Ο Όσιος Πορφύριος τον γνώριζε και του είχε προείπει ότι "θα φύγουν μαζί".
Ο γέροντας γεννήθηκε το 1928 στο μικρό χωριό Κεραμούτσι Μαλεβιζίου, του νομού Ηρακλείου, και το κοσμικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος.
Από παιδί ήταν πολύ πιστός και γεμάτος αγάπη και καλοσύνη.
Με μεγάλη φτώχεια και πολλές στερήσεις τελείωσε την Πάντειο, έδωσε εξετάσεις με επιτυχία και διορίστηκε ως αγρονόμος, αρχικά στην Ολυμπία και κατόπιν
στην Κρήτη, όπου έλαμψε με το ήθος και την καλοσύνη του.
Αν και είχε αποφασίσει να γίνει μοναχός, η οικογένειά του τον πίεσε για ένα προξενιό με μια κοπέλα κι εκείνος υπάκουσε και την παντρεύτηκε.
Ευτυχώς, η σύζυγός του, Μαρία, ήταν κι εκείνη πολύ πιστή, συνετή και καλή.
Από παιδί ήταν πολύ πιστός και γεμάτος αγάπη και καλοσύνη.
Με μεγάλη φτώχεια και πολλές στερήσεις τελείωσε την Πάντειο, έδωσε εξετάσεις με επιτυχία και διορίστηκε ως αγρονόμος, αρχικά στην Ολυμπία και κατόπιν
στην Κρήτη, όπου έλαμψε με το ήθος και την καλοσύνη του.
Αν και είχε αποφασίσει να γίνει μοναχός, η οικογένειά του τον πίεσε για ένα προξενιό με μια κοπέλα κι εκείνος υπάκουσε και την παντρεύτηκε.
Ευτυχώς, η σύζυγός του, Μαρία, ήταν κι εκείνη πολύ πιστή, συνετή και καλή.
Την ημέρα της κηδείας του πατέρα του, το 1964, υπέστη σοβαρό τροχαίο και κινδύνεψε να χάσει τα πόδια του.
Έταξε λοιπόν στον άγιο Νεκτάριο ότι, αν τον βοηθήσει να γίνει καλά, θα γίνει ιερέας.
Όταν όμως σώθηκε από τον κίνδυνο (του εμφανίστηκε μάλιστα ο άγιος) και ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί από αγρονόμος και να χειροτονηθεί, αντιμετώπισε τρομερό ψυχολογικό πόλεμο από τη σύζυγό του (που όμως αργότερα τον στήριξε πολύ), την οικογένειά του και την οικογένεια της συζύγου του, αλλά και τους συναδέλφους και τους γνωστούς του!
Γνωστός του τον σταμάτησε στο δρόμο και του είπε: "Φτου σου, μωρέ, πώς κατάντησες!".
Θείος της γυναίκας του τη συνάντησε και της είπε: "Ε, ανηψιά, ήμαθα πως ο άντρας σου, ο Κωστής, γίνηκε παπάς. Όπου τεμπέλης και καλοφαγάς γίνεται παπάς. Ε, ανηψιά;".
Όμως αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος, είπε στην παπαδιά: "Ήμαθα, μπρε ανηψιά, πως ο παπάς σου είναι ο καλύτερος παπάς τση χώρας!".
Έταξε λοιπόν στον άγιο Νεκτάριο ότι, αν τον βοηθήσει να γίνει καλά, θα γίνει ιερέας.
Όταν όμως σώθηκε από τον κίνδυνο (του εμφανίστηκε μάλιστα ο άγιος) και ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί από αγρονόμος και να χειροτονηθεί, αντιμετώπισε τρομερό ψυχολογικό πόλεμο από τη σύζυγό του (που όμως αργότερα τον στήριξε πολύ), την οικογένειά του και την οικογένεια της συζύγου του, αλλά και τους συναδέλφους και τους γνωστούς του!
Γνωστός του τον σταμάτησε στο δρόμο και του είπε: "Φτου σου, μωρέ, πώς κατάντησες!".
Θείος της γυναίκας του τη συνάντησε και της είπε: "Ε, ανηψιά, ήμαθα πως ο άντρας σου, ο Κωστής, γίνηκε παπάς. Όπου τεμπέλης και καλοφαγάς γίνεται παπάς. Ε, ανηψιά;".
Όμως αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος, είπε στην παπαδιά: "Ήμαθα, μπρε ανηψιά, πως ο παπάς σου είναι ο καλύτερος παπάς τση χώρας!".
Ως νέος ιερέας τοποθετήθηκε στο μεγάλο ορεινό χωριό Αγία Βαρβάρα Ηρακλείου, δίπλα στον ενάρετο παπά Μανώλη, και εκεί έγινε σπουδαίος πνευματικός πατέρας του λαού, αλλά εκδηλώθηκε και το διορατικό του χάρισμα. Τ
ο 1979 η παπαδιά κοιμήθηκε, μετά από 4ετή μάχη με τον καρκίνο, αφού, λίγους μήνες νωρίτερα, είχε καρεί μοναχή - παίρνοντας και επίσημα το μοναχικό σχήμα, αφού για χρόνια, με κοινή συμφωνία, ζούσαν ζωή αγνότητας με το σύζυγό της.
Μετά από αυτό, ο γέροντας ταξίδεψε στο Άγιο Όρος και έγινε μοναχός με το όνομα Τιμόθεος.
Επιστρέφοντας στην Κρήτη, ίδρυσε το γυναικείο Ησυχαστήριο των Αγίων Θεοδώρων (αντιμετωπίζοντας πάλι πολλά προβλήματα, με τη χάρη του Θεού), όπου έζησε και έλαμψε ως πνευματικός του λαού.
ο 1979 η παπαδιά κοιμήθηκε, μετά από 4ετή μάχη με τον καρκίνο, αφού, λίγους μήνες νωρίτερα, είχε καρεί μοναχή - παίρνοντας και επίσημα το μοναχικό σχήμα, αφού για χρόνια, με κοινή συμφωνία, ζούσαν ζωή αγνότητας με το σύζυγό της.
Μετά από αυτό, ο γέροντας ταξίδεψε στο Άγιο Όρος και έγινε μοναχός με το όνομα Τιμόθεος.
Επιστρέφοντας στην Κρήτη, ίδρυσε το γυναικείο Ησυχαστήριο των Αγίων Θεοδώρων (αντιμετωπίζοντας πάλι πολλά προβλήματα, με τη χάρη του Θεού), όπου έζησε και έλαμψε ως πνευματικός του λαού.
Ο γέροντας Τιμόθεος αντιμετώπισε με ταπείνωση και αγάπη, δοξάζοντας το Θεό, τρομακτικά προβλήματα υγείας.
Εκτός των άλλων, πέρασε 102 πνευμονικά οιδήματα, ένα από τα οποία ήταν και η αιτία του θανάτου του (30 Δεκεμβρίου 1991).
Η ζωή του, οι ασκητικοί του αγώνες, η διδασκαλία του και οι συγκλονιστικές περιπέτειές του δημοσιεύονται στο βιβλίο "Ο γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ο Πνευματικός", έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίων Θεοδώρων Ηρακλείου.
Εκτός των άλλων, πέρασε 102 πνευμονικά οιδήματα, ένα από τα οποία ήταν και η αιτία του θανάτου του (30 Δεκεμβρίου 1991).
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΥ
• Η Ορθοδοξία είναι υπέρ παν αγαθόν. Είναι μεγάλο πράγμα να είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός.
• Να σιωπάτε για να προκόψετε.
• Να επικαλείσθε τον φύλακα Άγγελο, σάς βοηθά σ’ όλη σας τη ζωή. Όταν πεθαίνουμε παραμένει στον σώμα έως της ταφής, για να μην εισέλθη ο διάβολος. Και την ψυχή την συνοδεύει ό Αρχάγγελος Μιχαήλ.
• Να επικαλείσθε πολλές φορές τον όνομα της Παναγίας. Διά της Θεοτόκου θα πλησιάσετε τον Υιόν και διά του Υιού τον Πατέρα.
• Να ευχαριστείτε τον Θεό συνεχώς, για όλα. Και για τον αέρα πού αναπνέετε, τον νερό πού πίνετε.
• Η Θεία Λειτουργία είναι ανεκτίμητο δώρο προς την ανθρωπότητα.
• Να σιωπάτε για να προκόψετε.
• Να επικαλείσθε τον φύλακα Άγγελο, σάς βοηθά σ’ όλη σας τη ζωή. Όταν πεθαίνουμε παραμένει στον σώμα έως της ταφής, για να μην εισέλθη ο διάβολος. Και την ψυχή την συνοδεύει ό Αρχάγγελος Μιχαήλ.
• Να επικαλείσθε πολλές φορές τον όνομα της Παναγίας. Διά της Θεοτόκου θα πλησιάσετε τον Υιόν και διά του Υιού τον Πατέρα.
• Να ευχαριστείτε τον Θεό συνεχώς, για όλα. Και για τον αέρα πού αναπνέετε, τον νερό πού πίνετε.
• Η Θεία Λειτουργία είναι ανεκτίμητο δώρο προς την ανθρωπότητα.
ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ
Κάποια μητέρα είχε στο νοσοκομείο άρρωστο σοβαρά το παιδί της. Το είχαν βάλει χειρουργείο και κείνη αγωνιούσε απ’ έξω.
Κάποια στιγμή, βλέπει και περνάει ένας ιερέας.
Εκείνη, έτρεξε, τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για το παιδί της.
Πήγε να τού δώσει κάποια χρήματα.
Πριν προλάβει να του πει το όνομα τού παιδιού της τής λέει:
«Δεν χρειάζονται τά χρήματα, να, δώσε τα σέ κείνη τη φτωχή, που τα έχει ανάγκη• υπέρ υγείας Μιχαήλ».
– Από πού είστε Πάτερ;
– Από τους Αγίους Θεοδώρους.
Η μητέρα αυτή διηγήθηκε το περιστατικό σε μια φίλη της. Η φίλη αυτή γνώριζε το μοναστήρι και τον Γέροντα και της λέει «Από τους Αγίους Θεοδώρους; Μόνο ο πατήρ Τιμόθεος μπορεί να ήταν, γιατί δεν υπάρχουν άλλοι «Άγιοι Θεόδωροι» στην Κρήτη.
Κι αν είδες τον πατέρα Τιμόθεο, τότε σου παρουσιάσθηκε• γιατί αυτός είναι πάρα πολύ άρρωστος κι αποκλείεται να πήγε στο νοσοκομείο, όπως τον είδες εσύ».
Αργότερα ήρθε η γυναίκα στο μοναστήρι κι αναγνώρισε τον Γέροντα. Όμως ο Γέροντας, φυσικά, δεν είχε βγει από το κελί του, διότι ήταν πολύ άρρωστος.
Όταν του είπαν το περιστατικό απάντησε:
«Ε, ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί από την καρέκλα, που κάθεται να επισκέπτεται τους έχοντας ανάγκη και να βοηθά».
Το περιστατικό αυτό συνέβη τον Ιούλιο του 1991, λίγους μήνες πριν την κοίμηση του.
Κάποια μητέρα είχε στο νοσοκομείο άρρωστο σοβαρά το παιδί της. Το είχαν βάλει χειρουργείο και κείνη αγωνιούσε απ’ έξω.
Κάποια στιγμή, βλέπει και περνάει ένας ιερέας.
Εκείνη, έτρεξε, τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για το παιδί της.
Πήγε να τού δώσει κάποια χρήματα.
Πριν προλάβει να του πει το όνομα τού παιδιού της τής λέει:
«Δεν χρειάζονται τά χρήματα, να, δώσε τα σέ κείνη τη φτωχή, που τα έχει ανάγκη• υπέρ υγείας Μιχαήλ».
– Από πού είστε Πάτερ;
– Από τους Αγίους Θεοδώρους.
Η μητέρα αυτή διηγήθηκε το περιστατικό σε μια φίλη της. Η φίλη αυτή γνώριζε το μοναστήρι και τον Γέροντα και της λέει «Από τους Αγίους Θεοδώρους; Μόνο ο πατήρ Τιμόθεος μπορεί να ήταν, γιατί δεν υπάρχουν άλλοι «Άγιοι Θεόδωροι» στην Κρήτη.
Κι αν είδες τον πατέρα Τιμόθεο, τότε σου παρουσιάσθηκε• γιατί αυτός είναι πάρα πολύ άρρωστος κι αποκλείεται να πήγε στο νοσοκομείο, όπως τον είδες εσύ».
Αργότερα ήρθε η γυναίκα στο μοναστήρι κι αναγνώρισε τον Γέροντα. Όμως ο Γέροντας, φυσικά, δεν είχε βγει από το κελί του, διότι ήταν πολύ άρρωστος.
Όταν του είπαν το περιστατικό απάντησε:
«Ε, ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί από την καρέκλα, που κάθεται να επισκέπτεται τους έχοντας ανάγκη και να βοηθά».
Το περιστατικό αυτό συνέβη τον Ιούλιο του 1991, λίγους μήνες πριν την κοίμηση του.
«Χαίροις, Ἡρακλείου νέος φωστὴρ Κρήτης, ὁ φωτίσας ἐναρέτου σου ἀγωγῆς ἀστραπαῖς ἐν χρόνοις ἐσχάτοις πᾶσαν κτίσιν, Τιμόθεε, Ὁσίων φέγγος νεόφωτον»
