«…Ἀλλὰ γιατί, ἀδελφοί μου, νὰ κατηγορήσω τὸ λαὸ ὡς ἀμετανόητο; Ἂς κατηγορήσωμε τὸ ῥάσο, ἂς κατηγορήσωμε τοὺς παπᾶδες καὶ τοὺς δεσποτάδες. Πόσοι εἴμεθα; Ἑκατὸ δεσποτάδες ἔχει ἡ πατρίδα. Ὅλα τὰ Βαλκάνια δὲν ἔχουν τόσους δεσποτάδες ὅσους ἔχει ἡ μικρὰ Ἑλλάς. Πόσοι παπᾶδες εἶνε; Ὀκτὼ χιλιάδες παπᾶδες.
Δώδεκα ἀπόστολοι, μιὰ ντουζίνα, καὶ ἀλλάξανε τὸν κόσμο.
Κ᾿ ἐμεῖς ὀκτὼ χιλιάδες δὲν μποροῦμε ν᾿ ἀλλάξουμε τὴν κοινωνία μας,
τὴ γειτονιά μας, τὸ σπίτι μας. Γιατί; Γιατὶ εἴμεθα κ᾿ ἐμεῖς ἀμετανόητοι. Διδάσκομε μετάνοια, προτρέπουμε τοὺς ἀνθρώπους σὲ μετάνοια, ἀλλὰ ἐμεῖς μένουμε ἀμετανόητοι. Ποιός δεσπότης ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο νὰ πάῃ στὸ Ἅγιον Ὄρος, γιὰ νὰ κλάψῃ τὶς ἁμαρτίες του;
Ποιός παπᾶς, ἀπὸ τὶς ὀκτὼ χιλιάδες, ἔφυγε;
Ἆραγε δὲν ἔχουμε διαπράξει ἁμαρτήματα σὰν ἄνθρωποι; Ποιός παπᾶς ἐκρέμασε τὸ πετραχήλι του καὶ εἶπε, Ἐγὼ φεύγω, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ἐξομολογῶ καὶ νὰ κρατῶ τὸ δισκοπότηρο στὰ χέρια μου τ᾿ ἁμαρτωλά…; Ποιός; Κανείς. Ἀμετανόητος κλῆρος, ἀμετανόητος ἱεραρχία. Κι ἀφοῦ ὁ λαὸς δὲν βλέπει ἐμᾶς νὰ μετανοοῦμε, νὰ κλαίωμε καὶ νὰ πενθοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, πῶς αὐτὸς νὰ μετανοήσῃ;
Ἀμετανόητος λαός.
Θὰ ἔπρεπε νὰ βρεθῇ ἕνας Ἰωνᾶς προφήτης, νὰ ἔρθῃ μὲ κεραυνοὺς καὶ ἀστραπὰς καὶ νὰ μᾶς πῇ· «Ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευῒ καταστραφήσεται» (Ἰωνᾶ 3,4). Καὶ νομίζω, ὅτι ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ θὰ κατέβῃ καὶ θὰ σαλπίσῃ σ᾿ ὁλόκληρη τὴν γῆ. Δὲν σᾶς λέγω ποιός θὰ εἶνε αὐτὸς ὁ ἄγγελος ποὺ θὰ σαλπίσῃ καὶ θὰ πῇ· Ἀνθρωπότης ἀνθρωπότης, Βαλκάνια καὶ Ἑλλάς, ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ καταστραφήσεται ἡ γῆ. Θὰ γίνῃ αὐτό. Διάβαζα καὶ ἀνατρίχιασα· τριάντα χιλιάδες πύραυλοι, βόμβες ἀτομικές, ἔχει ἡ Ῥωσία καὶ ἡ Ἀμερική. Ἂν πέσουν ὅλαι αὐταί, θὰ σείσουν τὸν κόσμο καὶ θὰ κονιορτοποιήσουν τὴν γῆ, καὶ κάθε ζῷο τῆς ξηρᾶς καὶ κάθε ἰχθὺς τῆς θαλάσσης θὰ νεκρωθῇ καὶ ὅλη ἡ γῆ θὰ μεταβληθῇ εἰς ἐρείπια......
Μικρό απόσπασμα του βιβλίο «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;». Τεύχος Β΄ του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου