Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει ελεύθερος και να απολαμβάνει χωρίς δεσμά τα δώρα της αγάπης του Θεού. Περισσότερο δε από κάθε άλλο λαό, εμείς οι Έλληνες νιώθουμε τον πόθο και την ανάγκη της ελευθερίας. Ζωή χωρίς ελευθερία παύει να είναι αγαθό.
Μα εκτός απ’ αυτή την ελευθερία, που όλοι μας γνωρίζουμε, είναι και μια ευρύτερη, και πολύ.σημαντική ελευθερία.
Υπάρχουν.άνθρωποι.που.ζουν ελεύθεροι σε ελεύθερες χώρες, μα είναι δούλοι της αμαρτίας,των παθών, και νιώθουν τόσο ασφυκτικά τα δεσμά αυτής της τρομερής κατάστασης .
Η αμαρτία, που δυστυχώς υπάρχει σ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί όλοι γεννιόμαστε μέσα σ’ αυτήν και την πολλαπλασιάζουμε με τις καθημερινές μας σκέψεις και πράξεις, είναι μια ασφυκτική φυλακή, που κρατά αιχμάλωτη την ψυχή μας.
Κάθε μέρα μόνοι μας, σαν τον μεταξοσκώληκα, περιζώνουμε τη φυλακή μας, την κάνουμε πιο ασφυκτική και στο τέλος, ενώ για τον μεταξοσκώληκα υπάρχει η μεταμόρφωση, για μας δε μένει παρά θάνατος και καταδίκη.
Ο Χριστός όμως, που λέγεται Λυτρωτής και Ελευθερωτής, Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει από τη φυλακή της αμαρτίας, να σπάσει τα δεσμά της. και τα έχει ήδη σπασμένα με τη θυσία του Γολγοθά και την Ανάστασή Του και μας καλεί τώρα αν το θελήσουμε να κάνουμε χρήση της απελευθέρωσης που Αυτός μας χαρίζει και να ζήσουμε ευτυχισμένοι μαζί Του, μακριά από τα δεσμά και την κατάρα της αμαρτίας.
Είναι ακριβώς αυτό που όλοι μας έχουμε τόσο ανάγκη στη ζωή μας.
Μα για να γίνει αυτό, πρέπει με όλη τη δύναμη της ψυχής μας να του φωνάξουμε όπως ο Δαβίδ.
«Κύριε, βγάλε με και εμένα από τη φυλακή και την κατάρα της αμαρτίας. Κύριε, κάνε με παιδί δικό Σου για να ζω μέσα στο φως και στην αλήθεια Σου».
Στη φωνή μας αυτή, αν είναι ειλικρινής, ο Θεός θα απαντήσει με επέμβαση και σωτηρία.