Σελίδες

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Χαράλαμπος. Ο υπέργυρος αθλητής! +10 Φεβρουαρίου

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, είναι ἑορτὴ καὶ πανήγυρις
Χτύπησε πρωὶ – πρωὶ χαρμόσυνα ἡ καμ­πά­να. Κι ὄχι μόνο ἐδῶ ἀλλὰ καὶ σ᾿ ἄλλα μέρη, σὲ χωριὰ καὶ πολιτεῖες κι ἀκόμα στὰ Μετέωρα, γιὰ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους.
Τρεῖς καμπάνες χτυπάει ἡ Ἐκκλησία. 
Μία εἶ­νε πρωὶ – πρωί· εὐλογημένοι ἐ­κεῖνοι ποὺ ἔρ­χονται ν᾽ ἀκούσουν τὸν Ἑξά­ψαλ­μο. 
Δεύτερη ὅ­ταν προχωρήσῃ ὁ ὄρ­θρος, στὶς Καταβασίες. 
Καὶ ἡ τρίτη καμπάνα εἶ­­νε στὴ Δοξολογία, πρὶν τὴ λειτουργία. 
Τὰ παλιὰ τὰ χρόνια μὲ τὸ «Εὐ­λο­­­γη­μένη ἡ βασιλεία…»
ἦταν ὅλοι μέσα στὸ ναό· κατόπιν οἱ πόρτες ἔκλειναν. 
Θὰ τὸ κά­νω κ᾽ ἐ­γὼ ἐδῶ, θὰ ὁρίσω νὰ κλείνουν οἱ πόρ­τες. Αὐτὸ ποὺ γίνεται, νὰ μπαίνῃ κάποιος ὅταν δια­­βάζεται τὸ εὐαγγέλιο, ὅταν διαβάζεται ὁ ἀ­­πό­στολος, ὅταν περνοῦν τὰ ἅγια, εἶνε ἁμαρτία. Κολάζεστε, δὲν ὠφελεῖστε ἔτσι.
Πιστεύω νὰ θέλετε ν᾽ ἀ­κούσετε τὸν βίο τοῦ ἁγίου ποὺ ἑορ­τάζει
Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια, ποὺ δὲν ὑπῆρχαν καὶ πολλὰ βιβλία, ὅμως σὲ κάθε σπίτι εἶχαν τὸν βίο τοῦ ἁγίου τους. 
Καὶ φτάνει ὁ βίος ἑνὸς ἁγίου νὰ μᾶς διδάξῃ πολλὰ πρά­γμα­τα. Εἶνε ἕνας κα­θρέφτης, ποὺ ἡ ἁγία μας Ἐκ­κλησία τὸν βάζει μπροστά μας. 
Κοιτάζον­τας σ᾽ αὐτὸν βλέπουμε πῶς ζοῦσαν ἄλλοτε οἱ Χριστι­ανοί· ζοῦσαν σὰν ἄγγελοι. Τώρα ἐμεῖς, στὰ ἔ­σχατα αὐτὰ χρό­νια, ζοῦμε ὄχι σὰν ἄγγελοι, ὄ­χι σὰν Χριστιανοὶ ἄν­θρωποι, μὰ σὰν ζῷα, χει­ρό­τερα κι ἀ­π᾽ τοὺς δαίμονες μερικὲς φορές.
Ἂς κοιτάξουμε στὸν πνευματικὸ αὐτὸ καθρέφτη, γιὰ νὰ δοῦμε τὶς δικές μας ἀσχήμιες, ἀλλὰ νὰ δοῦμε καὶ τὸ μεγαλεῖο, τὸ ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ μεγαλεῖο ποὺ εἶχε ὁ ἅγιος.
Πατρίδα τοῦ ἁγίου Χαραλάμπου, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ Μαγνησία. 
Ὄχι ἡ Μαγνησία ποὺ εἶ­­νε στὴ Θεσσαλία μὲ πρωτεύουσα τὸ Βόλο, ἀλλὰ –σύμφωνα μὲ τὰ Μηναῖα τῆς Ἐκκλησίας– ἡ Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ποὺ εἶνε κοντὰ στὴ Σμύρνη. 
Μικρασιάτης ἦταν ὁ ἅγιος Χαράλαμπος ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἅγιοι. 
Ἡ Μικρὰ Ἀσία καὶ ὁ Πόντος εἶνε μέρη στὰ ὁποῖα ὅπου νὰ σκαλίσουμε θὰ βροῦμε ὀστᾶ ἁγίων.
Τί ἐργασία ἔκανε ὁ ἅγιος Χαράλαμπος; ἦ­ταν πλούσιος, ἄρχον­τας, στρατηγός, βασιλιᾶς; Κάτι παραπάνω. Μὰ ποιός εἶνε παραπάνω ἀπ᾽ τὸ βασιλιᾶ; 
Στὴ Μικρὰ Ἀσία ἔδιναν ὡραῖες εὐ­χές. Ὅταν εὐχόντουσαν ἕναν παπᾶ τοῦ ἔλεγαν «Νὰ χαίρεσαι τὴ βασιλεία σου»· ἐννοοῦ­σαν δηλαδὴ ὅτι ὁ παπᾶς εἶνε παραπάνω κι ἀπ᾽ τὸ βασιλιᾶ. 
Ὅπως ὁ ἀξιωματικὸς τοῦ στρατοῦ χωρὶς τὴ στολὴ εἶνε σὰν ἁπλὸς πολίτης ἐνῷ ὅ­ταν φέρῃ τὴ στολὴ ἐκπροσωπεῖ τὴν πατρί­δα, ἔτσι κι ὁ παπᾶς ποὺ φόρεσε τὸ ῥάσο, ἀπ᾽ τὴ στιγμὴ ποὺ περιβάλλεται τὸ πετραχήλι ἐν­εργεῖ ἐξ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, εἶ­νε ἄγγελος καὶ παρα­πάνω ἀ­πὸ ἄγγελος· ἔχει ἐξουσία ποὺ δὲν ἔ­χουν οὔτε οἱ ἄγγελοι. 
Ὅ­ταν πᾷς στὸν πνευ­ματικό, γονατίσῃς καὶ πῇς τὰ ἁ­μαρτήμα­τά σου, κ᾽ ἐκεῖνος ἁπλώσῃ πάνω σου τὸ πετρα­χήλι καὶ πῇ, «Παιδί μου, ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραί­ου ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι», τότε οἱ ἁ­μαρτίες σου ὅλες συγχωροῦν­ται. 
Γι᾿ αὐτὸ λέμε ὅτι ὁ ἱερεὺς εἶνε παραπάνω κι ἀπὸ τὸ βασιλιᾶ κι ἀπὸ τὸν ἄγγελο.

Ἱερεὺς λοιπὸν ἦταν ὁ ἅγιος Χαράλαμπος· ἱερεὺς γεμᾶτος φωτιά, ποὺ μιλοῦσε γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ δάκρυζε, ποὺ πήγαινε ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι καὶ φρόντιζε φτωχοὺς καὶ χῆρες, ποὺ φρουροῦσε τὸ ποίμνιό του ἀπ᾽ τοὺς αἱρετικούς. 
Ἀλλ᾽ ὁ σατανᾶς τὸν μίσησε καὶ ὑποκίνησε τὰ ὄργανά του νὰ ἐξοντώσουν τὸν ἅγιο.
Βασίλευε τότε ὁ εἰδωλολάτρης Σεπτίμιος Σεβῆρος (193-211 μ.Χ.) καὶ κήρυξε διωγμὸ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν. 
Μεταξὺ τῶν πρώτων ποὺ συν­ελήφθησαν ἦταν ὁ ἅγιος Χαράλαμπος, γέρον­τας ἑκατὸ ἐτῶν μὲ ἄσπρα γένεια καὶ μαλλιά
Τὸν ὡ­δήγησαν δέσμιο στὸ κρι­τήριο, ὅπου ὡ­μολόγησε ὅτι εἶνε Χριστιανὸς ἱερεύς.
Τοῦ ἔ­ταξαν διορία ν᾽ ἀποφασίσῃ ἂν θὰ ἀρ­νηθῇ τὸ Χριστό, κ᾽ ἐκεῖνος εἶπε· Ὄχι δὲν τὸν ἀρνοῦ­μαι. 
Τοῦ ἔδειξαν τὰ ὄργανα μὲ τὰ ὁποῖα βασά­νιζαν τοὺς μάρτυρες, ἀλλὰ δὲν φοβήθηκε. 
Καὶ ἀκολούθησε τὸ μαρτύριό του, ποὺ εἶ­νε ἀπὸ τὰ σπάνια· τὸν ἔγδαραν ζωντανό
Τὸ ὑ­πέμεινε ἀνυποχώρητος μέχρι τέλους, πρᾶγμα ποὺ ἔκανε κι ἄλλους νὰ πιστέψουν στὸ Χριστό.
Σήμερα ἡ τιμία κάρα του φυλάσσεται στὴν ἱερὰ μονὴ Ἁγίου Στεφάνου στὰ Μετέωρα.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ παθήματα ὁ ἅγιος Χαράλαμ­πος ἔκανε καὶ θαύματα. Καὶ μέχρι σήμερα τὰ ἱ­ερὰ λεί­ψανά του, εἴτε στὰ Μετέωρα τῆς Θεσσα­λίας εἴ­τε ἀλλοῦ, θαυματουργοῦν. 
Ἂς μὴν πιστεύ­ουν οἱ ἄθεοι, δικαίωμά τους· ἐμεῖς πιστεύουμε, ὅ­τι ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει καὶ θαυματουργεῖ εἰς τοὺς αἰῶ­νας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἅ­γιοί του κάνουν θαύματα πολλά.
Μερικὰ θαύματα ποὺ ἔκανε στὴν ἐποχή του.
Πρῶτον. Τὸν πήγανε σ᾽ ἕνα ναὸ γεμᾶτο εἴ­δωλα. Μό­λις μπῆκε ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ σταυ­ροῦ, κι ἀ­μέσως ὅλα τὰ ἀγάλματα ἔπεσαν κά­τω καὶ ἔγιναν κομμάτια.
Δεύτερον. Ἐκεῖ ποὺ τὸν φυλάκισαν ὑπῆρχε ἕνα ξερὸ δέντρο, κι ὅταν ἄγγιξε πάνω του τὸ χέρι ὁ ἅ­γιος Χαράλαμπος, αὐτὸ ἔγινε πράσινο καὶ γέμισε λουλούδια καὶ καρπούς.
Τρίτον. Γιὰ νὰ τὸν ἐξευτελίσουν τὸν κάθισαν ἀνάστροφα ἐπάνω σ᾿ ἕνα ἄλογο καὶ τὸν περι­έφεραν ἀπὸ πολιτεία σὲ πολιτεία, τὸν κορόιδευαν καὶ τὸν ἔφτυναν. 
Καὶ ξαφνικά –ἂς μὴν τὸ πιστεύῃς ἐσύ, ἐγὼ τὸ πιστεύω– τὸ ἄλογο πῆρε ἀνθρώπινη φωνὴ καὶ εἶπε· 
Ὦ ἀσεβεῖς, γιατί τυραννεῖτε τὸν ἅγιο αὐτὸν ἄνθρωπο;… Ὅταν ἄκουσαν ἄλογο νὰ μιλάῃ τά ᾽χασαν.
Καὶ τὸ τελευταῖο. Ἐκεῖ ποὺ ἀνέκριναν τὸν ἅ­γιο Χαράλαμπο, ἕνας ἀνώτερος ἀξιωματι­κός, ὁ Κρίσπος, ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ εἶπε μιὰ φρικτὴ βλαστήμια, ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴν ἐ­πα­ναλάβω ἐδῶ. (Λέω μόνο ὅτι στὶς ἡμέρες μας βρέθηκε ἕνας νὰ τὴν ἐπαναλάβῃ, ὁ Καζαν­τζάκης, καὶ δυστυχῶς ἡ κρατικὴ τηλε­όρασι με­ταδίδει ἔργα του. Ἂν ὕβριζε ἔτσι τὶς μανάδες τῶν σημερινῶν ἀρχόντων μας, δὲν θὰ τὸν ἄ­φηναν ἀσφαλῶς· τώρα ὅμως γι᾽ αὐ­τοὺς εἶνε μικρὴ ἡ Παναγιὰ καὶ μικρὸς ὁ Χριστός, καὶ μεγάλοι εἶνε αὐτοί, ποὺ μπροστὰ στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία εἶνε πελώρια μηδενικά. Αἶ­σχος αὐτὸ γιὰ τὸ κράτος μας!…) 
Ὁ Κρίσπος λοιπὸν εἶπε τὴ βλαστήμια αὐτή. 
Καὶ ὁ βα­σιλιᾶς, ποὺ ἦταν δίπλα του, πῆρε κι αὐ­τὸς θάρ­ρος καὶ τί ἔκανε· σήκωσε ὁ ἄθλιος τὰ χέ­ρια, μούντζωνε τὸν οὐρανὸ καὶ ἔλεγε· Χριστέ, δὲν σὲ φοβᾶμαι· κατέβα κάτω νὰ παλέ­ψουμε καὶ θὰ σὲ νικήσω· καὶ ἂν δὲν κατεβαίνῃς ἐσύ, θ᾽ ἀνεβῶ ἐγὼ στὸν οὐρανὸ νὰ σὲ γκρεμίσω ἀ­πὸ ἐκεῖ… 
Προτοῦ ὅμως νὰ τελειώσῃ τὶς βλασφη­μίες του ἔγινε σεισμὸς φοβερός! 
Τοὺς ἔ­πιασε τρόμος καὶ φόβος, ἔπεσαν κάτω αὐτοὶ μὲ τὰ σπαθιά τους, ἔτρεμαν καὶ φώναζαν μετα­νοημένοι σὰν τὸ λῃστὴ στὸ Γολγοθᾶ καὶ σὰν τὸν ἑκατόνταρχο ποὺ εἶπε «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» (Ματθ. 27,54. Βλ. & Μᾶρκ. 15,39. Λουκ. 23,47). 
Αὐτὰ συνέβησαν καὶ πίστεψαν τότε πολλοί, μεταξὺ τῶν ὁ­ποίων καὶ ἡ κόρη τοῦ βασιλιᾶ.
Δὲν σᾶς λέω περισσότερα. Εἶνε πράγματι ἅ­γιος ζωντανός, θαυματουργεῖ μέχρι σήμερα. 
Σ᾽ ἕνα μέρος τῆς Θεσσαλίας –εἶνε χρόνια τώρα– εἶχε πέσει χολέρα καὶ θέριζε τὸν κό­σμο. 
Οἱ γιατροὶ δὲν μπόρεσαν νὰ σταματήσουν τὸ κακό. 
Πῆραν τὴν κάρα τοῦ ἁγίου ἀπὸ τὰ Μετέ­ωρα, τὴν ἔφεραν ἐκεῖ, νήστεψαν τρεῖς μέρες, καὶ ἡ ἀρρώστια κόπηκε ἀμέσως! Μεγάλη ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους· ἡ θρησκεία μας εἶνε ζωντανή.

Μὲ ἀφορμὴ ὅμως τὴν τιμωρία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ βλασφημία, ὅπως εἴδαμε, πρέπει τώρα, ἀ­δελφοί μου, νὰ προσέξουμε κ᾽ ἐμεῖς τὸ ζήτημα αὐτό, ποὺ δυσ­τυ­χῶς ἔχει διαδοθῆ πολὺ στὸν τόπο μας. 
Γιὰ νὰ σταματήσῃ ἡ βλασφημία, ὀ­φείλου­με ν᾽ ἀγωνιστοῦμε ὅ­λοι, καὶ προπαντὸς ὅσοι κατάγονται ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ ἁγίου Χα­ραλάμπους, Μικρασι­ᾶ­τες καὶ Πόντιοι. 
Στὸν Πόντο καὶ τὴ Μικρὰ Ἀσία, ἑκατὸ χρό­νια νὰ καθόσουν, βλαστήμια δὲν ἄκουγες.
Τώ­ρα, ἐκεῖ ποὺ κατοικοῦν πρόσ­­φυγες ἀπ᾽ τὰ μέρη ἐκεῖνα, ἀλλὰ καὶ σ᾽ ὅλη τὴν πατρίδα μας, δὲν περνάει μέρα χωρὶς ν᾽ ἀ­κουστῇ βλαστήμια. 
Πάθος φοβερό. 
Μικροὶ – μεγάλοι βλαστημοῦν, ἀκόμα καὶ τὰ θεῖα! 
Καταν­τήσαμε ἔθνος βλάσφημο. Κι ὅπως τό­τε ποὺ βλαστήμησαν ὁ Κρίσπος καὶ ὁ βασιλιᾶς ἔ­γινε σεισμός, φοβᾶ­μαι ἀδέρφια μου. 
Ἁμαρτω­λὸς εἶμαι, μὰ προ­φητεύω· ἂν δὲν μετανο­ήσουμε, θὰ τιμωρηθοῦμε.
Δύο εἶνε τὰ με­γά­λα ἁμαρτήματα τοῦ λαοῦ μας· ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας μαζὶ μὲ τὶς ἐκ­­τρώσεις, καὶ τὸ δεύτερο ἡ βλασφημία. 
Καὶ φο­βᾶμαι γι᾿ αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, μήπως καμμιὰ ὥρα γίνῃ σεισμὸς καὶ καταποντισμός.
Γι᾿ αὐτὸ τώρα, ποὺ ἀκοῦμε τὸν βίο τοῦ ἁ­γίου Χαραλάμπους, παρακαλῶ νὰ προσπαθήσουμε νὰ μὴν ἀκούγεται καθόλου βλαστήμια. 
Μικροὶ – μεγάλοι, ἄντρες – γυναῖκες, προσηλω­μένοι ὅλοι στὴν πίστι μας, νὰ μὴ ἐπιτρέπουμε σὲ κανένα νὰ προσβάλῃ τὸν Κύριό μας. 
Πάν­τα καθαροί, ἁγνοί, ἀφωσιωμένοι στὴν πίστι τῶν πατέρων μας, διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Χαραλάμπου καὶ πάντων τῶν ἁγίων· ἀμήν.
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Χαραλάμπους Μανιακίου – Ἀμυνταίου τὴν Τρίτη 10-2-1976
 
Στην επικράτεια ο Άγιος Χαράλαμπος είναι Πολιούχος στις πιο κάτω περιοχές μας
Στην Πρέβεζα, στον Πύργο Ηλείας, στην Κέα, τα Φιλιατρά, Χανάκια Ηλείας, στην  Έξω Γωνιά Σαντορίνης, Ακράτα Αιγιαλείας, Ληξούρι Κεφαλληνίας, Εύδηλο Ικαρίας, καθώς και στους Παξούς.

 

 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπους στο Καμάρι της Σαντορίνης 10.2.2019



 

 

 

 

Κλικ εδώ. Πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους στην Έξω Γωνιά της Σαντορίνης 9 & 10 Φεβρουαρίου 2019 


 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά Σαντορίνης 10.2.2018


 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά Σαντορίνης 10.2.2016


 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά Σαντορίνης 10.2.2015

 

 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Εσπερινός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά Σαντορίνης 9.2.2015


 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά Σαντορίνης 10.2.2014

 

 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Εσπερινός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω - Γωνιά της Σαντορίνης 9.2.2013

 


 

 


 

 

 

Κλικ εδώ! Εορτασμός Αγίου Χαραλάμπου στην Έξω Γωνιά της Σαντορίνης10.2.2012

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Μια βόλτα στην Έξω Γωνιά της Σαντορίνης! 

 

 

 

Κλικ στις ιστοσελίδες μας: Αρμενιστής, Εμείς και η Κοινωνία μας, Γιάννης Αργυρός Σαντορίνη