Σελίδες

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: μια ζωή «σαν παιδάκι» +2 Δεκεμβρίου

Είμαστε τσιγκούνηδες στα συναισθήματα. Δε μιλάμε, δε λέμε τι αισθανόμαστε -πιστέυουμε ότι θα προδοθούμε. 
Μπορεί να έχουμε προδοθεί παλιότερα: τούτο κάνει την εξωτερίκευση των συναισθημάτων πιό δύσκολη. 
Απ’ την άλλη, βλέπεις τα παιδιά, κυρίως των μικρότερων τάξεων και του νηπιαγωγείου, πόσο αυθόρμητα κλαίνε, πόσο αυθόρμητα γελάνε. 
Συμβαίνει να μπαίνεις μέσα στο χώρο που βρίσκονται και τρέχουν να σ’ αγκαλιάσουν, να σε φιλήσουν στο μάγουλο. 
Μεγάλη ευλογία τα παιδιά, πρώτα απ’ όλα γιατί με την αλήθεια τους όλους μας διδάσκουν.
 Γι’ αυτό λέει ο Χριστός ότι αν δε γίνουμε σαν τα παιδιά, τότε δεν θα κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών. 
Δε θέλει ψεύτες ο Χριστός, ανθρώπους αληθινούς θέλει, ανθρώπους που αγωνίζονται για να ‘ναι ελεύθεροι. 
Τα παιδιά δεν είναι ελεύθερα; Αν αφήναμε τη ζωή μας όντως στον Χριστό, τότε θα μοιάζαμε στ’ αλήθεια στα παιδιά.



Γνώρισα μια γιαγιά απ’ τον Ωρωπό που είχε πνευματική σχέση με τον Όσιο Πορφύριο
Όταν την ρώτησα, τώρα να ‘ναι ενενήντα χρονών, πως ήταν ο γέροντας Πορφύριος, εκείνη αυθόρμητα απάντησε: “σαν παιδάκι, σαν παιδάκι”. 
Εκεί κατοίκησεν ο Χριστός, σε κάποιον που διάλεξε να μείνει παιδάκι γιατί το παιδάκι δεν μεριμνά, το παιδάκι εμπιστεύεται, το παιδάκι όταν του κάνει κανείς κακό, για λίγο του θυμώνει, έπειτα το ξεχνά. 
Παιδάκι αν είσαι, τότε τα μάτια σου είναι καθαρά, δε τα κούρασες -εκεί που ως “μεγάλος” χάνεις κάθε εμπιστοσύνη, την κάθε ελπίδα και το φως. 
Όταν ρωτήσεις ένα παιδάκι τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, τότε εκείνο θα σου πει κάτι φαντασμαγορικό. Πετάει το μυαλό των παιδιών. Κι η ψυχή του χριστιανού πρέπει να πετάει, λέει ο Όσιος Πορφύριος.
Βλέπεις τον Όσιο Πορφύριο πως κάνει υπακοή, σα παιδάκι, στους δύο αυστηρούς αυταδέλφους μοναχούς, όταν πρωτοασκήτεψε στον Άθωνα ως μοναχός Νικήτας. 
Ο ένας μοναχός έλεγε, ο άλλος ξέλεγε. 
Ο δεκατετράχρονος μοναχός Νικήτας έκανε απλά υπακοή. Σαν να έπαιζε σ’ ένα παιχνίδι, άλλωστε, ήταν μικρός στην ηλικία. Κιχ δεν έβγαζε: ο ένας του έλεγε “φόρτωσε τις πέτρες εδώ”, ο μικρός τις μετέφερε μετά κόπων και βασάνων. 
Ο άλλος του έβαζε τις φωνές “γιατί έφερες τις πέτρες εδώ;”, “-Να ‘ναι ευλογημένο” απαντούσε. Κι έκανε προσευχή, αυτό ήταν το βασικότερο. Τότε ήταν που απέκτησε και το διορατικό χάρισμα. Έφηβος κι όλας έμοιαζε στον Χριστό: ως αμνός άφωνος… Αυτό θα πει εμπιστοσύνη, αυτό θα πει πίστη! 
Δες με τι θέρμη κάνουν τα παιδάκια προσευχή, πως επιμένουν να κάνουν σωστά το σταυρό τους… 
Κι όταν ζητούν κάτι, πόσο γλυκά το ζητούν;
Λέει ο γέροντας Πορφύριος να λέμε “γλυκόλογα στον Χριστό”, να Τον παρακαλάμε όμορφα -όπως τα παιδιά παρακαλούν για κάτι.
Ο Όσιος Πορφύριος έχει τόση αλήθεια που οι σοφοί του κόσμου δεν αντέχουν. 
Ο άνθρωπος με τον ίντερνετ απείρων ταχυτήτων, δε μπορεί να κατανοήσει εύκολα πως ένας άνθρωπος - που σε πολλούς θα φαίνονταν ανώριμος, σαν παιδάκι- ξεπέρασε τη Σοφία του όλου κόσμου. 
Έφτασε να κανονίζει διαστημόπλοια ενώσω βρίσκονταν στο καλυβάκι του στο Μήλεσι. 
Εκεί ψηλά αν δε γίνεις “σαν παιδάκι”, δε φτάνεις! 
Ρωτάς τα παιδάκια τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν και θα σου πουν αρκετά “αστροναύτες”. 
Ο γέροντας Πορφύριος ξεπέρασε σε σοφία και τους ίδιους τους αστροναύτες. 
Αν τον ρώταγες, μικρό, τι θέλει να γίνει, εκείνος σίγουρα θ’ απαντούσε ότι θέλει να γίνει Άγιος: τούτο μας δείχνει η ζωή του.
Η Σοφία του Θεού ξεπερνά κατά πολύ τη δική μας, τη σοφία του κόσμου. 
Ο Όσιος Πορφύριος, ήταν του Χριστού κι όχι του κόσμου. Βίωσε στον κόσμο σαν παιδάκι, μαγνήτης του Αγίου Πνεύματος. 
Πήγε προς τον Χριστό χωρίς δεύτερες σκέψεις. 
Του έδωσε την αλήθεια του κι ο Χριστός απάντησε με Αγιότητα.
Ιάσων Ιερομ.
 http://www.nif.gr
αααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰχνηλάτης τῶν πάλαι πατέρων γέγονας, Ἁγιωνύμου τοῦ Ὄρους ἀσκήσας Σκήτῃ σεπτῇ, Τριάδος τῆς Ζωαρχικῆς, τῶν Καυσοκαλυβίων, ἄβυσσος θείων δωρεῶν, λυτήρ δεινῶν ἀσθενειῶν, ἐδείχθης ὦ θεοφόρε. Πορφύριε οἰκουμένης, πάσης, ποιμήν ἡμῶν καί στήριγμα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
(Ὑπὸ Εὐαγγέλου Καραδήμου)
Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, Οἰκουμένης ἀγλάϊσμα (πρώτη γραφή: πανελλήνων τὸν Γέροντα), τῆς Θεολογίας τὸν μύστην καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς ἰᾶται πίστει κράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
(Ὑπὸ Χαραλάμπους Μπούσια)
Προγιγνώσκειν τὸ μέλλον σοφῶς, Πορφύριε, ὡς ἀντιμίσθιον πόνων καὶ βιοτῆς εὐσεβοῦς χάριν δέδωκέ σοι ἄνωθεν ὁ Κύριος· ἄνθος Εὐβοίας ἱερόν, ἐκ τοῦ Ἄθω μυστικῶς πρὸς κήπους μετεφυτεύθης ἀλήκτου δόξης πρεσβεύειν Χριστῷ ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων σε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ´. Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ.
(Ὑπὸ Ἀδαμαντίας Πιπεράκη)
Φωτὸς χωρίον τοῦ Θεοῦ καὶ χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος ἔμπλεως, τῶν ἱερέων καλλονή, τῶν μοναστῶν κανὼν ἀκριβέστατος, Πορφύριε σοφέ, τῇ διακρίσει λάμψας καὶ θαύμασι, Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
(Ἀγνώστου ποιητοῦ - εὑρέθησαν στὸ κελλίον τοῦ Γέροντος ὡς χειρόγραφα, ὡς προσευχὴ ἀγνώστων προσκυνητῶν καὶ ἁπλῶς παρατίθενται ἐδῶ, δὲν προτείνονται πρὸς ψαλμῴδησιν)
Ὁσίως διέπρεψας ἐν μέσῳ ἄστει σοφέ, τὴν κλῆσιν δεξάμενος ἀπὸ κοιλίας μητρός· ὅθεν προσκαρτεροῦντες τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, προσέτι μαρτυρίᾳ πλείω τούτων δοθῆναι, ἵνα ἀκαταπαύστως τὴν δόξαν σου ὑμνοῦμεν, αἰτούμενοι ἐλέους τῷ σὲ ἁγιάσαντι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
(Ἀγνώστου ποιητοῦ - εὑρέθησαν στὸ κελλίον τοῦ Γέροντος ὡς χειρόγραφα, ὡς προσευχὴ ἀγνώστων προσκυνητῶν καὶ ἁπλῶς παρατίθενται ἐδῶ, δὲν προτείνονται πρὸς ψαλμῴδησιν)
Πνευματέμφορος ὅλος καὶ ἀπαθέστατος, διακρίσεως φάρος φωτοειδέστατος, ἱερατεύων τῷ Χριστῷ, ὡς ἰσάγγελος ὤφθης. Προφήτης θαυμαστός, τὰ ἐγγὺς καὶ τὰ μακράν, προβλέπεις ὅσιε Πάτερ, Πορφύριε θεοφόρε, Ἁγίου Ὄρους τὸ ἀγαλλίαμα.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
(Ὑπὸ Ἀδαμαντίας Πιπεράκη)
Ὡς παιδιόθεν τὸν Χριστὸν χαίρων ἠγάπησας, καὶ τὰ τοῦ βίου ἀγαθὰ ἀπαρνησάμενος, τὴν τοῦ Ἄθωνος κατέλαβες πολιτείαν, τὸν τῆς πτώσεως χιτῶνα ἐκδυσάμενος, ἀνεδείχθης τῆς Τριάδος ἐνδιαίτημα καὶ πρεσβεύεις ἀεί, Πάτερ ὅσιε, σωθῆναι ἡμᾶς.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
(Ὑπὸ Χαραλάμπους Μπούσια)
Τὸν ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ ταπεινώσεως, ὑπακοῆς τε καὶ ἀγάπης στολισάμενον τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τὸ ἔνδυμα καὶ ὀφθέντα χαρισμάτων θείου πνεύματος ἐκσφράγισμα εὐφημήσωμεν σοφίας ὡς διδάσκαλον ἀνακράζοντες· Χαίροις, μάκαρ Πορφύριε.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
(Ὑπὸ Εὐαγγέλου Καραδήμου)
Τοῦ Παρακλήτου τὸν ναὸν τὸν ἁγιώτατον καὶ τῆς πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον, ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον ἐκ καρδίας. Ἀγαπᾷ γὰρ καὶ ἰᾶται πάντας καὶ φρουρεῖ καὶ πρεσβεύει ὅπως τύχωμεν θεώσεως. Ὅθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ἁγίων Πάντων ὁ χορός νῦν εὐφραινέσθωσαν καί ὀρθοδόξων τά πληρώματα χαιρέτωσαν, ὅτι ἄρτι τῇ Ἐκκλησίᾳ, λαμπρός ἀστήρ ἐφάνη. Τριάδος τῆς Ἁγίας Σκήτης σεπτῆς, τῶν Καυσοκαλυβίων κόσμος φανείς. Διό κράζομεν, χαίροις πάτερ Πορφύριε.

Μεγαλυνάριον
Χαῖρε καί εὐφραίνου Σκήτη λαμπρά, Καυσοκαλυβίων, ἐν σοί ηὔγασεν ἀληθῶς, ἄστρον καταυγάσαν, τήν οἰκουμένην πάσαν, καί πάντας ἀφυπνίζων, πρός βίον κρείττονα.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
(Ὑπὸ Εὐαγγέλου Καραδήμου)
Χαίροις χαρισμάτων ὁ θησαυρὸς καὶ τῶν ἰαμάτων ἡ πηγὴ ἡ θαυματουργός. Χαίροις ὁ προφήτης ὁ νέος Ἐκκλησίας, Πορφύριε, τρισμάκαρ, Ἄθωνος καύχημα.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
(Ὑπὸ Χαραλάμπους Μπούσια)
Χαίροις, ὁ χαρίτων πλησθεὶς πολλῶν ἐν ἐσχάτοις χρόνοις καὶ ἰθύνας πιστοὺς καλῶς πρὸς λειμῶνας θείους, ἀστὴρ θεοσοφίας καὶ ἀκραιφνοῦς ἀγάπης, πάτερ Πορφύριε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
(Ὑπὸ Ἀδαμαντίας Πιπεράκη)
Χαίροις τῆς Εὐβοίας γόνος ἐσθλός, καὶ ὑπερουσίου τῆς Τριάδος μυσταγωγός· χαίροις τοῦ ἀκτίστου, φωτὸς τοῦ Θαβωρίου, αἱρέτης καὶ δοχεῖον, Πάτερ Πορφύριε.



http://www.saint.gr

Γέροντας Πορφύριος-Ψάλλει!!!




  ο Άγιος της εποχής μας και ταχύς στην πραγματοποίηση των προσευχών μας

 

 


 

 

Κλικ εδώ. Εορτασμός Αγίου Πορφυρίου στο Καμάρι Σαντορίνης 2.12.2015 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

Κλικ εδώ. Ο Γέροντας Πορφύριος και ο βλάσφημος ταξιτζής. Θαυμαστή αληθινή ιστορία!!!!!!! 

 

  


Τηλεφώνημα απ' την Αιωνιότητα ! Ανυπέρβλητα Συγκλονιστικό Θαύμα του Αγίου Προφυρίου 


 σχόλιο Γ.Θ : Ακούστε στο 54ο λεπτό και ετοιμαστείτε να ανατριχιάσετε όσο ποτέ άλλοτε...

Κλικ στις ιστοσελίδες μας: Αρμενιστής, Εμείς και η Κοινωνία μας, Γιάννης Αργυρός Σαντορίνη