 |
| Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (+1881-1956) |
Διαβάζεις στο ευαγγέλιο τα λόγια του Χριστού: «Πάντα αφεθήσεται τοις υιοίς των ανθρώπων τα αμαρτήματα και αι βλασφημήσωσιν, ος δ’ αν βλασφησμήση εις το Πνεύμα το Άγιον ουκ έχει άφεσιν εις τον αιώνα, αλλά ένοχος εστίν αιωνίου κρίσεως» (Μαρκ.γ’ 28-29).
Με ρωτάς λοιπόν : Ποια είναι η βλασφημία αυτή εναντίον του Αγίου Πνεύματος;
Είναι η βλασφημία εναντίον της αλήθειας και της ζωής που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Ο άπιστος που μισεί και απορρίπτει την αλήθεια του Θεού, βλασφημεί εναντίον του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται Πνεύμα της Αληθείας και Ζωής Χορηγός. Στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο
διαβάζουμε πως ο Κύριος τρεις φορές ονόμασε το Άγιο Πνεύμα, Πνεύμα Αληθείας (δι’ 26,ιε’ 26,ιστ’ 13). Όποιος απορρίπτει και περιπαίζει την αλήθεια, αρνείται και περιπαίζει το Άγιο Πνεύμα, αρνείται και περιπαίζει το Θεό, που είναι πνεύμα και αλήθεια. Και ρωτάς γιατί δεν μπορεί να συγχωρεθεί η αμαρτία αυτή;
διαβάζουμε πως ο Κύριος τρεις φορές ονόμασε το Άγιο Πνεύμα, Πνεύμα Αληθείας (δι’ 26,ιε’ 26,ιστ’ 13). Όποιος απορρίπτει και περιπαίζει την αλήθεια, αρνείται και περιπαίζει το Άγιο Πνεύμα, αρνείται και περιπαίζει το Θεό, που είναι πνεύμα και αλήθεια. Και ρωτάς γιατί δεν μπορεί να συγχωρεθεί η αμαρτία αυτή;
Κοίταξε, το Ζακχαίος συγχωρέθηκε για την απληστία του στα χρήματα. Η αμαρτωλή γυναίκα για τα σαρκικά της αμαρτήματα. Ο ληστής στο σταυρό για τις ληστείες και τα εγκλήματά του. Και πολλοί άλλοι για διάφορα αμαρτήματα.
Γιατί τότε η άρνηση της αλήθειας, η απιστία και ο εμπαιγμός του Αγίου Πνεύματος δε συγχωρούνται;
Επειδή στην πρώτη περίπτωση έχουμε ντροπή και μετάνοια, στη δεύτερη όμως δεν έχουμε τίποτα. Στην πρώτη περίπτωση ο άνθρωπος, αν και βρίσκεται ακόμα στην αμαρτία, εξακολουθεί να έχει δεσμό με το Θεό, τρέχει κοντά Του με ντροπή και φόβο. Στην δεύτερη περίπτωση όλοι οι δεσμοί με το Θεό έχουν αποκοπεί, ο άπιστος άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από το Θεό απόλυτα, αιώνια. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει ανθρώπινη αδυναμία, στη δεύτερη επιμονή. Στην πρώτη η ψυχή ταξιδεύει στο σκοτάδι, μα νοσταλγεί τουλάχιστον τον Θεό. Στην δεύτερη η ψυχή ταξιδεύει στο σκοτάδι και πιστεύει το σκοτάδι για φως.
Όταν ο άνθρωπος δε διαθέτει ένα μικρό κομμάτι θέλησης για να σώσει τον εαυτό του, ο Θεός δεν το σώζει βιαίως.
Η δεύτερη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος είναι το μίσος για τη ζωή, η αυτοκτονία. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Χορηγός της Ζωής. Όταν ο άνθρωπος δέχεται τη ζωή από το Χορηγό της Ζωής χωρίς να γνωρίζει από ποιον έλαβε το δώρο αυτό και γι’ αυτό δεν τον ευχαριστεί, μπορεί να συγχωρεθεί. Ακόμα και αν κάποιος δέχεται τη ζωή από το Πνεύμα της Ζωής και γνωρίζει από ποιον έλαβε αυτό το ακριβό και πολύτιμο δώρο, αλλά συνεχίζει αν μη τον ευχαριστεί, θα μπορούσε και πάλι να συγχωρεθεί.
Όταν όμως κάποιος δέχεται τη ζωή από το Πνεύμα της Ζωής και από άγνοια το απορρίπτει, τότε δεν θα του συγχωρεθεί ούτε σ’ αυτή τη ζωή ούτε στην άλλη.
Για να το καταλάβουμε αυτό πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τι σημαίνει συγχώρεση. Το να συγχωρέσεις έναν αμαρτωλό σημαίνει ν’ αναγεννήσεις τη ζωή του, να του ξαναδώσεις ζωή. Όταν αυτός όμως δεν επιθυμεί τη ζωή και ταυτόχρονα μισεί και αγνοεί τη ζωή, ο Θεός δεν έχει τίποτα άλλο να του δώσει. Γι’ αυτό και διαγράφεται από το Βιβλίο της Ζωής.
Κάνε προσευχή στο Θεό να προστατέψει εσένα και τους δικού σου από τις ασυγχώρητες αυτές αμαρτίες, που σηματοδοτούν την παράφρονα ανταρσία των πλασμάτων εναντίον του Δημιουργού.
Η τραγωδία της Πίστεως
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
http://imverias.blogspot.gr
http://imverias.blogspot.gr