν ἑαυτό σου δέν θά ἀποκτήσεις ποτέ ἕνα ἀληθινό ἑαυτό.
Ἡ ὁμοιότητα εἶναι κάτι πού συναντᾶμε ἀνάμεσα στούς φυσικούς ἀνθρώπους, ὄχι ἀνάμεσα σ' αὐτούς πού αὐτοπαραδίδονται στόν Χριστό.
Οἱ τύραννοι καί οἱ κατακτητές ὑπῆρξαν μονότονα ὅμοιοι μεταξύ τους. Πόσο ὑπέροχα διαφορετικοί εἶναι οἱ ἅγιοι!
Τί λοιπόν μπορεῖς νά ξέρεις γιά τήν ψυχή τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Γιά τούς πειρασμούς, τίς εὐκαιρίες, τόν ἀγώνα τους;
Μία καί μόνον εἶναι ἡ ψυχή σ' ὁλόκληρο τό σύμπαν, πού πραγματικά ξέρεις, καί τῆς ὁποίας τό μέλλον εἶναι στά χέρια σου: Ἡ δική σου ψυχή.
Αὐτοπαράδοσέ την στά πόδια τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι στόν Σταυρό. Καί Ἐκεῖνος θά ἐμφανιστεῖ, νά τῆς μάθει τήν ἀγάπη πού πηγάζει ἀπό τόν Σταυρό Του καί νά τήν κάνει, ὄχι καλύτερη, ἀλλά νέα.
Μέ ἀγάπη καί εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Νικοπόλεως Μ ε λ έ τ ι ο ς
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2011